2,029 matches
-
lor tactica „haitei de lupi”, denumită oficial „grupuri de atac coordonat”. Aceste grupuri, formate de obicei din trei submarine, patrulau în formație strânsă sub comanda unui comandant șef al grupului. "Swede" Momsen a fost cel care a pus la punct tactica americană a atacului coordonat și tot el a fost cel care a condus primul astfel de grup format din USS Cero (SS-225), USS Shad (SS-235) și USS Grayback (SS-208) care a plecat din Midway pe 1 octombrie 1943. Dezvoltarea tehnicilor
Haită de lupi (tactică navală) () [Corola-website/Science/333368_a_334697]
-
fost cel care a condus primul astfel de grup format din USS Cero (SS-225), USS Shad (SS-235) și USS Grayback (SS-208) care a plecat din Midway pe 1 octombrie 1943. Dezvoltarea tehnicilor militare din timpul Războiului Rece a făcut ca tactica „haitei de lupi” să nu mai fie folosită. Submarinele moderne dispuneau de dispozitive de detecție, arme și sisteme de propulsie net superioare celor din timpul celei de-a doua conflagrații mondiale, ceea ce a făcut ca să dispară necesitate operării în grupuri
Haită de lupi (tactică navală) () [Corola-website/Science/333368_a_334697]
-
acesta alege să le distrugă cel mai mare oraș printr-un atac kamikaze și este văzut ultima oară sărind într-un puț extrem de adânc pentru a se feri de explozie. În 2261,Vorlonii se implică în războiul împotriva Umbrelor,însă tacticile lor brutale de a distruge planete întregi duc la căutarea și recrutarea câtorva rase străvechi și puternice (Primii) atât împotriva Umbrelor cât și a Vorlonilor. Sheridan a scăpat distrugerii de pe Z'ha'dum,însă cu un preț:mai are numai
Babylon 5 () [Corola-website/Science/313900_a_315229]
-
acțiuni defensive. Lupta defensivă nu exista în concepția acestuia. Formațiunile au pierdut deseori coeziunea în luptă, iar integritatea formațiilor a fost compromisă datorită lipsei de experiență a comandanților. Acest aspect al menținerii formațiunii indiferent de situație a fost deseori ignorată. Tacticile rigide au contribuit de asemenea la eșecurile formațiunilor de vânătoare. Tacticile rigide au fost încurajate, iar tehnica individuală a avut de suferit. Folosirea elementului surpriză, a inventivității și manevrabilității trebuiau să fie combinate cu agresivitatea și improvizația în funcție de situația luptei
Apărarea Reichului () [Corola-website/Science/332608_a_333937]
-
pierdut deseori coeziunea în luptă, iar integritatea formațiilor a fost compromisă datorită lipsei de experiență a comandanților. Acest aspect al menținerii formațiunii indiferent de situație a fost deseori ignorată. Tacticile rigide au contribuit de asemenea la eșecurile formațiunilor de vânătoare. Tacticile rigide au fost încurajate, iar tehnica individuală a avut de suferit. Folosirea elementului surpriză, a inventivității și manevrabilității trebuiau să fie combinate cu agresivitatea și improvizația în funcție de situația luptei. Aceste deprinderi au fost pierdute de piloții mai tineri. Nu s-
Apărarea Reichului () [Corola-website/Science/332608_a_333937]
-
locuințe dintre cele 414.500 ale orașului. Panglicile reflectorizante au oferit bombardierelor avantajul tactic, dar aceasta nu avea să dureze prea mult . După ce a fost surprinsă de atacurile aeriene protejate de lansarea de panglici refletorizante „Chaff”, Luftwaffe și-a schimbat tacticile. Cu radarele neutralizate de panglicile refletorizante, avioanele de vânătoare nocturnă nu mai puteau intercepta cu ușurință bombardierele. Până la urmă, operatorii radar de la sol nu au mai utilizat radarele pentru ghidarea vânătorilor germani și urmărirea individuală a bombardierelor. În schimb, controlorii
Apărarea Reichului () [Corola-website/Science/332608_a_333937]
-
