7,774 matches
-
pe firele maturei harfe, tonul nunților rasei. " O neistovit spectacol, calmă participare! Ești majorarea până la gând, a dulcilor esențe familiare? Vale irizată, hore fericite ale ecourilor, arce protectoare cerești: străvăzuta frigiditate a acelor cămări e blând împletită de o alternată mărturisire... Ascultă, șoaptele defunctei Surori explică eteratele goluri! Căi ale științei comunicate, nupțială cunoaștere, antene ale Dragostei, măsurând rostogolirea de gemene astre: durata lui Monos și Una, vie, agrigentina Dragoste!" Dar Monos, axă unipolară în singur cer intelectual, sculptă o pauză
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
și alte posibilități de a stârni curentul liric decât prezentarea unei imagini concrete. Intensitatea afectivă poate fi obținută și ca un acompaniament al intuițiilor inteligenței. Fluxul sentimentului curge și în albiile gîndirii: întreaga lirică a lui Barbu stă ca o mărturisire despre aceasta. Tudor VIANU Acela care la noi a aruncat în circulația tinerilor poeți ai ceasului această formulă ălirismul abstract, n.n.îa fost Ion Barbu: un virtuoz al versului, poet din propria voință, printr-o prinsoare, cum declară el însuși
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Desigur că, atunci când respingea "poezia de pitoresc și violență", Ion Barbu vorbea și în numele poeziei sale, dar orice om de litere ridică scara principiilor mai mult în numele părerilor și iluziilor sale generale despre literatură. Importantă în asemenea cazuri este, după mărturisirea poetului, "teoria" - "teoria are și o valoare pragmatică. O unealtă extrem de subțiată ce se intercalează între noi și creațiunea noastră", optică pe care Barbu o accentuează în iureșul polemic din Poetica domnului Arghezi. Urmând aceeași idee, ar însemna că G.
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Panteism, Arca, Ți-am împletit..., Umbra și Dionisiacă, în 1920, Nietzsche, Pytagora, Peisagiu retrospectiv, Fulgii, Cucerire, Luntrea, Solie, Când va veni declinul..., Râul, Umanizare și Înfrângere. Nu toate aceste poezii sunt parnasiene, privesc adică universul exterior impasibil, unele poartă și mărturisirea unui gând propriu, ajung chiar până la romantismul tiradei. De remarcat că în Dionisiacă Ion Barbu anticipează pe Blaga din Pașii profetului, făcând să răsune chemarea corului menadelor la desfătările bahice: "O, voi, înfiorate noroade, la pămînt,/ Zborobiți centura ființei, topiți
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
PROTOCOL AL UNUI CLUB PAGINI D E PROZ Ă CONFESIUNI I. VALERIAN: DE VORBĂ CU D-L ION BARBU ............... 115 F. ADERCA: DE VORBĂ CU ION BARBU ........................ 119 PAUL B. MARIAN: DE VORBĂ CU ION BARBU .............. 124 NOTE PENTRU O MĂRTURISIRE LITERARĂ .............. 127 FRAGMENT DINTR-O SCRISOARE ............................... 129 ATITUDINI FAȚĂ DE POEZIE RÎNDURI DESPRE POEZIA ENGLEZĂ ........................ 132 POETICA DOMNULUI ARGHEZI .................................. 135 "EVOLUȚIA POEZIEI LIRICE" DUPĂ E. LOVINESCU .... 145 POEZIE LENEȘĂ ......................................................... 152 LEGENDA ȘI SOMNUL ÎN POEZIA LUI BLAGA ......... 155 RĂSĂRITUL CRAILOR ................................................ 159
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
ca de mătase, conchise el cu hotărâre. Apoi își ridică privirea spre chipul ei blond, trandafiriu și cu un ușor puf de aur, ce-i mijea deasupra buzei superioare. Constata că Melanie avea în intenție confesiunea, fiind luată de pofta mărturisirilor, ca de o vâltoare. Cu un mare efort de voință, reuși să nu o întrebe: Copilul adus din deportare erai tu, Melanie, nu-i așa? Tăcând, se mulțumi să anticipeze ce i-ar fi răspuns, dacă ar fi descusut-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
rușine până În vârful urechilor și nu puteam să-mi mai stăpânesc tremurul. Nu mai aveam ce face. Eram complet dominat. Dorința era mai puternică decât mine și, pentru prima dată, mă simțeam complet lipsit de apărare. Keiko Kataoka Își continuă mărturisirea, cu toate că era conștientă de ce se Întâmpla. Oare ce avea de gând cu mine? — Așadar, eu, și prietena mea ne-am exhibat În fața acelui bărbat În cele mai umilitoare poziții pe care le știam. Și știam destule pentru că de multe ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
mama mea. Femeia Își sumețea fundul, cu privirile rușinate pironite În pământ, cu un zâmbet În colțul buzelor. Era Întoarsă cu spatele la cineva, oferindu-i o priveliște asupra crăpăturii dintre fese. În cadrul scenariului, femeia mărturisea că rușinea era sursa plăcerii ei. Mărturisirea nu se făcea prin cuvinte, ci prin semnalele emise de corpul ei. Când femeia necunoscută lua chipul lui Reiko, fundul ei ascuțit se Înălța roșu și umflat, de parcă fusese pălmuit de cineva. Când chipul lui Keiko Kataoka Îi lua locul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
