1,240 matches
-
de Paul Valéry și recenzează volumul Poeme de E. A. Poe, în transpunerea lui Emil Gulian. Const. V. G. Grigorescu publică un articol închinat lui Panait Istrati, la împlinirea unui an de la moartea scriitorului. Poetul Ioan Micu semnează un articol despre tălmăcirile lui B. P. Hasdeu din opera lui Ovidiu. C.A.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288378_a_289707]
-
Crainic. Alte rubrici constante: „Perenitatea spiritului iluminist”, „Interviul nostru” (interviuri realizate cu Pompiliu Teodor și Camil Mureșanu, semnate de Mircea Popa; interviul luat de Eugeniu Nistor lui Cornel Moraru). Pagina „Universalia” conține traduceri (Alain Ruzé, Acesti latini din Carpați, în tălmăcirea lui Carmen Maria Andras), si fragmente din Dicționarul de personaje dramatice propus de Serafim Duicu. Alte rubrici: „Clasicii - contemporanii noștri”, „Breviarum”, „Etnolingvistica”, „Historia magistra vitae”, „Didactica”. C. A.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289562_a_290891]
-
din secolul al XII-lea, dar tipărită abia în 1474, la Veneția. Există o mențiune despre o traducere din italiană, făcută probabil pe la sfârșitul secolului al XV-lea în Moldova, dar prima copie păstrată datează din 1620 și cuprinde o tălmăcire din sârbește, ca și cea a lui Costea Dascălul din Șcheii Brașovului (1693). După o versiune greacă publicată la Veneția, călugărul Filotei Sfântagorețul face cea mai completă traducere, tipărită de Antim Ivireanul la Snagov, în 1700, sub titlul Floarea darurilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287021_a_288350]
-
se retrage discret din viața literară. Se întoarce la uneltele sale abia după 1944, de data aceasta ca un inspirat și activ traducător. S-a simțit atras îndeosebi de literatura de expresie germană, dar n-a ocolit nici alte literaturi. Tălmăcirile din poezia lui V. Hugo și E. A. Poe, din basmele lui H. Chr. Andersen (acestea din urmă în colaborare cu Al. A. Philippide), constituie o probă revelatoare pentru capacitatea traducătorului de a se adapta unor autori și opere diferite ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286135_a_287464]
-
feminin și al purității juvenile. El e un simbol al tradițiilor sfinte și, mai presus de toate, un simbol al superiorității geniale, întru care se înrudește cu Luceafărul eminescian. C. a tradus integral poezia lui Horațiu, a publicat în reviste tălmăciri din Carducci, Foscolo, Panzini, Gozzi, Metastasio, Cazotte, Guicciardini, Sterne ș.a., iar în volum, Un om sfârșit de Giovanni Papini. Valoarea permanentă, la care țintește și ajunge temperamentul lui critic, este monumentalul, totdeauna evident prin materia multă, și aprins până la urmă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286041_a_287370]
-
rătăcitori) și manifestă o predilecție aparte pentru epigramă. Împreună cu criticul Vasile Coroban a editat, prefațat și comentat opera lui V. Alecsandri (I-IV, 1958-1959). Este și autoarea unei ediții de Opere alese din A. S. Pușkin (I-III, 1961). A realizat tălmăciri din mari scriitori clasici: Vergiliu, Eneida (în crestomația Literatura universală. Grecia și Roma antică), F. M. Dostoievski, A. P. Cehov, Maxim Gorki, Taras Șevcenko, Petőfi ș.a. Numeroase traduceri ale versurilor sale au apărut în limbile rusă, ucraineană, georgiană, estoniană, armeană, turcă ș.a.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289373_a_290702]
-
M. Arcade), I. Negru, M. Niculescu, I. Pârvulescu, Vasile Posteucă, Yvonne Rossignon, Horia Stamatu, C. Tacu, V. Țâră, I. Velicu. Sunt publicate, de asemenea, traduceri în limba franceză ale unor poeme de T. Arghezi, L. Blaga, V. Voiculescu, G. Bacovia, tălmăciri în românește din lirica universală (Lucian Blaga din Hölderlin) și grupaje de „poezii populare”, într-o rubrică intitulată astfel. Integral, numărul 10 din noiembrie 1956 „este consacrat mesajului de poezie și onoare românească pe care ni-l trimite un poet
