2,521 matches
-
strigat. — Păi, a spus ea cu o privire spășită, Adam ăla te-a căutat la telefon. Adam! Mi s-a strâns inima. Sau poate c-a fost stomacul. În orice caz, ceva mi s-a strâns. — Când? am întrebat cu răsuflarea tăiată. Eram încântată, amețită, fericită. Înțelegeți? Așa cum ar fi trebuit să mă facă James să mă simt. —De mai multe ori, a recunoscut mama cu o figură foarte spășită. Ieri dimineață. Ieri după-amiază când dormeai. Aseară când ai fost plecată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
nu-l mai văzusem, se bronzase. Nu crezusem că putea să devină și mai frumos, dar se părea că mă înșelasem. Ticălosul! —Bună, Adam, am spus. Îmi venea să plâng. —Bună, Claire, mi-a răspuns el politicos. Mi-am ținut răsuflarea și am așteptat ca Adam să intre înapoi în casă. Apoi mi-am dat seama, îngrozită, că Adam nu avea de gând să facă treaba asta. „Fir-ar al naibii“, m-am gândit înnebunită. „Vine încoace“. Helen și Adam au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2114_a_3439]
-
să te pierd, Yoane! Tot ce pot să-ți ofer este dragostea mea fără margini, dar plină de griji, de speranțe și de vise. Lasă-mă să fiu a ta, lasă gậndul meu să zboare spre tine; cậnd îți simt răsuflarea din piept, simt că trăiesc, simt ochii tăi în ochii mei, simt toate văpăile verii copilăriei mele și toate pậrguirile toamnei, limpezimea zilelor și gravitatea nopților! Lasă-mă să-ți mậngậi părul nins, lasă-mă să-ți sărut ochii divini
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
alături de el, “făcusem istorie”, cum îi plăcea lui să spună. Murisem și înviasem de o mie de ori, simțeam că mă prăbușesc, încercam să-l ating așa, din greșeală, măcar un pic, să-i simt bătăile inimii, să-i aud răsuflarea divină și să-l ador pentru eternitate! Aș fi vrut să-l privesc necontenit, în nemărginită contemplație, să-i sărut doar ochii, în demonica lor strălucire și să-l ascult ore în șir , atật de convingător era el in tot
Yon by Luminita Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91711_a_92875]
-
putut fi deconectat, dar, când am format numărul la care sunasem de mii de ori, s-a auzit un bip, apoi i-am auzit vocea. Nu vocea lui cu adevărat, doar mesageria, dar a fost destul ca să mi se taie răsuflarea. —Bună, sunt Aidan, nu vă pot răspunde acum, dar lăsați un mesaj și o să vă contactez cât de curând posibil. —Aidan, m-am auzit spunând. (Îmi tremura vocea.) Eu sunt. Ești bine? O să mă contactezi într-adevăr cât de curând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
să plătească el nota. Din nou, asta m-a îngrijorat. Oare cineva care nu e Mângâietor Delicat ar fi insistat să o împărțim la trei? —Mulțumesc, am zis. Nu trebuia. Da, mulțumim, a zis Jacqui, și eu mi-am ținut răsuflarea. Dacă zicea ceva de genul c-a fost o plăcere să își petreacă seara cu două doamne minunate, eram duși pe copcă. Dar el a zis doar „Cu plăcere“ și, de bună seamă, asta avea să fie o bilă albă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
o pună pe Dana pe urmele mele. Dar pur și simplu nu mă simțeam în stare, nu încă. În loc de asta, am dat drumul la calculator - și mi-a sărit inima când am văzut că aveam două mailuri! Mi-am ținut răsuflarea și am așteptat, încremenită de speranță. Dar primul era de la Helen. Către: Magiciansgirl1@yahoo.com De la: Lucky Star PI@yahoo.ie Subiect: Immac Mirosul! Arsurile! Crește la loc deja, dar țepoasă și... și... ca barba nerasă... Mă transform în bărbat. I-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
la Some Mothers Do ’Ave ’Em. Unii oameni au cele mai ciudate gusturi. Am făcut poze multișoare, apoi am auzit ceva în spatele meu: un mârâit. M-am întors. Câini. Doi. Chestii mari, negre, urât mirositoare, cu ochii roșii și o răsuflare crimă și pedeapsă. Ca a lui Claire când e mahmură. Tessie trebuie să fi fluierat ca să-i alunge când mi-a dat drumul să intru, dar acum că „plecasem“, reveniseră să-și facă rondul prin grădină. Urăsc tot pe lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
20" Când am aterizat la aeroportul Logan, am fost prima care a coborât din avion. Cu gura uscată de emoție, m-am ținut după semnele care conduceau înspre Sosiri. În ciuda faptului că mergeam atât de repede încât mi se tăiase răsuflarea, drumul a părut să dureze o veșnicie. Bocăneam pe pardoseala de linoleum, respirând greoi, cu pete de sudoare la subraț. Geanta mea de doamnă mi se izbea de șold. Singurul lucru care îmi strica imaginea sofisticată era Dogly, al cărui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
