4,138 matches
-
un semn al dragostei. Așadar, de atunci și până în zilele noastre se păstrează acest obicei. Se spune că dacă doi tineri îndrăgostiți cad sub vraja acestui obicei, în acel an se căsătoresc, iar dacă doi soți sunt atrași de această vrajă, aceștia vor avea parte de înțelegere, armonie și multă iubire. Ștefan Popa Referință Bibliografică: Creanga de aur / Ștefan Popa : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1093, Anul III, 28 decembrie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Ștefan Popa : Toate Drepturile
CREANGA DE AUR de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1093 din 28 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Creanga_de_aur_stefan_popa_1388234264.html [Corola-blog/BlogPost/353343_a_354672]
-
numai zâmbet! L-a văduvit ciobul de bătrânețe! * Lămuriți și nu prea, cei doi prieteni intrară totuși în parc și se așezară pe-o bancă. Nu mai erau tentați s-ajungă la club. Le pierise cheful. Le fusese de-ajuns vraja cioburilor de oglindă. Fără să-și mărturisească unul altuia, cugetau amândoi la faptul că, deși adesea hulită, bătrânețea își are avantajul ei: nu mai ești în centrul atenției pe scena vieții, însă, dacă te-arăți destul de insistent, capeți locuri bune
MIRAZA de ANGELA DINA în ediţia nr. 1976 din 29 mai 2016 by http://confluente.ro/angela_dina_1464501738.html [Corola-blog/BlogPost/385146_a_386475]
-
sub lumina cuvintelor noastre ca efluviile ce din noi izvorăsc să străbată sferele lumii și să fim două universuri într-unul singur iar mâinile noastre pline de cuvinte și doruri să scrie arpegii fremătând de minuni. Să stăm așa sub vraja cuvintelor ce încă nu le-am rostit, dar care dospesc în fiecare fibră din noi. Să stăm așa sub zările despletite-ale serii și cântecele apelor să ne fie culcuș pentru doruri oprite. Să stăm așa, sine lângă sine și numai
POPAS ÎN DOI de LEONID IACOB în ediţia nr. 1211 din 25 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Leonid_iacob_1398435749.html [Corola-blog/BlogPost/347942_a_349271]
-
Publicat în: Ediția nr. 307 din 03 noiembrie 2011 Toate Articolele Autorului Adusă de aripi de vânt, Trupul ei alb și-l mlădie-agale - Femeie născută din gând Ce cântec îngâna buzele tale ? Ochii tăi negri că smoala Mă întreb ce vraja ascund ? Eu apă m-aș vrea, de tu mi-ai fi prund Pe viață, cu tine aș face tocmeala... Dar tu te prefaci în cupe de crini, Parfumul tău simțu-mi îmbată, Plină de roua, te lași așteptată Și vântul te
FEMEII de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 307 din 03 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Femeii.html [Corola-blog/BlogPost/348712_a_350041]
-
să-l salvezi. M-ai abandonat la o margine de cer și, doar îngerii își mai flutură aripile deasupra mea atunci când coboară pe pământ. Am ajuns să vorbesc singură pentru că nici stelele nu mă mai ascultă, au rămas prinse-n vraja ochilor tăi mai negri ca noaptea. Doare... doare așteptarea cuvintelor ce nu se lasă rostite, ridicând furtuni de gânduri în mintea mea, orbindu-mă cu flash-ul întrebărilor ... De ce? Sunt nopți, când mi-aș ridica mâinile a rugă și, din
TĂCERI de GABRIELA MIMI BOROIANU în ediţia nr. 1427 din 27 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/gabriela_mimi_boroianu_1417124274.html [Corola-blog/BlogPost/371846_a_373175]
-
