7,183 matches
-
plăcere - era să-l ajut în vreme ce sălbaticul se lupta din greu cu spinarea balenei moarte. Ați văzut desigur un flașnetar italian, care ține o maimuță de o funie lungă. La fel îl țineam eu pe Queequeg, de pe bordul înclinat al corabiei, cu o „saulă de maimuță“, cum i se spune în limbaj nautic saulă prinsă, de un puternic cordon de pînză legat la brîul sălbaticului. Era o treabă pe cît de periculoasă, pe atît de hazlie, pentru amîndoi, căci trebuie să
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
cu hapurile tale de spițer! Vrei să ne otrăvești, ai? Ne-ați asigurat pe viață și vreți acum să ne omorîți pe toți și să încasați primele de asigurare? Ă Nu eu, ci mătușa Charity a adus ghimberul ăsta pe corabie! se dezvinovăți intendentul. Și mi-a poruncit să nu dau niciodată harponiștilor vreun strop de spirt, ci numai zeama asta de ghimber, cum o numește dînsa. Ă Zeamă de ghimber! Cară-te cu ea de-aici, ticăloșiile și du-te
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
lui Queequeg, iar cea de-a doua, cuprinzînd darul mătușii Charity, fu azvîrlită cu generozitate valurilor. Capitolul LXXII STUBB ȘI FLASK OMOARĂ O BALENĂ NORMALĂ, APOI VORBESC DESPRE EA Să nu se uite că, în tot acest timp, deasupra bordului corabiei Pequod atîrna capul prodigios al unui cașalot. Trebuie să-l lăsăm să mai atîrne acolo, pînă vom găsi un prilej de a ne ocupa din nou de el. Deocamdată ne așteaptă alte treburi, mai urgente și cel mai bun lucru
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
de pe catarge. Deodată însă, aceștia zăriră în depărtare niște nămeți de apă și curînd după aceea semnalară că una, dacă nu chiar ambele ambarcațiuni, erau „prinse“. După un timp, ambarcațiunile fură văzute foarte dar - o balenă le remorca drept spre corabie. Monstrul ajunse atît de aproape de coca vasului, încît la început ni se păru că avea de gînd s-o izbească; deodată, însă, scufundîndu-se într-o vîltoare la cîțiva stînjeni de bordaj, dispăru cu totul, ca și cum ar fi plonjat sub chila
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Monstrul ajunse atît de aproape de coca vasului, încît la început ni se păru că avea de gînd s-o izbească; deodată, însă, scufundîndu-se într-o vîltoare la cîțiva stînjeni de bordaj, dispăru cu totul, ca și cum ar fi plonjat sub chila corabiei. Ă Tăiați, tăiați! strigarăm noi către oamenii din ambarcațiuni, în clipa cînd acestea păreau pe punctul de a fi izbite cu putere de bordul vasului. Dar cum aveau saulă din belșug în coșuri și cum balena plonja pare-se destul de
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
fi izbite cu putere de bordul vasului. Dar cum aveau saulă din belșug în coșuri și cum balena plonja pare-se destul de încet, oamenii îi dădeau frîu liber și în același timp vîsleau din răsputeri pentru a se ține înaintea corabiei. Cîteva minute, bătălia trecu printr-o fază extrem de critică, deoarece, desfășurînd într-o direcție saula și vîslind cu înverșunare în direcția contrară, oamenii riscau să se răstoarne în orice moment. De fapt, ei căutau doar să cîștige un avans de
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
după ea cele două ambarcațiuni, care descriseră astfel un cerc întreg. între timp, oamenii trăgeau din ce în ce mai multă saulă, strîngînd monstrul între cele două ambarcațiuni, de pe care Stubb și Flask îl asaltau cu lănciile lor; și, în vreme ce bătălia se desfășura în jurul corabiei, puzderia de rechini care mai înainte se țineau scai de carcasa cașalotului, se repezeau acum la sîngele proaspăt vărsat, sorbindu-l cu sete, așa cum sorbeau israeliții apa ce țîșnea din stînca atinsă de Moise. în cele din urmă, jetul se
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
zicea Stubb, cu oarecare scîrbă la gîndul că avea de-a face cu un leviatan atît de vulgar. Ă Ce vrea să facă? îngînă Flask, înfășurînd o bucată de saulă la prova ambarcațiunii. Păi, n-ai auzit niciodată că o corabie căreia îi atîrnă la tribord un cap de cașalot și la babord un cap de balenă normală, nu se mai poate scufunda? Ă De ce nu? întrebă Stubb. Ă Nu știu, dar așa zicea strigoiul ăla de Fedallah și mi se
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Ă De ce nu? întrebă Stubb. Ă Nu știu, dar așa zicea strigoiul ăla de Fedallah și mi se pare că se cam pricepe la vrăji nautice, deși mă gîndesc uneori că vrăjile lui n-au să aducă nimic bun pentru corabia noastră. Mie nu-mi place deloc tipul, să știi, Stubb. Ai băgat vreodată de seamă că are un dinte canin sculptat ca un cap de șarpe? Ă Dă-l dracului! Nu mă uit niciodată la el. Dar dac-o să-l
