1,407 matches
-
se transmite asupra obiectului, determinând la elevi o atitudine negativă față de disciplina respectivă. Sunt cunoscute cazurile când unii elevi încetează să mai învețe cu sârguință la un obiect datorită antipatiei față de profesor. Respectul, dragostea față de învățător (profesor) sunt puternici factori stimulativi și de aceea trebuie cultivate cu grijă. Pentru aceasta, educatorul trebuie să aibă o atitudine cinstită, corectă față de copii, să fie apropiat, fără să fie afectat, teatral, ci natural, firesc. Trebuie să aibă o atitudine mai mult sau mai puțin
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
să mă asculte iarăși" (clasa a XI-a). Urmărind categoria elevilor pe care notele slabe îi îndârjesc, observăm că, pentru marea majoritate (85%), nota slabă constituie o trezire la realitate, un stimulent pentru o activitate mai susținută în viitor. Caracterul stimulativ al notelor slabe este determinat de mai multe cauze, așa cum rezultă și din relatările elevilor: a) Pe unii elevi notele slabe îi îndârjesc, pentru că acestea îi pun într-o stare de inferioritate față de colegi și într-o situație jenantă față de
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
să muncesc conștiincios" (clasa a VI-a). "Dacă iau o notă slabă, simt că-mi nedreptățesc părinții și de aceea muncesc în continuare pentru a o corecta" (cl. a VI-a). c) În alte cazuri, nota slabă are un caracter stimulativ, datorită revoltei pe care o provoacă față de propria persoană. "Când primesc o notă rea, mi-e un fel de ură chiar față de mine. Apoi, pentru a-mi îndrepta nota, muncesc cu mai multă râvnă" (clasa a VI-a). "Când primesc
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
reprezintă o importantă contribuție la formarea intereselor culturale la copil, la crearea premiselor pentru atitudinea pozitivă față de învățătură. Atmosfera din familie, ambianța afectivă în care trăiește copilul contribuie, de asemenea, la crearea acestor premise. O atmosferă calmă, senină, caldă este stimulativă pentru activitatea copilului, în timp ce o ambianță încordată, apăsătoare, are un rol depresiv, inhibitor. O deosebită importanță pentru educarea atitudinii pozitive față de muncă și față de învățătură o are locul pe care îl ocupă munca în familie. Tot atât de importante sunt relațiile dintre
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
arbitru” a fost și cel mai creativ, cenzura și-a făcut ceva mai bine datoria. Se pare că noi nu rezolvăm problemele mai bine în sistemul laissez-faire decât în cel autoritar sau delimitat. Până la un anumit punct, frustrarea poate fi stimulativă. Evoluția umană a fost condiționată de doi factori: presiunea exteriorului, frustrarea impusă de mediu, și motivația internă, spirituală. Să nu crezi acum că mă gândesc la ceva divin - e vorba despre o banalitate, comoditatea sau economia efortului spre care tindem
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
guvernului, existând o preferință În creștere pentru cea de-a doua măsură amintită, realizată, În multe cazuri, prin emiterea unor acțiuni preferențiale. Aceste măsuri au generat o participare substanțială a statului În multe bănci din aceste țări. Impactul asupra structurilor stimulative, profilului de risc și performanțelor va varia de la o țară la alta și de la o instituție la alta. Planurile guvernamentale de salvare sunt definite, În general, doar prin câteva programe. Guvernele vor Încerca, probabil, să-și retragă acțiunile deținute imediat ce
IMPACTUL POLITICILOR DE CREDITARE ASUPRA ECONOMIEI ROMÂNEȘTI by Carmen Raluca Ionescu, Radu Tașcă, Magdalena Rădulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1131_a_2735]
-
greu de prins într-o singură ecuație, fie ea oricât de complicată. Mărturisește: „De teamă să nu fiu un oarecare, am sfârșit prin a nu fi nimic” (I, 122). Nu discutăm acum această consecutivitate, ci doar, invocată adesea, teama Ă stimulativa teamă Ă de anonimat din tinerețe. Și nu numai din tinerețe. Prin noiembrie 1970, Cioran recunoaște: „Nu mă pot resemna să nu fiu nimic. Cu toate astea, n-am fost niciodată ceva. Lucru adevărat, cu rezerva că multă vreme am
