8,366 matches
-
nasturii din plastic ai cămășii. Deși destul de înaintat în vârstă, era bine făcut. Mușchii nu-i atârnau ca niște cârpe în vânt. Apoi, am văzut ceva ce începea de pe umărul său stâng și se întindea mândru pe tot brațul, până la cot. Ceva albastru închis! Se întoarse și putui să văd mai bine... steaua cu opt colțuri! Exact așa cum o știusem și cum mi-o imaginam. Patru ace în partea din stânga sus, cele din mijloc fiind mai lungi decât cele de pe margini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
de zis, dar nimeni nu îndrăznea să scoată vreun sunet. Se părea că nu era momentul potrivit. Și apoi... cine să vorbească? Velail? El stătea atât de liniștit în scaunul său... ochii închiși, mâinile împreunate ca într-o rugăciune cu coatele pe masă... părea că visează... meditează. El și așa nu vorbea prea mult. Perir? El mulțumea cerului că era încă în școală. Pardon, colegiu. Avea o privire pierdută, de parcă ar fi încercat să prevadă cum se va sfârși toată "aventura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
e, dar atunci m-a plimbat prin toate sălile și camerele și cămăruțele de la primul nivel și prin jumătate de la cel de al doilea până să găsească camera respectivă. Și? întrebă Marcela plină de curiozitate, câștigând în acest fel un cot în coaste de la Maritsu. Și când am ajuns acolo, se terminase programul școlar și mi-a dat drumul. S-a făcut liniște câteva clipe în cancelarie. Perir fusese la subsol și plecase de acolo fără a păți nimic. Uimitor! Ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
să atingă gentil, mi-a luat palma în mâinile sale mari și mi-a întors-o foarte grijuliu, de parcă s-ar fi temut să nu se spargă, cu fața în sus. Apoi mi-a tras mânicile până mai sus de cot. Oare ce vroia? Să-mi vadă antebrațul? Nu pot să zic că nu era interesant spectacolul și tot ritualul ăsta, dar devenea într-adevăr plictisitoare toată acea examinare amănunțită pe care mi-o dădea. Se răsuci pe călcâie și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
cel de-al doilea, ofensat: TRUPA AIA DE CĂCAT? S-O CREZI TU! E "FUHRER"! Și conversația continuă în stilul ei specific. Mai exact, se luaseră la bătaie câteva minute mai târziu, împărtășindu-și impresiile muzicale și părerile reciproc cu ajutorul coatelor în zona feței și a picioarelor în coaste. Comentariul pe tema muzicală se oprește pentru a fi reluat în locuri mai puțin populate, când sunt văzuți, în final, de către cei din jurul lor, care erau prea ocupați până atunci să trimită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
Chiar acum ieșim din școală. Îi întinse telefonul lui Alex. — Vreți să vorbiți cu dr. Hughes? — Da, zise Alex. Când duse telefonul la ureche, auzi un țiuit electronic, care o dezorientă. Dădu drumul telefonului, când Casey Rogers o prinse de coate și îi trase brațele în spate. Șoferul ocolea prin fața ambulanței, venind spre ea. — Nu avem nevoie de copil, spuse el. E bună și ea. Avu nevoie de câteva clipe, înainte să-și dea seama ce se întâmpla. Era răpită. Ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
un sanatoriu. Era și o echipă de televiziune, care filma. Dintr-o dată, deveni paranoic. — Vă rog, domnule, spuse bărbatul frumos. Avem foarte multă nevoie de dumneavoastră. — De ce aveți nevoie de mine? — Domnule, vă rog ... Bărbatul îl trăgea pe Brad de cot, apoi îl prinse cu mai multă putere. — Domnule, avem atât de puțini adulți care o fac din nou ... Adulți care o fac din nou. Brad se cutremură. Știau. Iar acum, tipul acesta, cu chip frumos și vorbă dulce îl conducea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
a pus haina pe el, și s-a încins, căci era dezbrăcat, și s-a aruncat în mare. 8. Ceilalți ucenici au venit cu corăbioara, trăgînd mreaja cu pești, pentru că nu erau departe de țărm decît ca la două sute de coți. 9. Cînd s-au coborît pe țărm, au văzut acolo jăratic de cărbuni, pește pus deasupra și pîine. 10. Isus le-a zis: "Aduceți din peștii pe care i-ați prins acum." 11. Simon Petru s-a suit în corăbioară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85101_a_85888]
-