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285990_a_287319]
-
Universul literar”, „Pământul românesc”, „Revista scriitoarelor și scriitorilor români” ș.a. Relativ târziu își adună poeziile și traducerile în placheta Duh de basm (1934), distinsă de Societatea Scriitorilor Români cu Premiul pentru debut editorial. Ulterior s-a ocupat mai mult de tălmăciri. A tipărit volumul Poemele lui Edgar A. Poe (1938), premiat și acesta, și a dat la lumină, în „Revista Fundațiilor Regale”, versiunea românească a tragediei Mitridate de Jean Racine. Sporadic a mai publicat câteva poezii. Mobilizat la începutul războiului, a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287384_a_288713]
-
totuși, cum s-a afirmat, un eveniment în lirica vremii. G. a mai publicat unele poeme disparate și, în 1939, un grupaj ce relevă o tentativă de înnoire, năzuind să se instaleze în zona de confluență a visului și realității. Tălmăcirile strânse în Duh de basm, din Paul Claudel, Jules Supervielle, François Mauriac, Georges Duhamel și Léon-Paul Fargue, precum și cele rămase în periodice, din Philippe Soupault, Valery Larbaud, Maurice Maeterlinck, Guillaume Apollinaire, marchează afinitățile cu unele voci din poezia contemporană. Firesc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287384_a_288713]
-
Numai atunci când, aidoma parnasienilor, își vede iubita înveșnicită prin grația cuvântului sculptat cu scumpătate, P., cel care se iluzionează a sfida timpul, se regăsește în zona poeziei din care și-a făcut o lectură de căpetenie. De altfel, în afară de o tălmăcire din Jean Richepin („Rampa”, 1912), el a transpus în românește toate poemele lui José-Maria de Hérédia (o bună parte vor fi publicate în „Adevărul literar și artistic”, 1936-1937). A tradus în franceză sonete de Mihai Codreanu („România nouă”, 1920). Câteva
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288737_a_290066]
-
succinte. Sunt publicate poezii ale profesorului clujean Henri Jacquier, în versiunea românească a lui Lucian Blaga și Ion Barbu (10/1995). Apar fragmente din Jurnalul ocult de August Strindberg, traduse de Gabriela Melinescu, din Căutarea intermitentă de Eugen Ionescu, în tălmăcirea Ancăi Măniuțiu, din jurnalele lui Lev Tolstoi (2/2001), Franz Kafka (4/2001) și din alte scrieri aparținând lui Emil Cioran, Petru Dumitriu, Paul Celan, Tristan Tzara ș.a. Revista inițiază dezbateri și anchete la care participă numeroși scriitori, pe teme
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285408_a_286737]
-
a putut da expresie schimbărilor petrecute în spiritualitatea românească și a fost capabilă să adune în jurul ei forțe intelectuale din toate marile secvențe de cugetare ale lumii românești și ale Sud-Estului european. Semnăturile celor doi frați se află și pe tălmăcirea, din grecește, a unei culegeri de omilii ale lui Ioan Chrisostom, dascălul de retorică practică al tuturor oratorilor ortodoxiei (între ei și al autorilor români de predici), cel care a prezidat „banchetul” elocinței de amvon în literatura română veche. Pentru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287347_a_288676]
-
samavolniciile celor mari. În vreme ce cinstea, munca, bunătatea sunt prețuite cum se cuvine, trândăvia, îngâmfarea, minciuna sunt, firește, osândite. Dacă în primul său volum S. e un moralizator deghizat, în cel de-al doilea, Alcătuirile d. Ioan Sirbu (1852), care cuprinde tălmăciri și încercări originale, o asemenea înclinație este evidentă. E mai puțin apropiat, ca preferințe, de M. I. Lermontov sau de A. S. Pușkin (din care transpune, totuși, Florile cele târzie), modelul său fiind G. R. Derjavin (din care prelucrează poezii ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289492_a_290821]
