1,096 matches
-
Nu face decât să lege pe uscat porturi care, în mod normal, sunt debușee. Ruta terestră a fost umbrită și de faptul că, pe cale maritimă, distanțele se scurtează considerabil. Să ne amintim de grecii care au urmat firul țărmului vest pontic de unde au preferat doar să avanseze spre Bugeac. Trecând vadurile fluviului, pe la Isaccea, sau folosindu-se de navigația costieră, elenii au înaintat spre est, unde au înființat polisuri de-a lungul mării. Așa cum arătam, pe pământurile noastre, ruta traversează Dobrogea
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
Adică, să ne amintim de extinderea rapidă spre est a Lituaniei, până la țărmul Mării Negre, care a filtrat din amenințarea tătară din Crimeea. A fost un cutremur geostrategic medieval de care, pe fondul reașezării plăcilor tectonice, Moldova a profitat. Atingerea litoralului pontic sub Roman I nu a fost doar o coincidență temporală cu expansiunea lituaniană, ci chiar consecința ei. Reorientarea Moldovei spre acest nou pol regional de putere s-a datorat, însă, unor cauze mult mai profunde. Istoria Europei Centrale și de
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
avea cum să nu sensibilizeze Transilvania, care a devenit, la rândul ei, principat vasal Stambulului. În schimb cealaltă falcă a cleștelui avea să strivească fără milă destinul Moldovei. După cotropirea Dobrogei, Imperiul otoman a continuat să avanseze spre nordul litoralului pontic, anexând Bugeacul. Având consolidat flancul vestic prin ocuparea Câmpiei Panonice, turcii și-au reluat ofensiva în zona Europei Orientale. Au reușit să supună Hanatul Crimeii, pentru ca apoi să se îndrepte spre Polonia, fostul regat protector al Moldovei. Astfel, Moldova a
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
nord, își făcuse apariția, în jurul Moscovei, o putere care, în absența unor obstacole naturale, se extindea cu agilitate spre sud, în zona stepelor. Inevitabil, a urmat o perioadă destul de lungă în care pentru a-și menține controlul asupra teritoriilor nord pontice, turco tătarii au fost nevoiți să se confrunte cu amenințarea rusă. În cele din urmă, sub Ecaterina a II a, armia rusă a luat sub stăpânire teritoriul dintre Bug și Nistru. Sub presiunea țaristă, construcția statului moldovenesc a fost zdruncinată
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
a luat sub stăpânire teritoriul dintre Bug și Nistru. Sub presiunea țaristă, construcția statului moldovenesc a fost zdruncinată puternic din temelii. Raptul Basarabiei, pe vremea lui Alexandru I, a fost consecința directă a preluării controlului de către Rusia a segmentului nord pontic. Țarii nu au ezitat să forțeze extinderea influenței spre Gurile Dunării în dauna unui Imperiu otoman slăbit și anacronic, ținut în viață mai mult de interesele Occidentului de a bloca marșul rus spre Mediterana. Puterea unei minuni Târgoveții s-au
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
celor două axe majore ar reda sens uneia dintre cele mai sărace provincii nu doar din România, ci și din Europa. Rațiunea Moldovei istorice de a exista a fost de debușeu al rutelor comerciale dinspre orașele Ligii hanseatice spre litoralul pontic, unde erau transbordate mărfurile provenite din Orient după ce au parcurs lungul Drum al Mătăsii. f. Privind printre pasuri Pericolul ridicării unei bariere montane chiar în interiorul țării noastre pare de neînțeles, mai ales dacă rememorăm câteva episoade din istorie. Carpații ni
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
nord. A contribuit decisiv la făurirea și forjarea, la poalele Munților Caucaz, a triburilor indo europene. Din stâncile acestor munți semeți, a țâșnit, odată cu epoca metalelor, cel de-al treilea fluviu care a curs cu putere urmând calea stepelor nord pontice. Torente helenice și traco ilire s-au dirijat spre regiunea balcanică (Hg R1b și R1a). În paralel, apele ginților italo celtice și central europene (Hg R1b) s-au decantat în arcul carpatic, de unde, limpezindu-se, au curs mai departe spre