să-și smulgă toți gazeta, cum or să mă sfâșie, cum or să să râză... Da’ nu contează, e scrisă de o femeie invidioasă, dacă vrei, vezi asta. O făcătură a fostelor lui neveste. Înțelegeți, doamna Neli? Mă doare-n cot, ce pula mea! Dacă aveam un regizor bun, să vezi ce Cordelia aș fi făcut, să vezi ce cronici aveam, dacă era un regizor care să pună actorul în prim-plan, să nu meargă la clișeu, spectacolul să fie actorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
intre noaptea niște aurolaci, le dădea de mâncare și ăia se pișau pe scări, dormeau pe scări, mamiiiii, mi-e foame!!!, țipau, babele din bloc au strigat și la mine, un circ. Dar eu eram tânără și mă durea în cot. Să fie sănătoși. Am sunat la ușă, a deschis marele actor, era singur în casă, nu m-am speriat, poate chiar așteptam asta, mi-a cântat atunci, pentru prima dată, De-aș fi vântul cu miresme parfumate, m-a cucerit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
îmi explicase frumosul preot cu vocea lui de cântăreț de operă. Miturile solare, Călușarii, spre exemplu, și astea erau dezbătute de preot cu fiul său, am ajuns în ultimul an de liceu, așteptând Bac-ul pasiv, dezinteresat, mă durea în cot de școală, de Vasile Roaită, de Lazăr de la Rusca și de Mitrea Cocor, eram cu gândul numai la teatru, la admiterea în facultate, la Molière și Caragiale, auzisem că, la admitere, te puneau să cânți ceva, orice, chiar și A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
să fac lucruri mici, obișnuite, ștergeam geamurile, spre exemplu, nu?, ce-i aia?, o nimica toată, dar eu, prima dată când am șters geamurile, am spart sticla și m-am tăiat pe lung la brațul stâng, de la încheietura palmei până la cot, m-a dus soțul meu la doctor și m-a cusut ăla, seara aveam spectacol și am rotit o fundă albastră peste rană, am jucat așa, bandajată cochet, l-am invitat pe doctor la spectacol, i-am oferit două bilete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
undeva unde e rău! Oare mi l-ar fi recomandat pe Nicu Ciot, ăla de care îmi tot vorbește acum, muncitorul de la firma lor de construcții, nu te feri de oamenii mei, că pe ei nu o să-i doară-n cot de reparații, izolație, ar trebui pusă izolație, o să punem și izolație, doar e un parter, nu te teme, oamenii mei sunt cinstiți. Oare ar fi putut să mă pună să cumpăr casa asta?, să cumpăr un parter neizolat, din care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
călare, sunt veseli și glumesc, caii au ciucuri roșii la urechi, zgomotul clopoțeilor de la gât umple valea. Te duc și ies primul, voi zbura mai repede decât după cloșca cu puii de aur a lui Tărtăcot cu barba de-un cot, chiar dacă nu m-ai potcovit și nu m-ai țesălat, n-ai avut grijă de mine, te duc spre taina căsătoriei, asta va fi salvarea ta. Flăcăul simte că nu vrea acuma, nu vreau!, ar pierde ceva și nu știe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
scaunul din dreapta... Departe, între nori, Muntele Kogaion crește greu, întunecat de cețuri, ascuns aproape, se vede numai dacă te uiți atent, pădurile sunt șterse și misterioase, ca și cum ar veni dintr-un întuneric cărunt. Bătrâna e la poartă, stă rezemându-și coatele pe stâlpul mic de înălțime, e îmbrăcată în hainele ei de biserică, bisericuța la care mergea în fiecare duminică dimineața și asculta slujba, cântă și acum în cor, are o voce frumoasă, voce care se dusese și la băiatul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
în umor nu ai voie să dai rasol! Fie că este vorba despre suportul liric sau prozastic. Gafa este la vedere, derapajul vizibil precum bunăstarea contemporană, iar eșecul la fel de previzibil ca încălzirea globală! Epigramele lui Gheorghe Bălăceanu au dat din coate și s-au așezat, trufașe, în primul rînd, lîngă un Deutsch, Vajoga, Frențescu, Larco, Iurașcu - Tataia, ori cel mai bun dintre cei buni, Petrone. Și aceasta pe fondul apariției unor nume pe care nu le mai adaug la vreo listă
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]
-