nativă din copilărie când îndrăgise eresul popular, „cuvântul ce exprimă adevărul”. „Nu noi suntem stăpânii limbii, ci limba e stăpâna noastră”, va decreta Eminescu... „Limba și legiele ei dezvoltă cugetarea.” Încă din copilărie, Eminescu a fost marcat de puterea și vraja cuvântului. El știa, din experențele cu teatrul, că ritualurile, slujbele religioase, magia șamanilor, descântecele mamei, oratoria văzută prin Parlament, spectacolele dramatice, toate se întemeiau în primul rând pe cuvânt ca ipostază a magiei sunetelor. Cunoaștem cazul lui Orfeu care a
EMINESCU ŞI LIMBA ROMÂNĂ LITERARĂ de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1101 din 05 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Eminescu_si_limba_romana_li_ion_ionescu_bucovu_1388906404.html [Corola-blog/BlogPost/347507_a_348836]
-
Limba Română. Magia cuvântului a coincis la el cu glasul mamei depănând povești, Dorul lui nemărginit de mai târziu este alergarea neistovită, prelungită spre căldura Logosului. El corelează dragostea maternă cu Logosul. Cuvântul la el e „dulce”, e „miere”, e „vrajă”. Magia cuvântului iubitei este cheia de la poarta Paradisului: ”Tu tremuri, tu cauți, tu murmuri, tu râzi, Cu glasul tău dulce tu raiu-mi deschizi” Cuvântul iubitei este umbra gândurilor poetului: „Umbra gândurilor mele/ Era dulcele-ți cuvânt.” Sau „Vorba ta-i
EMINESCU ŞI LIMBA ROMÂNĂ LITERARĂ de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1101 din 05 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Eminescu_si_limba_romana_li_ion_ionescu_bucovu_1388906404.html [Corola-blog/BlogPost/347507_a_348836]
-
cuvântul vechi, lustruit, dîndu-i-se valori noi (vezi crivat), comparația și metafora capătă la el accente dintre cele mai îndrăznețe. Aurul și argintul, aceste metale rare, prezente în poezia eminesciană, sunt substitute ale „cuvântului miere.”: Când torsul s-aude l-al vrăjilor caier Argint e pe ape și aur în aer” Argintul și aurul ca magie erotică și verbală aparțin iluziei de tip romantic. Mai târziu, când va aluneca spre Infern, epitetele se îmblânzesc, sintaxa se limpezește, fraza devine marțială. „Din mii
EMINESCU ŞI LIMBA ROMÂNĂ LITERARĂ de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1101 din 05 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Eminescu_si_limba_romana_li_ion_ionescu_bucovu_1388906404.html [Corola-blog/BlogPost/347507_a_348836]
-
iubirea s-o trăiesc ! Și-n drumul greu prin viață mă ții ușor de mână Și totul prinde aripi când suntem împreună ! Și cresc în noi copacii născuți din fericire Și inimile fluturi zboară cântând iubire ! E totul plin de vraja , mister și dăruire Iubirea ne e viața , credința mântuire ! Speranța ne ridica pe culmi de neatins Tu esti iubirea mea , esti îngerul promis ! În sânge ne pulsează dorința de-a trăi Puterea de-a visa , dansa și de-a iubi
PUTEREA IUBIRII NOASTRE de ROZNOVAN AMELIA LAVINIA în ediţia nr. 2280 din 29 martie 2017 by http://confluente.ro/roznovan_amelia_lavinia_1490775632.html [Corola-blog/BlogPost/368629_a_369958]
-
și l-a aruncat în afara cetății printre copaci. Intrigat de cele două întâmplări, căpitanul hotărî să facă de strajă câteva nopți la rând în locul cu pricina. Bănuia că nu-i ceva curat, dar spera că încă mai este sub protecția vrăjii și nu i se poate întâmpla nimic rău. Totuși, teama îl cam încerca și luă în companie doi voinici. De cum căzu înserarea urcară pe metereze. Cercetară împrejurimile cu privirea, apoi se așezară la povești ca să treacă timpul mai ușor. Se
II. SUB SEMNUL BLESTEMULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1372 din 03 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ycdtnvareq_1412321264.html [Corola-blog/BlogPost/341158_a_342487]