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
isprăvit treaba acolo? Hai, împingeți înainte cu toții, ca să tragem balena lîngă vas! Ă Parcă-mi amintesc și eu de-o poveste asemănătoare, zise Flask, în clipa cînd cele două ambarcațiuni începură în sfîrșit să înainteze încet cu prada lor, spre corabie. Nu-mi mai aduc însă aminte unde anume am citit-o. Ă în Cei trei spanioli? Despre aventurile acelor soldați sîngeroși e vorba? Acolo ai citit povestea aia, Flask? Bănuiesc că da. Ă Nu, în viața mea n-am văzut
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
da. Ă Nu, în viața mea n-am văzut o asemenea carte, deși am auzit de ca. Dar ia spune-mi, Stubb, crezi că diavolul despre care mi-ai vorbit adineauri e același care zici că-i acu la bordul corabiei noastre? Ă Ia spune sîntem sau nu cei care au omorît balena asta? Păi, nu-i oare diavolul veșnic? cine-a auzit ca diavolul să fi murit vreodată? Ai văzut tu oare vreodată vreun popa să poarte doliu după diavol
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
intre în cabina amiralului, nu crezi că-i în stare să se strecoare printr-un sabord? Ia răspunde-mi, domnule Flask! Ă Cîți ani crezi c-o fi avînd Fedallah, Stubb? Ă Vezi arborele mare de colo? îStubb arătă spre corabie). Să zicem că-i cifra unu. Ia acum toate doagele butoaielor din cala vasului nostru și înșiră-le lîngă catarg, în chip de zerouri, pricepi? Ei bine, încă n-ai aflat vîrsta lui Fedallah. Nici la toți dogarii „din lume
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
ca pe-o vînă de bou, cînd om ajunge acasă - ce altceva aș putea să fac? Ă Ia zi, Stubb, vorbești serios și tot ce mi-ai spus adineaori e adevărat? Ă Serios sau neserios, iată-ne ajunși înapoi la corabie. Cei din ambarcațiuni primiră ordinul să remorcheze balena pînă la babord, unde erau deja pregătite lanțurile și celelalte lucruri necesare pentru legarea ei. Ă Nu ți-am zis eu? făcu Flask. Da, în curînd o să vezi capul balenei ăsteia atîrnînd
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
puteți închipui! Tot astfel, cînd înalți, într-o parte, capul lui Locke, te apleci într-acolo; iar dacă înalți, în cealaltă parte, capul lui Kant, îți regăsești echilibrul, dar cu ce preț! Unele minți sînt mereu ocupate să-și țină corabia în echilibru! Oameni nesăbuiți, aruncați peste bord toate aceste capete aducătoare de trăsnete și veți pluti apoi drept și lin! După ce cadavrul unei balene normale e adus lîngă bord, au loc aceleași operațiuni pregătitoare ca în cazul cașalotului, deși acestuia
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
cazul balenei normale buzele și limba sînt tăiate separat și aruncate pe punte, împreună cu bine-cunoscutul os negru, prins de așa numita coroană. în cazul de față însă nu s-a procedat astfel. Carcasele celor doi monștri rămăseseră la pupa, iar corabia, încărcată cu capetele lor, semăna acum cu un catîr împovărat cu două samsare prea grele. între timp, Fedaliah se uita calm la capul balenei normale, privirea lui coborînd în răstimpuri de la zbîrciturile adînci ale acestuia la liniile din propria-i
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
o forță zdrobitoare! Dar și mai teribil este să privești, la o anumită adîncime în apă, vreo balenă îmbufnată, a cărei falcă de jos, lungă de circa cincisprezece picioare, atîrnă într-un unghi drept cu trupul, întocmai ca școndrul unei corăbii... Balena nu-i moartă, e numai prost dispusă, ori bolnavă, dacă nu chiar ipohondră și atît de indolentă, încît falca îi atîrnă moale în chingi, într-o atitudine dizgrațioasă, ca și cum ar fi un reproș viu adresat întregului trib, care desigur
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
lăncii azvîrlite de cele mai puternice brațe, ricoșează neputincioase la atingerea cu acest înveliș. E ca și cum fruntea cașalotului ar fi pavată cu potcoave; nu cred însă că ea ascunde vreo cît de mica sensibilitate. Gîndiți-vă la un lucru: cînd două corăbii pîntecoase din India, încărcate-vîrf, se nimeresc una lîngă alta în docuri, ce fac marinarii? Ei nu atîrnă între ele, în locul unde s-ar putea produce fatala ciocnire, vreo bucată de fier sau de lemn, ori vreun alt material solid asemănător
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
