12,033 matches
-
Că trebuie să fiu informator... L-am refuzat și am susținut că nu știu nimic, că, de altfel, nici nu știam... După asta, am făcut niște băi la Lacul Sărat și, după o lună de zile, m-am angajat la uzina Progresul, că părinții mei n-aveau o stare materială prea bună... După luni de zile Îmi dădea telefoane și mă chema la Întâlnire după ce ieșeam de la program. Și Îmi cerea să-i prezint informații... Am refuzat de mai multe ori
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
După luni de zile Îmi dădea telefoane și mă chema la Întâlnire după ce ieșeam de la program. Și Îmi cerea să-i prezint informații... Am refuzat de mai multe ori până când, Într-o zi, când m-a așteptat la ieșirea de la uzină, mai departe, și când am ajuns În dreptul lui: „Poftim În mașină”. M-a Împins În mașină și m-a dus la Securitate, unde m-a ținut până seara... Și m-a dus la sediul brațelor de muncă, care era În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
mea era studentă la Politehnică, scăpase ca prin minune să nu fie exmatriculată, și, când au prins-o, era prea târziu: „Ce o să mai Îmi faceți? Diploma nu puteți să mi-o luați”. Și făcea practică la Cluj, la nu știu ce uzină metalurgică, fusese pe acasă și părinții i-au spus. Sora, știind că Gherla e la o aruncătură de băț de Cluj, s-a gândit că nu ar fi rău să ia trenul și să vină până la mine. Așa a făcut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
extraordinari, cu care am trecut prin multe după aceea... Dar cum le-am trecut Împreună... a fost mai ușor. Acolo i-am cunoscut pe frații Voicu. Erau bucovineni, dar plecați În Brașov, care devenise zonă industrială, și lucrau chiar la uzinele Tractorul. Mai era Petcu, tot un coleg de-al lor, Purice, care era student la Petrol și Gaze la Petroșani, parcă, Dorel Darvai, fratele renumitei cântărețe de muzică populară din Satu Mare, Victoria Darvai. Și-au mai fost și alții, dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
94. Spuneți-mi, pentru Început, câteva lucruri despre familia dumneavoastră. Părinții mei, Gheorghe și Hrisula Caraiani, sunt născuți În Grecia, În Veliar. Eu m-am născut În Bulgaria și În ’40 am venit În România. Tatăl era negustor, avea moară, uzină, cazinouri În Constanța. Eram dintre cei mai bogați. Am fost o familie Înstărită, avem zece miliarde de luat din Bulgaria. Pe tata au vrut să-l facă președinte la țărăniști, da’ el a spus: „Eu vă ajut, dar nu pot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Mureș, ziarul din 20 sau 18 aprilie 1953, cu discursul președintelui Americii din 16 aprilie 1953, și În care spune că: „Un singur bombardier ne costă cât... 200 de kilometri de șosea asfaltată, cât două spitale modern amenajate, cât două uzine care pot alimenta fiecare câte un oraș de 40 000 de locuitori”... Printre altele, o spus ce costuri au pentru Înarmări... „Și e timpul să le terminăm, să-ncheiem și să facem pace cu rușii, dar pace cu eliberarea acestor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
politice ale epocii noastre nu trec niciodată dincolo de zăbrelele clubului. Nimic nu e făcut ca să neliniștească acest cadru burghez al celor veniți aici să-și refacă, să-și recâștige condiția fizică ce le va permite să țină piept muncii la uzină (dacă sunt ingineri sau maiștri), la școală (dacă sunt profesori sau învățători), la spital (dacă sunt medici sau infirmiere), la bancă sau birouri (dacă sunt directori, șefi sau subșefi). E o adevărată Valhalla. Nu trebuie deci deranjat prânzul acestor războinici
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
asupra Franței, Italiei și altor țări, lovite de cruntă mizerie, șomaj, decădere culturală? Ar fi căpătat oare țăranii pământul moșierilor? Am fi putut oare în deplină libertate să alungam de la putere pe exploatatori, să răsturnam monarhia burghezo-moșierească, să prefacem fabricile, uzinele și minele în bunul poporului muncitor? Fără îndoială că nu”. În încheiere, politrucul de pe malurile Dâmboviței își exprimă speranța că Partidul Muncitoresc Român va trage învățămintele necesare și va contribui, folosind „metodele bolșevice”, la „istorică bătălie pentru construcția socialismului”. Comuniștii
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
