4,072 matches
-
că mulțimea „nu observă că lovise cu oiștea ferecată a carului roata dindărăt a lui Messala”. "Ben Hur" a fost popular la momentul apariției sale, în ciuda vânzărilor inițiale modeste și a recenziilor mixte ale criticilor literari contemporani, care „au considerat romantismul său depășit și acțiunea moale”. Revista "Century" l-a numit „anacronism”, iar "The Atlantic" a criticat aspru descrierile ca fiind „prea abundente”. Pentru cititorii săi, totuși, cartea „a rezonat cu unele dintre cele mai importante aspecte ale culturii victoriene târzii
Ben Hur (roman) () [Corola-website/Science/335746_a_337075]
-
au evidențiat mai multe probleme precum personajele și dialogurile plate, coincidențele improbabile și descrieri lungi și plictisitoare ale peisajelor și spațiilor de desfășurare a acțiuni, dar alții au remarcat intriga bine structurată și povestea interesantă, cu amestecul său neobișnuit de romantism, evlavie spirituală, acțiune și aventură. O recenzie publicată în 1905 în "New York Times" considera că "Ben Hur" este capodopera lui Wallace, menționând în continuare că „ea folosește fraze nesofisticate și neliterare. Oamenii care citesc multe alte opere de valoare rareori
Ben Hur (roman) () [Corola-website/Science/335746_a_337075]
-
obicei în critica literară română ca „furtună și avânt”) a fost în principal mișcarea literară de protest din literatura germană din a doua jumătate a secolului al XVIII-lea, denumită astfel după o dramă de Friedrich Maximilian Klinger. Marchează revenirea romantismului asupra a ceea ce era văzut ca o tradiție literară raționalistă. „""” s-a desfășurat probabil între 1767 și 1785 (viziunea cea mai răspândită), 1769 și 1786 sau 1765 și 1795. Una din scrierile reprezentative pentru Sturm und Drang este romanul " Suferințele
Sturm und Drang () [Corola-website/Science/297858_a_299187]
-
constrângerile economice și sociale. Considerau că statul este instrumentul adecvat și rațional al progresului. Raționalismul extrem și scepticismul epocii au condus în mod firesc la deism; aceleași calități au avut un rol important în determinarea reacției de mai târziu a romantismului. Reacționând la dogmatism, iluminismul a găsit un culoar favorabil într-o perioadă în care Biserica își pierduse autoritatea sa atotputernică de a impune ordinea socială cu aceeași fervoare și implicare precum în evul mediu și la începutul modernității. Conceptele filosofice
Iluminism () [Corola-website/Science/298728_a_300057]
-
s-a răspândit în saloane cosmopolite. Cei mai reprezentativi promotori ai Iluminismului s-au aflat în Franța: baronul de Montesquieu, Voltaire și contele de Buffon, baronul Turgot și alți fiziocrați, Jean-Jacques Rousseau, care a avut o influență foarte mare asupra romantismului. În Anglia, cafenelele și presa în curs de înflorire au stimulat critica politică și socială, precum comentariile urbane ale lui Joseph Addison și Sir Richard Steele. Jonathan Swift și Alexander Pope au fost satiriști conservatori cu o mare influență. Teoriile
Iluminism () [Corola-website/Science/298728_a_300057]
-
două erau doar indicate în partitură, fiind improvizate de către interpreți (în epoca barocă, chiar și în clasicism); mai târziu, ele vor începe a fi scrise, până la stadiul în care compozitorii concepeau cadențe pentru lucrări mai vechi ale altor autori (în romantism). Odată cu reluarea unor practici de interpretare a muzicii vechi, în secolul XX a fost încurajată improvizarea cadențelor de către interpreți.
