6,889 matches
-
de vedere interferate, la fel ca Julian Barnes în Papagalul lui Flaubert, Ackroyd amestecă narațiunea cu istoria literară. Unicul personaj care narează la persoana întâia este de fapt chiar miezul misterului: e vorba de Chatterton însuși. Pe măsură ce istoria lui se clarifică, el alunecă lent către persoana a treia și, voit ori involuntar, autorul iese în față. Avem de-a face cu o carte oarecum deprimantă, despre tot soiul de morți: de la sinuciderea involuntară a lui Chatterton (un tratament menit inițial să
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Decorul e marele oraș. Londra e obsesia lui Ackroyd, spațiul prezentului lui, care e de fapt un trecut fără viitor. Cuvintele se leagă uneori în ciorchini, într-o aură de conotații fizice pe care poetul nu le lămurește, nu le clarifică, iar lectorul abia dacă le intuiește dar experiența fizică e neîndoielnic prezentă în vers. Când și când, câte o vorbă ne arată drumul către "bucuriile" trupului: "plăcerea de neînchipuit", "bucuria deplină", "o aură erotică" (viața la țară). Pe nesimțite, vorbele
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
intensitatea narativă: emoția capătă o ancoră în timpul și viața reală, devenind în cele din urmă istoria poetei înseși. Cu toate că nu aflăm nimic despre biografia concretă a poetei ("Biografia mi-o dezvălui doar în linii mari, nu-mi place s-o clarific"), închidem cartea cu liniștea că o cunoaștem pe poetă de când lumea, ne identificăm total cu ea. Aceste poeme, în care eroul principal sunt emoțiile și înâmplările ce țin nemijlocit de viața autoarei, sunt altfel decât literatura iraniană. Nu țin minte
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
rimele tânguitoare. În primul volum, punctuația abia dacă se observa, era ignorată ori rău folosită. Acum are înțelesul ei. Versurile dobândesc ritmul echilibrat al inteligenței, al sensibilității înțelese. Un poem remarcabil (Next, Please) folosește într-un fel nou corabia nordului, clarificând imaginea nefamiliară, cu pânze negre", care "trage în urmă / O uriașă tăcere fără de păsări". Această corabie e ziua când nu mai există "următoarea, vă rog", ziua cea din urmă. Rima nu implică ironie, recâștigându-și ceva din forța lirică pe
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
e problema criticilor. Îmi place felul cum îmi descrii operele. LV. O trăsătură majoră a autorilor Desperado este faptul că operele lor trebuiesc neapărat recitite pentru a fi înțelese cum se cuvine. Relectura sporește plăcerea textului voit derutant. Nu se clarifică nimic, dar se trăiește din plin. Ai vrea ca lectorul să vadă în romanele tale o enigmă sau te consideri un realist? AG. Enigmele sunt pentru mine romanele polițiste în care cauți făptașul, iar dacă personajele și atmosfera sunt interesante
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
de fapt scris în numele unui foarte vechi prieten al meu din Iran, care a căpătat azil politic în Germania, iar "prietena" de care vorbește el sunt eu. Biografia mi-o dezvălui doar în linii mari, nu-mi place s-o clarific. M-am născut la Teheran, m-au trimis la internat în Anglia (Isle of Wight) când aveam șase ani, iar vacanțele mi le petreceam în case de vacanță pentru copiii din alte țări, ori cu familiile altora. Abia când am
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
și ale dragostei față de sofie și om, parametri care atestă competența și totodată performanța, creativitatea medicală. Nu trebuie confundat atributul din sintagma „Medicina - filosofie...“ cu filosofia medicinei, care constă în interpretarea actelor, atitudinilor, ideilor, perspectivelor, problematicii medicale. Această metamedicină operează, clarificând din exterior. Filosofia, ca atribut al acestui complex și responsabil domeniu, operează în interior, potențând intuiția, observația, calmul, încrederea în obiective și finalități, comprimând timpul aflării soluției medicale și ținând mereu trează precauția, responsabilitatea și pasiunea reușitei. Paralel, filosofia medicinei
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
organismului, medicina chineză recomanda masajul, gimnastica, regimul alimentar rațional (dieta) practicile respiratorii supraveghiate, meditația introspectivă și regimul sexual conștientizat. Din această perioadă sunt și cuvintele medicină = yi și medic = yi-sen. Cert este că, în epoca Ciou (Ciu) încep să se clarifice orientările filosofico-medicale de durată. Cinci elemente lemnul, focul, pământul, metalul și apa sunt relaționate dinamic planetelor, organelor corpului uman, întregii existențe prin cele două surse energetice antitetice: yin și yang, pozitive și negative. Daoiștii, căutători ai elixirului vital, al unei
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
de reflexie, căci nici o informație nu ajunge în intelect dacă mai întâi nu a fost în simțuri (Eseu asupra intelectului, 1690). Contemporanul său, Thomas Hobbes (1633 - 1714) este filosoful care caută să armonizeze cunoașterea empirică cu cea rațională, însă nu clarifică metamorfoza datelor senzoriale în noțiuni generale. De neînțeles este și etica sa contradictorie: „Bellum omnium contra omnes“ (Războiul tuturor împotriva tuturor) exprimată în De cive (1642) și în Leviathan (1651), chiar dacă se gândește la omul arhaic, cum pare a se