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
vlaho bulgar. Deși s-au aflat în conflict cu Bizanțul, noile formațiuni slave au funcționat ca un adevărat cordon sanitar în favoarea Imperiului Roman de Răsărit. Au filtrat din amenințările asupra Constantinopolului, dirijate din stepa panonică, dar mai ales din cea pontică. O asemenea protecție era cu atât mai necesară cu cât, după înfrângerea de la Manzikert în fața turcilor, imperiul pierduse aproape definitiv Orientul. Frontul se retrăgea spre apus, cantonând Bizanțul în arealul balcano anatolian. În nordul Dunării, romanitatea orientală a supraviețuit, repliindu
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
înapoi”, Odată) , eul resimte vertijul trecerii, al efemerității și insignifianței individului („noi suntem o fărâmă din Totu-mprăștiat”, o sintagmă antinomică pentru „Marele Tot”). Ulterior percepțiile negative (unele doar reflexe livrești) se atenuează, și în plachetele Fierbea az-noapte marea... (1933), Nopți pontice (1937) - reluate, împreună cu alte poezii din periodice sau inedite, în volumul Nopți pontice (1969) - privirea poetului contemplă mai calmă realitatea, în special schimbătorul peisaj marin. În Poemul creațiunii (1942) S. renunță la întrebările fără răspuns și încearcă să se apropie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289444_a_290773]
-
o fărâmă din Totu-mprăștiat”, o sintagmă antinomică pentru „Marele Tot”). Ulterior percepțiile negative (unele doar reflexe livrești) se atenuează, și în plachetele Fierbea az-noapte marea... (1933), Nopți pontice (1937) - reluate, împreună cu alte poezii din periodice sau inedite, în volumul Nopți pontice (1969) - privirea poetului contemplă mai calmă realitatea, în special schimbătorul peisaj marin. În Poemul creațiunii (1942) S. renunță la întrebările fără răspuns și încearcă să se apropie de adevărurile din Biblie, versificând fluent momentele cheie ale Facerii și ale vieții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289444_a_290773]
-
precum și alte versiuni după Vasile Alecsandri, Perpessicius ș.a., rămase în periodice. SCRIERI: Flori de mare, Constanța, 1928; Fierbea az-noapte marea..., București, 1933; Basmul zmeilor, București, 1934; Regina, Cernăuți, 1935; Feerie, Cernăuți, 1936; Furtuna, Cernăuți, 1937; Întâia sărutare, Cernăuți, 1937; Nopți pontice, București, 1937; Credința marelui voievod Mihai, Cernăuți, 1939; 6 iunie, Cernăuți, 1939; Fata de împărat, București, 1941; Poemul creațiunii, București, 1942; Iluzia, București, 1944; Ovidius, București, 1958; Nopți pontice, pref. Șerban Cioculescu, București, 1969; Basmul zmeilor, București, 1969. Repere bibliografice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289444_a_290773]
-
Feerie, Cernăuți, 1936; Furtuna, Cernăuți, 1937; Întâia sărutare, Cernăuți, 1937; Nopți pontice, București, 1937; Credința marelui voievod Mihai, Cernăuți, 1939; 6 iunie, Cernăuți, 1939; Fata de împărat, București, 1941; Poemul creațiunii, București, 1942; Iluzia, București, 1944; Ovidius, București, 1958; Nopți pontice, pref. Șerban Cioculescu, București, 1969; Basmul zmeilor, București, 1969. Repere bibliografice: Perpessicius, Opere, III, 170-171; Nicolae Roșu, „Fierbea az-noapte marea”, CRE, 1933, 2 011; D. Stoicescu, Poezii de Grigore Sălceanu, „Analele Dobrogei”, 1932-1933, 151-158; N. Iorga, Poezie de ieri și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289444_a_290773]
-
Grigore Sălceanu, „Steagul roșu”, 1957, 1 091; Petre Pascu, „Ovidius”, O, 1958, 7, 8; D. Florea-Rariște, „Ovidius”, ST, 1958, 7; Gheorghe Rotundu, „Hyperion”. De vorbă cu Grigore Sălceanu, autorul unei noi piese despre Eminescu, DRI, IV, 313-314; Gheorghe Pavelescu, „Nopți pontice”, O, 1969, 8; Florin Manolescu, „Nopți pontice”. „Basmul zmeilor”, RL, 1969, 47, 1970, 4; Constanța Călinescu, Reprezentanți ai Dobrogei în știința și cultura românească, Constanța, 1969, 281-290; Gheorghe Basarab, „Ovidius”, TMS, 1971, 11; Silvia Bogdan, Grigore Sălceanu, TMS, 1972, 4
