1,471 matches
-
trupul scurt îi e îmbrăcat ca întotdeauna într-un costum de avocat închis la culoare, părul rărit îi e pieptănat pe spate și dat cu gel, obrajii săi răspîndesc un miros înțepător de aftershave, dinții proeminenți rînjesc din spatele maxilarului deformat, scrutează livingul cu o privire curioasă și batjocoritoare, de parcă tot ce s-a întîmplat aici de la convorbirea noastră telefonică e desfășurat în fața ochilor lui. Privirea îi întîrzie pe coapsele mele dezgolite, nu-i rău, spune, pentru cine e amator de minione
Zeruya Shalev - Thera by Any Shilon () [Corola-journal/Journalistic/6189_a_7514]
-
seculară și cea din lumea spiritului, trebuie să fi fost o colosală, inepuizabilă sursă de delicii intime de genul acelei semnalate de Ibrăileanu în Privind viața". Previzibil, personalitatea lui Bacovia e abordată cu condeiul prozatorului. Înainte de analiza operei, poetul e scrutat îndelung ca personaj, nu mai devreme de a i se fi reconstituit ambianța familială. Notificările sînt aparent detașate, lapidare, colectînd viața în detalii obiective, nu o dată pitorești. Un amuzament superior, ce nu excludea admirația, domină conștiința biografului, care are aerul
Radu Petrescu despre G. Bacovia (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16660_a_17985]
-
clasei politice și ale formatorilor de opinie ies mult mai pregnant în evidență. Ceea ce surprinde în mod plăcut în proza lui Bogdan Teodorescu este, în primul rînd, dezinvoltura stilistică, aparenta ușurință a scrisului, privirea mereu trează, inteligentă, cu care își scrutează textul. Spada este o carte care nu pune nici un fel de dificultăți de lectură și care, în plus, prezintă avantajul că poate fi citită în ritmul alert cu care sînt parcurse, dimineața, coloanele de știri ale ziarelor. în literatura ultimilor
Măști ale tranziției by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/14541_a_15866]
-
lumi hrănită cu mituri și magie care nu mai promitea o sistemă, ci o libertate, libertatea de a vedea lumea de la statura zeilor. O astfel de vanitate luciferică a însoțit mereu toată această filosofie adusă din lumea barbară pentru a scruta, vorba lui Lucretius 8, mai adânc în umbra lucrurilor. Ea a înflăcărat imaginația Apusului cu promisiuni despre existența unui secret al secretelor. Dar poate fi mitul un punct de pornire credibil pentru o istoriografie cu pretenții de obiectivitate? Răspunsul filosofiei
Originile oculte ale fanteziei by Radu Cernătescu () [Corola-journal/Journalistic/3428_a_4753]
-
făcut și Amiel (e drept că acesta a avut timp să-și modifice formula și să scrie 174 de caiete) este o dovadă a importanței pe care tânărul Radu Petrescu o acordă acestor note. Semnificativ pentru felul în care își scrutează aptitudinile și implicit destinul literar, jurnalul lui Radu Petrescu începe cu o însemnare (din 16 ianuarie 1946) în care autorul vorbește despre o carte, probabil de versuri, pe care trebuia să i-o editeze Sașa Pană; la 16 septembrie, notează
Un jurnal care își scrie autorul by Mircea Anghelescu () [Corola-journal/Journalistic/2454_a_3779]
-
în care s-a specializat - în măsura în care această specializare mai există -, se afirmă printr-o gesticulație multiplă, se implică direct în cotidian, se eliberează de atemporalitatea glacială și trăiește, în priză directă și pe spații mici, întreaga învolburare a istoriei. El scrutează timpul și se mișcă în spațiu, stabilește contacte, participă la dezbateri, conferențiază, se implică în problemele sociale fierbinți, scrie, vorbește, protestează, admonestează ș.a.m.d. într-un cuvînt, își pune probleme mult mai largi decît cele legate strict de tehnică
Bata Marianov, între materie și cuvînt by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9458_a_10783]
-
