1,481 matches
-
sau animale. Cu această concepție și atitudine față de natură este asociată deprecierea frumuseții naturale, considerată inferioară unei opere de artă. După Hegel, natura merită să fie apreciată numai atunci când este transformată într-o fermă sau o grădină, adică își pierde sălbăticia sau straneitatea. Natura de acum, cu munți și văi, ne reamintește de păcatul adamic. După Malebranche, o natură perfectă ar trebui să fie geometrică, cu arbori piramidali și grădini paralelipipedice. Și Herbert Spencer va vorbi despre transformarea naturii într-o
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
respectă animalele își controlează instinctele și devine astfel mai civilizată. Oamenii violenți față de animale vor fi violenți și față de alți oameni. Argumente contra. A folosi animalele pentru hrana proprie și pentru plăcere este normal, chiar natural, am putea spune. În sălbăticie, animalele luptă pentru supraviețuire. Oamenii au fost eficienți în propria luptă pentru supraviețuire și nu trebuie să ne fie rușine în a exploata reușita noastră în procesul de selecție naturală. • Activiștii pentru drepturile animalelor. Argumente pentru. Ecologiștii dau dovadă de
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
armate țărănești răsculate contra rechiziționării recoltelor și a înrolărilor forțate -, și chiar împotriva „Negrilor” - anarhiștii* lui Nestor Mahno și cei de la Kronstadt*. Acest război civil cu mai mulți „parteneri”, remarcabil descris de Boris Pasternak în Doctor Jivago, atinge culmi de sălbăticie. Astfel, din 1918 până în 1922, războiul civil le permite bolșevicilor să instituie o teroare* sistematică prin intermediul poliției politice* și a Armatei Roșii. între represiune, lupte și foamete*, aceasta provoacă moartea a milioane de persoane și devine matricea regimului sovietic, în
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
structură specială, Santebal, centru de decizie a epurărilor. închisoarea de la TuolSleng - sau „S 21”, căreia cineastul cambodgian Rithy Panh i-a consacrat în 2003 un remarcabil documentar - este rezervată celor 15.000 de cadre căzute în dizgrație și torturate cu sălbăticie înainte de a fi lichidate - n-au existat decât 7 supraviețuitori. S-a inițiat o importantă dezbatere încercându-se calificarea acestor crime: genocid, genocid de clasă sau democid. Exterminarea masivă presupune existența unei armate de torționari. în majoritatea lor, aceștia erau
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
000 civili. PRIMĂVARA DE LA BEIJING Nu una, ci trei „primăveri de la Beijing” au fost și toate au inclus un amestec de contestare reformistă și de disidență radicală: în 1957, 1978-1979 și 1989. Destul de diferite, cele trei „momente” au fost cu sălbăticie reprimate din cauza ecoului lor, dar și pentru că îi contestau partidului comunist chinez moștenirea celei dintâi „primăveri”: cel al revoltei din mai 1919, din care au provenit toate mișcările revoluționare moderne ale Chinei*. în sfârșit, declanșarea lor a fost de fiecare
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
știe că este "capitalistă". În același spirit prezintă capitalismul și Ludwig von Mises. Pentru el, capitalismul este "rezultatul la care au condus eforturile omului pentru a-și ajusta acțiunea (...), strategia care i-a permis să progreseze triumfal de la starea de sălbăticie la cea de civilizație" (în L'Action humaine. Traité d'économie, PUF, Paris, 1985, p. 28). Pentru von Mises, conceptul de capitalism desemnează în esență economia de piață. Tot pe elementul economic pune accentul și Guy Sorman, mai precis pe
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
ajustează, se redefinește potrivit intereselor, și nu invers. De aceea aprecierea lui Ronald Dworkin pare una idealist-iluzorie și nimic mai mult. S-a vorbit mult despre un război al religiilor, al civilizațiilor, sau chiar despre un război al civilizației împotriva sălbăticiei. Numai că, "înainte de a fi descoperit, sălbaticul a fost mai întîi inventat" (G. Cochiara). În mod fundamental, avem de-a face cu o confruntare între idei și valori diferite. Acestea au o remarcabilă capacitate de a face istorie, prin speranțele
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
se opună samavolniciilor comise de regii francilor față de credincioși, și a trebuit să conteste și anumite doctrine absurde privitoare la Trinitate pe care se hazardase să le enunțe regele Chilperic I. Așadar, el trebuie să fi înțeles foarte bine că sălbăticia barbarilor era elementul predominant în vremea sa cu tot ceea ce presupunea acest lucru chiar și în privința doctrinei Bisericii (de exemplu, o revenire în forță la superstiție și la idolatrie): toate acestea au trezit în el reacția creștinului care vrea să
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