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
anatomică dublându-se de cea biochimică și metabolică. Excesele și minusurile de funcții hormonale sunt luate în calculul diagnosticării maladiilor. Endocrinologia clinică luminează și completează patologia și etiologia, deschizând noi orizonturi integrării învățământului medical cu cercetarea și clinica. Fiziopatologia endocrină clarifică rolul sistemului nervos ca organ integrativ. Cibernetica, această cerebralizare a mașinilor, a complicatelor aparate medicale, participă activ la endocrinologia viitorului. Să nu uităm că epifiza și timusul, două organe glandulare fără canale excretoare își ascund încă rolul și modul de
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
care își câștigase existența vânzându-și trupul, Maria ajunsese la concluzia că sexul este un drog, că este folosit pentru a fugi de realitate, că este, ca și alte droguri, nociv și distructiv. Ultimele gânduri transpuse în jurnal i-au clarificat dorința de a se întoarce în Brazilia. Și-a făcut bilanțul: a fost dansatoare într-un cabaret, a învățat franțuzește, a muncit ca prostituată, a iubit nebunește un bărbat. Era fericită că a cunoscut iubirea adevărată, că Ralf era al
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
începutul actului. Corneille, să ne reamintim, a atras primul atenția scriitorilor asupra necesității de a înscrie indicațiile scenice, pentru a evita interpretări greșite ale actorilor. Demersul lui Diderot este cu mult mai novator, pentru el pantomima nepropunându-și doar să clarifice intențiile autorului, ci să acorde dialogului o anume densitate, să-i dea ființă, în sensul propriu al termenului, prin descrierea atitudinilor, gesturilor, expresiilor vocii. Mare teoretician, el introduce o revoluționare majoră în practica scriiturii dramatice, definind textul pentru teatru nu
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]
-
plan universal de F.M. Luzel, P. Sébillot, R. Petsch, R. Basset, J. Polívka, R.M. Volkov și, la noi, de G. Călinescu - în basmele populare românești, abordând concomitent numeroase aspecte care ating raporturile esențiale ale creației folclorice: universal-național, tradiție-inovație, stabil-variabil, toate clarificând, de fapt, raportul stereotipie-originalitate. Spre deosebire de V.I. Propp, care în Morfologia basmului (1928) face un examen al stereotipiei compoziției, R. își alege ca obiect de studiu „locurile comune” ale formulelor stereotipizate, pe care le inventariază, cercetându-le și funcțiile. Trei mari
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289381_a_290710]
-
sau mai rar, comparativ cu 4,4%, ponderea subiecților considerați obezi care au raportat o activitate sexuală mai intensă (zilnic). Analiza de corespondență a variabilelor clasificare după BMI și frecvența contactelor sexuale prin explorarea datelor într-un spațiu bidimensional a clarificat unele corelații. 4.7. Necesitatea evaluării multifactoriale a activității sexuale Activitatea sexuală se află sub influența unor factori multipli, cum sunt cei biologici, fiziologici, sociali, culturali, estetici, etici, vârsta, statutul marital ș.a. Problematica vârstei poate fi abordată cel puțin din
by Rada Cornelia, Tarcea Monica [Corola-publishinghouse/Science/1094_a_2602]
-
cu numele lui Ra. ca de obicei; există și resturi ale templelor lor, dintre care unul Închinat chiar lui Osirisxe "Osiris" (la Abuxe "Abu" Sir el Meleq). Se pune totuși problema interpretării tradiției. Săpăturile austriece 2 din ultimii ani au clarificat poziția orașului Avari care a fost centrul puterii În perioada hicsoșilor, plasându-l În Deltă, la Qantir, și nu la Tani cum se obișnuia. Sediul acestor străini este caracterizat din punct de vedere arheologic de prezența și folosirea unor materiale
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
poate Înainta spre mai bine (F 18): „Zeii șplural!ț nu le-au revelat Încă de la Început toate lucrurile oamenilor, ci aceștia, căutând, găsesc cu timpul ceea ce este mai bine”. Puținele fragmente care ne-au rămas nu ne permit să clarificăm care este relația Între Zeul său unic și numeroșii zei. Prin critica adusă mitului și reprezentării divinului În formă umană, prin exigențele morale și spiritualizarea ei radicală, această doctrină prezintă trăsăturile unei tipice „religii de intelectuali”. Problemele pe care pitagoreismul
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
din cauza artificiilor retorice. Deși dificil, acesta este rolul filologiei gathice, atunci când se găsește În fața unor termeni neatestați În altă parte, a unor structuri gramaticale și sintactice care pot fi interpretate În diferite feluri, a unor expresii tehnice care nu sunt clarificate de traducerile ulterioare În versiunile și comentariile din persana medie - limba pahlavi a cărților zoroastriene. Comparația lingvistică indo-iraniană, În special cea gathico-vedică, a permis progrese importante, mai ales În ultimele decenii (K. Hoffmann, H. Humbach, S. Insler, J. Kellens), deși