să mă explic mi se pare că intru în conflict cu cei care mă ascultă... Nu, nu vă reproșez nimic. Vreau doar să vă arăt că mereu am visat binele și toate mi-au ieșit pe dos... Dealtminteri, știu că mărturisirile prea sincere par scandaloase. Mulți s-au învățat cu o anumită pudoare a minciunilor cuviincioase, tresar când le spui prea direct ce ai de spus. Nu le convine. Preferă să audă totul ca prin vată. Atunci rămân liberi să reacționeze
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
spus. De aceea, când am terminat i-am dat foile. Dacă vreți să aflați ce cuprindeau, iată, domnilor... Vă asigur că mă veți cunoaște astfel și mai bine. 23. "Cer îngăduința să încep mai puțin obișnuit rechizitoriul meu. Cu o mărturisire. Știu că asta e împotriva uzanțelor, dar un procuror e și el un om. Nu poate judeca în numele unor principii uscate, în afara experienței și problemelor sale. Și cred că e de datoria mea să mărturisesc ce mă frământă. Nopți întregi
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
Ramotswe descoperise că secretara sa refuza să le spună oamenilor până și unde lucrează, referindu-se doar la un birou „undeva pe lângă Kgale Hill“. Treaba asta era ușor inutilă, dar, cel puțin, era un semn că va păstra secretul în legătură cu mărturisirile clienților. Ceaiul băut dis-de-dimineață cu Mma Makutsi era un ritual plăcut, dar era folositor și din punct de vedere profesional. Mma Makutsi avea un dezvoltat simț al observației și ciulea urechea la orice fărâmă de bârfă care le-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
Petru citire Editura Junimea Iași 2016 " Înainte de toate trebuie să mărturisesc cu inimă curată și cu duh umilit că toate numele din aceste file sunt închipuite, că n-am înțeles pe nimeni, că totul este obștesc și nimic personal. Această mărturisire o fac pentru siguranța mea și pentru liniștea celor care s-ar socoti atinși de oarecare însămănări. Deci începem." 1. (A)casă este locul unde ești așteptat. Petru a făcut cale întoarsă în inima muntelui. Drumul între două singurătăți îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
cărat apă cu coșarca de la Bistrița până aici, 2 kilometri. Ajungeam cu nuielele uscate și o luam de la capăt. Stai mata cuminte aici, în chilie. După slujbă vine părintele Ioan să te spovedească. Vezi, ai pe masă un îndreptar pentru mărturisire, citește-l și scrie prin câte ai trecut. Scrie-le pe înțelesul părintelui și ai grijă: nu copia cartea. Păcatele adevărate sunt cele plânse în inimă. Săracul, sigur a scăpat de la balamuc sau poate i-a spălat mințile vreo muiere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
sa, Sfântul Duh va întregi jumătățile într-o Treime nedespărțită. Amin! Dumnezeu să te ierte! În curtea mânăstirii era liniște, sub un plop bătrân, părintele arhimandrit Ioan, pe o lespede de piatră, cu o cruce în mână. Dumnezeul om asculta mărturisirea omului. Sub epitrahil, Petru se destrăma precum un pulover împletit de mămuța Lențuca. Avea 87 de ani, nu vedea, nu auzea, vorbea șoptit, buzele inventau un alfabet al semnelor tot mai șterse, purta lentile 6-, doi ochi pe față, doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
rugăciunea minții limpezea curgerea; sângele, râu adormit, își caută cu ochii închiși vadul; sub epitrahil, Petru, tot mai puțin cu fiecare incertitudine mărturisită, ochii două oceane pline de nerostire. Doamne, Iisuse Hristoase, Dumnezeul meu mult milostive, îți mulțumesc că prin mărturisirea mea m-ai învrednicit pe mine, păcătosul, să iau de la tine iertarea păcatelor mele și dă, Doamne, ca toată vremea vieții să o petrec în dragoste față de tine și față de cea care-mi călăuzește pașii. Doamne, nu mă judeca pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
negru, parcă ar purta mereu doliu sau poate cu gândul că pe negru nu se vede mizeria, bolborosește ceva anemic, dar o întrerup imediat, prea multe variante am auzit în viață și rămân oricum pe dinafară, nu știi care sunt mărturisirile verosimile sau nu. Nu stai să verifici, ar râde cerșetorii de noi, dacă am verifica statutul lor social, drepturile bănești. Dar eu știu precis, nu ne încumetăm nici să-i vizităm, noi care luptăm în fiecare zi să ne înălțăm
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
