1,550 matches
-
Napoli e l’India, Napoli, 1990, pp. 207-315, probabil cea mai completă elaborare a biografiei sale la această dată, deși cercetările lui Lafont și ale altora În Italia sunt abia la Început. Vezi și G. Iannettone, Presenze italiane lungo le vie dell’Oriente nei secoli XVIII e XIX, Napoli, 1984, și Bernard Le Calloc’h, Csoma de Kőrös VII, n. 19. Lafont (La présence française, p.491) semnalează lucrarea manuscrisă a lui G. Amalfatino, Favolosa Vita del General Avitabile (48 p.
[Corola-publishinghouse/Science/2270_a_3595]
-
folositor la ceva/cuiva). Aceste adjective pot fi determinate și de adverbe care exprimă sensuri circumstanțiale: totdeauna folositor, necesar oriunde etc. În desfășurarea relației de interdependență, adjectivul realizează, în complementaritate cu un verb copulativ, funcția de predicat analitic: „E mai vie născocirea/ Când iubirea o îmbie.” (L. Blaga, p. 276) Prin apartenența la sintagma nominală, având ca regent un substantiv sau pronume, adjectivul se distinge de adverb, care are același conținut semantic: exprimă însușiri (ale unei acțiuni verbale). În sistemul lexical
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
1971. Hamman, Adalbert-Gautier, Dictionnaire des Pères de l'Église, Paris, DDB, 1977. Jourjon, Maurice, Les Sacrements de la liberté chrétienne selon l'Église ancienne, Paris, Cerf, 1981. Labriolle, Pierre de, La Réaction païenne, étude sur la polémique antichrétienne du Ier au VIe siècle, Paris, Cerf, 2006. Lacan, Jacques, Écrits I, Paris, Seuil, 1966. Lauxerois, Jean, La beauté des mortels. Essai sur le monde grec à l'usage des hommes d'aujourd'hui, Paris, Desclée de Brouwer, 2011. Lemaire, André, Les Ministères dans
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
Homme, 1981. Strohl, Henri, Études sur Oberlin, Paris, F. Alcan, 1926. Strohl, Henri, De Marguerite de Navarre à Louise Scheppler: quelques étapes de l'évolution de la piété protestante en France, Strasbourg, Librairie évangélique, 1926. Strohl, Henri, Luther : esquisse de sa vie et de sa pensée, Neuilly, La Cause, 1933. Strohl, Henri, La pensée de la Réforme, Neuchâtel, Delachaux et Niestlé, 1951. Strohl, Henri, Luther jusqu'en 1520. L'évolution religieuse de Luther jusqu'en 1515. L'épanouissement de la pensée religieuse de Luther
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
Ernst Jünger e la questione del nichilismo, Mimesis, Milano, 2001. Anders, G., Über Heidegger, G. Oberschlick (ed.), Beck, München, 2001; în special: "Nihilismus und Existenz", pp. 39-71, și "Heidegger und die Geschichte des Nihilismus", pp. 116-277. Andler, C., Nietzsche. Sa vie et sa pensée, ediția a II-a, în 3 vol., Gallimard, Paris, 1958; ediție originală în 6 vol., Bossard, Paris, 1920-1931. Arendt, D. (ed.), Nihilismus. Die Anfänge von Jacobi bis Nietzsche, Hegner, Köln, 1970. Der "poetische Nihilismus" in der Romantik
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
christlicher Sicht, Evangelischer Verlagswerk, Stuttgart s. a. [1948]. "Franz von Baader und der abendländlische Nihilismus", în Archiv für Philosophie, 3, 1949, pp. 29-52. Berti, E., "Il nichilismo dell'Occidente secondo Nietzsche, Heidegger e Severino", Filosofia oggi, 3, 1980, pp. 501-509. Le vie della ragione, Il Mulino, Bologna, 1987. Bertram, E., Nietzsche. Versuch einer Mythologie, Bondi, Berlin, 1918. Blanchot, M., L'Entretien infini, Gallimard, Paris, 1969. Bloom, A., The Closing of the American Mind, Simon & Schuster, New York 1987; în special partea a II
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