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
tșg (cf., mai jos, „Religia zoroastriană”, subcapitolul 2.3). Această doctrină a celor două existențe nu are legătură cu concepția dualistă pentru că cele două stări ale existenței s-ar identifica cu cei doi poli ai opoziției Bine-Rău, ci pentru că ea clarifică o trăsătură caracteristică, proprie dualismului zoroastrian, conform căruia opoziția simetrică dintre puterea benefică și puterea malefică este specifică existenței spirituale, dar se reflectă, firește, și asupra celei materiale. 6. Dualismultc "6. Dualismul" După cum s-a mai spus, trăsătura cea mai
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
facă Între calea Adevărului și cea a Minciunii. Mai sunt și alte fragmente gathice la fel de semnificative pentru Înțelegerea dualismului specific lui Zoroastruxe "Zoroastru", ca, de exemplu, Yasna 47, 3, care, afirmând că Domnul cel Înțelept este „tatăl” Spiritului cel Bun, clarifică implicit și semnificația definirii celor două Spirite ca „gemene”, deși acestei afirmații i s-a dat uneori o valoare pur metaforică (Boyce, 1992, p. 81, nota 54). Mai mult, având În vedere rolul fundamental al alegerii În cadrul dualismului zoroastrian, trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
din cartea a IV-a a D¶nkard (p. 412, rr. 17-21), care se referă la domnia lui Ș³buhr I (240-272), suveranul eclectic și interesat de cultura epocii, promotor al culegerii și „recuperării” textelor indiene și grecești. După cum s-a clarificat datorită mărturiilor variate răspândite În literatura pahlavi, prin Zand se Înțelegea deci expunerea explicată și comentată a Avestei și a Întregii tradiții religioase, pe Înțelesul preoților și al credincioșilor. Etimologia termenului, probabil derivat de la rădăcina zan„a cunoaște”, nu servește
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
și armene, pentru care există suficiente informații bibliografice În A. Christensen (1944, pp. 77-83). Izvoarele arabo-persane din epoca islamică, obiect al unor studii acurate ale lui G. Monnot (1974; 1986a), sunt, de asemenea, importante și ne oferă un cadru care clarifică starea de izolare și de slăbiciune a comunității zoroastriene din Iranul medieval. Izvoarele primare zoroastriene nu se limitează Însă la Avesta și la textele În limba pahlavi (nici În rarele mărturii epigrafice preislamice la care se pot adăuga cele arheologice
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
trecutului, astfel Încât nici la nivelul ritualului, nici la cel al textelor nu putem găsi o confirmare ulterioară a importanței pe care trebuie să o fi avut În perioada predocumentară. Însă chiar și cu această rezervă, cadrul indo-european este suficient de clarificat de datele concordante indiene, iraniene, germanice, chiar latine: prima funcție este prezidată de două divinități majore, de naturăxe "Indra" complementară, ambii fiind protectori ai aspectelor sacre ale realității, Însă unul Într-o formă magică, Întunecată, Înfricoșătoare, iar celălalt Într-o
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
spune Suetoniu, acea religie de o „cruzime feroce”. Spre jumătatea secolului I d.Hr., dispare din Galia, În mod irecuperabil, cunoașterea deplină și meditată a vechii religii indigene. Este adevărat Însă că au supraviețuit documentele figurative, care, În unele cazuri, pot clarifica anumite probleme. Dar, În general, mii de date iconografice eterogene nu pot să substituie Într-un mod adecvat un text verbal (fie el de tradiție scrisă sau orală), cu atât mai mult cu cât aceste reprezentări sunt, ele Însele, interpretări
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
p. 27). Însă dincolo de nume, Lucanus nu ne oferă nimic despre natura reală a acestor zei. Ne aflăm astfel În fața unei dificultăți serioase, care se repetă aproape constant: unele izvoare ne dau numele indigene ale zeilor galici, dar nu le clarifică funcțiile, În timp ce altele vorbesc despre funcții, dar nu dau nume; fără să fie realizată o fuziune organică Între cele două categorii diferite de izvoare, o reconstrucție substanțială, nu doar nominală, a panteonului respectiv, rămâne aproape mereu imposibilă. Doar În câteva
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
de a tăia și păstra capetele dușmanilor este printre cele mai atestate de autorii antici, deoarece părea să constituie, din cauza caracterului său inuman ușor perceptibil, dovada clară a barbariei celor două popoare. Ne va fi de folos, În schimb, să clarificăm semnificația pe care chiar celții o atribuiau acestui obicei și care au fost rădăcinile istorice ale acestuia. Această problemă nu a fost studiată Încă Într-un mod adecvat, dar există fapte care au legături certe Între ele și care trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]