1,129 matches
-
nu sunt decât unul!) putea fi întâlnit în sanatoriul pentru boli de plămâni NOVA CAELI 30 de pe colinele Lufthils. Aerul rece de acolo a reușit să vindece numeroși bolnavi de tuberculoză conform cu tratamentele vechi și niciodată caduce de pe vremea Muntelui Vrăjit sau a pensiunii La Prometeul Modern, unde a petrecut mai multă vreme și tânărul Rudolph, Al Nouăzeci și șaptelea din șirul Celor O Sută, după cum desigur vă amintiți. R.D.R. era văzut pe terasă în fiecare dimineață devreme, lungit pe un
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
Radinschi, „Cronica”, nr. 27, 6 iulie 1990, p.3 -CIUCĂ, VALENTIN, Elogiul acuarelei, „Opinia”, 117, 14 iunie 1990, p. 1 -LEON, AUREL, Profil aniversar Constantin Radinschi, „Opinia”, nr. 115, 12 iunie 1990, p. 1 -ILISEI, GRIGORE, Povestitorul și culorile lui vrăjite, „Ateneu”, nr. 2, februarie 1992, p.8 -CIUCĂ, VALENTIN, Clipa cea repede, „Ateneu”, nr.2, februarie 1992, p. 8 -BICER, PETRU, Constantin Radinschi - 74 de ani, „Evenimentul”(IȘ), nr.740, 21 ianuarie 1994, p. 9 -ILISEI, GRIGORE, Anotimpuri vivaldiene, „Opinia
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
-i citea și îndrepta manuscrisele, sunt compuse în bojdeuca genialele sale scrieri literare, care vor încânta toate generațiile de cititori români ăba și străini, prin traduceri). Acum e timpul capodoperelor povestitorului; acum e și timpul capodoperelor scrise de Eminescu. Destinul vrăjit a făcut ca în 1883 amândoi să se îmbolnăvească și să nu mai scrie nimic important, după acest an. După Soacra cu trei nurori, Creangă publică în Convorbiri literare: Punguța cu doi bani, Dănilă Prepeleac, Povestea porcului, Moș Nechifor Cotcariul
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
mi-l cânte; mâna lui dreaptă mergea mai bine decât stânga. Niște bieți oameni, în definitiv." După ce inițial mă întristase, pentru că nu-ți place să-ți vezi idolii trecând pe lângă valoare, și încă și mai puțin pe scriitorul cu pana vrăjită, acest pasaj din Călătorie în Orient sfârșește prin a mă liniști. El îmi confirmă toate temerile: 1) un tip interesant poate spune uneori și lucruri tâmpite; 2) să n-ai niciodată încredere în spoiala politică: ea ascunde culoarea; și 3
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
în schimbul unor straie mirifice, făcute în absența vederii, ca rezultat comun al interdicției luminii și al suferinței inițiatice: „Ea a cusut cum a putut cămașa pânî a doua zi, că ața nu se mai sfârșea și parcă îi erau degetele vrăjite, așa umblau de repede, și când a venit moșul era cămașa gata și aminteri de frumoasă” (București). Într-un basm publicat în 1868, ochii sunt recuperați printr-o substituire a firului minunat cu un fuior din părul de aur al
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
gândesc iarăși, voi, cu natura voastră sunteți în așa fel făcute, încât deși mai slabe în constituția fizică, sunteți niște regeneratoare de energii în sufletele pustiite ale bărbaților. Natura voastră și felul cum știți să alinați suferința sunt tocmai leacul vrăjit și câteodată singurul mijloc în stare să vindece bărbatul. Nu zic că sunteți toate la fel, că nu se poate pădure fără uscătură și cum grădina lui Dumnezeu e mare... e și natural să fie și altfel de ființe de cum
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