Ornament fals () [Corola-website/Science/313890_a_315219]
-
Enric Furtună: „Am scris neîntrerupt vreo cincisprezece zile și am dat gata un roman pe care l-am botezat "Frații Potcoavă". Patruzeci de file scrise mărunt-mărunt cum știi tu că scriu eu! Hm! "Frații Potcoavă"! Nu-i așa că miroase a romantism? Lucruri care s-au întâmplat la 1570... Ciudat. Și eu am crezut că-i romantic; dar Beldiceanu zice că nu-i romantic. Vorbă! Tocmai romantic n-o fi el, că oamenii care se învârt în povestire nu-s nici de
Șoimii (roman) () [Corola-website/Science/333819_a_335148]
-
în 1865 la București), ce fusese scrisă „sub febra inspirației romantice” și era mai mult o lucrare literară decât una științifică. Prologul, epilogul și adaosurile istorice din volum s-ar fi datorat sfaturilor lui Vasile Pârvan, fiind dominate de un romantism politic în spirit sămănătorist. Prima apariție a romanului în volum a avut loc în august 1904, fiind editat de Institutul de Arte Grafice Minerva din București, care i-a publicat și celelalte trei volume din același an: "Povestiri" (iulie 1904
Șoimii (roman) () [Corola-website/Science/333819_a_335148]
-
unele epitete grandilocvente și note retorice din Prolog. Astfel, textul literar a dobândit mai multă sobrietate și plasticitate artistică. Romanele istorice scrise de Mihail Sadoveanu înainte de Primul Război Mondial ("Șoimii", "Neamul Șoimăreștilor" și "Vremuri de bejenie") se caracterizează printr-un romantism ce se manifestă pe două mari axe, după cum constata criticul Pompiliu Constantinescu: aventura războinică și amoroasă și prestigiul poetic al timpurilor trecute. Inspirat din monografia romanțioasă a lui B.P. Hasdeu, Sadoveanu îl prezintă pe Ioan Vodă cel Cumplit ca pe
Șoimii (roman) () [Corola-website/Science/333819_a_335148]
-
de primăvară”". Recenziile critice contemporane la adresa romanului au fost în general favorabile (precum cele ale lui Gheorghe Bogdan-Duică Ion Scurtu și Garabet Ibrăileanu), dar au existat și opinii contrare (precum cea a lui H. Sanielevici). Majoritatea criticilor literari au evidențiat romantismul romanului de tinerețe al lui Sadoveanu, precum și nerăbdarea autorului de a încheia socotelile cât mai curând cu personajele și de a limpezi cu superficialitate acțiunea. Criticul Alex. Ștefănescu afirma că romanul "Șoimii" se caracterizează prin „romantismul naiv al subiectului, foarte
Șoimii (roman) () [Corola-website/Science/333819_a_335148]
-
criticilor literari au evidențiat romantismul romanului de tinerețe al lui Sadoveanu, precum și nerăbdarea autorului de a încheia socotelile cât mai curând cu personajele și de a limpezi cu superficialitate acțiunea. Criticul Alex. Ștefănescu afirma că romanul "Șoimii" se caracterizează prin „romantismul naiv al subiectului, foarte vizibil”, ceea ce-l va determina pe autor să scrie la aproape o jumătate de secol romanul "Nicoară Potcoavă", mai matur din punct de vedere literar. Șerban Cioculescu considera că „romantismul tardiv” al romanului este evidențiat prin
Șoimii (roman) () [Corola-website/Science/333819_a_335148]
-
că romanul "Șoimii" se caracterizează prin „romantismul naiv al subiectului, foarte vizibil”, ceea ce-l va determina pe autor să scrie la aproape o jumătate de secol romanul "Nicoară Potcoavă", mai matur din punct de vedere literar. Șerban Cioculescu considera că „romantismul tardiv” al romanului este evidențiat prin „stilul său frenetic, abundent în expresii grandilocvente și retorice” precum „râuri de sânge”, „imensul vârtej de flăcări”, „ciocniri omerice”, „movile de morți”, „săpa un șanț prin zidul viu al dușmanilor” etc. Teodor Vârgolici afirma
Șoimii (roman) () [Corola-website/Science/333819_a_335148]
-
