12,522 matches
-
Iulianei s-o liniștesc... Da, despre transferul fratelui la secția de neurologie am uitat să o pregătesc. Să nu se sperie, biata fată... E grozavă! Frumoasă, cu suflet mare, blândă și răbdătoare, inteligentă... De ce oare am simțit că ascunde o tristețe adâncă? Nu, nu! Nu este cea cauzată de situația fratelui..., este ceva personal, special”, medita Eugen în timp ce-l examina cu privirea pe Iustin. Lidia Combei, asistenta de serviciu, îl însoțea ca o umbră. Abia dacă respira, temându-se să nu
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1168 din 13 martie 2014 by http://confluente.ro/marian_malciu_1394728750.html [Corola-blog/BlogPost/353445_a_354774]
-
de țigară. Mâine ne vedem iarăși aici. - Da ... Continuăm să jucăm. Sorin se ridică de la masă, strângând cutia sub braț. Aerul curat de afară l-a înviorat. Soarele se ridicase deasupra capului. Umbra salcâmului din fața scării se micșorase. Îi trecuse tristețea.Comunitatea pensionarilor din Café-Bar îl făcu să-și uite vârsta și să nu se mai gândească la Maria. A doua zi n-a putut să mergă la bar. A fost planificat la control, la medicul de familie. Nici după aceea
JOCUL DE ŞAH de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 758 din 27 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Al_florin_tene_jocul_de_sah_al_florin_tene_1359274688.html [Corola-blog/BlogPost/364873_a_366202]
-
Daiana este instructor al Aware Parenting Institute și director de creșă și grădiniță de peste 10 ani. Studiile arată că 58% din performanța unui om este datorată inteligenței lui emoționale, adică modului în care își recunoaște și gestionează emoțiile (furie, frică, tristețe) proprii și pe ale celorlalți. Copiii pot învăța despre propriile emoții încă de la 2 ani; pot învăța ce înseamnă empatie, pot coopera cu părinții, pot învăța ce înseamnă reguli și limte și pot fi educați fără recompense și fără pedepse
Părinții din Brașov învață despre disciplina democratică a copiilor by http://www.zilesinopti.ro/articole/9207/parintii-din-brasov-invata-despre-disciplina-democratica-a-copiilor [Corola-blog/BlogPost/100370_a_101662]
-
mormântală. Profesorilor parcă le era jenă să mai discute între ei. Salvarea le veni de la soneria care îi invita să intre la ore, scoțându-i din această situație deranjantă în care se aflau cu toții. Doamnei Zbihli i se putea citi tristețea și neliniștea pe față. Nu era nevoie să-i cunoști motivul ca să-ți dai seama că este o persoană în suferință. Parcă era un bolnav de pancreatită. Era încordată, cu umerii căzuți, tristă, cu cearcăne la ochi ca după plâns
ROMAN , CAPITOLUL NOUĂ de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1858 din 01 februarie 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1454325592.html [Corola-blog/BlogPost/377514_a_378843]
-
în: Ediția nr. 2147 din 16 noiembrie 2016 Toate Articolele Autorului Găsit-am alte flori, culese de tine și-așezate în glastra, uitând parcă, de ce am plâns, amintindu-mi de noiembrie, cel de-nceput, când am lăsat, în urmă, dor, tristețe și împăcare, dac-ar mai fi vreun loc și pentru ea. Sufletu-mi, e bandajat în fâse sterile, de iubire uitată, nemângâiat, demult, defel, legănat doar, de vântul speranței, rătăcit, la poarta sărutului tău, pe care-l aștept, parcă de-
O VIAȚĂ ȘI-O SĂPTĂMÂNĂ de COSTI POP în ediţia nr. 2147 din 16 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/costi_pop_1479248068.html [Corola-blog/BlogPost/365518_a_366847]
-