și el o nevastă ca orice bărbat iubitor de familie.Pe mine m-a aruncat o doamnă, cu rugămintea în suflet, să-și revadă copiii duși de mulți ani în străinătate. -Aa, fraților mai mici și mai mari, voi faceți mărturisiri? Dar știți că numai în camuflajul nopții ne putem permite să vorbim deschis? -Dar tu ce durere ai, bănuțule mic și galben, cum ai ajuns aici? -Pe mine m-a aruncat o fetiță cu codițe lungi, care dorește din suflet
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
și le exteriorizează în proza scrisă de o elevată ținută artistică și de o înaltă profunzime sofianică, restul ce se mai rostuiește în făptura lui fizică nu are sens, e trecător sau amăgitor.” Portretizării Baboiene i-ași mai adăuga o mărturisire personală: am avut șansa vieții de a mă naște și a viețui în tumultul marilor zbateri ce a cuprins lumea în secolul XX: înălțarea fascismului și bolșevismului cu cruzimile lor - strivirea personalității umane și înzăgăzuirea ei în tiparele ideologice ale
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93048]
-
putea să las în uitare tocmai satul meu Cursești, din comuna Pungești, județul Vaslui. Și mam apucat să răscolesc arhive, alături de Ion N. Oprea (el lucrând la o monografie gigant Vaslui, în trei volume), și să construiesc din documente și mărturisiri o mică istoriei a Curseștiului. Se poartă acum moda monografiilor, scriitorii s-au înspăimântat că locurile lor de baștină vor rămâne în uitare și generațiile viitoare vor afla despre trecutul țării doar sinteze seci în interpretarea comenzilor politice ale vremii
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93048]
-
de evreul care a recunoscut uciderea lui Brigittei Hartmann, a Christianei Schulz și a lui Zarah Lischka. În prezent este internat în baza paragrafului 51 în azilul municipal pentru nebuni la Herzeberge, și unul dintre scopurile acestei întâlniri este evaluarea mărturisirii lui în lumina existenței unei alte victime, a patra fată ucisă, Lotte Winter. Dați-mi voie ca în acest moment al discuției noastre să vi-l prezint pe profesorul Hans Illmann, care a avut amabilitatea de a fi medicul patolog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Schlotfegergasse, se află vechea cazarmă, acum sediul poliției. Din câte știam eu, nu mai exista în toată Germania un alt sediu al poliției care să aibă ca facilitate propria sa biserică catolică. — În felul ăsta sunt siguri că smulg o mărturisire de la tine, într-un fel sau altul, glumi Korsch. SS-Obergruppenführer dr. Benno Martin, printre ai cărui predecesori ca șefi ai poliției din Nürnberg se număra și Heinrich Himmler, ne întâmpină în biroul său impresionant de la ultimul etaj. Locul avea o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
propria ei expresie. Astfel, mama lui și cu el se vor iubi întotdeauna în tăcere. Și ea avea să moară la rândul ei ― sau el ― fără ca, de-a lungul întregii lor vieți, să fi putut să meargă mai departe în mărturisirea afecțiunii lor. Tot așa trăise alături de Tarrou și Tarrou murise în seara aceasta, fără ca prietenia lor să fi avut timp să fie într-adevăr trăită. Tarrou pierduse partida, cum spunea el însuși. Dar el, Rieux? Se alesese doar cu faptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
Athos. La data de 11 august 1945, se tundea în monahism la Mănăstirea Cetățuia, preotul Ioan Marina, care din mai 1948 și până în 26 martie 1977 a fost Patriarhul Bisericii Ortodoxe Române. „În cuvântul rostit după călugărire, a făcut o mărturisire uimitoare: Viața lui, din 1935, după moartea soției, se împletise armonios cu a monahilor de la Mănăstirea Frăsânei. Impresia pe care stareții Porfirie și Simeon de la ctitoria Sfântului Calinic o lăsaseră asupra sa a fost atât de puternică, încât ar fi
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
cum nu mai cunoscuse de mult. Brusc, starea s-a risipit. I-a luat locul o stînjeneală. Dacă atunci ar fi ajuns, dintrodată, lîngă Ingrid, i-ar fi povestit acesteia tot - poate l ar fi iertat, convinsă că o asemenea mărturisire nu pornește decît dintr-un imens regret; dintr-o astfel de spovedanie putea să Încolțească o mare iubire. Păcatul, uneori, purifica, după lepădare; Francisco de Assisi ajunsese chiar sfînt; ce-ar mai fi fost de zis de Maria din Magdala
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
face vieții, La ce te gândești, tată. Cipriano Algor se șterse la gură cu șervetul, luă paharul de parcă voia să bea, dar îl puse la loc fără să-l ducă la buze. Spune, vorbește, insistă fiica, și, ca să deschidă drum mărturisirii, întrebă, Te mai gândești la ce-ai vorbit cu Marçal, sau ai alt motiv de îngrijorare. Cipriano Algor luă în mână paharul, dintr-o înghițitură bău restul vinului, și răspunse repede, cuvintele parcă îi ardeau limba, N-au oprit decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]