25,073 matches
-
casei! Dar, vă rog, fără reținere. Am spus că eu suport protocolul. Vreau să vă cinstesc, având în vedere că... --Te-ai furișat de noi atâția ani, bâigui Scârțoi, cu o voce dogită. --Taci, mă, îl întrerupse Firfirică. Eu am gâtul uscat și tu spui prostii? Vrea omu’ să repare imaginea și tu, dai cu bâta-n baltă. Domnișoară, ce fel de țuiculiță aveți, că...trebuie s-o începem gospodărește. --Toate sortimentele, speciale pentru dumneavoastră. De prună, una pusă deoparte, de caise
TRANDAFIRUL SIRENEI-4 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1758 din 24 octombrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1445714013.html [Corola-blog/BlogPost/344394_a_345723]
-
Închid ochii. Pe suflet mi se conturează imagini ca dintr-un film tridimensional. Un autocar elegant, mulți oameni în el. Doi mi-au atras atenția. Amândoi miroseau a liliac de toamnă sau poate a sfârșit de vară. În fața era șoseaua uscată, pregătită demult să primească binecuvantarea lacrimilor de sus. De-o parte și de alta a șoselei dealuri cu livezi de meri pitici, care abia mai țineau în cârcă roadele cu obrajii roșii ca de copil crescut la țară. Călăuză era
PENTRU O ORĂ AM IUBIT ÎNTUNERICUL! de ANA MARIA GÎBU în ediţia nr. 843 din 22 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Pentru_o_ora_am_iubit_intune_ana_maria_gibu_1366637492.html [Corola-blog/BlogPost/345952_a_347281]
-
Strofe > Introspectie > CE MAI ȘTII DE MINE Autor: Anne Marie Bejliu Publicat în: Ediția nr. 1611 din 30 mai 2015 Toate Articolele Autorului se dezvelește pământul suflete în mine mai arde candela dragostei știu sunt ca o felie de tort uscată sărbătoresc umbrele. ele știu că le iubesc împodobesc urmele firii când năucă de emoții aproape necunoscute aștern altă filă pentru cuvântul dintâi orbesc iar și iar pe tine suflete te păstrez aproape de cântec molipsește-te suflete de propria-ți iubire
CE MAI ŞTII DE MINE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1611 din 30 mai 2015 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1433005446.html [Corola-blog/BlogPost/373194_a_374523]
-
viață, simți natura în toată splendoarea ei. În depărtare se zăreau piscurile Ceahlăului, orașul de la poalele muntelui Petricica era undeva departe. — Se poate trăi și altfel, nu-i așa, Ștefan? Nu va ploua astăzi, zise Anton trăgând în piept aerul uscat. Am avea nevoie de ploaie, dar să mă lase să-mi termin treburile urgente. Trecură două, poate trei ore de când cei doi răscoleau pământul. — E cazul să ne oprim, mai am pentru tine o surpriză, păcat cu nu ai venit
SĂ NU UIȚI TRANDAFIRII CONTINUARE de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 1900 din 14 martie 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1457977835.html [Corola-blog/BlogPost/383261_a_384590]
-
bune decât la cultura de cereale. Au trecut podul peste râul din marginea localității, o lizieră despărțea drumul de terenul cu trandafirii. Un miros, altul decât acela pătrunzător lăsat de porumbul ce se coace, mirosul venea de la floarea de trandafiri, uscată. O adiere de vânt împrăștia frumusețea florii adunată în miros. Alei elegante presărate cu mici bucăți de piatră albă, buchete imense de trandafiri străjuiau aleea. Ici, colo, rămăseseră câteva frunze uscate, care mai păstrau un strop de culoare. — Am, pe
SĂ NU UIȚI TRANDAFIRII CONTINUARE de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 1900 din 14 martie 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1457977835.html [Corola-blog/BlogPost/383261_a_384590]
-
ce se coace, mirosul venea de la floarea de trandafiri, uscată. O adiere de vânt împrăștia frumusețea florii adunată în miros. Alei elegante presărate cu mici bucăți de piatră albă, buchete imense de trandafiri străjuiau aleea. Ici, colo, rămăseseră câteva frunze uscate, care mai păstrau un strop de culoare. — Am, pe fiecare alee, un alt soi de trandafir. Lucrez cu un horticultor de la Cluj, el m-a învățat foarte multe. Sunt foarte mândru de ceea ce am realizat. Au tot mers, dar, obosiseră