vânătoare. Harris a încercat să reducă pierderile prin introducerea avionului de vânoare nocturnă De Havilland Mosquito pe post de escortă a bombardierelor. Aparatul folosit până atunci, Bristol Beaufighter se dovedise ineficient și a fost nevoie de înlocuirea sa. Tehnologia și tactica îi favorizau pe piloții de vânoare. Serviciile de informații britanice au descoperit însă în iulie 1944, după ce un avion Ju 88G-1 echipat cu ultimul model de radar de band joasă VHF SN-2 Lichtenstein a aterizat din greșeală în Anglia, că
Apărarea Reichului () [Corola-website/Science/332608_a_333937]
-
în comparație cu alte serii "Star Trek". Un alt element al naturii întunecate a serialului "DS9" este introducerea Secțiunii 31, o organizație secretă dedicată păstrării cu orice preț al modului de viață al Federației. Această grupare fantomă, introdusă în episodul „”, își justifică tacticile ilegale și unilaterale afirmând că existența sa este esențială pentru supraviețuirea Federației. Secțiunea 31 are un rol important în mai multe episoade ale arcului narativ care prezintă războiul cu Dominionul. În "DS9", ferengi nu mai sunt inamicii Federației, ci o
Star Trek: Deep Space Nine () [Corola-website/Science/321569_a_322898]
-
transmisii bune și a unui ambreiaj rezistent au făcut ca în vara anului 1941 impactul tancurilor T-34 să nu fie atât de mare. Turela de 2 oameni era un dezavantaj notabil pe câmpul de luptă, lipsa echipamentului radio și tactica greșită a dispersării tancurilor printre infanterie în loc de concentrarea lor în unități compacte a contribuit la succesul inițial al armatei germane. În iarna dintre anii 1941 și 1942, T-34 a continuat să domine câmpul de luptă. Șenilele late au făcut
T-34 () [Corola-website/Science/310804_a_312133]
-
au apărut pe câmpul de luptă tancul mediu Panther și tancul greu Tiger I. T-34 a fost îmbunătățit, fiind echipat cu un tun de 85 de mm capabil să perforeze blindajul noilor tancuri germane. În ultimii ani de război, tacticile tanchiștilor sovietici erau încă inferioare tacticii germane, însă numărul tancurilor germane nu era suficient pentru a înclina balanța. În 1944, T-34/85 era superior tancului german Panzer IV și vânătorilor de tancuri StuG III, dar nu era la fel de bine
T-34 () [Corola-website/Science/310804_a_312133]
-
era superior tancului german Panzer IV și vânătorilor de tancuri StuG III, dar nu era la fel de bine protejat și înarmat ca tancul mediu Panther. Tancurile de fabricație germană erau superioare, însă mult mai complexe, fiind dificil de întreținut și fabricat. Tactica sovieticilor de a produce T-34 în număr mare a înclinat balanța războiului. La începutul războiului în 1941, procentajul tancurilor T-34 în Armata Roșie era de 4%. La sfârșitul războiului, 55% dintre tancurile sovietice erau T-34 sau bazate
T-34 () [Corola-website/Science/310804_a_312133]
-
va dispune trupele pe un front restrâns, formând linia de luptă mai mult sau mai puțin între cele 3 ferme, acestea împiedicând o acțiune de flancare din partea inamicului, care ar fi trebuit mai întâi să cucerească fermele. Aplicânt una dintre tacticile sale favorite, denumită „reverse slope”, Ducele a fost atent să își plaseze grosul forțelor în spatele pantei pe care o face platoul Mont Saint-Jean, pentru a nu prezenta inamiului decât o mică parte din dispunerea sa strategică și pentru a minimiza
Bătălia de la Waterloo () [Corola-website/Science/304379_a_305708]
-
iar atunci când soldații lui d'Erlon au ajuns în sfârșit în contact cu cei 6000 de inamici, aceștia erau pregătiți să îi primească cu focuri bine coordonate. Contele d'Erlon îi mai întâlnise pe englezi în peninsula iberică și cunoștea tactica preferată de Wellington de a folosi dispunerea infanteriei în linie și focul de la mică distanță pentru a contracara tactica franceză obișnuită de a avansa în coloane de atac compacte. Fără a fi absolut clar cine a ordonat folosirea acestei formații