-
întunecase de-a binelea când de după coama dealului se arătă roata lunii inundând întinderile cu razele sale pline de mister. Trecuse de miezul nopții și o boare rece le mai alungă somnolența care-i cuprinsese în mrejele sale ca o vrajă. Tocmai când luna se ascunse în frunzișul copacilor din apropiere, liniștea nocturnă fu deranjată de fâlfâitul unor aripi. Undeva în depărtare o bufniță își anunță prezența. Ca replică, un huhurez accentuă și mai tare tensiunea și misterul unei nopți destul de
II. SUB SEMNUL BLESTEMULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1372 din 03 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ycdtnvareq_1412321264.html [Corola-blog/BlogPost/341158_a_342487]
-
babei principele dădu pinteni calului și se opri în fața ei. - Ascultă afurisit-o, dacă refuzi să-mi îndeplinești porunca, te voi arde de vie. - Nu înțelegi, nepricopsitule, că există un pact cu diavolul! Tu ești stăpân peste pământurile tale, dar vrăjile mele depășesc poruncile tale. Dacă îndrăznești să-mi treci pragul grotei, te blestem să putrezești pe veci lângă ascunzătoarea comorii! - Legați-o, băgați-o în peșteră și dați-i foc! - porunci însoțitorilor trântind-o cu piciorul la pământ. Doi tineri
II. SUB SEMNUL BLESTEMULUI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1372 din 03 octombrie 2014 by http://confluente.ro/ycdtnvareq_1412321264.html [Corola-blog/BlogPost/341158_a_342487]
-
în veci”,spune Biblia. Cum ai găsit adevărata stâncă - pe Isus Cristos, Fiul lui Dumnezeu? Dan Glazer: Aveam prieteni studenți care s-au întors la Dumnezeu și eu credeam despre ei că au înnebunit. Alți colegi discutau despre reîncarnări, Dumnezeu, vrăji, iar acele discuții pe mine mă depășeau și eram complexat, așa că am început să citesc tot ce găseam pe această temă. Am ajuns până la Eliade și Culianu. Dintre creștinism, hinduism și islamism am ales creștinismul, ca fiind credibil pentru mine
VIETI TRANSFORMATE de IOAN CIOBOTA în ediţia nr. 304 din 31 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Interviu_dan_glazer_vieti_transformate.html [Corola-blog/BlogPost/356605_a_357934]
-
clipă fericit, îți poate face și inima să plângă. dar tu nu știi, în valuri te arunci fiorii dulci copilă te îmbată și clipa ce îți pare minunată va fi blestem, căta-vei s-o ascunzi. cu mâna ta, de vrajă amețită, te lași furată de-o poftă de bărbat ce-n tine doar o pradă a aflat și-n clipa următoare vei plânge părăsită. vor trece anii și-afla-vei în sfârșit că graba ,dulcea grabă, n-aduce bun nimic! Referință Bibliografică
CIREAŞĂ GURA TA de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 243 din 31 august 2011 by http://confluente.ro/Cireasa_gura_ta.html [Corola-blog/BlogPost/356082_a_357411]
-
O despărțire, poate și-un sfîrșit. Ne vom pîndi, fără cuvinte,-n taină, Vei fi departe, n-o să te mai strig ‒ Doi condamnați fără motiv și haină, Tot dîrdîind printr-un oraș de frig... De-aceea îți propun luciditate, Prin vrajă, hai să trecem precaut, Se sting iubiri uriașe vinovate De a fi ars prea mult de la-nceput. Am să te rog atunci ca pe-o străină, Cu care s-a-ntîmplat a mă-ntîlni, Să-mi împrumuți o cîrjă de lumină, Cu tine
CÎRJĂ DE LUMINĂ de DRAGOȘ NICULESCU în ediţia nr. 2257 din 06 martie 2017 by http://confluente.ro/dragos_niculescu_1488818350.html [Corola-blog/BlogPost/383067_a_384396]
-