secolului al XVIII-lea, cuvîntul "civilizație" denumea atît procesul fundamental al istoriei, cît și rezultatul final al acestui proces, în care distincția dintre progresul civilizației de astăzi și starea primordială, primitivă, reală sau ipotetică (numită fie naturală, barbarism, grosolănie sau sălbăticie) devine tot mai clară. Clasele privilegiate din Europa se reprezintă ca parcurgînd o cale ce pornește de la barbarismul primitiv trecînd prin starea de astăzi a umanității spre perfecțiune prin educație și rafinare. Drumul spre civilizare este văzut ca o eliminare
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
să vorbească de "societate civilă" folosind termenul al-mujtama'al-madani, care cuprinde instituții specific moderne ca sindicatele, partidele politice, organizațiile studențești și asociațiile profesionale. Madina înseamnă oraș. Madani (de la madan, a civiliza, a rafina, spre deosebire de al-sahara, deșertul cu implicațiile sale de sălbăticie, nerafinat, necivilizat) are mai multe sensuri, inclusiv cel de viață de oraș, orășenesc, civilizat. Adresez, pe această cale, mulțumirile mele lui Rafic Bouchlaka și lui Azzam Tamimi, doctoranzi cercetători la Centrul pentru Studiul Democrației, pentru comentarii utile relative la acest
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
intim iubirii și visării. Dorința împlinirii sentimentului de dragoste este exprimată și de verbul la imperativ vino, de conjuncția copulativă și care face legătura între natură și iubire, de repetiție ("vom fi singuri-singurei"). În timp ce izvorul "tremură pe prund", natura cu sălbăticia și izolarea ei amintesc de repetabilitatea mitică a contopirii dintre om și codru. Secvența a II-a (strofele II, III, IV) sugerează posibila întâlnire a celor doi, într-un joc al iubirii, începând cu apropierea și continuând cu un adevărat
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
satanismului, o nostalgie după o posibilă aventură cu "aghiuță". Conceptul său de satanism nu depășește conceptul folcloric în care jocul cu "focul" e strict interzis. Locurile sau casele bântuite de diavoli sunt, așadar, abandonate de oameni, dar și locurile din sălbăticie, pustii sunt de cele mai multe ori suspectate de a fi blestemate. Hanul Ciorilor, ca și cel de la Moara cu noroc, sunt astfel de așezări. Și unul și celălalt sunt ridicate în pustietăți. "Locurile rele" sunt semnalate de la început de narator prin
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
de lemn”) și mai ales de versuri libere cu funcții descriptive, analoage acelora din poemele lui Adrian Maniu: „...Târau în urma lor iepuri cenușii, mărunți, mirosind a lapte de măr,/ dar sfârtecați de răni cumplite,/ cerbi cu carnea domesticită/ din care sălbăticia s-a scurs,/ ciute de fildeș topit/ și iarăși iepuri, sticlind de spaimă”. În alexandrini, stihuri de factură eminesciană sau argheziană își unesc timbrul propriu cu cel pillatian: „Vezi, dincolo de focuri, un drum cotit te-așteaptă,/ treci printre ramii toamnei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290221_a_291550]
-
istorico-literar față de Hogaș se manifestă cu deosebire după 1920, când este comentat mai des și receptat mai atent, chit că n-au lipsit erorile de judecată și inexactitățile (N. Iorga, E. Lovinescu ș.a.Ă. O prejudecată a fost aceea a sălbăticiei scriitorului, dedusă din dragostea lui pentru natura sălbatică. În realitate - observă Vladimir Streinu - Hogaș este „un orășean (...Ă care face 1 ibidem, p. 105 2 op. cit., p. 113 43 băi de primitivism”1, un cărturar știutor de mitologicale: „Reminiscența umanistică
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92909]
-
și violența fac casă bună, pe linia marilor realizări ficționale faulkneriene, pentru care autorul primește un Premiu Faulkner, următoarele cărți, Outer Dark și Child of God, bătând același drum, în care asprimea și izolarea oamenilor se completează cu izolarea și sălbăticia peisajelor din zone ale Munților Apalași. Capodopera sa este romanul Blood Meridian, or the Evening Redness in the West (1985), bazat pe o serie de fapte reale petrecute la mijocul secolului al XIX-lea în sud-vest, inclusiv Mexic, dar hiperbolizate
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
Madison Avenue) fiind fapta ficțională a unui anumit tânăr, un personaj numit Holden Caulfield. Personajul apare ca un adolescent dintr-o familie new-yorkeză prosperă, întors acasă de la școală de Crăciun, care îi propune prietenei lui să fugă cu el în sălbăticie, narațiunea fiind prezentată din perspectiva unui povestitor omniscient, și nu a lui Holden. Pe 7 decembrie, japonezii îi determină pe cei de la The New Yorker să nu publice povestirea lui Salinger într-un mod care se zice că ar fi
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