marea e agitată, cu valuri al căror zgomot se auzea din camere. Îmi reveneau în minte plăcute amintiri de odinioară ale unui Olt descris de Goga cu valuri ce se spărgeau în zidurile vechi ale mănăstirii de la Cozia. Și o tristețe ireparabila mă cuprindea la gândul că, deși acum Valea Oltului e modernizata prin apariția hotelurilor gigant ale căror baze de tratament sunt unice în țară, stau mai mult goale chiar si in sezon. Unde sunt vremurile de altădată când stațiunea
GOA de DAN ZAMFIRACHE în ediţia nr. 1715 din 11 septembrie 2015 by http://confluente.ro/dan_zamfirache_1441993506.html [Corola-blog/BlogPost/343986_a_345315]
-
schimbarea, neprevăzutul. Dar mai semnifică și subtilitatea alegerii personale a uneia din cele două căi, existente încă din primele pagini ale Genezei. Se știe, din estetica cromaticii că negrul semnifică partea întunecată a vieții, doliul, adâncul, abisul cel fără de fund, tristețea, dezolarea, în timp ce albul este culoarea purității, a neprihănirii, a bineloui și a spiritualității. Omul, veșnic împărțit între cele două extremități, oscilând când într-o parte, când în cealaltă, glisând pe gheața subțire a lucidității, a patimilor, a dorințelor care trebuie
IN MEMORIAM ION GROSU RECENZIE LA CARTEA FUM NEGRU, FUM ALB , EDITURA AXIS LIBRI, GALAŢI, 2012 de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 1313 din 05 august 2014 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1407215205.html [Corola-blog/BlogPost/344199_a_345528]
-
îmi încarcă bateriile cu energia vitală exact când mă simt la capătul puterilor și-mi deschid sufletul să primesc ajutor. De acolo îmi vine optimismul când disperarea caută să mă copleșească. De multe ori am senzația că atunci când singurătatea și tristețea devin apăsătoare tot de acolo cineva prieten, îmi trimite aici în această lume, vreun prieten, sau un lucru după care sufletul meu plânge, îmi schimbă starea de spirit și îmi deschide porți ale destinului, a căror existență nici nu ași
CU,,EUPRIN UNIVERSURI PARALELE de MARIA GIURGIU în ediţia nr. 2241 din 18 februarie 2017 by http://confluente.ro/maria_giurgiu_1487429039.html [Corola-blog/BlogPost/377401_a_378730]
-
TOAMNĂ Autor: Margareta Merlușcă Publicat în: Ediția nr. 2209 din 17 ianuarie 2017 Toate Articolele Autorului Cireșul din grădina casei mele, se despoaie, De frunzele-i uscate, ce cad cu sunet gol, Iar ploaia grea și rece, cade în șiroaie, Tristețea, învăluie sufletul meu gol. Prin parc, merg doar cu gândurile mele, Iar frunzele uscate, sub pașii mei se frâng Mă odihnesc pe-o bancă, privesc cu jind la ele, Sunt vise sfărâmate, nu pot să le mai strâng. Covor de
LACRIMI DE TOAMNĀ de MARGARETA MERLUȘCĂ în ediţia nr. 2209 din 17 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/margareta_merlusca_1484653130.html [Corola-blog/BlogPost/374331_a_375660]
-
uscate, sub pașii mei se frâng Mă odihnesc pe-o bancă, privesc cu jind la ele, Sunt vise sfărâmate, nu pot să le mai strâng. Covor de frunze, se așterne la picioare, Eu văd în el, culoarea bătrâneții, Las cu tristețe, banca-nselătoare, Ea nu-mi mai dă, dulceața tinereții. Iar toamna-mi pustiește sufletul, Cel trist și gol, care tânjește după tine, Iubirea-ti tandra mi-o aduce vântul, Însă, îmbrățișarea ta, va ști să mă aline. Referință Bibliografica: Lacrimi de
LACRIMI DE TOAMNĀ de MARGARETA MERLUȘCĂ în ediţia nr. 2209 din 17 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/margareta_merlusca_1484653130.html [Corola-blog/BlogPost/374331_a_375660]
