8,894 matches
-
Ialomițeanu. Și i-am repetat, mai rar și mai explicit, fraza mea, fiind în acel moment aproape convins că nu înțelesese bine. C’en est trop !, a țipat ea și, cu acea nestăpânire a nervilor ce mă irită, a azvârlit coșul cu trandafiri ce s-au risipit, nemaipăsându-i că oricând și oricine ne putea vedea de la vreuna din ferestrele casei ce le aveam în spate. C’en est trop ! C’en est trop ! țipa, gesticulând, încât zadarnic mă mai sileam
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
prilej. Je lui donnerai sa pièce de la bun început, dar cum îl chema ? îmi aminteam împrejurarea, chipul lui, dar tocmai numele nu. Tot gândindu-mă, respiram cu plăcere aerul freș, ca de țară (chiar dacă și cu un iz de gunoaie), coșul trăsurii era ridicat și lumina moale a prânzului sclipea în copacii roșii și galbeni, care atârnau peste gardurile strâmbe de lemn. Apoi casele au rămas în urmă. De-a lungul șoselei era un șir neregulat de plopi și un vânticel
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
măi tataie, măi ! Kerry Îl ceartă cu degetul, arătînd spre cutii. Tot unde te-am lăsat te găsesc ? — E greu, mă trezesc scuzîndu-l. SÎnt multe amintiri În cutiile astea. Lucruri pe care nu le poți arunca pur și simplu la coș. Dacă zici tu, spune Kerry, dîndu-și ochii peste cap. Dacă aș fi În locul lui, le-aș arunca pe toate, drept la ghenă. Nu mă pot bucura de prezența lui Kerry. Pur și simplu, nu pot. Îmi vine să-i arunc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Îi răspund jenată, după care se așterne tăcerea. Fără veste, observ lista cu idei de locuri de Întîlnire, Încă neterminată, tronîndu-mi pe birou. Shit. O apuc cu gesturi cît pot de normale, o fac cocoloș și o arunc nonșalantă la coș. Toată bîrfa despre Sven și Jack a Încetat brusc. Știu că toți cei din birou sînt acum cu urechile ciulite la noi, chiar dacă se prefac că au altă treabă. Parcă am fi Într-o telenovelă ad-hoc sau așa ceva. Și știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
văd nimic. Mă uit Împrejur, dar nu văd... Și, fără veste, ca prin farmec, Îmi răsar În față. Kerry, Nev, mama și tata. Care se Îndreaptă către mine. Toți costumați. Mama poartă un chimonou japonez și are În mînă un coș de picnic. Tata e Îmbrăcat ca Robin Hood și are În mînă două scaune pliante. Nev e În costum de Superman și ține o sticlă de vin. Iar Kerry e din cap pînă-n picioare Marilyn Monroe, inclusiv perucă blond platinat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
quiche, deasupra căreia pune și o feliuță de roșie. Jack, dragule, spune cu compasiune dîndu-i o farfurie de hîrtie. Cum te descurci cu banii ? — Destul de bine, răspunde Jack grav. Mama Îl privește o clipă, apoi Începe brusc să caute În coșul de picnic, din care scoate altă quiche Sainsbury, Încă În cutia ei. — Uite, ia asta, spune, Întinzîndu-i-o. Și ia niște roșioare. Nu strică. Să fie acolo. A, nu, spune Jack imediat. Serios, nu pot să... — Te rog nu mă refuza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
o mai vrea ! spune tata iritat. Ce să facă cu o bucată de quiche ? Are bani să-și cumpere cîte milioane de quiche vrea ! Mama privește agitată pătura. — Hai, repede ! spune brusc. Pune chipsurile În castron. E un castron În coș... — Mamă, lasă-le, că stau bine... Încep, dar nu mă ascultă nimeni. — Milionarii nu mănîncă chipsuri la pachet ! șoptește. Răstoarnă repede chipsurile Într-un castron de plastic și Începe să aranjeze pledul grăbită. Brian ! Vezi că ai firimituri În barbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
că-l iert, și nici că n-ar fi un om extrem de cinic, de fără inimă și detestabil, care se folosește de ceilalți și, În afară de asta, dacă Jemima n-ar da o petrecere mîine, florile astea ar ajunge drept la coș ? În clipa În care termin de semnat, sînt roșie la față și respir greu, și pun un punct atît de apăsat, Încît aproape perforez pagina. Țineți minte ce v-am spus? Curierul mă privește fără nici o expresie. — Fată dragă, eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Nu doriți să cumpărați niște iarbă-neagră, aducătoare de noroc ? O femeie În bluză de trening roz Îmi bagă brusc În față o legătură acoperită cu folie de aluminiu, și scutur enervată din cap. Niște iarbă-neagră norocoasă, domnule ? — Dați-mi tot coșul, spune Jack. Cred că am mare nevoie de el. Caută În portofel, Îi dă femeii două bancnote de 50 de lire și Îi ia coșul. Toate astea, fără să-și ia ochii de la mine. — Emma, vreau neapărat să mă revanșez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