înghițea orice altă imagine... noi dispărusem aproape de tot în această lumină, chiar conturul aripilor noastre se estompa și se identifica acum cu razele care veneau dinspre ramurile ce iradiau în jurul nostru... simțeam doar prezența stelei lângă mine și-i ghiceam răsuflarea printre sclipirile frunzelor de lumină. I-am auzit chiar vocea, ajungând la mine într-o jerbă de scântei stârnite din arborele imens în dreptul căruia ne aflam și a cărui coroană se întindea cu vârful undeva unde noi nu mai reușeam
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
prin lumina incertă am început să întrezăresc conturul scării și al balustradei podului de care aproape uitasem că era acolo. În fața mea sclipea ceva ca un vârtej de raze care prindeau culori și intensitate pe măsură ce priveam mai mult. Îi simțeam răsuflarea ca o căldură ce ajungea la mine din depărtări înghețate, dezmorțindu-mi gândurile. Ai deschis ochii, mi-a spus vocea și mi s-a părut că zâmbește binevoitoare. Acum ridică-te și hai să urci scările... Asta e prea mult
Arborele Universal by Chrys Romeo () [Corola-publishinghouse/Imaginative/327_a_575]
-
reușeam să-i zăresc chipul hrăpăreț ca al unui ibis egiptean, iar În spatele lui o mulțime de chipuri, năluciri ale Închipuirii și ale memoriei mele. Contururile fantasmei, care se decupau În Întunecimea pasajului, se dilatau și se retrăgeau, de parcă o răsuflare minerală Înceată Îi Însuflețea În Întregime statura... Și - cumplit lucru - În locul picioarelor, uitându-mă la el, am văzut pe zăpadă niște cioturi informe a căror carne, cenușie și lipsită de sânge, se răsfrânsese În sus ca niște umflături concentrice. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
numărul trei pentru a șasea literă, și din nou avea sens. Nu exclud ca Ingolf să fi folosit și celelalte litere, dar trei evidențe Îmi ajung și, dacă vrei, continuă tu singur.“ foto pg. 570 original „Nu mă ține cu răsuflarea tăiată. Ce ți-a ieșit?“ „Uită-te din nou la mesaj, am subliniat literele care contează“. Kuabris Defrabax Rexulon Ukkazaal Ukzaab Urpaefel Taculbain Habrak Hacoruin Maquafel Tebrain Hmcatuin Rokasor Himesor Argaabil Kaquaan Docrabax Reisaz Reisabrax Decaiquan Oiquaquil Zaitober Qaxaop Dugraq
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
și poate că-i fleac și să-i parcurgi În formație, cu armele pe umăr, cu privirea Înainte, inspirând aer curat de primăvară. Dar ia să Încerci numai să-i faci cântând, cu obrajii umflați, cu sudoarea curgând șiroaie, cu răsuflarea tăiată. Fanfara primăriei tot asta făcea de-o viață Întreagă, dar pentru țâncii de la oratoriu fusese o adevărată probă. Ținuseră piept ca niște eroi, don Tico bătea cu cheia lui În aer, clarinetele scheunau epuizate, saxofoanele behăiau asfixiate, trombonul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
astea erau ca interviurile pentru posturi. Pe care nu întotdeauna erai sigur că le și voiai. Mai mult decât atât, bărbații de Manhattan păreau să creadă în proporție de sută la sută în publicitatea făcută. Până și masculii urâți, cu răsuflare puturoasă, erau convinși că undeva, în oraș, existau cel puțin zece femei superbe, disperate să se mărite cu ei. Privirea lui Alice a alunecat către hârtiile cu care Sherry își freca fusta. Ceea ce ea crezuse că erau niște șervețele semănau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
fusese construit astfel încât să fie imposibil să nu-l înțelegi. Alice s-a forțat să-și mute privirea. Nu se putea să i se întâmple așa ceva. Jake și-a apropiat fața de a ei. Alice aproape că-i putea gusta răsuflarea. I se închideau ochii fără să vrea, o înțepa limba, i se umpluse gura cu apă și începuse să-și muște buzele în dorința de a-i fi sărutate. Deci asta era atracția pur instinctuală. Alice nu crezuse vreodată că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
fundul ieșit din mașină cum era, nu avea o poziție tocmai demnă. — Ultima dată când ne-am întâlnit am vrut să-ți spun... Laura s-a aplecat peste spatele lui, apropiindu-se, dintr-odată, foarte tare. Hugo i-a simțit răsuflarea caldă pe obraz și i s-a părut că miroase și a ceva alcool. —Fergus e și el plecat destul de mult timp. Laura bătea din gene așa de tare că Hugo aproape că simțea o pală de vânt. — Deci, amândoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