Paris, 1993, p. 439. 67 Idem, pp. 13-18. 68 Idem, p. 438. 69 Ibid., p. 442. 70 Ibidem, p. 14. 71 Ibid., p. 14. 72 Cf. W. Weigand, Friedrich Nietzsche. Ein psychologischer Versuch, Lukaschik, München, 1893; C. Andler, Nietzsche. Sa vie et sa pensée, ediția II-a, în 3 vol., Gallimard, Paris, 1958; ediție originală în 6 vol., Bossard, Paris, 1920-1931, vol. III, p. 418 ș.urm. 73 E. Kuhn, Friedrich Nietzsches Philosophie des europäischen Nihilismus, de Gruyter, Berlin /New York, 1992
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
Marvell : My vegetable love would grow Vaster than empires and more slow 8 ** <nota> * Și este bine / Să ai o damă [astăzi : o doamnă] acasă care să te-ngrijească / Și să te țină-n frâu. </nota> <nota> ** Iubirea-mi mereu vie [astăzi : de zarzavat] ar crește neîncetat / Mai trainică mai mare decât orice regat. </nota> 235 sub cuvânt că ar reprezenta o îmbogățire a sensurilor lor ? ''Louis Teeter face următoarea observație : Imaginea grotescă a unei verze erotice care va supraviețui piramidelor
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
créatrice, Sankt Peter, 1991; Roman einer Idee, Sankt Peter, 1991; Petit traité de l’art de fredonner, Sankt Peter, 1992; Procesul lui Socrate, București, 1993; În dialog cu Emil Cioran, București, 1996; L’Auditeur et sa dignité, Sankt Peter, 1996; Via meditativa. Întâlnirea cu noi înșine, București, 1997; Cum să ascultăm muzica (în colaborare), București, 1998; Inspirierte Musikhörer, Sankt Peter, 2000; Celălalt Eros, Chișinău, 2001; Iubirea interzisă, Chișinău, 2001. Repere bibliografice: Caraion, Tristețe, 65-67; Manolescu, Enciclopedia, 75-76. P.C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285569_a_286898]
-
cunoașterea adevărului. Vechii greci au Întemeiat o doctrină morală care reunea frumosul cu binele (kalos kai agatosă. Iisus Își concentrează doctrina moralei creștine În afirmația pe care o face În fața discipolilor săi: „Eu sunt Calea, Adevărul și Viața” (Ego sum via, et veritas, et vita, Ioan, Ev., 14, 18Ă. Așa cum am arătat, pentru I. Kant, ideea morală asociază binele cu datoria, făcând ca persoana să devină responsabilă de actele sale, care trebuie să fie conforme cu legea morală - imperativul categoric. În
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
lângă poartă sau se știe că uneori și în băi chiar știind că riscă să fie exmatriculați. Unii dintre elevi, în special cei din mediul rural, în perioada de toamnă, octombrie-noiembrie a fiecărui an, când acasă la țară, se culegea via și se făcea mustul, vinul, veneau în mod constant băuți la școală (profesor, geografie 37 ani). Din fericire, nu am întâlnit astfel de cazuri în liceul nostru și sper să nu se întâmple nici de acum încolo. În liceu nu
[Corola-publishinghouse/Science/84967_a_85752]
-
într-un centru de recuperare să vadă cum se pot rata cu bună știință (profesor, religie, 38 de ani). Focusarea intervenției în funcție de mediul de proveniență. În mediul rural, în luna octombrie, a fiecărui an, când acasă la țară, se culege via și se face mustul, vinul, veneau în mod constant băuți la școală (profesor, geografie, 38 de ani). O greșeală de a noastră a fost că, în general, elevii liceului trebuiau pregătiți din timp. Trebuiau informați din timp astfel încât să fim
[Corola-publishinghouse/Science/84967_a_85752]
-
acționându-l prin “jonglare” și ne deplasăm cu spatele, supraveghind traficul din spate prin luneta și privind scurt în retrovizorul dreapta pentru a observa evoluția mașinii față de bordură. În măsura în care din spate se apropie alte vehicule, ne oprim și le acor viem de la trasa dorită, corectăm direcția prin manevrarea scurtă și directă a volanului, adică dacă vrem să ne deplasăm spre dreapta, rotim dreapta de volan iar dacă vrem la stânga, rotim stânga (multe persoane au senzația că la dăm prioritatea. Dacă de
CONDUCEREA AUTOTURISMELOR by CRISTINEL MIHĂIŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/666_a_1316]