acolo un rotocol mare de cîlți și de plută, învelit în cea mai groasă și mai rezistentă piele de bou; aceasta primește, fără nici o vătămare, lovitura care, altminteri, ar sfărîma toate pîrghiile de lemn și toți drugii de fier de pe corăbii. Exemplul acesta ilustrează cu prisosință afirmația mea. Dar, în afară de asta, mi s-a năzărit ceva, gîndindu-mă la așa-numita bășică natatorie a peștilor obișnuiți, bășică pe care ei și-o pot strînge sau dilata, după voință: avînd în vedere că
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
cam încurcase - se auzi un troznet și, spre groaza noastră, a tuturor, unul dintre cele două cîrlige enorme ce țineau capul, se rupse, făcînd ca masa aceea de carne să se aplece într-o parte, cu o imensă vibrație, încît corabia începu să se clatine și să tremure de parcă s-ar fi îmbătat sau ar fi fost lovită de-un aisberg. Singurul cîrlig rămas să susțină întreaga greutate a capului, părea el însuși pe punctul de a ceda - violentele mișcări ale
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
de fier? încetează imediat, n-auzi? Ă Atenție la palanc! strigă un glas ca de tunet. Aproape în aceeași clipă, enormul cap se prăbuși în mare cu un zgomot asurzitor, întocmai ca masa de piatră a Niagarei în vîltoarea apelor; corabia, ușurată brusc de povară, se rostogoli pe cealaltă parte, dezvăluindu-și arama strălucitoarea a carenei; toți marinarii rămaseră fără suflare în timp ce Daggoo apărea - cînd peste capetele lor, cînd deasupra apei - printr-o ceață de spumă deasă, agățat de palancul ce
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
buluc la parapet și ochii tuturor se ațintiră asupra apei, urmărindu-i fiece încrețitură, în vreme ce clipele se scurgeau, fără ca înecatul și salvatorul lui să dea vreun semn de viață. Cîțiva mateloți săriră într-o barcă și se depărtară puțin de corabie. Ă Ho, ho! exclamă Daggoo, legănîndu-se pe parîma lui, care-l ținea bine acum. Privind ceva mai încolo, peste parapet, am văzut un braț ridicîndu-se din apa albastră - priveliște la fel de stranie ca un braț răsărit din iarba de deasupra unui
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Amîndoi! Sînt amîndoi! răcni Daggoo, cu bucurie în glas. Curînd după aceea, Queequeg fu văzut despicînd vitejește valurile cu o mînă, în timp ce cu cealaltă trăgea vîrtos de chica indianului. Culeși de barca ce-i aștepta, fură aduși grabnic pe puntea corabiei, dar Tashtego își reveni cu greu în fire. și nici Queequeg nu arăta prea grozav. Cum se desfășurase oare această nobilă operațiune de salvare? Scufundîndu-se după capul ce cobora încet în apă, Queequeg îl crestase cu sabia-i ascuțită, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
cu atîta tărie. De fapt, nu vezi nimic, nici o trăsătură precisă, nici nas, nici ochi, nici urechi, nici gură, nici un fel de față - doar fruntea aceea lată ca un firmament și învrîstată cu semne enigmatice, care coboară tăcută, prevestind pieirea corăbiilor, bărcilor și oamenilor. Această frunte uimitoare nu se micșorează nici din profil, deși dac-o privești astfel măreția ei nu te impresionează chiar atîta; dar observi depresiunea orizontală, în formă de semilună, din mijlocul ei, depresiune care, potrivit lui Lavater, este
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
exterioară convexă. Din acest motiv, aș vedea în înalta cocoașă organul fermității sau al puterii inexpugnabile a cașalotului. Că uriașul monstru este de neînvins, veți mai avea prilejul să aflați. Capitolul LXXX PEQUOD îNTÎLNEȘTE FECIOARA în ziua sorocită, am întîlnit corabia Jungfrau din Bremen, comandată de căpitanul Derick de Deer. Germanii și olandezii, care, odinioară, au fost cei mai mari vînători de balene din lume, se numără, astăzi, printre ultimii; dar ici-colo, la foarte mari intervale de latitudine și longitudine, drapelul
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
trageți! strigă Starbuck. Se ridică la suprafață. Saulele, pînă mai adineaori întinse la maximum, erau acum azvîrlite în ambarcațiuni și încolăcite în grabă, așa ude cum erau; nu peste multă vreme, balena își făcu apariția cu vreo două lungimi de corabie mai încolo. Mișcările ei arătau limpede că era sleită de puteri. Mai toate animalele de uscat au în venele lor anumite valve ori supape, prin care, cînd sînt rănite, sîngele e împiedicat, măcar temporar, să se scurgă în unele direcții
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]