-
o versiune care a fost mult citită în vremea lui. Ca în tot ce a scris, limba lui G. e neaoșă, firească, lipsită de franțuzisme stridente. Interesante sunt și notele, comentariile marginale, unde, ca și într-o cuvântare funebră anexată tălmăcirii, G. face elogiul vieții patriarhale de familie, îndeamnă la cumpătare și la iubire de patrie, ajungând chiar să asemene vitejiile unor eroi din povestirile orientale cu faptele, la fel de minunate și vrednice de admirat, ale lui Mircea cel Bătrân în luptele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287317_a_288646]
-
povestirile orientale cu faptele, la fel de minunate și vrednice de admirat, ale lui Mircea cel Bătrân în luptele cu sultanul Baiazid. Nu se cunosc alte traduceri ale cărturarului, care susținea totuși, prin 1832, că ar mai avea în manuscris, printre altele, tălmăciri din Biblie, pagini din Lucian din Samosata, o antologie din poeții greci antici, precum și Numa Pompilie de Florian. Probabil că tot lui îi aparține și traducerea fragmentului intitulat Desfătările, după Fénelon, apărută în „Foaie pentru minte, inimă și literatură” (1846
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287317_a_288646]
-
june poet). Sunt prezenți cu versuri și V. D. Păun, N. V. Scurtescu, D. N. Saphir; Pantazi Ghica dă nuvele, Bonifaciu Florescu semnează două traduceri (Imn către Joe de Cleante și Hamlet de George Sand), iar P. V. Grigoriu publică o tălmăcire din Musset (fragmente din La Nuit d’octobre). Informate, cu un registru de idei nou în epocă, sunt două articole ale lui B. Florescu, intitulate Adevăr și originalitate în literatură, Calitățile stilului, sau cel în care face biografia poetului I.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289933_a_291262]
-
artistică a lui G. Bacovia, A. încearcă, în traducere, să aplice poeziilor acestuia o manieră stilistică aparte. Ștefan Aug. Doinaș, în prefața cărții bilingve Versuri - Gedichte (1972) din creația lui G. Bacovia, califică echivalențele de aici drept traduceri autonome, spre deosebire de tălmăcirile fidele, considerând că s-a urmărit, „în limitele unei libertăți riguros cântărite, o transpunere de adâncime, o reconstituire a universului interior al poeziei, un transfer de substanță”, demers temerar, plin de „fulgurante intuiții verbale”. Stimând pe Ion Pillat pentru cultura
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285205_a_286534]
-
adevărată, cu eforturi și dăruire, mânați de țelurile cele mai nobile și mai înalte ale unei vieți mai drepte și mai bune. Avântul constructiv al țării se cere constituit într-un viu îndemn către creatori: compozitori, scriitori și interpreți pentru tălmăcirea figurilor apoteozate de înseși țelurile și năzuințele cucerite, în opere mărețe, «măiestrite», convingătoare, contemporane ca grai, sincere și capabile să transforme sufletele celor care le ascultă.“ (Scînteia, 17 aprilie 1973) PALADE Eugen „În ce mă privește, ca simbol al epocii
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
de extremism șovin, și iubirea lui pentru oamenii din popor, persecuția suferită din partea oficialităților au făcut din M. o figură aproape legendară: „Sfântul de la Pătrăuți” - simbol al luptei pentru drepturile românilor. M. și-a strâns versurile de tinerețe, originale și tălmăciri, în volumele Poezii germane traduse liber (1890), Versuri de Schiller și Goethe (1923), Versuri originale și traduse (1924). Este o lirică a idealului național și creștin, conceptuală și discursivă, în ciuda autenticității sentimentului. Traducerile - din Goethe (cu o încercare, la 1927