-
sau în sens contrar (I, 18, 9: has erraticas cum luminibus duobus aut infixas caelo, ut alia sidera, nullum sui motum nostris oculis indicare, sed ferri mundanae conversionis impetu, aut moveri sua quoque accensione dicemus: rursus si moventur, aut caeli viam sequuntur ab ortu in occasum et communi et suo motu meantes aut contrario recessu in orientem ab occidentis parte versantur). Întreaga argumentație a lui Macrobius se fondează pe un amestec de raționamente a priori și demonstrații experimentale, astfel verificarea experimentală
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
exercitia virtutum), care implică efortul susținut al corpului și al sufletului, este singura cale de a ajunge la fericire și unica modalitate de uniune relativă a celor două principii într-un scop comun (solae faciunt virtutes beatum, nullaque alia quisquam via hoc nomen adipiscitur - I, 8, 3). Trupul și tot ce este conținut de el sau ajută la definirea lui, primește conotații negative (I, 11, 3-4); corpul este carcera (carcer) și mormântul (sepulcrum) sufletului, până și Infernul și vechile mituri infernale
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
exercițiul simțurilor care au ca efect purificarea (purgatio, ), cea de-a doua de natură metafizică se referă la reîncarnările succesive ale sufletelor. Virtuțile sunt singurele care pot aduce oamenilor fericirea (I, 8, 3 solae faciunt virtutes beatum, nullaque alia quisquam via hoc nomen adipiscitur); elevația morală și contemplarea conduc sufletele spre Intelect. Virtuțile nu constau în fapte practice, ci în purificări, sunt imitații în suflet, ale proprietăților inerente Intelectului; în Intelect există o dreptate în sine, spre care se înalță dreptatea
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
scotea un vin excelent pe care îl vindea soția lui în special cunoscătorilor într-ale vinului. Prin comparație, via noastră avea mai mult viță producătoare din care părinții făceau un vin amestecat dar care era bun pentru că nu stropeau via cu nici un fel de pesticide, ca acum. Chiar fratele mamei mele, nenea Culiță, care era un mare specialist în vinuri, făcea dese descinderi în casa d-lui Cioană, pentru a servi un pahar de vin bun. De fapt acest domn
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
Bucovina, Basarabia, precum și din Elveția. În contextul scrierilor sale, piesele de teatru prezintă o notă aparte: majoritatea sunt comedii cu scene pline de vervă, având ca model teatrul lui Vasile Alecsandri. O piesă, Le Poète, din volumul Comédies. Tableaux de la vie roumaine (1910), îl are ca personaj chiar pe Alecsandri. SCRIERI: Versuri și istorisiri, Iași, 1888; Între sfinți, pref. Léon Clarétie, Iași, 1902; Spre lumină, București, 1903; Comédies. Tableaux de la vie roumaine, Paris, 1910; Éducation et religion, Geneva, [1910]; Pe urma
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290681_a_292010]
-
chestia...Baremi un cizmar ovrei și mai ales feciorul lui,care-i mare socialist, nu mă întâlnesc o dată să nu-mi bată capul cu fel de fel de soluții și cu proorocirea că, de nu se rezolvă chestia țărănească, are să vie revoluția să facă praf și cenușă Bucureștii!” Titu Herdelea rostește, tocmai pentru că e mai puțin angajat, cuvinte revelatoare, al căror sens plutește în atmosferă ca o presimțire de care nimeni -și poate mai puțin ca oricare alții cei direct angajați
VIZIUNE GENERALĂ ASUPRA ȚĂRANULUI ÎN OPERELE LUI REBREANU by ANCA CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91620_a_92349]
-