folie de aluminiu, și scutur enervată din cap. Niște iarbă-neagră norocoasă, domnule ? — Dați-mi tot coșul, spune Jack. Cred că am mare nevoie de el. Caută În portofel, Îi dă femeii două bancnote de 50 de lire și Îi ia coșul. Toate astea, fără să-și ia ochii de la mine. — Emma, vreau neapărat să mă revanșez față de tine, spune, iar femeia dispare grăbită. Pot să te invit să mîncăm ceva ? Să bem ceva ? La... un shake ? Chipul i se destinde cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
definitiv. Nu știu, spun, frecîndu-mă pe nas. — Totul mergea ca pe roate, și eu n-am avut ce face și am făcut o prostie cît casa. — Chiar așa, mergeau ca pe roate, zic ? — Păi nu ? Jack șovăie, privindu-mă pe deasupra coșului cu iarbă-neagră. Eu așa am crezut. Îmi zumzăie creierii. Trebuie să clarific cîteva lucruri cu el. Să le discutăm sincer, pe față. În minte mi se formează un gînd. — Jack... ce făceai În Scoția ? CÎnd ne-am Întîlnit prima oară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Pentru mine, este. Eu ți-am spus absolut tot. Așa cum ai spus și tu. Toate gîndurile mele, toate temerile mele, tot. Iar tu nu mi-ai spus absolut nimic despre tine. — Nu-i adevărat... Face un pas În față, cu coșul În mînă, și cîteva legături de iarbă cad pe jos. — Bine atunci, aproape nimic. Închid o fracțiune de secundă ochii, Încercînd să-mi pun ordine În gînduri. Jack, relațiile Înseamnă Încredere și echitate. Dacă o persoană vorbește despre sine, atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
la fel. Vreau să spun că nu mi-ai spus nici măcar că o să fii la televizor. — Of, pentru numele lui Dumnezeum, a fost o prostie de interviu ! O fată cu șase sacoșe de cumpărături mai dărîmă alte cîteva legături din coșul lui Jack și, superenervat, Jack trîntește coșul pe portbagajul unei motociclete care trece pe lîngă noi. Emma, exagerezi, crede-mă. — Eu ți-am spus toate secretele mele, spun Încăpățînată. Și tu nu mi-ai spus nici măcar un secret de-al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
mi-ai spus nici măcar că o să fii la televizor. — Of, pentru numele lui Dumnezeum, a fost o prostie de interviu ! O fată cu șase sacoșe de cumpărături mai dărîmă alte cîteva legături din coșul lui Jack și, superenervat, Jack trîntește coșul pe portbagajul unei motociclete care trece pe lîngă noi. Emma, exagerezi, crede-mă. — Eu ți-am spus toate secretele mele, spun Încăpățînată. Și tu nu mi-ai spus nici măcar un secret de-al tău. Jack oftează adînc. — Emma, nu te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
aflăm, facem public tot ce-am aflat ! Mami are contacte la toate ziarele... Simt că-mi bubuie creierii. Chiar vorbesc serios ? Chiar mă gîndesc la modul serios să mă răzbun pe Jack ? — Un loc foarte bun de unde putem Începe sînt coșurile de gunoi, adaugă Jemima pe un ton expert. Poți să dai peste tot felul de lucruri despre cineva dacă-i scotocești prin gunoi. În acel moment, sănătatea mintală Își reia, brusc, locul din creierul meu. Să dăm iama prin tomberoane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
direcția asta. — Ba normal că am, spune ea. Doar n-o să stau cu mîna În sîn și să mă uit cum suferi ca un cîine. Ce Dumnezeu, sîntem ca surorile ! O, Doamne. Mi-o imaginez brusc pe Jemima scotocind prin coșurile de gunoi ale lui Jack, În costumul ei Gucci. Sau zgîriindu-i mașina cu pila ei de unghii. — Jemima... nu face nimic, spun alarmată. Te rog, nu vreau să faci nimic. — Crezi că nu vrei. Dar ai să vezi, mai tîrziu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
nes, și-a umplut geanta de voiaj cu conserve și a plecat încoace, spre Sînzieni. Toamnă! Soare mult și struguri mari, negri, atîrnînd de coardele întinse pe lîngă casă. Nucile au fost bătute iar perele tomnatice și merele stau în coșuri de nuiele, în camera mai mare. Din sat nu cumpără nimic. Nici n-a încercat. Toți au plan la achiziții, sau duc copiilor, la oraș. De altfel, mîncarea e ultimul lucru ce-l interesează. Țuica, nici atît. Deși are în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