o vreme viața-i plină de rodul lor bogat și minunat din care tai felii mari de lumină ca să le gust răcoarea încântat. Sunt mulțumit de câte-am strâns în mine și-abia aștept să le ofer în dar, ca vraja lor o clipă să aline orice durere, orișice amar. Din suflet am șters ultima rugină de când ființa mea a încetat să mai ofteze și să mai suspine. Trăiesc în fericire și în clar și nu mai las tristețea să-mi
MAI SUNT ŞI TRIST CÂTE-MPLINIRI ! de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1810 din 15 decembrie 2015 by http://confluente.ro/anatol_covali_1450211317.html [Corola-blog/BlogPost/378628_a_379957]
-
ca o ploaie caldă căzută pe câmpie, eu sunt ca și pământul care uscat de dor te-absoarbe-n pripă, ca râul pe izvor, din dulcea-nvăluire iubirea ne sporește suntem doi feți frumoși, veniți dintr-o poveste. Eu mă las furat de vraja-ți, tu-mi trezești tainici fiori răscolindu-mă-n adâncuri, mă înalț, plutesc și zbor, revenit din lumi celeste, mă las iarăși ție pradă și stârnindu-te, iubito, nu las noaptea să se piardă. Doamne, focul gurii tale simt cum
SPERANTELE VIETII, ANTOLOGIE de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 217 din 05 august 2011 by http://confluente.ro/Sperantele_vietii_antologie.html [Corola-blog/BlogPost/372783_a_374112]
-
de pereții stâncoși, iar de cealaltă de valea adâncă a râului ale cărui ape se rostogolesc zgomotos peste pintenii de piatră în mici cascade. Verdele brazilor, cenușiul stâncilor, licărul apei și adierea vântului cu pletele-i mătăsoase te cuprind în vraja munților. Alături numeroase tuneluri ale căii ferate străpung muntele. Când munții eliberează valea din strânsoarea lor ești întâmpinat de sfântul locaș de cult, Mănăstirea Lainici, a cărei biserică are o arhitectură aparte. În continuare zările se deschid și mai la
UN PLAI DE VIS DIN NORDUL OLTENIEI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 893 din 11 iunie 2013 by http://confluente.ro/Un_plai_de_vis_din_nordul_olte_ion_nalbitoru_1370942491.html [Corola-blog/BlogPost/363388_a_364717]
-
nimic mai mult decât să fie fericiți în lume și tihniți în trup, aceștia n-au război cu diavolul: pe aceștia îi are fără război. Căci câtă vreme umblă după tihneala și fericire deșarta n-au să se trezească din vraja vrăjmașa, care-i ține bine încleștați în lumea aceasta sensibilă care-i duce prin nebăgare de seamă la pierzare sigură - Arsenie Boca - Toți cei ce umblă după plăceri, de orice fel, nu vor scăpa de primejdii căci sub orice plăcere
CITATE MEMORABILE (14) de ION UNTARU în ediţia nr. 1019 din 15 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Citate_memorabile_14_ion_untaru_1381811341.html [Corola-blog/BlogPost/370997_a_372326]
-
înserează, Dar nunta de poveste Pe nuntași antrenează În dănțuiri celeste. Licuricii de servici' Își aprind felinare. Iar greierașii harnici Vin cu orchestra mare. Cu nuntașii mă distrez Până spre dimineață, Cănd iubirea îmi așez În lacrimi de romanță. Iar vraja de nuntire În zori de zi dispare, De-a soarelui venire Cu priviri arzătoare. Nuntași rămân în noapte, Iar eu cu mirele-n vis. Pe-ale Dorului șoapte Las iubirea-n poem scris. Umplu la fiecare, Cupa de mărgăritar, Cu-
SECȚIUNEA POEZIE- PREMIUL I de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1788 din 23 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1448233700.html [Corola-blog/BlogPost/342886_a_344215]
-