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
și anume prin motivarea personalului, crescând astfel importanța resurselor umane. Firma este dependentă de personalul cu care lucrează ceea ce conduce la necesitatea Îmbunătățirii mediului intern, a relațiilor umane, identificând În acest mod nevoile angajaților de a lucra Într-un climat stimulativ. Pe plan internațional, În această etapă s-a valorificat conceptul „zero defecte”. Inițiat de P.B. Crosby, el presupune conștientizarea lucrătorilor că „ totul trebuie făcut bine de prima dată”, evitând astfel costuri implicate de controlul ulterior. Plecând de la același concept, adaptat
Managementul calitatii proiectelor by Cretu Gheorghe () [Corola-publishinghouse/Science/1696_a_2955]
-
proceselor de producție (criteriul P), În acord cu cele mai moderne practici manageriale. Managementul strategic orientat spre rezultate determină diversificarea piețelor de desfacere ca rod al unei abordări mai degrabă cantitative. Dacă o asemenea formă de creștere poate fi considerată stimulativă prin prisma faptului că ea constituie uneori substratul majorării rapide a veniturilor salariale, nu se poate afirma același lucru despre influențele exercitate În planul eforturilor de reducere a costurilor de producție. În acest domeniu, abordarea KAIZEN care situează pe primul
Managementul calitatii proiectelor by Cretu Gheorghe () [Corola-publishinghouse/Science/1696_a_2955]
-
acest context, și adoptarea de norme juridice sau norme legale obligatoriu aplicabile în sensul că activitățile de reglementare nu implică adoptarea obligatorie a unor acte juridice. Reglementarea, în sensul la care ne referim, presupune, în primul rând, măsuri de natură stimulativă cum ar fi coreglementarea, autoreglementarea, recomandările, consultarea autorităților științifice, crearea de rețele și punerea în comun a bunelor practici, evaluarea cererii și punerea în aplicare a regulilor etc. Putem concluziona că o agenție europeană de reglementare nu înseamnă, în mod
Politici publice şi guvernanȚa Uniunii Europene by LuminiȚa Gabriela POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/203_a_175]
-
părinții se cantonează într-un convenționalism care promovează hegemonia parentala asupra independenței adolescentului, intensificând starea conflictuală. Așa cum observa J. Smetana (și colaboratorii), aceasta se petrece până în punctul în care rolurile fiecărui membru al familiei sunt revizuite, reașezate pe alte planuri stimulative pentru procesul comunicării 34. Notă comună a modelelor menționate până aici este ca, atât părinții, cât și adolescenții, parcurgând o etapă ale cărei interacțiuni comune sunt experimentate în mod diferit, comunicarea poate pierde teren, ca o consecință a așa-zi-sei inversări
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
acomodat și adaptat foarte usor cerințelor, dar au simțit nevoia de a prelungi discuțiile. În mod evident, "plasarea" într-un atare mediu, cu un atare obiectiv, cu specificarea temelor de conversație a avut, pentru ei, un caracter mai mult decat stimulativ. Dacă la începutul cercetării luăm în calcul o posibilă inhibiție din partea subiecților la ideea filmării, am constată cu plăcută surprindere că au fost atât de implicați în dialogurile lor, încât realmente păreau a fi uitat că aparatele înregistrau. În Laboratorul
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
punct de vedere convenabil pentru ambele parți nu mai fuseseră purtate. Ne apare însă plauzibilă posibilitatea că sentimentul dat de situarea pe un teren neutru (așa cum era pentru ei spațiul Laboratorului de comunicare) să se fi constituit într-un factor stimulativ pentru abordarea diferitelor aspecte ce le caracterizează relația. Aceste presupoziții ar putea fi susținute și de următorul argument: deși am sugerat fiecărui grup de subiecți cu care am lucrat în această cercetare că discuția înregistrată video să se axeze pe