Bătălia de la Waterloo () [Corola-website/Science/304379_a_305708]
-
a provoca un număr mare de victime. Călăreții francezi încearcă totul: să străpungă careele inamice, să sară cu caii în mijlocul careului, dar fără rezultate notabile: englezii se clatină dar majoritatea careelor nu pot fi străpunse. Conform unei scheme clasice pentru tactica acelor vremuri, pentru a se proteja în timpul șarjelor, tunarii anglo-aliați se refugiază în interiorul careelor, însă tunurile rămân la discreția francezilor. Aceștia nu sunt echipați corespunzător pentru a le transporta, dar sunt dotați cu niște cuie special concepute pentru a bloca
Bătălia de la Waterloo () [Corola-website/Science/304379_a_305708]
-
spus că este gata să semneze un nou contract cu Chelsea și să joace alături de noii veniți: Michael Ballack, Andriy Shevchenko, Salomon Kalou și John Obi Mikel. Sezonul următor, după plecările lui Hernán Crespo și Damien Duff, Mourinho a schimbat tactica din 4-4-2 în 4-4-3. Astfel, prezența lui Drogba pe teren a devenit mai sigură, alături de cea a ucraineanului Andriy Shevchenko. După plecarea lui Damien Duff la Newcastle United, Drogba a predat tricoul cu numărul 15 pe care îl primise în
Didier Drogba () [Corola-website/Science/300518_a_301847]
-
a fost luat în condierare doar de formă și că Norvegia a decis să achiziționeze avionul F-35 ca urmare a presiunilor politice la nivel înalt ale SUA. În urma vânzării avionului F-35 către Norvegia, oficialii americani au compilat un memoriu cu tacticile de urmat în cazul unei alte vânzări pentru ca aceasta să aibă succes. Aceste tactici cuprindeau implicarea activă a ambasadei SUA (inclusiv a ambasadorului american) în comercializarea avionului, coordonarea strategiilor de vânzare cu Lockheed Martin și utilizarea evenimentelor diplomatice pentru a
JAS 39 Gripen () [Corola-website/Science/303995_a_305324]
-
meciuri excelente, devenind un pericol pentru porțiile adverse alături de colegul său Romário. Lucrurile încep să se schimbe treptat la Barcelona. Antrenorul Johann Cruyff părăsește echipa, iar în locul său vine un alt olandez - Louis van Gaal. Acesta are alte opinii privind tactica, iar Stoichkov începe tot mai des să își piardă locul de titular în echipă. Acest lucru îl determină, în anul 1995, să accepte oferta de la FC Parma, rămânând pe stadionul Ennio Tardini pentru un sezon. La sfârșitul sezonului se întoarce
Hristo Stoicikov () [Corola-website/Science/309222_a_310551]
-
colaborarea conservatorilor finlandezi, Parlamentul Finlandei a fost dizolvat și s-au anunțat noi alegeri. În alegerile din octombrie 1917, social-democrații și-au pierdut majoritatea absolută, ceea ce a dus la radicalizarea mișcării muncitorești și la scăderea susținerii în sânul ei pentru tactica bazată pe mijloace parlamentare. Evenimentele din iulie 1917 nu au adus singure Revoluția Roșie din ianuarie 1918, dar împreună cu evoluțiile politice bazate pe interpretarea de către mișcarea muncitorească a ideilor Fennomaniei și socialismului din anii 1880, aceste evenimente au fost decisive
Războiul Civil Finlandez () [Corola-website/Science/302693_a_304022]
-
sfârșitul asediului încercuirea rusă. După ce a reușit această străpungere, Șamil a refăcut mișcarea de rezistență antirusă. El a reușit chiar să unească triburile caucaziene, care de-a lungul istoriei avuseseră numeroase conflicte reciproce. Mișcarea de rezistență s-a folosit de tacticile războiului de gherilă și a continuat până în 1859. Pe 25 august 1859, Șamil și familia sa au fost luați prizonieri de ruși în Daghestan. Șamil a fost trimis mai apoi la Sankt Petersburg, unde a fost primit de împăratul Alexandru
