8,653 matches
-
a determinat urările respective. Pentru început vom oferi elevilor o felicitare model pe care o vom analiza împreună cu ei. Brașov, 3 octombrie 1998 Dragă mamă, Mă bucur nespus de mult ori de câte ori e ziua ta de naștere și mărturisesc, sunt foarte fericită de fiecare dată că exiști, că ești alături de noi, copiii tăi dragi. Îți doresc o viață lungă și fericită încununată de realizări permanente. Cu dragoste și recunoștință sărut mâinile tale care m-au legănat, urându-ți ani mulți și fericiți
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
spaimă ochii și se lăsă purtată pe aripile vântului tomnatic. În zborul ei mai avu timp totuși să se mai gândească puțin. Îi reveniră în minte doar câteva crâmpeie: tulpina hrănitoare, mirosul florilor de mai, cântecul melodios al păsărilor, zilele fericite de vară. Se clătină ușor, pentru ultima oară cu capul aplecat, făcând cea din urmă închinăciune și apoi atinse pământul... Un frăgar în liniștea toamnei Astrul de veghe al pământului păzește planeta surâzând pe bolta cerească. Nori albi adie ușor
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
ningă cu fulgi mari și pufoși. O adevărată plăcere azi-dimineață la școală să vezi ninsoarea bătând în geamurile noastre mari și așezându-se apoi grămadă peste pervazurile ferestrelor; chiar și profesorii priveau cu plăcere, frecându-și mâinile și toți erau fericiți, gândindu-se la bulgării de zăpadă și la focul care pâlpâie în sobă. Ce frumusețe, ce bucurie a fost la ieșire! Toți zburdau pe stradă cu ghiozdanele în spate, veseli că din policandrul imens al cerului picurau mii de steluțe
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
frații, surorile, vecinii, alături de care ți-ai petrecut anii copilăriei: omul făuritor al atâtor minuni! Patria reprezintă copilăria cu numeroasele ei zburdălnicii, întâmplări, peripeții, colorate de zâmbete gingașe, pure, de glasuri tremurând timide, la întâlnirea cu viața, sau glasuri vesele fericite reprezintă adolescența cu vise, cu idealuri, cu planuri pentru viitor, reprezintă maturitatea, severitatea; reprezintă bătrânețea cu flori albe ninse pe la tâmple. Patria este leagănul alb și proaspăt mirositor a viață nouă, este căsuța pierdută în verdeața plopilor din fața ei, cu
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
liceeni, mai facem turnee. Dar permiteți-mi să vă spun și să vă rog să nu ascultați asta, pensia mea nu depășește 600 de euro. Sunt luni în care, cu cheltuielile și cu boala, mă descurc foarte greu. Dar sunt fericit că vin încă și că pot juca. Am jucat doar în mici teatre. Am mai jucat în câteva filme care mi-au permis să mai ung osia la căruță. Dar, la pensie, cu veniturile care s-au putut declara, nu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
să circul pe stradă rușinat, cu grijă, obosit de cei ce mă întreabă ce am. Am scris întotdeauna împotriva tristeții, am vrut s-o alung cu cuvinte. O vreme am reușit. Am considerat că e mult mai greu să fii fericit, să-ți pocnești cu biciul tristețea, să lupți corp la corp cu ea decât să i te lași leneș, dulce, romantic. Am urât tristețea cum am urât și boala. Boala e cea mai mare insultă adusă unui om. Voi plânge
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
fără șovăire: Nu face nimic... Voi mai aștepta..." Varga încerca întruna să-i dezlege limba și nu se putea dumeri: de ce s-a făcut așa de ursuz Bologa? Pe el tăcerea îl apăsa și-l amăra. De aceea a fost fericit când doctorii i-au dat voie să iasă din odaie, s-a împrietenit cu alți camarazi de prin celelalte saloane și mai mult stătea cu dânșii decât cu Bologa. Acuma, în așteptarea vizitei medicale de după-amiază, huzarul se perpelea ca
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
merge? Da, umblă să se orienteze, sub pretext că se va prezenta superiorilor și camarazilor. Apoi, chiar la noapte, va pleca. Nu trebuie să piarză nici o zi, nici un minut. Numai când va fi dincolo va putea fi aievea liniștit și fericit... Casa preotului, peste drum de biserică, părea îmbrăcată în bucurie. Apostol își aduse aminte cum i-a spus Ilona că popa predică ungurește și pe urmă rușinea lui Boteanu în tren și lașitatea lui umilită... Întoarse capul. Nu știa încotro
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