ignorați nimic din ceea ce înseamnă arta de a prevedea timpul, pentru că tot ce se referă la ea se leagă de medicină“. Mai târziu (secolul al XV-lea), Paracelsus afirma că „nu ar trebui niciodată să prescrii o rețetă înainte de a scruta cerul“. Mai aproape de noi (1926), profesorul francez Mouriquand determina certe corespondențe între tulburările meteorologice și starea noastră de sănătate, influențele pe care „buletinele meteorologice“, de fapt, le au asupra sistemului nostru nervos, cardiovascular și glandelor endocrine, împărțind oamenii în meteostabili
Agenda2003-50-03-d () [Corola-journal/Journalistic/281818_a_283147]
-
gîndire pentru ceea ce trebuia să spună mai departe. Am și acum tabloul în fața mea. începea cu un glas scăzut și monoton, lipsit de tonalitate, aproape șoptit, parcă povestea un basm de adormit copii. De pe masa îmbrăcată în pînză roșie, își scruta cu ochii micșorați de miopie mulțimea din fața lui, ca și cum abia o vedea și încerca să-și dea seama cine sînt oamenii din fața lui și ce așteptau de la el. După aceea, aproape brusc, ridica treptat tonul și se lăsa furat de
"Un anarhist al dracului de deștept" by Mircea Iorgulescu () [Corola-journal/Journalistic/9407_a_10732]
-
pare la limita îndurării - eul fiind un condamnat, implacabil căutat de universale forțe de ordine. Iar evadarea din final este, poate, ajungerea pe nava ce-l va duce spre pedeapsă: (...) Tu stai la țărmul ierbii, fără apărare, și cerul te scrutează, și-ai fugi acoperiș de acoperiș îngrămădind asupră-ți, tot mai adânc pierind în peșteri. Rămâi pierdut, știind că vei fi luat și din prăpăstii de beton, din cazemate de munți stratificați: ca să fii prins, un continent întreg s-ar
Celălalt by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8165_a_9490]
-
corpul străveziu al unei creaturi angelice, total opusă, desigur, vrăjitoarei la care se referea Shakespeare când o numea "hidoasa hârcă" sau "cloanța cu ochi vineți". Sycorax, în varianta Warner, știe că "unii oameni își întorc privirea spre interior, iar alții scrutează întotdeauna orizontul" (Indigo, 1992) și se plasează alături de cei din prima categorie. Atitudinea ei spirituală, superioară celei a cuceritorilor europeni, precum și faptul că indigofera tinctoria vine din India, ne duce cu gândul la filozofia orientală, unde culoarea indigo este culoarea
Cărțile lui Prospero by Pia Brînzeu () [Corola-journal/Journalistic/7508_a_8833]
-
și difuzării poveștilor celor doi frați în Franța, prin intermediul diverselor traduceri și culegeri, pentru a se opri apoi la numeroasele tipuri de rescrieri pentru copii, care au ca punct de plecare texte din acest corpus. Cu o mare finețe, cercetătoarele scrutează tipologia reformulărilor, identificând „ficțiuni transfuge”, „deturnări parodice”, „reapropieri” etc., analizînd mai apoi relecturile iconografice, transpozițiile teatrale dar și interferențele Perrault/Grimm din ultimele decenii. Autoarele încearcă, de asemenea, cu un ochi proaspăt dar sintetic, să găsească rațiunile simbolice, stilistice, pedagogice
Grimm și Grrim, la bicentenar și după by Muguraș Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/2776_a_4101]
-
o masă rotundă de marmură stau un ceas-două și privesc pe trecători, iar priveliștea aceasta îmi spune mai mult decît o pajiște înflorită""), autorul Scrisorii pierdute preferă a străbate străzile și piețele, a poposi în berării, cafenele, gări pentru a scruta cu luare aminte oamenii, pentru a convorbi cu indivizi din toate straturile sociale. E o investigare a mecanismelor psihice și comportamentale ce reprezintă interesul de căpetenie, profesional, al scriitorului: Motivul îl dezvăluie Caragiale în Cîteva păreri: Noi știm că, dintre
Caragiale între oglinzi paralele (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10863_a_12188]
-