Imam Șamil () [Corola-website/Science/318226_a_319555]
-
de Cuéllar, a încercat o serie de discuții cu ambele țări pentru a se abține de la atacarea obiectivelor și populației civile, moratoriul formulat fiind acceptat de ambele țări aflate în conflict. Spre sfârșitul anului 1984, apărea tot mai evident că tactica aplicată de Irak pentru a determina Iranul să pună capăt războiului eșuase, deși afectase grav economia iraniană și exporturile de petrol. De cealaltă parte, Iranul a mutat punctele de livrare a petrolului în afara razei de acțiune a avioanelor Super Étendard
Războiul Iran-Irak () [Corola-website/Science/307737_a_309066]
-
această sumă fiind datorată Japoniei, Uniunii Sovietice, Franței, Germaniei, SUA, Italiei și Marii Britanii. Cea mai mare parte însă a datoriei irakiene, era față de țările arabe din regiune, Kuweit, Arabia Saudită, Quatar, Emiratele Arabe Unite și Iordania, per total atingând 67 miliarde de $. Aparent, tactica iraniană de a forța Irakul să cheltuiască tot mai mult pe armament, muniție și alimente, a avut succes. După război, Irakul a acuzat Kuweitul de foraj înclinat și furt de țiței, incitând la invazia acestuia. Ca o consecință directă, situația
Războiul Iran-Irak () [Corola-website/Science/307737_a_309066]
-
avut probleme serioase în realizarea de operațiuni militare combinate de blindate și infanterie cu suport aerian, rezultatele fiind mai degrabă mediocre și soldându-se cu mari pierderi umane și în tehnică de luptă. Ambele țări au avut carențe serioase în ceea ce privește tactica războiului modern, confruntându-se cu o lipsă acută de personal calificat, Iranul datorită epurărilor succesive la nivelul cadrelor militare superioare, iar Irakul datorită nepotismului și politizării practicate la numirea cadrelor superioare ale armatei. La modul general, Iranul a improvizat mai
Războiul Iran-Irak () [Corola-website/Science/307737_a_309066]
-
cu forțe proaspete și experimentate la răsăritul soarelui, s-a dovedit extrem de eficientă în prima parte a războiului, micșorând drastic numărul de pierderi ale forțelor iraniene. Schimbarea ulterioară a tacticii irakiene în apărare, a determinat pe iranieni să renunțe la tactica "valurilor umane", în favoarea operațiilor ce foloseau trupe speciale, parașutate în spatele pozițiilor irakiene. Din punctul de vedere al numărului de vehicule blindate, dispunând la începutul războiului doar de 1700 de tancuri de luptă și 250 de tancuri ușoare, Iranul se situa
Războiul Iran-Irak () [Corola-website/Science/307737_a_309066]
-
sprijin de infanterie orașul Susangerd, fiind decimate de apărarea antitanc irakiană. Bani Sadr voia să demonstreze astfel liderilor religioși superioritatea unei armate regulate față de gărzile revoluționare. Acest eșec militar a grăbit îndepărtarea lui de la putere, iar iranienii și-au reconsiderat tactica luptei în orașe, dar și tactica generală a luptei în câmp deschis, folosind tancurile ca principală forță de șoc, în cooperare cu valuri succesive de infanteriști, sprijiniți de tiruri de artilerie combinate cu suport aerian al elicopterelor de atac. Între
Războiul Iran-Irak () [Corola-website/Science/307737_a_309066]
-
decimate de apărarea antitanc irakiană. Bani Sadr voia să demonstreze astfel liderilor religioși superioritatea unei armate regulate față de gărzile revoluționare. Acest eșec militar a grăbit îndepărtarea lui de la putere, iar iranienii și-au reconsiderat tactica luptei în orașe, dar și tactica generală a luptei în câmp deschis, folosind tancurile ca principală forță de șoc, în cooperare cu valuri succesive de infanteriști, sprijiniți de tiruri de artilerie combinate cu suport aerian al elicopterelor de atac. Între 1983-85, Irakul s-a dotat cu
Războiul Iran-Irak () [Corola-website/Science/307737_a_309066]