-
Ceasornicul vieții să bată lin în inimi. Privesc trupu-i rănit și vărs lacrimi amare, Mă reazem de-a Lui cruce unde stă răstignit, Cuprind în palme cerul și strig: Ai îndurare! Îndură-te, Părinte, de Fiul tău iubit! Mă mistuie tristețea, din zări înnegurate... Îmi zdrențuie ființa cu limbi roșii de foc, M-aruncă în abisul durerii necurmate, Mi-acoperă retina cu scrum din loc în loc. Pe răni lacrima curge din a ochilor ciuturi, Se-amestecă cu sânge și sapă mai
CLOPOTE NEGRE... de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 461 din 05 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Clopote_negre_cornelia_viju_1333629043.html [Corola-blog/BlogPost/359124_a_360453]
-
poate ai dori să umpli cu boabele de soare toate clipele trecute în zbor pe lângă tine. Poate regreți tot ceea ce ai fi dorit să ai și nu ai avut. Trebuie - în schimb - să ai puterea de a uita de multele tristeți, amintindu-ți de și mai multele bucurii, pentru a merge mai departe. Trebuie să abandonezi treptele întunecate ce te-ar întoarce spre trecut și să urci pe treptele luminate ce te-ar purta spre viitor. Acolo, pe treptele pe care
ŞI NU DOAR PENTRU O ZI! de GHEORGHE STROIA în ediţia nr. 518 din 01 iunie 2012 by http://confluente.ro/Sa_fii_iubit_copile_oriunde_ai_fi_gheorghe_stroia_1338572877.html [Corola-blog/BlogPost/357424_a_358753]
-
nu pot să nu mă gândesc la milioanele de copii care nu au fost binecuvântați cu o familie, cu o casă, cu o masă, pe care să poată avea „pâinea cea de toate zilele”. Cu gândul la ei, ne încearcă tristeți amare în această zi a bucuriei, ca parte a unui crunt adevăr: copilăria, adeseori amestec de inocență și infinită suferință. Lor, acestor nefericiți ai sorții, le dedic doar gânduri bune! Lor le sărut ochișorii plânși, ori sufletele care suferă în
ŞI NU DOAR PENTRU O ZI! de GHEORGHE STROIA în ediţia nr. 518 din 01 iunie 2012 by http://confluente.ro/Sa_fii_iubit_copile_oriunde_ai_fi_gheorghe_stroia_1338572877.html [Corola-blog/BlogPost/357424_a_358753]
-
cărări și poduri de dor În cuvinte-mi aștern covoare de flori” Mărturisesc că am avut plăcerea lecturii cărții scrise de Elena Buldum încă de la primele pagini, descoperind călătoria pas cu pas și simt că în spatele oricărei melancolii sau a tristeții, verbalitatea și atitudinea vocii autoarei, se ascunde o imensă vitalitate; în spatele cuvintelor se află un om, un spirit nobil, plin de har, ce merită, prin lectura dezlănțuitului său spirit, în mod paradoxal cuprins în forme laice, tainice sau înaripate, să
MOTIVAŢIE de ELENA BULDUM în ediţia nr. 1346 din 07 septembrie 2014 by http://confluente.ro/elena_buldum_1410118909.html [Corola-blog/BlogPost/362164_a_363493]
-
Maiorescu de la Iași, pentru a afla lucruri mai concrete, se adresa Mitei. Femeia îi răspundea răutăcios, persiflând pe poet: ,,Eminescu era pe de-a-ntregul disperat ieri... aș spune că absența doamnei din inima lui ( n.n. probabil absența de la serate)explică tristețea lui. Bietul băiat! Cred că ea a răspuns la declarațiile sale printr-un hohot de râs și el, așa se spune, nădăjduia să fie acceptat că soț” Eminescu, detașat de acești binevoitori, o ură și-o incrimină pe Cleopatra în
EMINESCU ŞI CLEOPATRA -LECA POENARU de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1031 din 27 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Eminescu_si_cleopatra_leca_p_ion_ionescu_bucovu_1382856176.html [Corola-blog/BlogPost/347126_a_348455]