când a arătat doamnei Bologa cuprinsul telegramei și siguranța ei că ordinul de chemare a fost provocat de denunțul lui Pălăgieșu. De ce s-a dus el oare tocmai atunci să-i ceară iertare? Și de ce s-a simțit atât de fericit când notarul s-a lăsat rugat până a binevoit să-i întindă mîna?... Acum se rușina puțin în sinea sa de umilința de atunci, dar rău nu-i părea, ci mai degrabă c-ar fi săvârșit o faptă bună prin
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
rezistență... Trebuie să rezistăm până când va răsări soarele nostru, trebuie să rezistăm și să trăim dacă vrem să răsară soarele! Bologa se buimăci de ura ce ardea cu flacără în ochii locotenentului și zise cu tristețe: ― N-ai să fii fericit niciodată, Gross, din pricina urii tale! ― Nici n-am nevoie de fericire... cel mult de răzbunare! Fericirea e pavăza lașității, pe când răzbunarea... ― E tot un fel de fericire, zâmbi Bologa, întrerupîndu-l. ― Firește, dacă înțelegi așa fericirea, se supără Gross. Atunci când ți-
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
sufletul în niște vorbe care altfel n-ar însemna nimic. Cum te-ai ascuns de nici nu te-ai mai arătat de aseară? ― Mi-e frică de d-ta, murmură fata plecând ochii și ocolindu-l. ― Șireato, șireato! făcu Apostol, fericit de răspunsul ei. Dar eu tot te-am văzut adineaori, din cancelarie... Veneai de undeva și erai mânioasă, și-ți ședea bine... Ilona trecuse, fără a mai scoate un cuvânt, iuțindu-și mersul și dispărând degrabă, în vreme ce Bologa, întorcîndu-se pe
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
cinci minute aparatul cel zgomotos. Asculta tot timpul același cântec, cu un refren foarte cunoscut, la modă cu câțiva ani în urmă, când încă mai credeam că lumea e eternă și că e de ajuns să ne spunem că suntem fericiți ca să fim cu adevărat: Caroline, pune-ți pantofiorii verzi... Pantofiorii tăi cei verzi... De douăzeci, de o sută de ori pe zi, Caroline își punea încălțările ei micuțe în vreme ce colonelul își fuma cu un aer elegant, cu o mână moale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
o avere. Pe de altă parte ziceam în gândul meu, că e un blestem de la Dumnezeu pentru fetele pe care le-a "nenorocit" în anii aceștia de liceu. Pe ea o compătimeam, dar nu prea mult pentru că vedeam că e fericită și singura a ales această cale. A fost opțiunea ei și fiecare om în viața are dreptul să aibă propriile opțiuni. Dar mă gândeam cum vor cleveti profesorii din școala, ce va spune târgul și bârfa care va urma... În
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
și ultima... El o săruta îndelung, mărturisindu-și din nou iubirea sinceră pentru ea. În noaptea aceea rămase cu ea până a doua zi în zori când plecaseră împreună la cursuri. Era ceva tainic care îi lega parcă și erau fericiți că se descoperiseră reciproc pentru că aveau multe de învățat unul de la celălalt. FIRUL ROȘU Ori de câte ori pomenea în treacăt numele lui Pacepa, Lăură observa că-l irită și el evita mereu subiectul. Odată o bruscă chiar. - Lăură, Pacepa e un trădător
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
-Vreau tare mult să nu ne despărțim aceste câterva zile, insistă ea. El o privi atent în ochi cu o candoare serioasă și zâmbi fericit. -Atunci vino !.. Hai să prindem vaporul în port și să hoinărim pe mare, să fim fericiți acolo pe punte, printre valuri... Am ramas o săptămînă împreună. M-a schimbat extraordinar într-un anume fel, pentru că era subtil și sofisticat ,manierat și cât se poate de viril. Da, asemenea bărbat nu poate fi repede uitat...Am plâns
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
-La dracu cu inhibițiile prostești, la naiba cu prejudecățile obscure, la dracu cu angoasa existențiala și mai cu seamă la naiba cu imagini produse de imaginație care sunt total rupte de realitate. -A doua zi, Lăură și Imad se plimbau fericiți pe sub cedrii Libanului, el era fericit că vorbea iarăși românește, îi făcea o mare plăcere să-i arate ei frumusețea țării lui, unice pentru el, așa cum România era unică pentru Lăură. Între ei se înfiripase o relație care avea să
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
naiba cu prejudecățile obscure, la dracu cu angoasa existențiala și mai cu seamă la naiba cu imagini produse de imaginație care sunt total rupte de realitate. -A doua zi, Lăură și Imad se plimbau fericiți pe sub cedrii Libanului, el era fericit că vorbea iarăși românește, îi făcea o mare plăcere să-i arate ei frumusețea țării lui, unice pentru el, așa cum România era unică pentru Lăură. Între ei se înfiripase o relație care avea să se dovedească foarte trainica în timp