cei pe lângă care trecem fac eforturi să nu se uite la noi, și simt cum fiecare dintre ei, În clipa În care dă cu ochii de el, se transformă instantaneu În robot. Oamenii din birourile pe lângă care trecem Își dau coate unul altuia animați și aud cel puțin o persoană șoptind „Vine !“ Așa e peste tot pe unde se duce ? — Deci, spune după o vreme, ca să facă conversație. Te muți cu Ken. Îl cheamă Connor, spun. Iar răspunsul este da. — Bănuiesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Artemis. — Ce ? zice Caroline, de lângă ea. Îi urmărește privirea și expresia i se schimbă total. — O, Doamne ! Emma ! Despre tine vorbește ! — Ba nu, zic, dar vocea nu vrea deloc să mă asculte. — Ba da ! Câteva persoane Încep să-și dea coate și să se Întoarcă să mă privească. — Citește cincisprezece horoscoape pe zi și Îl alege pe cel care e cel mai de bine... continuă Jack. — Tu ești ! Chiar tu ! — ... citește rapid coperțile unor cărți cu pretenții și spune că le-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
din care cauză băieții răi din anul trei Îl lăsau În pace, iar cei din anul doi Îi căutau prietenia. Ben, era un bărbat frumos, avea ochi albaștri și corp atletic, făcuse gimnastică de performanță și se accidentase la articulația cotului. Îi plăcea munca sa și era apreciat de directori, când venea el Între cei peste două mii și cinci sute de elevi, se făcea liniște de se auzea și musca! În zilele sale libere, pleca la Roman, la Vaslui și mai
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
În mintea sa stăruiau două elemente: nevinovăția și dorința de a-l Întâlni Încă odată pe maior! Într-un miez de noapte, Victor și Maria fură treziți de o Înjurătură În premieră strigată de chiupul cel mare. Și-au dat coate și Victor a Întrebat: Dom’ Fănel, dormi? Nu dorm, nene Victor, iertați-mă dar mă gândeam undeva! Bine, am crezut că ai un coșmar ca și-n alte dăți. Somn ușor! Mulțumesc, la fel și dumneavoastră! Pe Ștefan Girovescu Îl
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
infernal. Somnul a zburat, luându-i locul o stare de veghe cenușie ca și gândurile mele. În baie am alunecat pe un plic gol de șampon. M-am lovit la umărul drept. După numai o oră, brațul este vânăt de la cot până la umăr. Mă doare cumplit. Era ea, sunt sigur. Cine să sune la telefon la ora șapte dimineața? Eu nu-l am decât pe porumbelul meu alb care ciugulește firimituri de pe pervazul ferestrei În fiecare dimineață, dar el nu poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
fotoliul și să poată fi îndepărtată cu ușurință. Sonia, fata de dimineață, m-a văzut chinuindu-mă să scrijelesc trei semne în agendă (din superstiție ardelenească : ce scrii azi, sigur n-o să scrii mâineă, întoarsă pe-o parte, sprijinită în cot. M-a instalat pe un frumos colac verde, mi-a pus la spate o pernă-banană și la gât un suport moltonat, mi-a adus miraculoasa masă rabatabilă pe care ar fi trebuit să iau micul dejun, dar care este, cu
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Sora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1782]
-
de David în aria lui Ornan, Iebusitul. 2. A început să zidească în a doua zi a lunii a doua, în al patrulea an al domniei lui. 3. Iată pe ce temelii a zidit Solomon Casa lui Dumnezeu. Lungimea, în coți de măsura cea veche a coților, era de șaizeci de coți, iar lățimea de douăzeci de coți. 4. Pridvorul dinainte avea douăzeci de coți lungime, cît era de lată casa, și o sută douăzeci de coți înălțime; Solomon l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85046_a_85833]
-
Iebusitul. 2. A început să zidească în a doua zi a lunii a doua, în al patrulea an al domniei lui. 3. Iată pe ce temelii a zidit Solomon Casa lui Dumnezeu. Lungimea, în coți de măsura cea veche a coților, era de șaizeci de coți, iar lățimea de douăzeci de coți. 4. Pridvorul dinainte avea douăzeci de coți lungime, cît era de lată casa, și o sută douăzeci de coți înălțime; Solomon l-a acoperit pe dinlăuntru cu aur curat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85046_a_85833]
-
zidească în a doua zi a lunii a doua, în al patrulea an al domniei lui. 3. Iată pe ce temelii a zidit Solomon Casa lui Dumnezeu. Lungimea, în coți de măsura cea veche a coților, era de șaizeci de coți, iar lățimea de douăzeci de coți. 4. Pridvorul dinainte avea douăzeci de coți lungime, cît era de lată casa, și o sută douăzeci de coți înălțime; Solomon l-a acoperit pe dinlăuntru cu aur curat. 5. A îmbrăcat cu lemn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85046_a_85833]