cântând, niște soldați. Care mai mult zbierau și lătrau decât cântau. Importanță nu părea să aibă decât intensitatea sonoră și ținuta corporală. Imnul era foarte lung, în ultimii ani i se mai adăugaseră vreo câteva strofe. Ca-n basmul cu vrăjitele cizme-de-șapte-verste, în acea vreme imnul ajunsese deja, cred, la lungimea lui de șapte strofe. După o perioadă mai lungă de șomaj, nu prea eram la curent, iar textul strofelor mai noi nu-l știam defel. După ultima strofă, copiii au
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
îi recomandă un tratament empiric: băut de lapte crud cu corpul învelit într-o blană de oaie proaspăt jupuită. Din fericire el nu o ascultă, ci vinde pământ ca să se poată trata științific, la sanatoriu. Nu știm pe ce munte vrăjit îl trimite doctorul, cert e că pare salvat. În volumul doi însă, Preda îl lichidează în trei rânduri zicând că l-ar fi întors boala. Niculae Moromete suferă de friguri, având accese la fiecare trei zile. În finalul romanului se
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
ferici cu iubirea lui de oameni. Atunci am simțit că fără Hristos nu se poate face nimic, că împreună cu Hristos putem trece prin moarte și tot revenim la viață. Cred că sunt puțini muritori care pot să vadă cu ochi vrăjiți frmusețile dumnezeiești pe care le-am gustat pe drumul prin munți de la Mănăstirea Sucevița până la mănăstirea Vatra Moldoviței. Atunci, urcând și coborând munții, am înțeles că pământul a fost făcut de Dumnezeu ca să fie rai pentru om. Am înțeles că
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
Ceaușescu, care admiră și comentează opera de artă, care e un iubitor de literatură, care e un mare orator, care e un scriitor și care, cu un extraordinar instinct artistic al necesității sufletești colective, știe și poate recurge la armele vrăjite ale poeziei. Toată intelectualitatea română trăiește sentimentul profund că în fruntea statului acționează cel ce are orizontul larg al omului de cultură, rigoarea neslăbită Un asemenea conducător nu putea forma, din materia primă a umanității românești, decât partidul comunist.“ (România
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
Ce v-ați propus pentru 2014 ? Știu că ați predat recent un nou manuscris, despre ce este vorba? Am predat editurii un alt roman. Până nu primesc răspunsul nu voi dezvălui titlul, dar este vorba despre un fel de "Munte vrăjit" al României sfârșitului de secol douăzeci și începutului de secol douăzeci și unu, cu atmosfera unui sanatoriu, cu personaje care sunt învinse într-o bătălie cu viața și cu neprevăzutul, cu incursiuni în realitățile românești de azi. A.B.Sunteți cunoscut în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
încă o cenzură, aceea a mamelor. Părinții Dorinei M. aveau o mică moșie în nordul Moldovei, la Vultureni (numele, derivând de la vultur, o fascina pe Nel prin conotațiile lui), și cai. Dorina M. făcea călărie și îi vorbea despre asta vrăjită. Să urci pe cal, ce fericire! Iar pentru Nel, ce amintire a fericirii!... Noaptea își vedea prietena în vis, bine strânsă în costumul de călărie, pe cap cu o caschetă, dar, ciudat, mereu din spate, depărtându-se, în trapul mărunt
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
surâzând vom adormi sub înaltul,/ vechiul salcâm. Dacă salcâmul este axul în jurul căruia se întâmplă iubirea, teiul e înzestrat cu puteri magice: Dar prin codri ea pătrunde/ Lângă teiul vechi și sfânt,/ Ce cu flori pân-în pământ/ Un izvor vrăjit ascunde 4. Privitor la celelalte elemente considerate sacre în tradiția populară, adică hotarele și răscrucile, dar mai ales obiceiurile magico-religioase, într-adevăr foarte variate, Eminescu le-a cunoscut pe viu. Caietele-manuscris constituie o bogăție în acest sens; chiar dacă multe dintre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