SĂ NU UIȚI TRANDAFIRII CONTINUARE de VIORICA GUSBETH în ediţia nr. 1900 din 14 martie 2016 by http://confluente.ro/viorica_gusbeth_1457977835.html [Corola-blog/BlogPost/383261_a_384590]
-
glumă sunt?" Sigur, nu dorim abandonul, dorul...dar, singurătatea e vitală. Uneori luptăm împotriva memoriei, plângem pentru ființă, suntem oameni și secul ce ne suflă în păr atunci când ne ridicăm ne apasă pe umeri. Așezăm cu grijă rădăcini pe frunze uscate, pentru că ne rupem chiar de noi. Ce experiență oceanică ne este viața! Să ne revoltăm asupra durerii? Dumnezeu spune că e păcat. Adorm la gândul că poate mâine...unde sunt? O lume normală într-un borcan cu tărâțe. Mi-e
SUFLET CĂLĂTOR, ÎNGROAPĂ-MĂ ÎN CER de DORINA ŞIŞU în ediţia nr. 197 din 16 iulie 2011 by http://confluente.ro/Suflet_calator_ingroapa_ma_in_cer.html [Corola-blog/BlogPost/366711_a_368040]
-
Autorului Când mi-ai gonit ploile am crezut că m-ai adunat din umbra nopții și că diminețile vor înflori în curcubee; șchiopătam cu un nor pe umeri, orbisem de înjurătura ce o primeam aruncată ca un codru de pâine uscată, la colț de stradă unui câine vagabond... Mă credeai prostituată și eu eram cerșetoare de iubire întindeam sufletul fiecărui trecător- câte o firimitură ca să ajungă până la tine... vântul îmi mătura palmele, pașii grăbiți călcau ofranda cu indiferența omului grăbit, mereu
CÂNTECUL LEBEDEI -CERŞETOARE DE IUBIRE de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 781 din 19 februarie 2013 by http://confluente.ro/Cantecul_lebedei_cersetoare_violetta_petre_1361273928.html [Corola-blog/BlogPost/351822_a_353151]
-
cu bucuriile și necazurile lor, până la despărțirea de cei dragi din lumea pământeană și plecarea la ceruri. Doamna Dora Alina Romanescu reconstituie în romanul „Roata timpului” arborele genealogic al familiei sale. Un pom care are și ramuri sănătoase dar și uscate, frunze verzi dar și gălbui care așteaptă să se desprindă în vânt, fructe care dau în pârg dar și coapte, pe lângă care se găsesc și altele cu început de putregai, exact ca etapele vieții omului sănătos sau bolnav. Nu din
VIAŢA – UN EPISOD DIN „ROATA TIMPULUI” de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1426 din 26 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1416992367.html [Corola-blog/BlogPost/376770_a_378099]
-
Mor primăverile-n brațele goale, ca-ntr-un blestem satanist de final; Nimeni nu știe-un descântec și cerul s-a-ndepărat dintr-odată de noi, Umbrele nopții ne-nchid în coșmaruri și ne ucid toți multiplii de doi. Mor întrebări pe uscatele buze, niciun răspuns pe tarabe nu ai, Doar rămășițe de gânduri confuze, la preț redus, sub tejghea, le mai dai. Piața-i săracă de-atâtea orgolii și prohibită-i iubirea, de azi, Și de găsești pe sub mână emoții, vine un
MOR PRIMĂVERILE-N BRAŢELE GOALE de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 1876 din 19 februarie 2016 by http://confluente.ro/violetta_petre_1455861340.html [Corola-blog/BlogPost/383376_a_384705]
-
gâtuiau... nu mai putea respira... Da! Pe aici a fost... Pe aici a suferit...Și nenorociții care l-au ajutat... Și au sperat... Dar ceața dezamăgirii i se învălui pe ochi când văzu ieșind la iveală numai copaci rupți, crengi uscate, rupte, iar printre ele... schelete... schelete... Privi cufundat în fioroasa și misterioasa tăcere. Prelunga tăcere...sfâșiată ușor de clipocitul șuvoaielor din fundul prăpastiei. Începu să strige disperat: - Unde sunteți voi, frați de suferință? Unde ești, alunule? Și voi, falnici brazi
MĂRŢIŞOR-26-ULTIMUL EPISOD de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1542 din 22 martie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1427009185.html [Corola-blog/BlogPost/353428_a_354757]
-
prin ferestre, grădinile zâmbeau cu sclipiri de floare și joc de fluturi, fetele cântau de dor pe prispe, iar copiii se zbenguiau cu iezii și cu mieii. Numai căsuța Durerii, de la marginea satului, avea ferestrele triste, iar grădina pustie și uscată. Pe prispa casei, maica Durere stătea pe un scăunel, rezemată în baston, privind îngândurată în gol. Izvorul lacrimilor îi secase. Din căsuță apăru și frumoasa Speranța, slăbită, cu cearcăne la ochi, cu fire albe la tâmple, dar și cu frumoasele