by Livia Durac [Corola-publishinghouse/Science/1054_a_2562]
-
fi cu atât mai validă cu cât diagnosticul diferențial și etiologic este mai corect. La alcătuirea profilului psihologic este necesar să se cunoască și unele aspecte care caracterizează persoanele cu dizabilități: - manifestările psihice se concretizează în răspunsuri directe la situațiile stimulative, ceea ce facilitează pătrunderea în intimitatea psihică și evaluarea ei; - indivizii au mai puține posibilități de a recepționa stimulii înconjurători și de a elabora răspunsuri cantitative și calitative, ceea ce îngreuiază analiza de ansamblu a expresiei psihice; - actele comportamentale sunt rezultatul a
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
socială, asistență psihopedagogică, asistență medicală familiilor aflate în dificultate sau cu un grad mare de risc privind condițiile de ocrotire, îngrijire și educare a copiilor. Principalele direcții privind intervențiile terapeutice în cazul prezenței deficiențelor mintale sunt: a) administrarea de substanțe stimulative ale maturizării (lecitină, crelizin, encephabol, derivate ale acidului glutamic) și vitamine pentru creșterea troficității și metabolismului la nivelul celulei nervoase, precum și pentru menținerea unui tonus adecvat al proceselor psihice; b) terapia manifestărilor convulsiviante, epileptice, a instabilității psihomotorii și a tulburărilor
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
la altul nu permite o abordare generală, exhaustivă a fenomenului. Teoretic, această dilemă ar putea fi analizată din cel puțin trei perspective: bazal‑conceptuală, factorial‑determinativă și formal‑procedurală. În primul caz, accentul este pus pe abordarea procesuală (intervenții acțional‑stimulative și terapeutic‑recuperative), abordarea directă (construirea de programe educative individualizate axate pe dezvoltarea ariilor instrumentale din domeniul limbajului, citit‑scrisului, calculului matematic, raționamentului logic etc.) și abordarea comportamental‑pragmatică (de dată mai recentă, apărută în anii ’90, și bazată pe
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
copii intervenția timpurie este esențială pentru recuperarea și antrenarea resurselor compensatorii la nivelul analizatorilor funcționali și la nivelul structurilor nervoase centrale. Depistarea și diagnosticul precoce constituie condiția fundamentală în elaborarea unui plan de intervenție și educație prin asigurarea unui mediu stimulativ‑reacțional pentru a furniza copilului situații stimulative necesare în interacțiunea cu mediul, încercările de comunicare și rezolvarea problemelor. Spre deosebire de copiii care prezintă doar un singur tip de deficiență senzorială, în cazul celor cu deficiențe multisenzoriale este indicată o abordare diferită
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
și antrenarea resurselor compensatorii la nivelul analizatorilor funcționali și la nivelul structurilor nervoase centrale. Depistarea și diagnosticul precoce constituie condiția fundamentală în elaborarea unui plan de intervenție și educație prin asigurarea unui mediu stimulativ‑reacțional pentru a furniza copilului situații stimulative necesare în interacțiunea cu mediul, încercările de comunicare și rezolvarea problemelor. Spre deosebire de copiii care prezintă doar un singur tip de deficiență senzorială, în cazul celor cu deficiențe multisenzoriale este indicată o abordare diferită în acțiunile de evaluare și educare; în
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
cu înțelegerea mediului în care evoluează; - copilul cu deficiențe multisenzoriale poate și trebuie să fie învățat și antrenat să‑și folosească întregul potențial rezidual existent în toate modalitățile de receptare senzorială și trebuie să i se asigure un mediu relațional‑stimulativ pe care să‑l înțeleagă și să‑l controleze; - copilul cu deficiențe multisenzoriale trebuie să dispună continuu de un program individualizat în care implicarea părinților sau aparținătorilor este esențială (chiar dacă beneficiază de servicii specializate, copilul cu surdocecitate, în majoritatea cazurilor