viociune crestele zidurilor și turnurile de la colțuri, stricîndu-le și mai mult, cercând a le surpa cu totul. Cu aceeași îndărătnicie, puindu-și în cumpănă toate puterile, se apărau însă împresurații, așezând în locurile mai periculoase mari metereze de lemn și coșuri împletite, împlute cu pământ, se asigurară contra năvălitorilor cu piei jupuite din proaspăt de pe vite, pe cari le-ntindeau pe ziduri pentru a neutraliza izbirile mașinilor de asediu și a slăbi lovirea proiectilelor. Când lupta contenea și le dădea răgaz
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
urmă de Bobby pe trotuar, dar o mașină acceleră, scrîșnind din pneuri. Iar mașina lui era la două cvartale distanță. Băutura Îl asalta cu brutalitate. Jack traversă strada pînă la o benzinărie. Intră la toaletă și-și aruncă haina la coșul de gunoi. Se spălă pe față, Își năclăi cămașa cu săpun lichid și Încercă să vomite, ca să nu mai simtă gustul de pileală. Degeaba. Turnă apă cu săpun În chiuvetă. O sorbi, făcu gargară, borî. Își reveni. Inima nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Hollywood - rapid. Ușa lui Bobby Inge cedă cu ușurință. Jack intră cu arma În mînă. A doua ușcheală - făcută și mai bine. O cameră de zi curată, o baie imaculată, dormitorul etalînd sertare goale. O cutie de sardele În frigider. Coșul de gunoi din bucătărie curat lacrimă și căptușit cu o pungă de hîrtie proaspătă. Jack răscoli tot apartamentul: living, dormitor, baie, bucătărie. Rafturi răsturnate, covoare trase, toaleta demolată. Îl opri o străfulgerare: tomberoanele de gunoi, pline, aliniate de ambele părți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
de cîteva ori la un restaurant grecesc, așa, ca să se distreze. Nimic suspect. — Se pare că tot la colorați ne Întoarcem. Da, așa se pare. — A avut careva noroc cu mașina și cu armele? — Nu. Cei de pe Strada 77 cercetează coșurile de gunoi și grătarele de la canalizare, În căutarea poșetelor și a portofelelor. Iar eu știu o metodă ca să economisim o grămadă de timp de anchetă. Pinker zîmbi. — Căutăm cartușe goale În Griffith Park? Ed se Întoarse spre fereastră. Fata ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
În realitate scotea mereu ouă, asemenea cotoroanțelor sulimenite, rămase fete bătrîne, care, deși sînt cu un picior În groapă, visează mereu la cîte un prinț și cînd crezi că nu-și mai pot găsi un logodnic, răsar deodată cu un coș de prăjituri, mai luați, sînt foarte dulci și cu un nou mire, un italian de data asta. PÎnă și Martin rămase cu gura căscată văzînd grămada de ouă pe care o scosese din pălărie și toată lumea aplaudă. Scamatorul mulțumi tuturor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
Era bîlbîit străinul ăsta și foarte simpatic. „Pe mine, mister, pe mine, mister!“, Îl rugau negustorii de la tarabe și el le răspundea: așteptați, fiindcă nu-i putea picta pe toți odată. Dar de cum a dat cu ochii de Julius cu coșul plin și cu Vilma alături le spuse: vă vă rog nu plecați, fiindcă voia să-i pi-picteze. Și În cîteva minute Îi desenă pe amîndoi, o să-i coloreze mai tîrziu; fiindcă Julius era obosit tot ținînd coșul plin cu pește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
de Julius cu coșul plin și cu Vilma alături le spuse: vă vă rog nu plecați, fiindcă voia să-i pi-picteze. Și În cîteva minute Îi desenă pe amîndoi, o să-i coloreze mai tîrziu; fiindcă Julius era obosit tot ținînd coșul plin cu pește și fiindcă tot ce spusese În timp ce el Îi pictase i se părea cu adevărat Încîntător și vrednic de atenție. Vilma era cît pe-aci să moară de frică atunci cînd Îi invită să bea un pahar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
era cît pe-aci să moară de frică atunci cînd Îi invită să bea un pahar de sirop și să stea puțin de vorbă. Julius spuse: bine, dar ea refuză, altădată, acum erau grăbiți. Totuși, chiar atunci apăru Nilda cu coșul ei plin de usturoi, varză, țelină, ceapă etc. și numai ca s-o contrazică pe Vilma acceptă invitația. Merseră toți trei la un restaurant-bar, o terasă foarte mare așezată chiar pe malul rîului, lîngă podul suspendat. Aici Nilda a băut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]