prin „stilul său frenetic, abundent în expresii grandilocvente și retorice” precum „râuri de sânge”, „imensul vârtej de flăcări”, „ciocniri omerice”, „movile de morți”, „săpa un șanț prin zidul viu al dușmanilor” etc. Teodor Vârgolici afirma că Sadoveanu a creat un romantism aparte, specific sadovenian, denumit „romantism eroic”. Talentul tânărului scriitor este vizibil în reconstituirea plină de înțelegere a vremurilor apuse, în imaginarea unor scene pitorești precum vânătoarea de la Dăvideni și cheful pantagruelic ce-i urmează, în observarea psihologică a faptelor și
Șoimii (roman) () [Corola-website/Science/333819_a_335148]
-
în expresii grandilocvente și retorice” precum „râuri de sânge”, „imensul vârtej de flăcări”, „ciocniri omerice”, „movile de morți”, „săpa un șanț prin zidul viu al dușmanilor” etc. Teodor Vârgolici afirma că Sadoveanu a creat un romantism aparte, specific sadovenian, denumit „romantism eroic”. Talentul tânărului scriitor este vizibil în reconstituirea plină de înțelegere a vremurilor apuse, în imaginarea unor scene pitorești precum vânătoarea de la Dăvideni și cheful pantagruelic ce-i urmează, în observarea psihologică a faptelor și personajelor și în limbajul plin
Șoimii (roman) () [Corola-website/Science/333819_a_335148]
-
și Pan) Sfârșitul secolului XIX, marcat de procesul împotriva lui Oscar Wilde, a forțat societatea să sedecidă pentru acceptarea sau respingerea pederastiei. Ca efect al acestei cauze, avem mișcarea Young Wandervogel, organizație similară Boy Scouts(Cercetașii), dar cu accent pe romantism și natură. Apariția Young Wandervogel-ui este o reacție directă la mișcării Boy Scouts, demarată în 1896, an în care publicația Der Eigene a ieșit de sub tipar. Publicație a unui tânăr german, Adolf Brand (1874-1945), de 22 de ani, care susținea
Pederastie () [Corola-website/Science/298039_a_299368]
-
în Marea Britanie (Anglia), situat la confluența Tamisei cu râul Cherwell, la 84 km nord vest de Londra și destul de aproape de alte așezări britanice renumite, așa cum sunt Bath, Stratford-upon-Avon (orașul natal al lui Shakespeare), Cotswolds. ul este locul unde se îmbină romantismul orașului medieval cu vitalitatea centrului universitar internațional, aici fiind localizată Universitatea Oxford, aflată în fruntea clasamentelor universităților din întreaga lume. Menționat documentar în anul 912, orașul s-a dezvoltat în jurul universității, dar data exactă a înființării nu se cunoaște. Se
Oxford () [Corola-website/Science/301494_a_302823]
-
coarde. În clasicism, perioada uniformizării unor orchestre tot mai mari, instrumentului nu i s-au oferit decât arareori ocazii de a depăși statutul de susținere a balansului orchestral. ul se bucură de o diversificare a materialelor pentru orchestră în perioada romantismului, când apar și piese pentru contrabas solist. Se va construi un acordaj pentru solistică, făcut cu un set special de corzi, ridicate cu un ton față de acordajul standard (Fa#, Si, mi, la). Contrabasul modern câștigă multă libertate în secolul XX
Contrabas () [Corola-website/Science/306338_a_307667]
-
București, dar el a petrecut tot acest timp într-un mod boem cu numeroase petreceri și escapade romantice. Publică prima poezie "Dorința poetului" în "Telegraful român" din Sibiu. În acest an a început perfecționarea propriului stil poetic, influențat profund de romantism și de către predecesorii săi Dimitrie Bolintineanu și Ion Heliade Rădulescu. Anul următor vizitează Pisa, Florența, Veneția, unde, după spusele poetului, ar fi urmat anumite cursuri, în special la Universitatea din Pisa, dar acest fapt nu a fost confirmat de istoria
Alexandru Macedonski () [Corola-website/Science/296854_a_298183]
-