MĂRŢIŞOR-26-ULTIMUL EPISOD de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1542 din 22 martie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1427009185.html [Corola-blog/BlogPost/353428_a_354757]
-
2040 din 01 august 2016 Toate Articolele Autorului Peste țarină vara ca un furnal își aprinsese toate cuptoarele și limbile flăcărilor topeau aripile păsărilor rătăcite în zbor. Doar umbrele rămâneau desenate în pulberea albă a drumurilor. Visam lujeri de iederă uscată cățărându-se precum flăcările până la marginile cerului, arbori chirciți de noduri, arderi pe rug, floarea secetei, floare galbenă de mușețel, coroană aprinsă de spini a soarelui încununând creștetul pământului. Ne spălam frunțile în râuri de sudoare și cu tălpi sângerânde
SECETẰ de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 2040 din 01 august 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1470062569.html [Corola-blog/BlogPost/382503_a_383832]
-
sau preparate din plante ori o combinație între una sau mai multe astfel de substanțe vegetale ori preparate din plante; 32. substanțe vegetale - plante, părți din plante, alge, fungi, licheni întregi, fragmentați sau tăiați, într-o formă neprocesata, de obicei uscați, dar uneori proaspeți; anumite exudate ce nu au fost supuse unui tratament specific sunt, de asemenea, considerate a fi substanțe vegetale; substanțele vegetale sunt definite precis prin partea din plantă care este utilizată și prin denumirea botanica în sistemul binominal
EUR-Lex () [Corola-website/Law/246703_a_248032]
-
Glodici Publicat în: Ediția nr. 1351 din 12 septembrie 2014 Toate Articolele Autorului PE DRUMURILE TOAMNEI Pe drumurile toamnei Nu poți să mergi 'nainte, Decât cu vara-n suflet Și primăvara-n minte. Nu poți străbate toamna, Cu frunzele-i uscate, Decât cu soare-n suflet Și cu dureri uitate. Pe drumurile toamnei, Poți merge înainte, Doar cu iubirea-n suflet Și cu speranțe multe. Pe drumurile toamnei, Ne mai plimbăm prin parcuri, Cu primăvara-n suflet, Uitând ce ne desparte
POEZIILE TOAMNEI de MARINA GLODICI în ediţia nr. 1351 din 12 septembrie 2014 by http://confluente.ro/marina_angela_glodici_1410538441.html [Corola-blog/BlogPost/376371_a_377700]
-
să trăiesc, nu mă lași. E liniște multă-n această secundă, Doar corbii cei negri în stoluri se strâng; Și luna e astăzi așa de rotundă, Dar tu nu mă lași nici măcar să mai plâng. Mai tremură frunza și cade uscată Pe câte o criptă, pe câte-un mormânt, Eu tot mai încerc să-ți vorbesc înc-o dată, Dar tu nu mă lași nici măcar să mai cant. Se-aprind lumânări, nici măcar nu sunt stele; Strivesc înc-o dată lumina sub pași, Sunt
RECVIEM de LEONTE PETRE în ediţia nr. 1544 din 24 martie 2015 by http://confluente.ro/leonte_petre_1427196713.html [Corola-blog/BlogPost/357792_a_359121]
-
A intrat lăsând să-i cadă haină În bătaia vântului ploios, Așternând covor de frunze moarte Într-un foșnet viu și zgomotos. M-a cuprins în bratele-i vânjoase Și crezând ca-n ea te întâlnesc, Căutăm prin crengile-i uscate Chipul tău cum azi mi-l amintesc. M-a privit ironic toamnă rece Răsuflând spre mine dor pustiu Și-a rostit cu voce grea și groasă: "Îl aștepți ...dar el nu mai e viu!" Am lăsat să-mi intre-n
MI-A BĂTUT LA USA CASEI TOAMNA de ANA MARIA MORARU în ediţia nr. 2067 din 28 august 2016 by http://confluente.ro/ana_maria_moraru_1472367471.html [Corola-blog/BlogPost/354971_a_356300]
-
în răcoarea valurilor. Vremea frumoasă atrăsese multă lume la plajă. Ridicându-se în picioare, privi în lungul țărmului. Copiii alergau printre siluetele întinse pe plajă, câte o minge se rostogolea scăpată dintre mâinile neastâmpărate, iar pe teritoriul nimănui, între nisipul uscat, bătut de vânturi și apele mării, se ridicau deja castele cu pereții bine întăriți cu scoici, rod al unei munci perseverente de câteva ore. Din spuma valurilor, pe ale căror creste soarele aluneca ca pe un tobogan, se ridicau cu
NEVĂZUTUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2077 din 07 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473269413.html [Corola-blog/BlogPost/375830_a_377159]
-