Acasa > Poeme > Pitoresc > ULTIMUL MENUET Autor: Alin Adrian Ciolompea Publicat în: Ediția nr. 2160 din 29 noiembrie 2016 Toate Articolele Autorului Vrăji aruncă vântul peste ramuri goale, Tânguiri de frunze se aud încet. Unde ești, tu, vară, cu zilele tale? Pretutindeni - toamnă, peste tot - regret. Arămii copacii - ovații-n cascadă. Pentru show-ul ultim nu mai e bilet. Emoții-n culise, freamăte
ULTIMUL MENUET de ALIN ADRIAN CIOLOMPEA în ediţia nr. 2160 din 29 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/alin_adrian_ciolompea_1480433341.html [Corola-blog/BlogPost/372898_a_374227]
-
cu o debordanță a descâlcirii acțiunilor lor într-o metamorfoză perpetuă și alternantă, de la rău la bine dar mai curând invers, pe firul subțire al unui mosor care într-o zi se va rupe sau își va întrerupe cu siguranță vraja, trezinu-se într-o realitate incomodă, potrivnică, greu acceptabilă. Pentru cei interesați de profilul predominant al “stațiunii” din deșertul Mojave - care nu este nici pe departe aspectul cultural al manifestărilor, cel mult adiacent sau paravan la ce se-așteaptă firea umană
NUNŢILE UTC-ISTE, TOGILE VIRILIS ŞI PROPRIETARII LUI PEŞTE ÎN VEGAS ! (VI) de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 201 din 20 iulie 2011 by http://confluente.ro/Nuntile_utc_iste_togile_virilis_si_proprietarii_lui_peste_in_vegas_vi_.html [Corola-blog/BlogPost/366659_a_367988]
-
viclene O-nfățișează iar, trudită. Alungă răul, voalu-și lasă Spre orizont. Of! Dintr-o dată, O rază veselă, în casă Pătrunde,-n roșu îmbrăcată. Ar vrea un nor să-nnegureze Fereastra albă, s-o astupe. Dar zorii prind să lumineze Și vraja blândă o-ntrerupe. *** Referință Bibliografică: Leneșă noapte / Ovidiu Oana Pârâu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1911, Anul VI, 25 martie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Ovidiu Oana Pârâu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat
LENEȘĂ NOAPTE de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1911 din 25 martie 2016 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1458884635.html [Corola-blog/BlogPost/370805_a_372134]
-
găsită de poet deși temporară, e inedită: umbra turnului. Se coace pita - un greiere înțeapă prelung liniștea (Ildiko Juverdeanu) Olfactivul e copleșit evident de mirosul de pită care se coace pe vatră. În liniștea nopții târzii, un greiere neastâmpărat rupe vraja așteptării, de parcă și el, nemai având răbdare, dorește să guste neapărat din miezul pâinii. Un poem despre simplitatea vieții de la țară, despre dimensiunea profundă a bucuriilor simple, neîmbogățite artificial/superficial. Margine de drum - din ce în ce mai rară umbra plopilor (Fratila Genovel-Florentin) Poem
HAIKU, COMENTARII de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 303 din 30 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Haiku_comentarii.html [Corola-blog/BlogPost/356545_a_357874]
-
2015 Toate Articolele Autorului iubite a murit amurgul drag în apa serii tulburată, umbra trecutului cernit s-a diluat în univers, pe ochii triști și plini de lacrimi cad amintirile în salbă, și stele albe de zăpadă se văd în vraja unui vers; mi-e sufletul adâncă mare și doru-aprinde-n zări ispite și este atâta depărtare de când nu te-am văzut, iubite, erai un biet drumeț de seară ce tremurai înfrigurat; azi depărtarea ne omoară și timpul ne-a însingurat... luni
IUBITE de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1494 din 02 februarie 2015 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1422868791.html [Corola-blog/BlogPost/376206_a_377535]