din marmură a bucătăriei. După care a izbucnit din nou în lacrimi și, trăgându-și nasul, s-a aruncat la pieptul lui Hugo. Acesta a simțit cum lacrimile Laurei se îmbibă în cămașa lui cea albă, așa cum îi simțea și răsuflarea fierbinte, gâfâită, și pielea umedă. Capul a început să i se învârtă de la parfumul cu care se dăduse de Laura. Tuberoze. Un parfum pe care când îl simțea avea întotdeauna senzația că se sufocă. Gândurile lui Hugo au fugit, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
că Amanda arăta extraordinar. Cariera ei de editor la noua revistă nu i se urcase numai la cap, ci peste tot. Părul îi devenise platinat și era tuns la nivelul umerilor. Femeia era îmbrăcată cu un costum care-ți tăia răsuflarea, format dintr-o fustă mini cu un imprimeu alb cu negru, o bluză asortată care-i lăsa la vedere o bună parte din abdomen, iar deasupra avea o haină lungă și elegantă din același material. Mai purta niște cizme argintii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
Știu. După cinci minute în casa ta, orice curte cu juri ar fi de partea ta. Am trecut prin față chiar azi-dimineață. Locul ăla arată ca după bombardament. —Ai trecut prin fața casei mele azi-dimineață? Lui Alice i s-a oprit răsuflarea. — Trec pe-acolo în majoritatea zilelor, a mărturisit Hugo. Poate-poate te văd. Dar nu te văd niciodată. În tăcerea care a urmat, bărbatul a găsit în el un curaj disperat. Să știi c-ai putea să-l părăsești. Să obții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
de prezentator al lui Jake. „Dustbin Hotman: tipul care face gunoiul să fie atrăgător“ fusese titlul primei emisii a TV Times, care îl avusese ca prezentator pe Jake. Îmbrăcat în haine de firmă răvășite și frumos de să-ți taie răsuflarea, zâmbetul sclipitor al lui Jake fusese flancat de o cutie goală de fasole într-o mână și de un borcan de gem în cealaltă mână. În timp ce prima serie se difuza, o a doua intrase deja în producție, și asta spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
fi foarte bine folosit ca nisip pentru lădița pisicii. La cea de a cincea rundă de degustare, ajunseserăm la echivalentul aurului În lumea ceaiurilor vechi, o prețioasă mostră, veche de douăzeci de ani, dintr-un ceai numit pe bună dreptate „răsuflarea cămilei“, care are o aromă deosebit de puternică, dar este excelent pentru scăderea nivelului de colesterol și longevitate. „Iar când voi muri, mai devreme sau mai târziu“, am zis eu În glumă, „acesta“ - am continuat mângâind imensa cutie funerară - „acest magnific
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
discursul rezultat să fie credibil. Înainte ca aplauzele să devină asurzitoare, a ridicat o mână și a continuat: — Toate acestea Înseamnă o moștenire estimată la - o clipă, iată cifra - douăzeci de milioane de dolari. Nimănui nu i s-a tăiat răsuflarea. Mulțimea nu a sărit În picioare să mă aclame. Au bătut tare din palme, dar nu tocmai frenetic. Era ca și cum toată lumea s-ar fi așteptat la donația mea, cât despre sumă, o găseau dintre cele ordinare. După ce s-a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
limitelor exterioare ale frumuseții. Tatăl meu mi l-a recitat cândva: „Du-te la marginea lacului și privește cum se ridică ceața“. La șase și jumătate, prietenii mei au atins acea limită. În zori, ceața se ridică de parcă ar fi răsuflarea lacului, iar munții fantomatici dispar În spatele straturilor din ce În ce mai deschise de gri, mov și albastru până când marginile ceții se unesc cu cerul lăptos. Barcagiii opriseră motoarele. Liniște deplină. Munții reflectați În apele lacului Îi făcură pe prietenii mei să se gândească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
cu niște banane de un roșu aprins, și creșteau În solul spongios, adânc, Între rădăcinile unui copac găunos. —Uite, ce roșu - aprins, aproape fluorescent, spuse ea. Moff se Întoarse și văzu ce găsise. Apropiindu-se, lui Heidi i se tăie răsuflarea și se rușină numaidecât. Proiectilele aveau forma exactă a penisului În erecție, cu glugi bulboase, iar roșul le făcea să pară umflate, gata să pocnească. Se Întoarse, căutând repede alte plante comestibile. Însă Moff Încă mai cerceta planta. —Douăzeci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]