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289444_a_290773]
-
Petre Pascu, „Ovidius”, O, 1958, 7, 8; D. Florea-Rariște, „Ovidius”, ST, 1958, 7; Gheorghe Rotundu, „Hyperion”. De vorbă cu Grigore Sălceanu, autorul unei noi piese despre Eminescu, DRI, IV, 313-314; Gheorghe Pavelescu, „Nopți pontice”, O, 1969, 8; Florin Manolescu, „Nopți pontice”. „Basmul zmeilor”, RL, 1969, 47, 1970, 4; Constanța Călinescu, Reprezentanți ai Dobrogei în știința și cultura românească, Constanța, 1969, 281-290; Gheorghe Basarab, „Ovidius”, TMS, 1971, 11; Silvia Bogdan, Grigore Sălceanu, TMS, 1972, 4; Constanța Călinescu, „Luceafărul” lui Mihai Eminescu publicat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289444_a_290773]
-
Firenze, 2009. Dolfi, Anna, La doppia memoria: saggi șu Leopardi e îl leopardismo, Bulzoni, Romă, 1986. Eco, Umberto, I limiti dell'interpretazione, Bompiani, Milano, 1990. Eco, Umberto, Sulla letteratura, Bompiani, Milano, 2003. Eco, Umberto, Limitele interpretării, traducere de Ștefania Mincu, Pontica, Constantă, 1996. Ferrari, Curzia, "Dio del silenzio, apri al solitudine", la fede tormentata di Salvatore Qusimodo, Ancoră, Milano, 2008. Ferrari, Curzia, Religiosità di Salvatore Quasimodo, Centro d'arte e di cultură l'Airone, Capua, 1971. Ferrucci, Carlo, Leopardi filosofo e
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
Latomie); gioia di foglie perenni (Òboe sommerso); Altre foglie oră screpolano i râmi (Îl falso e vero verde); urlano alberi (Alla mia terra); poi îl cielo portò foglie (Canto di Apòllion). 277 Umberto Eco, Limitele interpretării, traducere de Ștefania Mincu, Pontica, Constantă, 1996, p. 167. 278 Viene îl vento recando îl suon dell'ora / dalla torre del borgo. Era conforto / questo suon, mi rimembra, alle mie notti (...) Qui non è cosa / ch'io vegga o senta, onde un'immagin dentro / non
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
Paris din 1856 în Moldova și Țara Românească pentru a propune măsuri care să conducă la Unire. Participau reprezentanți ai marii boierimi, ai marilor negustori, clerice și chiar țărani. Dobrogea - teritoriul dintre Dunăre și Marea Neagră, cunoscut în Antichitate ca Dacia Pontică sau Sciția Minor. Era locuită de geți, conduși de regi ca Zalmodegikos și Rhemaxos. Pe malul Pontului Euxin (vezi Pontul Euxin), grecii au întemeiat colonii. Cele mai cunoscute de pe actualul teritoriu al României au fost: Callatis (vezi Callatis), Histria (vezi
Mic dicţionar de istoria românilor pentru ciclul primar by Carmen-Laura Pasat () [Corola-publishinghouse/Science/100978_a_102270]
-
1937-1941, la Brăila), Gândirea (1921-1944, la Cluj, apoi la București), Gând și faptă (1939-1940, la București), Gândul nostru (1941-1942, la București), Jurnalul (1939-1940, 1944, la București), Luceafărul (1937-1938, 1940-1941, la București), Pan (1941, la București), Pagini literare (1934-1942, la Turda), Pontice (1939-1940, la Constanța), Preocupări literare (1936-1944, la București), Prepoem (1939-1941, la București), Ramuri (1934-1944, la Craiova), România Literară (1939-1940, la București), Studii italiene (1933-1944, la București), Timpul (1937-1944, la București). Se observă că o parte dintre publicațiile numite, exceptându-le
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
Reviste românești de poezie, Editura Academiei R.S.R., București, 1972. Martin, Aurel, Poeți contemporani, I, Editura pentru literatură, București, 1967. Mincu, Marin, Critice, Editura pentru literatură, București, 1969. Mincu, Marin, Poezia română actuală (O antologie comentată), ediția a II-a, Editura Pontica, Constanța, 1999. Mincu, Marin, Poezie și generație, Editura Eminescu, București, 1975. Negoițescu, I., Analize și sinteze, Editura Albatros, București, 1976. Negoițescu, Ion, Însemnări critice, Editura Dacia, Cluj-Napoca, 1970. Oarcășu, Ion, Prezențe poetice, Editura pentru literatură, București, 1968. Perpessicius, Lecturi intermitente
