7,705 matches
-
Toată noaptea scoicile vin să moară pe țărm/ Marea atunci se întoarce pe partea cealaltă.". "În volumul "Grădinile ascunse" reînvie melancolia dezrădăcinatului și retrăirea nostalgică a obsesivului gest culegerea de struguri: "Vița de vie și-a scuturat frunza pe cer, deasă și n-a găsit pe nimeni acasă". Din când în când versurile ne trimit la solemnitatea tristă a invocaților simbolistului Iacobescu: "A mai trecut prin secunde o vară/ printr-o oră am mai trecut și eu,/ Întoarce ceasul tânără doamnă
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
elegiacă, ce va cuprinde și volumul intitulat "Poem". În timp ce poetul înregistrează efortul de-a scrie un "coral despre iubire și gelozie", ea, iubita pierdută, "nu mai era deloc." "Mare consumator de poeme și romane englezești și franțuzești la care face dese aluzii, Mircea Ivănescu devine plictisitor prin vorbărie și prozaism"2. Volumul "Amintiri", scris cu Leonid Dimov și Florin Pucă, repetă lumea și universul cunoscut din celelalte volume. Marin Mincu se-ntreabă dacă acceptăm o astfel de poezie: "un poet ca
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
ca ploaia, ca vuietul soarelui,/ Ca inimitabilul sunet pe care-l au ideile noastre exacte" ("Noaptea, în sala de ședințe"). Nina Cassian face și un portret Timpului, și astfel actul politic devine act poetic. "Istoria, în urmă, e o stihie deasă,/ cu seminții, migrații, războaie și statui,/ Un vălmășag pe care-n memorie-l supui/ Suind pe scena luptelor de clasă". Poeta "cere cuvântul" pentru a ne vorbi de marea responsabilitate a creatorului de artă: "Nu se cuvine să ne jucăm
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
deveni/ Crucificându-se pe sine". Creația este sacră, poetul oficiază ca un mare Preot: graiul "e timpul în care ni s-a dat/ Să fiu un mare preot sfintelor cuvinte/ Să le cunosc cu râvnă, să le pasc/ În iarba deasă de printre morminte" ("Marele preot"). Cuvântul însuși este primordial și obsesiv, se confundă cu elementele creației, biblic, cu însuși Creatorul: "La început a fost pustia/ și în pustie era vânt/ și-n vânt ardea ascuns cuvântul/ și în cuvânt era
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
fericit eram când o priveam, cum putrezește nobil în propria sa nuntă." De fapt, ideea poemului, dualitatea insului, se extinde și în altele ca: "Veșnic părinte", "Vorbesc din demon", idee blagiană ("Pax magna"): "Sunt niște cețuri strâmbe și niște neguri dese,/ Afară parcă iarăși uși grabnic se deschid/ în camera cealaltă e demonul, spusese/ și demonul sta singur sub ceasul de pe zid." Trecând prin văile tulburi ale vieții, existența capătă aspectul vânătorii. Poetul este un izolat în această lume în care
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
pe calea noilor moduri de a vedea cărora le deschide posibilitatea. Iubesc cărțile care-mi facilitează regăsirea de sine; a acelui sine de care, orgolios, mă bucur. * Dragostea este una din trăirile care ne arată că ierarhia valorilor personale suportă dese rearanjări hormonale. * Televiziunile se luptă să acapareze prezentul, materializat prin însușirea (sau crearea) evenimentelor care-i dau sensul. Realitatea are chipul evenimentelor publice, în forma lor TV, dublate de eventuale întâmplări personale. * A citi un jurnal e ca și cum te-ai
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
foarte înalte cu care mă obișnuise numărul trei; teoretic stătea bine, dar, când treceam la practică, se pierdea cu firea și uita cu totul de mine: nu mai contau decât satisfacțiile sale mărunte și (măcar la capitolul ăsta stătea bine) dese. Mai avea multe de învățat până să devină un bărbat demn de mine. Între noi fie vorba, nu eram în situația de a face mofturi, așa că mă mulțumeam cu ce putea; și, oricum, simțeam că-și dă silința, iar eu
[Corola-publishinghouse/Science/2076_a_3401]
-
estradă pe care sunt așezate masa și jețul prezidențial. Înaintea mesei, puțin mai jos, este tribuna. Pe masă sunt două candelabre, hârtie, călimări și un clopoțel. Pe tribună o sticlă și un pahar de apă. De partea dreaptă sunt bănci dese și scaune; sub estradă, asemenea. Peste tot sunt bănci și scaune, afară de o cărare lăsată liber de la ușa de intrare din fund prin mijlocul scenii, pe unde vine și se duce lumea. Pe pereți câteva lămpi atârnate în cuie. Lumină
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
tinerească, având asupra celorlalți doi "nu numai ascendentul bogăției, ci și pe acela al frumuseții bărbătești clasice". (Ion Rotarii). Frumusețea sa tulbură și farmecă în aceliași timp: zvelt, delicat, gingaș și fermecător, cu fața albă ca spuma laptelui, cu mustața deasă de forma spicului de grâu, cu părul și ochii negri, el devine prototipul frumuseții masculine în viziune populară. Acest portret fizic este prezentat din punctul de vedere al mamei sale grijulii și se întrupează din jalea acesteia, căci numai o
