8,392 matches
-
putea feri niciodată pe Stefan de teroare. PAGINĂ NOUĂ CAPITOLUL TREIZECI ȘI OPT Mary Margaret Conroy era considerată o mare iubitoare de mexicani. Buzz o urmărise de la sediul grupului ei până la o întâlnire la cafea a Sindicatului Studenților UCLA. Se topea de drag și ciripea toată pe lângă un mâncător de taco frumușel pe nume Ricardo. Cei doi au conversat exclusiv în spaniolă și tot ce înțelese Buzz au fost cuvinte ca felicidad și corazón, chestii amoroase pe care le știa din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
asemenea „ornitopterelor” concepute de Leonardo da Vinci, peste circa trei milenii ; cf. 17). Dedal va reuși să parcurgă în zbor drumul dintre Creta și Sicilia, dar fiul său - extaziat de mirajul zborului - se va apropia prea mult de soare și, topindu-se ceara care lega între ele penele aripilor, se va îneca în apele care-i vor purta numele (Marea Icarică). Pun în paranteză faptul că Meșterul Manole - un alt celebru arhitect legendar -, aflat într-o situație similară, va apela împreună cu
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
nouăzeci de mii de dolari ca să-i dea pe casă. Suma păruse cumva pe măsura posibilităților lui. Reședința se ridica de la nivelul solului. Arhitectul trebuie să fi fost un discipol înfocat al lui Frank Lloyd Wright, căci profilul casei se topea printre copaci și peisaj. Se vedeau hornuri masive, aripi proeminente care se uneau armonios cu structura centrală și o abundență de ferestre batante. Anrella avusese grijă întotdeauna de extrasele din contul lor bancar comun. Acest aranjament îl eliberase, putând astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
o liniște adâncă și câțiva fulgi răzleți au început să plutească prin văzduh. Zăpada se așeza ușor pe straiele simple ale samuraiului și ale oamenilor săi care tăiau lemne și, cum se atingea de fețele și de mâinile lor, se topea mărturisind parcă vremelnicia vieții. Dar, fiindcă oamenii își vedeau în tăcere de toporiștile lor, zăpada începu să se abată prin alte locuri, ca și cum ar fi încetat să-i bage în seamă. Negura serii se răspândea o dată cu zăpada. Totul împrejur devenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
dar acum el avea rang înalt și era unul dintre vasalii de seamă. Samuraiul îl luă cu el pe Yozō și plecă din sat dis-de-dimineață, iar pe la prânz ajunse la Nunozawa. Cădea o lploaie înghețată și picăturile fără număr se topeau în clipa în care atingeau apa din șanțul ce înconjura castelul împrejmuit cu ziduri de piatră. După ce își trase puțin sufletul în anticameră, samuraiul intră la seniorul Ishida. Seniorul era un om rotofei. Purta haori și stătea jos. Samuraiul făcu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
auzise demult de la mama sa: — A fost o dată ca niciodată, zise samuraiul ca pentru sine legănându-și copilul pe genunchi, o broască din satul nostru. Și mai era o broască din satul San’in. Într-o primăvară, după ce s-au topit zăpezile, broaștele s-au luat la întrecere până în vârful muntelui. Gonshirō ațipi, dar cu toate acestea samuraiul spuse mai departe: — A fost o dată ca nici o dată. O broască dintr-un anume loc se hotărî să se ducă la Kamigata și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
cuvenea. Dacă așa stăteau lucrurile, atunci vor putea să se întoarcă acasă în curând. La gândul acesta, sufletele solilor erau inundate de o bucurie asemenea celei a țăranilor din vale când după o iarnă lungă venea mult așteptata primăvară și topea zăpezile. — Botezul dumneavoastră a dat roade, zise Velasco cu zâmbetul său obișnuit. Domnul îl răsplătește pe acela care trece pragul Bisericii Sale. Când au aflat că niște japonezi veniți de la capătul lumii s-au creștinat, toți oamenii bisericii din Madrid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
cunoșteau limba și că nu știau încotro ne îndreptăm. La rândul lor, și ei se arătaseră uneori vicleni și încercaseră să se folosească de mine pentru a-și îndeplini însărcinarea. Acum acel zid de gheață care ne despărțea odată se topise. Însă Domnul Iisus mă părăsise oare cu adevărat? Privind cerul care se întindea deasupra noastră cenușiu, m-am gândit că și Domnul Însuși cunoscuse gustul amar al singurătății când fusese părăsit de Tatăl. Într-adevăr, viața Domnului Iisus nu fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