-
fiecare eveniment în parte desfășurat în mediul societar limitrof. Sunt tristă când văd ceea ce se promovează acum în mass-media românești și în cea din îndelung clamatul spațiu politic și public mondial. Dar ce mai contează, oare, încă un adaos de tristețe individuală față de ceea ce s-a acumulat cu vârf și îndesat până în prezent în corpul cultural al întregii noastre omeniri, atâta timp cât trăim pe pielea noastră zi de zi înlocuirea impusă de paradigmă ontologică actuală?!... Îndepărtarea Omului de adevăratele coordonate ale frumosului
CE CAUT EU ÎN POSTMODERNITATE? de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 606 din 28 august 2012 by http://confluente.ro/Magdalena_albu_ce_caut_eu_in_postmode_magdalena_albu_1346160151.html [Corola-blog/BlogPost/355288_a_356617]
-
dărâmi, apoi să edifici ceva. Ai satisfacția că iese ceva, că se înalță o zidire. În schimb, atunci când la început doar dărâmi, simți numai efortul, truda de a dărâma ceea ce s-a zidit greșit“, nu se teme să adauge cu tristețe în glas Părintele. Este limpede ce se întâmplă. Probabil că oamenii, în viețuirea lor creștinească, erau înainte cu mult mai robuști, mai așezați în credință decât cei de azi. Educația lor era de așa natură că mutația sufletească nu era
MATERIAL CU ŞI DESPRE PĂRINTELE ARSENIE MUSCALU DE LA MĂNĂSTIREA CORNU, JUDEŢUL PRAHOVA... PARTEA A II by http://confluente.ro/stelian_gombos_1429247887.html [Corola-blog/BlogPost/357701_a_359030]
-
sângele-n piept i s-a scurs Când i-a zdrobit inima cu un infarct. Pe gând poetic și-a scris profeție, Când și-a anticipat sfârșitul vieții, La mormânt să-i citească poezie, Cei ce-o stropesc cu lacrima tristeții. S-a stins cu grija de țară și popor, Să nu ajungă prada dezbinării. Că de ura lumii, visurile mor Crucificate pe altarul țării. S-a luptat să țină pământu-n hotare, Din el să nu rupă hoardele străine. Și-a
MOARTEA NU ARE MILĂ, NICI RĂBDARE de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1728 din 24 septembrie 2015 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1443042473.html [Corola-blog/BlogPost/381861_a_383190]
-
stea!?...Poate se plimbă? S-a plictisit să rămână o noapte tolănit în tindă”. L-am strigat îndelung; de-atunci n-a mai venit. Of!.. ș-atât mă bucurasem când l-am primit. În suflet îmi băgase o umbră de tristețe: „Cățel afurisit!... de-o rară frumusețe, Pe unde-ai fi umblând? Cin’ te-o-ngriji?” Din minte nu-mi ieșea, când într-o bună zi, La capătul celălalt, din mahalaua veche, Pe cățel îl văd: vine la mine și saltă
CĂŢELUL de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 2342 din 30 mai 2017 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1496131943.html [Corola-blog/BlogPost/368569_a_369898]
-
Un soare fără vlagă, străin, hipermetrop. Ascult tăcerea ierbii și mă gândesc la tine... Un roi de stele zboară din ochii-mi obosiți. Mi-s gândurile, toate, oceane cristaline, Sub aștri ce se-apleacă spre ele, risipiți. M-a năpădit tristețea, dar n-o las să m-absoarbă, I-am alungat și umbra din preajma mea, pe loc. Încerc s-adun nisipul dintr-o iubire oarbă, Să-l cern ușor prin sita cea fără de noroc. Pe un noian de cioburi, ridic acum
IUBIRE ȘI DESTIN de CAMELIA ARDELEAN în ediţia nr. 1862 din 05 februarie 2016 by http://confluente.ro/camelia_ardelean_1454669179.html [Corola-blog/BlogPost/363428_a_364757]
-