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288244_a_289573]
-
cunoscute francezilor, prin traduceri, unele dintre cele mai expresive creații pentru procesul sincronizării și implicării literaturii române în fluxul tendințelor moderne europene. La început, cu legitimă timiditate, se asociase Marianei Șora și lui Hélène Fleury, pentru a realiza, pe rând, tălmăcirea romanelor lui M. Blecher. Le-a urmat, la scurt interval, Adela lui Ibrăileanu (1991), traducere finisată de una singură. Va fi fost ca o primă de încurajare, un stimulent ca să se angajeze în operația maraton de a transpune în franceză
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
unor mari figuri ale trecutului românesc, precum Avram Iancu, Iosif Vulcan, V. Alecsandri, I.L. Caragiale, G. Coșbuc, Aurel Vlaicu. G. a publicat prin reviste traduceri din Petőfi Sándor și Ady Endre, din Schiller, Lenau ș.a., tipărind în volum (1934) numai tălmăcirea poemului dramatic Tragedia omului de Madách Imre. Patriotismul este în inimile sincere, în afară de orice tendință politică, un simțământ adevărat și adânc, și întrucât este astfel, poate fi, în certe împrejurări, născător de poezie. Și în asemenea împrejurări excepționale ne pare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287305_a_288634]
-
ton ditirambic, rămâne tot Festivalul Național „Cântarea României”. În ceea ce privește interesul pentru literatura lumii, în anii ’50 traducerile îi vizează cu predilecție pe scriitorii sovietici: Boris Gorbatov, Alexei Tolstoi, Mihail Șolohov, Aleksandr Fadeev, Arkadi Gaidar. Totuși, Victor Hugo este evocat prin tălmăcirile lui Ioan Botez, Eugen Jebeleanu și Mihu Dragomir. De asemenea, Mihai Beniuc dă versiuni din Pablo Neruda, George Lesnea din lirica lui Serghei Esenin, iar Eusebiu Camilar se oprește la poezia lui Ovidiu. Seria nouă a R.l. apare din 23
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289316_a_290645]
-
va fi distinsă cu Premiul Uniunii Scriitorilor și cu Premiul „ G. Călinescu” al Institutului de Istorie și Teorie Literară „G. Călinescu”. Ca traducător, a transpus poezia lui Boris Pasternak (Lirice, 1969), în timp ce Tratat de inspirație (1985) cuprinde o antologie de tălmăciri din scrierile unor poeți contemporani de pe toate meridianele, completând o serie de evocări și interviuri cu autorii. A întreprins numeroase călătorii de studii în Europa și în cele două Americi. Participă, în 1970-1971, la International Writing Program de la Universitatea din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289796_a_291125]
-
pentru opereta Fatinița a lui Fr. Suppé. A mai tradus Corabia Salamandra de Ch. de Livry, Deforges și A. de Leuven, Domnu’ Choufleury de Saint-Remy și Martira de A. d’Ennery și Ed. Tarbe Des Sablons. Fără a avea strălucire, tălmăcirile sale sunt plastice și scutite de prezența unor neologisme stridente. În anul 1896, a tradus Macbeth de Shakespeare. B.-D. este și unul dintre întemeietorii operetei naționale românești. Dacă libretul scris de el în 1876 pentru opereta Scaiul bărbaților nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285698_a_287027]
-
după aceea, iubirea și moartea apar îngemănate ca elemente esențiale ale unei vieți unice: Tu nu mă-nțelegi, numai simt că amorul și moartea mea vor fi foarte aproape una de alta248. Sufletul personajului-geniu este complicat, el are nevoie de tălmăcire pentru muritorii de rând și Eminescu dă această tălmăcire chiar atunci când este vorba de propria-i iubire. Sau mai ales atunci: Nu se poate zice că era amor, căci, deși-i plăcea prezența ei, totuși îi plăcea și mai mult
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]