oglindă bălaie se scălda în fund luna de argint și stelele de foc191. Cuvintele sunt și mai grele de sens atunci când instanțele o cer; cotoroanța spre exemplu este cuprinsă de somnul ei de fier și se afundă în adâncul cel vrăjit și necunoscut al lacului 192. Dând o notă pregnantă de și mai intens mister, că luna stăpâna nopții se oglindea într-un lac mare și limpede, ca seninul cerului. În fundul lui se vedea sclipind, de limpede ce era, un nisip
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
un suflet de pe lumea cealaltă, dar era ca și cum s-ar fi întâlnit cu un prieten într-o răscruce. I-a povestit ce știa, cum îl aduseseră cei doi oșteni, cum îl îngropaseră, cum a țâșnit deasupra mormântului, ca o scânteie vrăjită. Dimineața, îndată ce a ieștit pe poartă primul călugăr, fantoma s-a repezit spre el, mai mult așa să-și încerce puterile. Dar aventura a fost un dezastru. Atingerea l-a zguduit și l-a mototolit ca pe-o foaie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
câteva secunde. Revelația o avusese chiar în clipa în care deschisese ușa și o văzuse în prag, sofisticată și superbă și lăsându-l cu gura căscată. Și apoi, stând de vorbă cu ea cât timp Darcey era sus, se trezise vrăjit. Era mai isteață decât Darcey, mai distractivă, mai înțepătoare în comentarii și, pe deasupra, și mai la modă. Era omul perfect în ambalajul perfect - un corp superb și o minte ascuțită - și cel mai uluitor la ea era că părea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
goale de la genunchi în jos în iarba tânără și, din când în când, degetele ridicate peste frânghie fixează în clame de lemn rufele, nu-i destul de înaltă dacă privirea nu-i trece peste frânghia bine întinsă între prunii înfloriți, cântecul vrăjit încă o dată și-ncă o dată, bade pălărie nouă, mâna dreaptă îmi umblă grăbită pe coala albă, desenul începe să prindă contur și în momentul acela soarele trecut de amiază se lasă brusc în florile de prun, printre crengi în ușoara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
ți-a luat plânsul ți-a promis în schimb fiorii unei iubiri de excepție, nu, nu, dragul meu, cuvintele ei perfide ți-au strecurat în ureche otrava dulce a unei promisiuni peste puterile tale, te-a asigurat cu vorbele ei vrăjite că, orice ai face, nu te vei putea opune ursitei ce ți s-a dat, 17 iulie, părintele cere să fie dus în biserică să-mi vadă pictura, slăbit, obosit, transfigurat de liniștea drumului lung ce-l așteaptă, Daniel așteaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
căror evocare alcătuiește un „memorial al Desuetudinii”: „Înaintea lui Dimov, descoperă poezia podurilor cu amintiri, a vechiturior, a fanteziilor adolescentine (Inima din cufăr), misterul străzilor «interzise», pe care copilul circulă cu un delicios sentiment de inconformism și de spaimă (Ulița vrăjită), miracolele de fiecare zi, uitate și regăsite, în sfârșit, jocurile adulților (N-ați văzut o balenă albastră?), atât de transparente pentru copiii înșiși, care le privesc cu o matură condescendență (De-a Moș Crăciun)” (Nicolae Manolescu). Prin opoziție cu acest
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286739_a_288068]
-