autorul, uimind cititorul. Astfel, „cu trup de dor/ ispita umbră face” (tentațiile, dorințele ce-i încearcă credința), „un cer coboară din ochii mei” (gândul către divinitate, ce îl face atent, îl aduce la realitate), „vânt curge prin inimă/ risipire de tristețe / /copilă nevinovată/ / asemeni apei de izvor” (îndepărtarea slăbiciunilor și a îndoielilor, purificarea), „Și tare mă bucur că nu sunt singur,/ pe gardul sufletului / crește amiaza unui zâmbet / ce vindecă așteptările/ de otrava uitării./ Vino, cât lumina/ risipește întunericul din noi
DAR DIVIN de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 2223 din 31 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1485816877.html [Corola-blog/BlogPost/377432_a_378761]
-
o să vi-l ducă, Astă seară, anume. Și-o picătură din vin bun, O picur pe pământ, Simți-veți sigur, imediat, Că Dumnezeu e Sfânt. Plânge cerul Plânge cerul de durere, Mătăsuri se unduiesc în vânt, În lume e multă tristețe, Și lacrimile curg pe pământ. Tu Doamne, privește spre lume, Și curățește-ne prin ploi, Speranțe în raze de soare, Îndreaptă Tu către noi. Miros de flori Miros de flori de câmp și smirnă Și glas de clopote cântând, Ce
PENTRU CEI CE NU SUNT ACASĂ DE SFINTELE PAŞTI. de ADRIANA TOMONI în ediţia nr. 1204 din 18 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Adriana_tomoni_1397801540.html [Corola-blog/BlogPost/360246_a_361575]
-
CONFLUENȚE LITERARE ISSN 2359-7593 AFIȘARE MOBIL CATALOG DE AUTORI CĂUTARE ARTICOLE ARHIVĂ EDIȚII ARHIVĂ CLASAMENTE CLASAMENTE DE PROZĂ SELECTEAZĂ LUNAR TRIMESTRIAL SEMESTRIAL ANUAL JUBILIAR RETROSPECTIVA DE PROZĂ A SĂPTĂMÂNII RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Literatura > Eseuri > BUCURIA ÎNVINGÂND TRISTEȚEA Autor: Vavila Popovici Publicat în: Ediția nr. 2083 din 13 septembrie 2016 Toate Articolele Autorului „Bucuria înnobilează sufletul” - Henrik Ibsen Nimeni nu poate să se implice cu adevărat în viață fără a fi uneori trist și alteori - stăpânit de bucurie
BUCURIA ÎNVINGÂND TRISTEȚEA de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 2083 din 13 septembrie 2016 by http://confluente.ro/vavila_popovici_1473777091.html [Corola-blog/BlogPost/373908_a_375237]
-
Nimeni nu poate să se implice cu adevărat în viață fără a fi uneori trist și alteori - stăpânit de bucurie. Sunt simțiri care aparțin ființelor și a căror intensitate diferă de la om la om. Sfântul Ioan Gură de Aur definea tristețea ca fiind „o rană a sufletului”. Un proverb arab spune că tristețea este a oamenilor care judecă, iar filozoful german Arthur Schopenhauer (1788-1860) credea că „inteligența mărește facultatea de a suferi și, prin urmare, atinge în om gradul său cel
BUCURIA ÎNVINGÂND TRISTEȚEA de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 2083 din 13 septembrie 2016 by http://confluente.ro/vavila_popovici_1473777091.html [Corola-blog/BlogPost/373908_a_375237]
-
fi uneori trist și alteori - stăpânit de bucurie. Sunt simțiri care aparțin ființelor și a căror intensitate diferă de la om la om. Sfântul Ioan Gură de Aur definea tristețea ca fiind „o rană a sufletului”. Un proverb arab spune că tristețea este a oamenilor care judecă, iar filozoful german Arthur Schopenhauer (1788-1860) credea că „inteligența mărește facultatea de a suferi și, prin urmare, atinge în om gradul său cel mai înalt”. Tristețea pătrunde din exterior în sufletul nostru prin simțuri, putând
BUCURIA ÎNVINGÂND TRISTEȚEA de VAVILA POPOVICI în ediţia nr. 2083 din 13 septembrie 2016 by http://confluente.ro/vavila_popovici_1473777091.html [Corola-blog/BlogPost/373908_a_375237]