împotriva lui Moise și Aaron, la ușa cortului întîlnirii. Atunci slava Domnului s-a arătat întregii adunări. 20. Și Domnul a vorbit lui Moise și lui Aaron, și a zis: 21. "Despărțiți-vă din mijlocul acestei adunări, și-i voi topi într-o clipă." 22. Ei au căzut cu fețele la pămînt și au zis: "Dumnezeule, Dumnezeul duhurilor oricărui trup! Un singur om a păcătuit, și să Te mînii împotriva întregii adunări?" 23. Domnul a vorbit lui Moise, și a zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
norul, și s-a arătat slava Domnului. 43. Atunci Moise și Aaron au venit înaintea cortului întîlnirii. 44. Și Domnul a vorbit lui Moise și a zis: 45. "Dați-vă la o parte din mijlocul acestei adunări, și-i voi topi într-o clipă!" Ei au căzut cu fețele la pămînt; 46. și Moise a zis lui Aaron: Ia cădelnița, pune foc în ea de pe altar, pune tămîie în ea, du-te repede la adunare, și fă ispășire pentru ei, căci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
pentru furt, ne servea la masă, ne văcsuia ghetele și ne peria hainele. Un alt deținut mătura odăile și făcea paturile. Când am ieșit, eream buimăciți! Efectele deprimante ale detențiunii au fost de mult constatate. Întemnițarea celulară dezorganizează sistemul nervos, topește energiile, sleiește puterea de rezistență a voinței. Chiar o întemnițare de scurtă vreme și în condițiuni de cvasilibertate lasă urme. Numai după cinci zile de ședere la Văcărești, când am ieșit pe Calea Victoriei eream parcă străini între străini. în urma scandalului
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
vitejie pe câmpul de luptă, odată cu globalizarea patriotismul are o altă încărcătură, patriot este cel ce are puterea să conserve bunurile moștenite: limba, folclorul, tradițiile și obiceiurile. Ne paște pericolul ca peste câteva secole, poate și mai puțin, să ne topim ca națiune, să fim asimilați pe nesimțite. Rolul de general, în această luptă cu noi înșine, îi revine scriitorului, el este cel responsabil pentru ceea ce se întâmplă cu limba română, el este cel obligat să-i creeze un metabolism sănătos
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Nicolae Manolescu, cel care se lăuda cum că ar rămîne "pe poziția maioresciană a incompatibilității dintre critic și poet, în economia aceleiași persoane" este trădat de numeroase texte din "Teme" care sunt ingenuități poetice, schițe travestite în eseuri și nuvele topite în false memorii. Și chiar dacă "se atârnă" de poezia altora, vorba lui Phillipide, criticul de poezie tot un recreator de texte poetice este. Că nu poți ceti cu șublerul și compasul, ceea ce a fost imaginat și scris cu necuvinte, cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
de maturitate a unei literaturi? Mai avem șanse să îl luăm de acum înainte, când identitățile naționale par că se pierd într-o identitate unică, europeană? Am mai spus: entitățile etnice ale continentului nostru sunt încă departe de a se topi într-o entitate omogenă, ideal europeană. Dacă secolul al XIX-lea a fost botezat "secolul naționalităților", un "moment al naționalităților" poate fi cu siguranță stabilit la sfârșitul secolului al XX-lea, marcat de prăbușirea zgomotoasă a regimurilor comuniste. Din lanțurile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
adevărat știe că marea poezie scrisă de el nu mai are nevoie de bietul lui nume ca un inel prins la piciorul unei păsări călătoare. Reintrarea în folclor a poeziei mele mă încântă, pentru că un idiom poetic trebuie să se topească în limbajul comun. Ceea ce mă intrigă este altceva, și anume apariția unor inși care-mi "pun poemele pe muzică" fără acceptul meu, fără să respecte în nici un fel legea drepturilor de autor, și pe deasupra îmi mai și pocesc versurile. Cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
Trebuie să mai și citești, nu numai să-ți aștepți inspirația. Lipsa de profesionalizare se vede cel mai bine la unii din tinerii critici, care, comentând câte o carte, se trădează rapid că nu au recunoscut aluziile, trimiterile oblice, reminiscențele topite în ea. E aproape amuzant, adică trist. Dintotdeauna, în literatură au existat scriitori gonflați. Credeți că există asemenea autori și în actualitatea imediată? Sigur că există, dar nu vreau să exemplific, ei sunt la vedere. O cultură matură își cerne
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
mă îndepărtez de aceste antimodele și cel mai ușor de urmărit sunt temele pe care le abordez eu și pe care le abordează antimodelele, construcția versului meu și cel al antimodelelor mele. Îmi place versul lin, care curge și se topește pe limbă, îmi plac temele care au într-adevăr forță de convingere. Detest versul mai lung de o pagina de carte, versul care nu curge și nici nu se lasă intonat, detest originalitatea forțată. Acestea toate sunt valabile pentru ambele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