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
a celorlalți; b) coordonarea activității în funcție de unele obiective și conținuturi specifice unei anumite discipline - fiecare elev are posibilitatea să‑și valorifice cât mai bine aptitudinile, cunoștințele și experiența personală, iar intervenția profesorului trebuie să favorizeze sau să creeze o atmosferă stimulativă în rândul elevilor și să ofere în permanență feedback; c) caracteristicile relației educator - elev, în condițiile învățământului diferențiat, rolul și sarcinile educatorului devin mai complexe și solicită un efort mai mare din partea acestuia; el trebuie să respecte viziunea și sentimentele
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
își au valoarea demonstrată în cunoașterea și evaluarea copiilor/adulților cu dizabilități sau cerințe educative speciale. De asemenea, este cunoscut faptul că la persoanele cu dizabilități, pe de o parte, manifestările psihice se concretizează adesea în răspunsuri directe la situațiile stimulative (ceea ce, în aparență, facilitează cunoașterea și evaluarea vieții lor psihice), iar pe de altă parte, ele au mai puține posibilități de a recepționa stimuli din mediul înconjurător și de a elabora răspunsuri cantitative și calitative (ceea ce face dificilă analiza de
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
altul; instrument al planificării și prognozei dezvoltării sociale; mijloc de urmărire (măsurare) a schimbărilor intervenite în evoluția fenomenelor respective, de evidențiere a tendinței și a consecințelor unei anumite acțiuni întreprinse. Ca urmare a diversificării și specializării, măsurarea își dezvoltă funcția stimulativă, devenind un instrument democratic de control în luarea deciziilor. Pe lângă faptul că „furnizează o măsură a progresului către obiectivele stabilite”, indicatorii sociali îndeplinesc o „misiune democratică”, reprezentând un mijloc de influențare a agendei politice: „pe măsură ce indicatorii sociali sunt acceptați în
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
munca în grup” (reuniunea-discuție, de exemplu), care dezvoltă comportamentul de cooperare, dă satisfacția rezolvării problemei, obține adeziunea comună pentru un mod de acțiune (Goguelin, 1970). În educația adulților se pune accentul pe experiențele de viață ale subiecților, pe factorii sociali stimulativi, pe clarificarea în grup a situațiilor, pe degajarea comunicării. Iar ca metode se utilizează, cu deosebire, lucrul pe grupe, învățarea rolurilor, analiza contextelor, metoda cazurilor, discuția. Se apelează la antrenamentul mintal, la tehnici de vizualizare, la strategii de deblocare a
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
realizarea unor investiții superioare în resursele umane. Aceasta se poate obține prin „creșterea vizibilă a nivelului de investiții în resursele umane în vederea promovării valorii celei mai importante a Europei, anume oamenii săi”. Îndemnul este clar: educația are nevoie de măsuri stimulative, permițând formarea unor indivizi care să facă față complexității lumii contemporane. 3. Mesajul-cheie nr. 3: încurajarea inovației în predare și învățare. Predarea și învățarea sunt organizate încă în maniere tradiționale, care nu s-au mai schimbat de mai bine de
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
de activitate” pentru fiecare dintre facultățile umane, „având mereu în vedere armonizarea lor tot mai mare”. Individul este chemat deci să nu asimileze pasiv produsele culturii, ci să manifeste o atitudine activă, dinamică. De aici ideea „dinamismului cultural”, a rolului stimulativ pentru viața psihosocială a colectivității a manifestărilor creatoare. Omul modern, așezat în spațiu și timp, este atât „produs cât și producător de cultură”; aceasta devine un mijloc de a se ridica pe sine, de a-și dezvolta calitățile solicitate de
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]