la marea cultură spirituală a omenirii, efectul dăunător vizează proliferarea subculturii. În absența unei educații pentru cultură care să ofere criterii valorice și modele autentice, această „coborâre în stradă“ a marii culturi poate avea un efect paradoxal: în loc să deschidă o via magna cât mai multor căutători de aur, izolează în alte cercuri elitiste capodopere ale umanității, fie ele clasice, moderniste sau postmoderniste. Restrângând sfera de referință la domeniul literaturii, sunt convins că textualismul, intertextualitatea, fantezia irepresibilă ce aruncă în joc concepte
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
Desenul nu spune nimic). Și în Rana (1980) preeminente sunt pendularea, oscilația între posibilități și opțiuni. Eul liric se află suspendat, într-un echilibru fragil, între două spații (Trecere, Hotar, Lunecă). Poetul începe să cultive imagini și simboluri viscerale („E vie rana / În sângele ei fierbinte / Eu mai trăiesc prin cântec” (Rana). Versurile din Interior (1991) accentuează tentativa coborârii în sine, spațiul poemelor fiind dominat de peisaje sufletești. Erotica, prezentă constant, prilejuiește readucerea temei legate de impasul comunicării și al comuniunii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289927_a_291256]
-
prin interacțiuni complexe ale tuturor factorilor pedogenetici menționați. În sistemul biotic, comunitățile vii vegetale și animale, se grupează în asociații specifice, de tipul ecosistemelor. În cadrul acestora, interacțiunile reciproce se desfășoară în primul rând pe filiera de nutriție, acumularea de substanță vie fiind începută de plante. În egală măsură, aceste interacțiuni se desfășoară în limitele unor spații cu caracteristici abiotice precise. În felul acesta, cele două tipuri de comunități vii prezintă o variabilitate spațială conformă variabilității caracteristicilor abiotice menționate. Sistemul biotic comportă
Geografia mediului by Irina Ungureanu, Valerian Dragu, Ionel Muntele, Constantin Gheorghiţă [Corola-publishinghouse/Science/880_a_2388]
-
urcaseră apoi spre Provence. Invazia barbarilor îi constrânsese pe mulți romani, dintre care unii de familie nobilă, să se refugieze în Africa, unde aduceau informații despre devastările și violențele la care asistaseră. Reacția păgânilor, atenuată de multă vreme, dar încă vie mai ales în cercurile intelectuale atât din Roma, cât și din Africa, se făcuse din nou simțită prin reluarea vechii acuzații, care circulase deja pe vremea lui Tertulian, conform căreia nenorocirile abătute asupra oamenilor erau dorite de zei, supărați din cauza
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
spre credință neînfruntată, spre dragoste nefățarnică, spre desăvârșirea Înțelepciunii, spre paza poruncilor Tale, spre adăugirea dumnezeiescului Tău har și spre dobândirea Împărăției Tale. Ca Întru Sfințenia Ta cu acestea fiind păzit, să pomenesc harul Tău pururea și să nu mai viez mie, ci Ție, Stăpânului și Binefăcătorului nostru. Și așa, ieșind dintru această viață Întru nădejdea vieții celei veșnice, să ajung la odihna cea de-a pururea, unde este glasul cel neîncetat al lăudătorilor și bucuria cea fără de sfârșit a celor
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Mariana Palamariu () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92310]
-
oglindește într-o anumită măsură structura paradoxală a Dumnezeirii. Deplina unitate ființială a umanității permite totuși diferențierea ipostatică. Această afirmație nu reprezintă o simplă speculație filozofică, ci o necesitate dogmatică ce trebuie discutată din perspectiva unei teologii a participației. Lumea viază doar fiind părtașă într-un anumit fel la viața lui Dumnezeu; moartea se așterne peste lucruri atunci când Duhul își retrage prezența mișcătoare. Coerența armonică a rațiunilor lucrurilor nu mai este vizibilă atunci când lumea încetează să se raporteze la Creatorul ei
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]