reflecții fragmentare asupra nopții și a condiției umane, asupra teatrului și a lumii. „Există o stare nocturnă, o stare de spirit proprie nopții (...). Noaptea nu este complet neagră, impenetrabilă, decât pentru ochiul neexperimentat sau nepăsător. Ea invită privirea să o scruteze, să scormonească în adâncurile ei. De altfel, trezirea acestei curiozități pentru tainele nopții a fost și scopul regizorilor de teatru care, în anii 1980, au introdus-o și au instalat-o pe scenă. Spectatorul putea alege: ori să adoarmă în
Reprezentaţii nocturne în cadrul Festivalului Naţional de Teatru () [Corola-journal/Journalistic/71051_a_72376]
-
orașul Sighișoara se deschide privirii, pregătit ca pentru o mare întâlnire, relevându-ne, cu generozitate, minunile sale. Mai întâi Cetatea, un ansamblu arhitectonic ridicat în etape (secolele: XIV-XVII) pe platforma dealului, de unde „ochii“ celor 14 turnuri de veghe puteau să scruteze până departe zările... 9 turnuri sunt și astăzi în picioare. Între acestea, se află și Turnul cu ceas, construit în veacul al XIV- lea și care marchează poarta principală de intrare în Cetate. Înalt de 64 m, Turnul cu ceas
Agenda2004-34-04-turistic () [Corola-journal/Journalistic/282800_a_284129]
-
didactic universitar la reînființata Facultate de Artă, (ocupând, între anii 1996-1999 și funcția de decan). Biografia, povestită în cifre seci, nu dă măsura căutărilor, zbaterilor, frământărilor unei personalități complexe. A „refugiatului“ Constantin Flondor, care, în marginea de Vest a României, scrutează fragilitatea florii de măr, în căutarea sensurilor fundamentale ale existenței. Refugiat este, și se simte, pentru că și-a păstrat individualitatea între timișoreni, pentru că, având nostalgia grupului, a grupării căreia să-i aparțină, a găsi- t-o altfel decât în formele
Agenda2004-37-04-c () [Corola-journal/Journalistic/282858_a_284187]
-
pe care o relevă ochiului. De ce „Prolog“? Pentru că este vorba despre situarea la începuturi. Înainte chiar de Logos, de Cuvântul care la început era la Dumnezeu. Atitudinea membrilor grupului (cu o componență fluctuantă) este pioasă față de Creația pe care o scrutează cu umilința de a nu o putea percepe fără revelație, fără grija pentru amănunt, pentru tresărirea în lumina uluitoare a soarelui sau în umbra de nor. În „Prolog“ intraseră, dintru început, Flondor, Paul Gherasim, Mihai Sârbulescu, Horia Paștina, Cristian Paraschiv
Agenda2004-37-04-c () [Corola-journal/Journalistic/282858_a_284187]
-
în cele din urmă. Căci, dacă despre Iancu Arsene sau despre multele priceperi ale acestuia Ion Gheorghe vorbește adeseori desuet sacramental, despre sine o face fără inhibiții: „Uită-te, domnule Nelu, cine eram, zise/ Iancu Arsene, dându-mi binoclul/ Înapoi: scrutase peste arbori și pe dealuri/ Drumul spre Monteoru; ca un astrolog/ Apropiind și depărtând lumea de sine;// Într-adevăr, pe prispa lungă, de sub terasele/ Cu viile țăranilor, nobile, coloană de căruțe/ Mii și mii, una dintr-alta ieșind -/ Și cu
Munci și zile by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6463_a_7788]
-
nume și fac, împreună, cam mult. Prostia egotistă n-o contest, numai că ea îl condiționează pe orice scriitor, nu numai pe autorul de jurnal. Ba chiar: fără un anumit grad de prostie, n-ai muta nici un obiect din loc". Scrutînd atent lucrurile, ne dăm seama că așa e! Dar cea mai convingătoare replică pe care dl Ciocârlie o dă preopinentului galic este însăși scrierea sa, atît de fin articulată din reflecții, observații, impresii, amintiri, precizări, nuanțări cu o mare diversitate
Pornind de la un jurnal by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15132_a_16457]
-