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
Mai am multe de făcut. -Grăbește-te. Fii curajoasă! -Voi sosi cật de curậnd. Mi-e tare dor de tine , dragul meu! Vreau să-l simți și tu pe ăsta mic, cu mậinile tale, să te bucuri de el , să fim fericiți împreună, să-i hotărậm numele și multe altele... Lăură zicậnd ”multe altele” avea în vedere cetățenia în primul rậnd, apoi religia , botezul și tot ceea ce avea să urmeze... ÎN LUMEA MOSSADULUI Când ajunse la Beirut, Lăură coborî cu atenție din
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
nașterea decursese normal. Era un copil superb; se născuse deja cu cârlionți mici pe căpușorul rotund perfect, era vioi și semăna leit cu tatăl său. Era un ,,arăbel’’ (cum îi plăcea Laurei să-i spună) în toată splendoarea. Imad era fericit și venea zilnic să îl vadă și nu se mai satura de privirile lui ,,magnetice’’. După formalitățile de rigoare, el fusese declarat cetățean libanez, iar Lăură refuzase să-i dea și un nume românesc, replicând că nu are câtuși de
AGENT SECRET, LAURA by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83482_a_84807]
-
zi multă vreme înainte, uite că a început deja să meargă, uite că mănâncă, suntem salvați, trăim un miracol, se pare că începe să își revină, iar noi ședem alături de ea pe peluza din fața spitalului, cere înghețată, iar eu alerg fericită la cofetărie, mă izbesc de oamenii de pe drum, dar nu pierd vremea cerându-le scuze, fiica mea a cerut înghețată, iar eu voi face tot ceea ce îmi stă în puteri pentru a-i oferi ce își dorește, pentru a-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
noi nu eram decât simpli curieri, eu nu mai pot îndura ce se întâmplă, îi smulg din mână plicul prin care ni se pecetluia viitorul, îl strâng la piept și plec să îl caut pe medic. Acum aș fi fost fericită să aud până și pașii asistentei, dar se părea că ne abandonaseră cu toții, ca pe niște copii care fuseseră lăsați de capul lor, fără nici un adult prin preajmă, mă apropii de ghișeu, scrutez pustietatea în care este cufundat, în camera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
atât de recunoscătoare pentru tandrețea lui de tată încât devenisem cu totul dependentă de el, când ieșea din casă mă simțeam neajutorată, aproape că mă transformasem și eu într-o copilă în primele ei luni de viață, iar el era fericit, plin de viață, îmi îngâna în urechi cântece pentru copii și mă bătea ușurel cu palma pe spate. Unde a dispărut toată abundența aceasta care se ivise dintr-odată în onoarea ei, în onoarea micii familii care se născuse, așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
că ai venit, eu încerc să îi explic, am vrut să vin și zilele trecute, dar Noga a fost bolnavă, el face un gest din mână, semn că nu este nevoie de explicații, nu trebuie să îmi explici nimic, sunt fericit că ai venit, ia loc, mă îmbrac imediat, eu mă adâncesc în fotoliu, jaluzelele sunt trase, dar chiar și pe întuneric, descopăr cu uimire ochii privindu-mă de pe pereți, hotărâți și reci. Zeci de ochi cenușii mă hărțuiesc, mă ridic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
a te detașa, cel puțin la început, acolo, în mansardă, printre rame, nu îmi era teamă de nimic, însă acum beau vinul și încerc să îmi fac curaj, fă-ți cadoul acesta, fă-ți cadoul acesta, așa toată lumea va fi fericită. Dau drumul la apă în cadă, apa acoperă minciunile, Udi mă urmează, vrea să îmi dea o a doua șansă, spuma ne acoperă deja pe amândoi, curată ca zăpada proaspăt căzută, el îmi aruncă o privire întunecată, aproape nemiloasă, în mijlocul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
îmi face bine, ca să fiu sinceră, îmi amintește că trupul este mai mult decât o adunătură de membre și organe a căror mișcare stă în slujba noastră, că dincolo de existența lumească, plină de griji, există și posibilitatea de a fi fericit, exact atunci trece prin fața noastră o pereche ce pare a fi de aceeași vârstă cu noi, amândoi au figuri impresionante, sunt îmbrăcați frumos, purtând o conversație animată, în urma lor vin un băiat și o fată, ea are aproximativ vârsta lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]