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
Pillat, Dinu, 61, 62, 80, 81, 83, 86 Pillat, Ion, 41, 80 Pillat. Ion Menire, 41 Piru, Al., 26, 27, 30, 40, 116 pleiadă, 19, 30, 31, 33 Poantă, Petru, 40, 58, 115 Poe, Edgar Allan, 116, 128, 131, 171 Pontice, 57 Pop, Ion, 31, 44 Popa, Marian, 116 Popescu, Adrian, 215 Popescu, Cristian, 206 Popescu, Mircea Th., 70 Popescu, Simona, 199 Popescu, Stere, 90 Popescu, Ștefan, 67, 69, 70, 73, 74, 90, 98, 99 Popescu. Adrian Unde fuge mercurul, 215
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
precis delimitate față de înaintași.", ibidem, p. 245. 13 Ibidem, p. 246. 14 "Această departajare cronologică nu corespunde întotdeauna riguros nici în ceea ce privește limitele structurale de diferențiere și nici în privința determinărilor externe (vârstă, debut, formație etc.)", Marin Mincu, Poezia română actuală, Editura Pontica, 1999, Constanța, p. 5. 15 "Situarea într-o anume perioadă literară se va face în funcție de criteriul măsurii optime a forței lui creatoare. Epoca în care va fi integrat este epoca măsurii lui optime.", Mircea Martin, Generație și creație, ediția a
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
trăind literatura), Editura Cartea Românească, 1981. 30 Marin Mincu, Poezie și generație, Editura Eminescu, București, 1975, reluat, detaliat și aplicat în Poezia română actuală, vol. I (De la Adela Greceanu la Leonid Dimov. O antologie comentată), ediția a II-a, Editura Pontica, 1999, Constanța. 31 Ion Pop, Poezia unei generații, Editura Dacia, Cluj, 1973. 32 Vezi și Ilie Constantin, "Etichetele deceniilor sunt, în rest, simple semne mnemotehnice, degrabă spulberate de fluxul viu al poeziei ce se situează în prezentul continuu... Nici generația
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
tine/ Mai mult ca bucuria ori veninul,/ Căci tu, lumina mea îngălbenită,/ O faci din nou mai alba decât crinul ...", în A.E. Baconsky, Panorama poeziei universale, Editura Albatros, București, 1972. 235 Marin Mincu, Poezia română actuală, vol. III, Editura Pontica, Constanța, 1999, p. 1314. 236 Laurențiu Ulici, Literatura română contemporană, vol. I, Promoția '70, Editura Eminescu, București, 1995. 237 Mircea Tomuș, Istorie literară și poezie, Editura Facla, Timișoara, 1974. 238 Alex. Ștefănescu, "Ce e nou în literatură?", în Preludiu, Editura
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
Urmează cursurile școlii generale și pe cele liceale la Constanța (1959-1971), apoi Facultatea de Filologie a Universității „Al. I. Cuza” din Iași (1971-1975), specializându-se în limba și literatura engleză. Va fi profesor la Constanța (1975-1991), ulterior redactor la Editura Pontica (1992), la „Tomis” (1993-1999) și redactor-șef la „Amphion” (din 1999). Debutează cu poezie la revista școlară „Zări albastre” în 1968, iar editorial în 1974, în volumul colectiv Caiete de poezie, publicat de Editura Eminescu. Mai e prezent în „Ateneu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289715_a_291044]
-
fi cele de la Săsciori (Alba) - cetate de pamînt din secolul VIII - IX e.n., Cristian (Brașov), Orlat (Sibiu), secolul XI e.n. etc., care fac pe deplin dovada asupra continuității neîntrerupte a poporului român În vatra sa de formare carpato - danubiano - pontică. Continuînd cu acele cuiburi de piatră construite pe stînci, adevărate „puncte inexpugnabile” cum ar fi Cetatea de la Poenari, ce amintește de genul Castelului Bran etc., Înțelegem că suntem Într-o arie de mare atracție turistică. Numeroase sunt monumentele istorice și
Turism în Carpaţii Meridionali: cunoaştere, dezvoltare şi valoroficare economică by Ion Talabă, Elena Monica Talabă, Raluca-Maria Apetrei () [Corola-publishinghouse/Science/91770_a_92400]