Iacobs, Taina puțului, București, f.a.; Lev Tolstoi, Prizonierul din Caucaz și alte povestiri, București, 1929, L. Tolstoi povestind copiilor, București, 1930; O. Wilde, Casa cu rodii, București, f.a.; J. W. Goethe, Povestea vulpoiului șiret, București, 1931; Gérard de Nerval, Mâna vrăjită, București, f.a. Repere bibliografice: I. C. Negruzzi, „Povestea lăcrămioarei”, AAR, partea administrativă, t. XXXI, 1908-1909; S.S. [Scarlat Struțeanu], „O istorie din alte vremuri”, ALA, 1921, 4; V. Rugă [Vintilă Russu-Șirianu], „O istorie din alte vremuri”, FLR, 1922, 9; N. Iorga, Cei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285845_a_287174]
-
pe care omul este chemat să o descopere în sine. Amănuntul pitoresc sau burlesc, ineditul unor imagini, de viziune terifiantă, inițiatică ori arătând deșertăciunea lumii („stahia” la pod, „genia”, farmecele țigăncii, dracul Benga, șirul de călăreți mistuiți de nisip, Bogdan vrăjit și făcut „muieratic”), ca și umorul de esență populară, asimilarea unor procedee ale poeziei și basmului popular, folosirea fondului folcloric de credințe și superstiții, limbajul neaoș, savuros, exploatarea adecvată a câtorva neologisme compun imaginea unui poet căruia nu îi lipsesc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289847_a_291176]
-
Vlăduț. De multe ori cu o seara înainte de ședința, șotul meu glumește si îmi spune " iar vine terapeuta sa ne hipnotizeze copilul", deoarece asta simțim când ea lucrează cu Vlăduț, el este vrăjit de puterea ei , iar ea se lăsa vrăjita de drăgălășenia lui, astfel reușind să creeze o relație minunata intre ei. In felul acesta, ea reușește să transmită si terapeuților mesaje importante, le spune întotdeauna sa meargă pe intuiție si cel mai important, prin faptul ca lucrează efectiv cu
AUTISMUL ÎNTRE TEORIE ȘI PRACTICĂ by BURGHELEA ELENA () [Corola-publishinghouse/Science/345_a_870]
-
pref. Aurel Rău, București, 1995 (în colaborare cu Aurel Rău); Italo Rossi, Fuga lui Icar, București, 1995; Clara Rubbi, Zeița din Rodiu, Cluj-Napoca, 1996, Cleo și marele albastru, Cluj-Napoca, 1998 (în colaborare cu Ileana Damian); Ketty Daneo, Povestea unui lac vrăjit, București, 1996; Emanuelle Gennaro, Fragmente despre moarte, București, 1997; Loredana Bogliun, Istrianitudini, București, 1997; Maria Germinario, Omul fără vocație, Cluj-Napoca, 1997, Pedeapsa cu moartea, Cluj-Napoca, 1998, Omul: proiect - vocație, Cluj-Napoca, 1999; Francesco de Nicola, Neorealismul italian, Cluj-Napoca, 1998; Bruno Musso
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286667_a_287996]
-
poeme par însă artificiale, livrești, puritatea lor e strict formală, hieratismul rămâne simplu gest aferat, imaginile își pierd pregnanța simbolică. Deși lirica este, în ansamblu, muzicală, cu un ritm impecabil și o dicțiune ritualică, nu vor mai fi atinse cadențele vrăjite și intensitatea vizionară din Umbria inaugurală. P. este și autorul unor volume de proză, Tânărul Francisc (1992) și Cortegiul magilor (1996), în care reia, în stilul unei hagiografii romanțate, biografia Sfântului Francisc ori rescrie romanesc tema călătoriei inițiatice a celor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288922_a_290251]
-
răsăriteană, din perspectiva ortodoxismului, a pactului faustic: "În Alăutești, în nopțile de vreme rea, torcătoarele spuneau, înviind focul, că moș Călifar își vânduse sufletul Satanei pentru nu știu ce veacuri de viață; că Ucigă-l-Crucea întinsese, în iazul morii, sufletelor creștinești, un laț vrăjit; și că morarul procopsea, cu bogățiile cu care diavolul ispiti pe Domnul Hristos, pe oricine le poftea și venea ca să le ceară". Desigur, îmbrățișarea fără rezerve a seducției reificate nu este lipsită de consecințe: odată intrat în posesia avuțiilor, "nenorocitul
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]