zumzăit destul de intens de parcă ar fi nemulțumit-o ceva, apoi din nou pornea dansul acela ciudat, ca și cum ar fi tatonat cu piciorușele rezistența materialului. Părea că și-ar dori să găsească un loc în care există o breșă în vopseaua uscată a tabloului, prin care să poată pătrunde în interiorul acestuia, acolo unde culorile atât de vii, conturau toate acele minunății. Zina nu-și mai putea lua ochii de la muscă. Tot privind-o, începea să simtă cum un sentiment care-i părea
NEVĂZUTUL de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 2077 din 07 septembrie 2016 by http://confluente.ro/tania_nicolescu_1473269413.html [Corola-blog/BlogPost/375830_a_377159]
-
destin,În veșnica-ți iubire-ai avut un plan divin.Cu brațele-ți de aur, mereu de neînfrânt,Și veșnica-ți blândețe-ai trecut prin ploi și vânt.Ți-au înflorit bobocii sub ochii-ți grijulii... VIII. PE O LACRIMĂ USCATĂ-ȚI SCRIU ACUMA SURÂZÂND, de Paula Diana Handra, publicat în Ediția nr. 1870 din 13 februarie 2016. PE O LACRIMĂ USCATĂ-ȚI SCRIU ACUMA SURÂZÂND Azi, ți-am scris, bunică dragă, „carte”, pe a ta adresă Mesaj tainic în cuvinte
PAULA DIANA HANDRA by http://confluente.ro/articole/paula_diana_handra/canal [Corola-blog/BlogPost/362312_a_363641]
-
blândețe-ai trecut prin ploi și vânt.Ți-au înflorit bobocii sub ochii-ți grijulii... VIII. PE O LACRIMĂ USCATĂ-ȚI SCRIU ACUMA SURÂZÂND, de Paula Diana Handra, publicat în Ediția nr. 1870 din 13 februarie 2016. PE O LACRIMĂ USCATĂ-ȚI SCRIU ACUMA SURÂZÂND Azi, ți-am scris, bunică dragă, „carte”, pe a ta adresă Mesaj tainic în cuvinte plăsmuite-n miez de noapte O să mi te liniștească, o să-ți fie recompensă N-am putut s-ajung la tine, rătăcitu-m-am
PAULA DIANA HANDRA by http://confluente.ro/articole/paula_diana_handra/canal [Corola-blog/BlogPost/362312_a_363641]
-
eu o să apar Voi sosi, mă crede, bună, și-o voi face cu mult drag Chiar dacă-n ultima vreme, vin mai rar și-apoi dispar... Să citești atent, măicuță, despre toate eu ți-am ... Citește mai mult PE O LACRIMĂ USCATĂ-ȚI SCRIU ACUMA SURÂZÂNDAzi, ți-am scris, bunică dragă, „carte”, pe a ta adresăMesaj tainic în cuvinte plăsmuite-n miez de noapteO să mi te liniștească, o să-ți fie recompensăN-am putut s-ajung la tine, rătăcitu-m-am prin șoapte.Inima
PAULA DIANA HANDRA by http://confluente.ro/articole/paula_diana_handra/canal [Corola-blog/BlogPost/362312_a_363641]
-
S-a așezat pe o bancă din curtea internatului, sub un castan gros și stufos. Era frumos, soare, cald, parcă nu era luna lu’ octombre, așa cum chiar ea remarcase tot în gând... Din bătrânul castan picau, cu foșnet blând, frunze uscate și, din când în când, castane mari și lucioase, scoțând diferite sunete, în funcție de locul în care cădeau: pământ negru, iarbă, pavaj, bănci, mese de lemn din fața lor... Erau zgomote liniștitoare, Oara chiar ațipise. La un moment dat, a tresărit speriată
CĂINŢA HOŢULUI de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 1577 din 26 aprilie 2015 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1430080355.html [Corola-blog/BlogPost/353941_a_355270]
-
Acasa > Versuri > Iubire > PRINTRE FRUNZE USCATE Autor: Elena Spiridon Publicat în: Ediția nr. 298 din 25 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului Noaptea tărzie, dulce pedeapsă Și lângă carte, mi-e ceaiul de tei. Norii se zbat, la mine în coapsă, Ce-mi pasă mie de ei
PRINTRE FRUNZE USCATE de ELENA SPIRIDON în ediţia nr. 298 din 25 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Printre_frunze_uscate.html [Corola-blog/BlogPost/356858_a_358187]
-
pedeapsă Și lângă carte, mi-e ceaiul de tei. Norii se zbat, la mine în coapsă, Ce-mi pasă mie de ei?!... L-am intâlnit sub raze roșcate, Pe strada cea mare, apoi, pe alei; Și pe covorul de frunze uscate, Dansau pașii lui, și ai mei... Și-am stat, ne-am privit doar o clipă, Și taina privirii-a dispărut; El devenise fumul din pipă Și doru-mi părea că e slut... O frunza de-aramă căzu între noi, Privirile iar
PRINTRE FRUNZE USCATE de ELENA SPIRIDON în ediţia nr. 298 din 25 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Printre_frunze_uscate.html [Corola-blog/BlogPost/356858_a_358187]