care amestecul dintre tragic și comic permite reliefarea autentică a caracterului uman. Victor Hugo este cel care a consacrat drama romantică, teoretizând principalele criterii artistice ale acestei specii în „Prefața” la drama „Cromwell” (1827), care este considerată manifestul literar al romantismului. Fascinația dramei romantice constă în faptul ca „topește în același suflu grotescul și sublimul, teribilul și bufonul, tragedia și comedia” și poate, de aceea, au aderat la această specie numeroși scriitori, în creația cărora un loc important l-a avut
Dramă () [Corola-website/Science/299182_a_300511]
-
prozei lui Mircea Eliade: una realistă ("Maitreyi", "Întoarcerea din rai", "Huliganii" etc.) și o alta fantastică („Domnișoara Christina”, „Șarpele”, „Secretul doctorului Honigberger” etc.). Ambele direcții literare ale lui Eliade se bazează pe ideea de experiență, substituind conceptului de originalitate (tipic romantismului) pe cel de autenticitate. Acțiunea romanelor și a nuvelelor este inspirată într-o măsură mai mare sau mai mică de experiența trăită de autor. Scriitorul considera că proza trebuie să cuprindă o „experiență” trăită de autor și să prezinte cu
Șarpele (nuvelă) () [Corola-website/Science/334686_a_336015]
-
excesivă, care reconfirmă estul ca loc de proveniență al prostituatelor și prostituția că pricipala îndeletnicire a femeilor din est plecate în străinătate. Veronica îndeplinește toate rolurile tipice femeii, exagerate pentru a se potivi mai bine în context regional, oscilând între romantism voluptuos și mămoșenie forțată. Ea aduce oală cu borș la restaurant, îi promite lui Marian o căsnicie împlinită, este misterioasă și capricioasa, cerând să nu mai fie sunata insistent și reprezintă atât motivația, cât și punctul de cumpănă al bărbatului
Afacerea Est () [Corola-website/Science/296157_a_297486]
-
Jakob Ludwig , în general cunoscut sub numele de Felix Mendelssohn (3 februarie, 1809, Hamburg - 4 noiembrie, 1847, Leipzig) a fost un compozitor și dirijor german, de origine evreiască, care a activat în perioada de început a romantismului. Lucrările sale includ simfonii, concerte, oratorii, piese pentru pian și muzică de cameră. După o lungă perioadă de relativă denigrare, originalitatea sa creativă a fost reevaluată și, în sfârșit, recunoscută. Mendelssohn s-a născut la Hamburg, ca fiu al bancherului
Felix Mendelssohn Bartholdy () [Corola-website/Science/300090_a_301419]
-
zonă. Titlu original al acestei povestiri apărută în numărul din ianuarie 1950 al publicației " Maclean's" este "I'll Not Ask for Wine". Capitolul următor, "Ylla", mută povestea pe Marte. Ylla, o femeie marțiană prinsă într-o căsătorie lipsită de romantism visează cu ajutorul telepatiei despre sosirea astronauților. Deși aparent neagă realitatea acestor vise, soțul ei devine gelos sesizând sentimentele romantice nutrite de ea pentru unul dintre astronauți. Luându-și pușca pentru a merge la o pretinsă vânătoare, îi ucide pe astronauții
Cronicile marțiene () [Corola-website/Science/324303_a_325632]
-
716 cm) reprezintă momentele de după naufragiul fregatei franceze "La Méduse" (Meduza) la 5 iulie 1816. Din cei 147 de oameni salvați pe plută, doar 15 au supraviețuit celor 13 zile până au fost găsiți și salvați. Pictura a devenit simbolul romantismului francez. Unul dintre marii pictori de marine ai secolului al XIX-lea a fost rusul Ivan Aivazovski, care nu a fost doar un pictor marin, ci a iubit cu adevărat marea și acest lucru se observă în fiecare dintre picturile
Marină (pictură) () [Corola-website/Science/325240_a_326569]
-
(n. 23 iulie 1777 - d. 2 decembrie 1810) este un desenator și pictor german, unul din reprezentanții importanți ai Romantismului German. S-a născut într-o familie numeroasă de constructori de ambarcațiuni din Wolgast, în Pomerania de Vest, pe atunci supusă regatului suedez. Fiind un copil bolnăvicios, lipsea adesea de la școală, umplându-și timpul cu fabricarea siluetelor taiate cu foarfecele
Philipp Otto Runge () [Corola-website/Science/316635_a_317964]