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
psihomorală de reabilitare a persoanei agresorului. Efectuarea pedepsei va contribui la purificarea agresorului, act care corespunde cu redobândirea unui statut și rol psihosocial pozitiv, pe care acesta fie că l-a pierdut, fie că nu l-a avut niciodată. Sunt dese situațiile În care, după comiterea unui prejudiciu, de diferite forme, agresorul conștientizează gravitatea și malignitatea actului său, dorind În mod sincer să plătească pentru cele făcute. Ilustrativ În sensul acesta este cazul lui Raskolnikov, eroul lui F.M. Dostoievski. Aceleași situații
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
Neamțu, G., 2003, Tratat de asistență socială, Editura Polirom, Iași. Nelson, C., 1990, „A Job Analysis of the School Social Workers”, în Neamțu, G., Tratat de asistență socială, Editura Polirom, Iași. Purtois, J.-P.; Forgione, A.; Desment, H., 1998, „Fromation des parents: axes et instruments de changement”, în Stănciulescu, E., Sociologia educației familiale, vol. I, Editura Polirom, Iași. Osterrith, P., 1973, Copilul și familia, Editura Didactică și Pedagogică, București. Simon, A.-M., 2004, Consiliere parentală, Editura Polirom, Iași. Stănciulesu, E., 2002
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
astfel de regulament a fost elaborat în 1926, în două versiuni: una realizată de George Sterian, arhitectul-șef al orașului, alta de dr. Al. Schapira, titlul amîndurora: Regulamentul de Higienă și Salubritate. Forma higienă (<fr. hygiène>) - trebuie spus - era mai deasă, în deceniul al treilea, decît igienă; Bacovia însuși folosind-o în manuscrisul Cluj, trimis lui G. Bogdan-Duică. în ambele versiuni ale regulamentului, cuvîntul revine de mai multe ori. La Sterian: „Toți proprietarii de imobile și implicit locuitorii (un consilier, pare
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
ci băutorii de vin compun versuri veritabile...»’’ Despre plopi Cînd am scris despre plopi (vezi capitolul „Decorul” din Dosarul Bacovia, II), am fost tentat să fac o scurtă istorie a lor în literatura romînă. Cuvîntul „plopi” capătă o întrebuințare mai deasă abia în a doua jumătate a secolului al XIX-lea. Anterior, plopii sînt amintiți în Biblia de la București: „Pune-voi la pămîntul cel fără de apă chedru și tisă și mirsină și chiparos și plop” (Isaia XLI, 19)1), dar după
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
travestire, transformist patetic...” 4). La Bacovia, care prin educație era legat de teoriile și noțiunile științifice ale secolului al XIX-lea, cuvîntul are un sens grav: „un nou transformism” e „un nou cataclism”. Nu puține din actele sale (între care desele beții) își găsesc justificarea în ideea că „suntem la sfîrșit”, că „după mii de ani, evoluția spune că poate și mai mult...” 5) Dedus din ea, fatalismul său e senin. „Magnetism” în mod frapant, o „bucată de noapte” se deschide
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
definitiv” al biografiilor? E întrebarea melancolică pe care mi-am pus-o citind, în L’ami du lettré (1926), rîndurile de mai jos: „De deux grands morts recents: Marcel Proust et Eléonora Duse, les noms ont voisiné à l’étalage des librairies. De celui qui, parti à la recherche du temps perdu, trouva la gloire au dernier carrefour de sa vie, M. Léon Pierre Quint a écrit une biographie attachante, vivante, définitive. L’anecdote, alertement contée, y vient à propos pour
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
autoproiecție la Bacovia: observator și observat. De pildă, cînd scrie „Cad, recad și nu mai tac din gură”, acestea sînt bineînțeles gesturile lui, dar și gesturi de actor care, simțindu-se privit, îngroașă pantomima. Poetul știa prea bine că, în dese cazuri, cei beți „se dau în spectacol”: „Femei răcneau beția falsă...”etc. -,,Simbolist-decadent’’, Bacovia scrie ca Verlaine, care a fost contra decadenților. însă cu precizarea că Verlaine e prezent mereu în mintea sa cu versul „Je suis l’Empire à
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
facă „revista” lor. Bacovia n-a beneficiat de lucruri pentru alții „omenești”, „firești”, „normale”. Pînă la 65 de ani, nu s-a dat nici un banchet în cinstea lui. De ce remarc întîi tocmai aceasta? Fiindcă în epoca interbelică banchetele erau foarte dese. Pentru a-i omagia pe politicieni, actori, regizori, avocați, funcționari, dar și pe scriitori. Vizitele șefilor de partid, turneele teatrale, înaintările în grad, transferările, plecările dintr-o funcție mai joasă într-una mai înaltă, aniversările, pensionările etc. erau prilejuri de
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