eroism sui generis, investiția în artă conferă adevărata glorie și autenticul eroism. Ea poate și trebuie să refacă acea legătură, atîta vreme exilată din viața publică românească, dintre acțiune și contemplație, dintre cel care asigură dinamica istoriei și cel care scrutează orizonturile largi ale timpului. Prin dirijarea banilor spre artă (în toate variantele ei) omul de afaceri devine el însuși un om de cultură, iar omul de cultură un personaj cu o prezență legitimă și demnă în policromul peisaj social. Cine
Un moment aniversar by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/14983_a_16308]
-
pe gânduri țalul./ Un chelnăr dormitează cu coatele pe masă./ Patroana, ca un Buddha, troneaza sus, la casă,/ Umplând cu cifre golul fatalului registru .../ Prin ochiul lui de sticlă, ca un ciclop sinistru,/ Ceasornicul deasupra îi cată peste umăr .../ Bănuitor scrutează al șirurilor număr/ Și vede că în vreme ce-și mișcă-a lui pendulă,/ Treptat și capitalul sporește cu o nulă .../ Surâde sus, pe rafturi, o gamă colorată/ De sticle-n care doarme, hermetic astupată,/ Facticea veselie așa de scump
Profesori și poeți by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/3226_a_4551]
-
fără liberalizare. Romanele sale l-au transformat în dizident, l-au silit să trăiască la Hong-Kong, apoi la Londra, iar soția sa Flora Drew i-a tradus cărțile în engleză, între ele Beijing coma fiind marea sa reușită. Ma Jian scrutează China pe orizontala prezentului, pe când Mo Yan o face pe verticala unor decenii sau a unui secol. Spre deosebire de saga imperială, care transformă o figură istorică în personaj literar, Su Tong a scris un roman parabolă, Eu sunt împăratul Chinei: un
Cele mai frumoase... by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7774_a_9099]
-
autor italian - Claudio Magris, traversează timpuri și spații străine, din lagărele secolului XX în Ținutul lui Van Diemen și apoi în tărâmul mitic străbătut de argonauți porniți în căutarea Lânii de Aur. Alt autor dintr-o țară mică, Cinghiz Aitmatov scrutează viitorul omenirii, construind scenarii întunecate ale viitorului. Catalanul Jaume Cabré însă investighează trecutul apropiat și depărtat al lumii spaniole De la prima traducere a lui Camilo José Cela în limba română a trecut timp îndelungat, și Nobelul primit în 1989 nu
Cele mai frumoase... by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7774_a_9099]
-
adevăratul pretendent și întă-rîtă pofta de cucerire. Mai mult decît în glumă, E. B. e incîntată de proiectul de a se căsători cu amîndoi, cu tatăl și cu fiu. Trupurile viitorilor adolescenți sînt o capcană, pe care ea o descoperă scrutînd somnul lui Cătălin. Tot astfel, pînă și pentru micul Herbert, în urcușul spre conștiința de sine, somnul e o treaptă a inițierii. Prin extensiune, somnul se dovedește o metaforă-cheie a cărții. Ce este insolita paradă a bătrînilor din prima parte
O metaforă-cheie by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/7522_a_8847]
-
Alex. Leo Șerban Într-o stație de metrou, camera scrutează chipurile celor ce urca & coboară; se-nchid ușile; pe una din banchete, un puști; aparatul se apropie, filmîndu-l din profil: printr-o gaură în obrazul copilului se vede restul metroului... Cu această imagine-soc începe The Longest Summer, filmul hongkonghezului Fruit
Ploaie asiatică la Udine by Alex. Leo Șerban () [Corola-journal/Journalistic/17937_a_19262]
-
la locul cuvenit pietrele mozaicului, pentru a înlănțui faptele în succesiunea lor temporală. Rezultă că aristocrata se consacrase în continuare enologiei, secundată de aceleași fidele ajutoare și de administratorul Doni, fiul lor, în realitate al ei și al lui Trott. Scrutându-și viața, nutrea în continuare convingerea că, în ciuda dificultăților, cântărise lucrurile cu luciditate și procedase în consecință cu hotărârea necesară din clipa în care se sustrăsese jurisdicției familiale. În plină senectute însă, uimită, incredulă, apoi bulversată, a trebuit să se
Premii literare italiene în 2008 by Doina Condrea Derer () [Corola-journal/Journalistic/7606_a_8931]