tocit sensurile lor primordiale, sâmburul și miezul lor inițial, germinator de sens, și or ca una dintre cele mai arhaice rădăcini ale limbii române naturale, cu sensul de timp al ființei vii, fire s-a mai conservat în uzanța vorbirii, topindu-și sensul originar, doar în substantivul arhaizant oară, în oara morții mele, dar și în adverbe și locuțiuni, ori de câte ori, uneori, alteori, te ridicam de subțiori/ de-atâtea ori, de-atâtea ori, oriunde, oricând, oricum, oricine, orice, prima oară, a doua
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
tu în deplină intimitate/ ar sări în aer sediile tuturor ministerelor/ ambasadorii tuturor statelor s-ar simți ofensați în numele popoarelor lor/ și și-ar retrage hârtiile aurite de acreditare/ apariția ta integrală în epocă ar modifica clima pe glob/ ar topi calotele glaciare, pustiurile lumii toate ar înflori/ s-ar înfăptui noua ordine economică pe planeta Pământ/ încetișor, încetișor...". Fragmentul din care am citat se numește "Cutia planetară de viteze". Și au trecut 30 de ani de atunci, iar în tot
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
nu și o soluție. Și invers. * Între două războaie, niciodată nu e pace. * Pământul e atâta cât îl putem cuprinde cu privirile. * Nu ne putem imagina infinitul, pentru că vedem doar lucrurile finite. * Unii oameni sunt frumoși, dar nefinisați. Iubirile se topesc mai lesne decât zăpezile. Există și iubiri polare, dar numai zăpezile sunt veșnice. * Gradele de pe sticlele cu tării nu sunt surori cu cele de pe termometre. * Prea multe băuturi limpezi tulbură mințile. * Ceara se topește de prea multă căldura; inima - de
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]
-
sunt frumoși, dar nefinisați. Iubirile se topesc mai lesne decât zăpezile. Există și iubiri polare, dar numai zăpezile sunt veșnice. * Gradele de pe sticlele cu tării nu sunt surori cu cele de pe termometre. * Prea multe băuturi limpezi tulbură mințile. * Ceara se topește de prea multă căldura; inima - de prea multă iubire. Unele războaie se câștigă pe câmpul de luptă; altele se pierd la masa tratativelor. * La noi, limba română se învață în ungurește. * În România, limba de stat a devenit limbă străină
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]
-
cadă. Doar cerul meu este mereu curat, Pentru că-l spăl cu lacrimile mele. Când pe pământ se va trăi decent, În catalog eu voi avea: absent. Când mor oamenii, nu se prăbușește cerul, Doar cade câte o stea. Zăpada se topește lent, De parcă s-ar topi un vis. Îmi cântă pasările seara, Iar noaptea prind și eu să cânt. M-aș revărsa și eu într-un ocean, Dar Dumnezeu n-a vrut să fiu o apă. Aș vrea să zbor, dar
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]
-
mereu curat, Pentru că-l spăl cu lacrimile mele. Când pe pământ se va trăi decent, În catalog eu voi avea: absent. Când mor oamenii, nu se prăbușește cerul, Doar cade câte o stea. Zăpada se topește lent, De parcă s-ar topi un vis. Îmi cântă pasările seara, Iar noaptea prind și eu să cânt. M-aș revărsa și eu într-un ocean, Dar Dumnezeu n-a vrut să fiu o apă. Aș vrea să zbor, dar aripile mele Abia dacă mai
Comprimate pentru sănătatea minţii recuperate, recondiţionate, refolosite by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Memoirs/714_a_1242]
-
fier, care era bine încins și au închis portița. Prin niște ferestruici mici de cristal (care nu ardeau) am privit atât eu cât și alții, cum ardea mortul. În mai puțin de zece minute a plesnit și i s-a topit carnea, iar după trei sferturi de ceas, toate oasele se făcuseră cenușă. Printr-un mijloc dibaci, au scos tabla de fier din cuptor, au răcit-o puțin și apoi au adunat cenușa mortului, și au pus-o într-o cutiuță
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
ci are o îndelungată răbdare pentru voi și dorește ca nici unul să nu piară, ci toți să vină la pocăință //. Ziua Domnului însă va veni ca un hoț. În ziua aceia, cerurile vor trece cu trosnet, trupurile cerești se vor topi de mare căldură și pământul, cu tot ce este pe el, va arde. Deci, fiindcă toate aceste lucruri au să se strice, ce fel de oameni ar trebui să fiți voi, printr-o purtare sfântă și evlavioasă, așteptând și grăbind
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]