fratelui său, Dumitrașco de la Stîncești, și surorilor Maria Jitniceroaia, de la Bănești și Paraschivei Pităreasa, de la Botoșani. Corespondența purtată cu marele dragoman mai apoi domn al Moldovei cu fratele și cu surorile sale arată că el le-a trimis, din Țarigrad, dese și multe cadouri, prin oameni de mare încredere: sipete pline cu scumpeturi, traiste cu haine, năframe de obraz, basmale, soponuri de mosc, zgărzi cu diamanturi, brîie scumpe, inele de aur, brățări de aur, cu multe diamanturi, cercei cu briliante, pînzeturi
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
la Gh. Eminovici și la poet2. Cine cercetează viața lui Gh. Eminovici, chiar și numai în linii mari, are în față un exemplar deosebit, un om deștept și dîrz, care, în luptă cu viața, a cunoscut unele succese, dar și dese înfrîngeri. Fiu de țărani, pornit în lume cam o dată cu César Birotteau despre care Honoré de Balzac a scris un frumos roman, tînîrul Iminovici, fiul dascălului Vasile din Călineștii lui Cuparencu, numai cu o mînă de învățătură, dar și cu un
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
din 26 iunie 1880. D-l avocat Nanu va putea să substituie orice alt domn avocat, în locul D-sale. Iași, 12 octombrie 1888 ss. Henriette Eminovici"307. Deși amîndouî surorile doreau să li se fixeze termene de judecată cît mai dese, ele au pășit cu multă înfrigurare în anul 1889, fără vreun rezultat mulțumitor. În aceeași situație se afla și poetul, mutat la București. Vreme de trei săptămîni din noiembrie 1888, a umblat Veronica Micle pe la Botoșani, arătînd domnilor o chitanță
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
Laffont, 1947). Cavafis, Constantin, Poèmes [Poeme], în colaborare cu Constantin Dimaras (Paris, Gallimard, 1958). Fleuve profunde, sombre rivière [Fluviu adânc, râu întunecat] (Paris, Gallimard, 1964); cântece de jale afro-americane. Flexner, Hortense, Poèmes [Poeme] (Paris, Gallimard, 1969). Baldwin, James, Le Coin des "Amen" [Colțul Amen] (Paris, Gallimard, 1983). La Couronne et la Lyre [Cununa și Lira] (Paris, Gallimard, 1983). Mishima, Yukio, Cinq N( modernes de Yukio Mishima [Cinci piese moderne no], în colaborare cu Jun Shiragi (Paris, Gallimard, 1948). Bleus et Gospels
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
de la personalité”, vol. II, 1954, P.U.F., Paris, pp. 575-588. Rubinstein, S.L., Existență și conștiință, trad. 1960, Editura științifică, București. Rouart, J., Psychosociologie de la puberté et de l’adolescence, 1954, P.U.F., Paris. Roy, J., Amado, L’observation des enfants difficiles, 1970, P.U.F., Paris. Selye, H., The Stress of Life, 1956, McGraw-Hill, New-York. Stoetzel, J., La psychologie des relations interpersonneles, în „Traité de sociologie”, tom. II, sub red. G. Gurvitch, 1963P.U.F., Paris. Teodorescu, Stela, Examinarea
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
Revue de psychologie applique”, 1956, nr. 2; Lvon et Vinache, P.-F. Study responses et institutionalized and non institutionalized boy in Hawaii, în „American antropologist”, 1955, nr. 57. Ch. Kramer, La frustration, 1957, Delachaux & Niestl, Paris. Vezi: „Pédagogie et psychologie des groupes, 1966, Editions de L’Fpi, Paris, p. 63. Vasile Pavelcu, Invitație la cunoașterea de sine, 1970, Editura {tiințifică, București, p. 120-121. Prin „trebuință” înțelegem un impuls intern care trezește o tendință de a săvârși un act sau de a
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
ocupația inițială) (Blondel, 1973: 85-91). Activitățile legislatorilor Frecvența întâlnirilor Puterile legislatorilor pot fi exercitate doar dacă structura activităților permite membrilor discutarea și dezbaterea unei game variate de probleme. Aceasta înseamnă în primul rând că ședințele camerei trebuie să fie destul de dese. Totuși, există un contrast puternic în această privință: unele foruri legislative se întâlnesc aproape în fiecare zi aproape pe tot parcursul anului (Statele Unite, Marea Britanie și Canada, de exemplu), în timp ce altele se întâlnesc foarte rar, iar ședințele lor sunt mai degrabă
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
numeri clipele, ciocanele de plumb/ lovind în ceasuri, în timp ce carnea/ prinsă-n cuie revarsă frigul/ spaimei și râul sângelui cel roșu" (Stropul nesfârșit de ploaie). În ciuda potențialului anxiogen al temelor și simbolurilor recurente (cum spuneam, de regulă expresioniste: "umbra/ mai deasă decât norul de noapte", "putredele trepte", "draperii de neagră zgură", "dansul cimpoaielor negre", "pulberea/ răscolită de oase", "movila/ de oase și țeste, ucigașă" etc. etc.), această intensitate nu este totuși atinsă decât rareori, în pasteluri în totul negre precum Cangea
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]