America cu pistoalele în mână, gata să recupereze visătorul american, dacă nu să reafirme Visul (vezi AMERICAN DREAM). În True West, rivalitatea dintre un tânăr liniștit și așezat, deja scenarist la Hollywood, și un frate rătăcit care se întoarce din sălbăticia vestului, este datorată recunoașterii autenticității lui Lee, personajul dubios ce se dovedește mai interesant pentru Hollywood decât Austin. Saul, producătorul de film cu care lucrează Austin, îl cunoaște pe fratele acestuia, Lee, este cucerit de farmecul său de cowboy, și
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
a realității), există câteva lucrări care fixează, pentru multă vreme, norma în ceea ce privește reprezentarea animalului. În primul rând, este vorba despre Fiziolog. Între variantele acestei lucrări există însă deosebiri mari. Cel grec vede în unicorn un animal feroce și insistă asupra sălbăticiei acestuia: "Vânătorii nu se pot apropia de el din cauza forței sale"26. Fiziologul latin, în schimb, selectează doar elemente care pot fi interpretate în cheie spirituală: Există un animal numit pe grecește monosceros, iar pe latinește unicornis. Fiziologul spune că
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
plăcere să verse sânge. Îmbrăcămintea i se preschimbă în păr de animal, brațele în picioare. Se face lup, dar îi rămân trăsăturile chipului de mai înainte: aceeași căruntețe a părului, aceeași violență în apucături, aceiași ochi lucitori, același chip al sălbăticiei"3. (s.m.) Prin urmare, trăsăturile acestei fiare sunt evidente din firea prototipului său: cruzime, ferocitate, viclenie, îndrăzneală, patima sângelui. Lupul este, deci, un animal blestemat de zei, un dușman al vieții, care își găsește plăcerea numai în moartea altora. La
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
populație compactă maghiară, unde s-au găsit unsprezece pietre mari de stâncă cu desene sculptate sau incizate, altele cu semne magice din categoria celor balcano-dunărene din sec. IX-X. În această localitate prin anul 1940 furia hortistă s-a dezlănțuit cu sălbăticie, dărâmându-se o biserică grecocatolică, iar prin 1999 Primăria de aici a refuzat să aprobe construirea unei troițe În amintirea ei. Cimitirul unde erau Îngropați credincioșii români a fost arat Într-o noapte din porunca primăriei. Din cei trei sute de
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
chiar cu ziduri, dacă așa va fi voia Lui Sfântă. Lui mă voi ruga neîncetat”. Dar iată, vuiet, larmă, zgomote, cântece, strigăte și urlete se aud dinafară. Năvălitorii, îndârjiți de asprimea războiului, de foame și frig, pătrund prin case cu sălbăticie. Dar netulburată, bătrânica cu credință se ruga mai departe. După cum credința ei înfruntase batjocura tânărului său nepot, așa de neclintită era și acum, când groaza domnea în jur. Văzând cu spaimă cum se apropia zgomotul înfricoșător al dușmanilor, tânărul nepot
Istorioare moral-religioase by Valeriu Dobrrescu () [Corola-publishinghouse/Science/851_a_1786]
-
lîngă atelaj, șeful de echipaj nervos, șapca și ochii mijiți peste măgar în spațiul măgaro-trenic, revanșa ta c-am stat deopotrivă la garnitura pusă de-a curmezișul, Atîrnați poanta omonimă, personalul Craiova București, străine căi la care duce privirea în sălbăticia ei, Roșioriul după șase ani, rambleul înalt dă perspectivă, gunoiște pe de o parte, în lunca Vedei, pe altă parte orașul, trei corpuri ale fabricii de bere ori silozuri vopsite tricolor. Ora 12,15, autogara Roșiori de Vede, în autobuz
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
acum și ne duce la Bacău! de la Săcueni-Roman modul călători, patru de replici evazive, intențiile în adîncime, un văzduh sub lună, partea puternică a soarelui la răsărit, stația Galbeni călătorii la vagon, fatala dependență transportul, ancadramentele antropice cu urma de sălbăticie mișcarea cîmpurilor agricole, singură pe raza vizuală, reflexul de inteligență să deschid clapa de la telefonul mobil, alt subterfugiu, mai clasic, oglinda, acolo o fată de 15-16 ani, o voi ascunde, ce mai e de scos, suflecă mîneca, o candoare întreagă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
Paștele fudulul! a murit sătul de zile, zi-le impresii, înțelegi, e Tîrgu! băi omule, cînd o plecat, odat-așa, s-o dus! bărbații ies în oraș, Barbă-Sură-Încurcă-Tren cu fata la peron, tabelul, nu întorci capul, ghișeul dinăuntru mi-l arată cu mîna, sălbăticia mișcarea în drogurile sonore calcă mai pe bași, băiatul face pe scafandrul cu ochelarii, crede-mă, de bucurie scriu! iese melodrama ca uleiul pe apă, protoformulă artei, Pietrișu, Victoria din Samothrace împinge grilajul de fier din ușă și înaintează cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
băut cafeaua și mi-o băgat în loc coji de nuci! eu am crezut că s-o spart termosul! mi-o pus în loc coji de nuci, mira-s-ar lumea de el! cînd eram la Drumuri Naționale, perfect rotund tei în sălbăticie, doi tei, de ce s-o aprins grajdu', zice că așa o fugit cînele noaptea, s-o aprins grajdu'! de la lanțul înroșit! accentul muzical persiflarea, DN 15 ș-apoi mi-am spălat cămașa, mi-am spălat ciorapii! șî cu peștii tot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]