refacerii și dezvoltării economiei sale naționale”. Pe baza mai multor acorduri au fost livrate mărfuri și acordate credite . De exemplu, în iulie 1947 ia livrat pe credit utilaje pentru construirea unui combinat metalurgic, pentru întreprinderi petrolifere, miniere, industria metalelor neferoase, uzine de acid sulfuric etc. Aflăm acum de existență acelei „emigrații revoluționare”, problema atinsă de noi tangențial într-una din paginile precedente, si de presă acesteia, în state precum Uniunea Sovietică, Cehoslovacia, România, Bulgaria și Polonia. Un alt ideolog maghiar, Erno
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
colaboratorii de bază ai U.D.B.-ului sunt chiaburii, făcându-se arestări nocturne în rândurile celor care nu predau recolta. În întreprinderile de la orașe și-a constituit, de asemenea, o adevărată rețea de informatori, „majoritatea fasciști și foști supraveghetori din uzine”. De multe ori, în curțile celor „suspecți” se aruncă noaptea manifeste antititoiste, urmând a se face arestări dacă nu se comunică acest lucru autorităților. În încheiere, aceeași concluzie „optimistă”: „Poporul iugoslav, care a avut atât de suferit, care după jugul
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
fost predate de titoiști în mod fățiș imperialiștilor americani și englezi, care dispun de ele pentru scopurile lor agresive”. Cele două state, S.U.A. și Anglia, posedă în Iugoslavia „o serie de întreprinderi importante, mine de cupru și plumb, șantiere navale, uzine electrice s. a., iar la Belgrad există o bancă particulară de import și credit, prin ale cărei mâini trec o mare parte din operațiile comerțului exterior al titoiștilor”. Nouă stare de fapt este caracterizată și de introducerea, la începutul anului 1951
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
siguranță în afara granițelor iugoslave. Autoarea vorbește despre „exploatarea cruntă a țărânilor muncitori în zadrugile chiaburiste”, reluând unele date consemnate de noi deja, dar și alte aspecte. De exemplu, aflăm că „atotputernicii directori ai zadrugilor, ca și directorii de fabrici și uzine, devin de fapt proprietari deplini ai acestor zadrugi, care nu reprezintă nimic altceva decât niște ferme particulare, în timp ce așa numitele consilii țărănești, constituite de titoiști pe lângă aceste zadrugi-ferme, sunt chemate să joace același rol că și așa numitele consilii muncitorești
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
regimul împotriva nemulțumirilor sporite ale populației”. În plus, „călâul popoarelor iugoslave nu a putut ascunde dificultățile economice rezultând din angrenarea acestei țări în cursa înarmărilor impuse de imperialiști”. Au fost lăsate la o parte multe inițiative economice, inclusiv construirea unei uzine de mașini agricole și a unei fabrici de bunuri de consum. Tot acum s-ar fi declarat împotriva oricăror înțelegeri între marile puteri „repetând cunoscutele calomnii împotriva Uniunii Sovietice și a țărilor de democrație populară”. Atenția pe care americanii o
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
comitetelor populare regionale. Oricât ar părea de necrezut pentru acele timpuri complexe, au existat și comuniști români care au avut curajul să ia atitudine deschisă împotriva zelului propagandistic antiiugoslav al autorităților de la București. Este cazul lui Ivan Iordan, muncitor la Uzinele Sadu și membru în ilegalitate, din 1938, al P.C.R. Deputat al județului Gorj, în 1948, a fost trimis anul următor că „secretar al județului Tulcea”, apoi, în 1952, „secretar al municipiului Constantă”. În această din urmă postura l-au suprins
Despre „titoism”. Cu aplecare specială asupra prezenţei sale în presa Gorjului by Gheorghe Nichifor () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91558_a_93007]
-
parte. „Ei, haide,“ i-a spus Dingbat. „O să facem și noi ce putem.“ Lupta se ținea la Clubul Leilor. Nails era protagonistul celui de-al doilea meci împotriva unui tip numit Prințul Jaworski, care lucra ca operator de picamer la uzina Brunswick și care a primit toate încurajările publicului, mai ales când Nails se prăbușea și se apăra de el sau îl înșfăca în brațe, arătând speriat de moarte în sclipirea uscată de borax a ringului și chiorându-se la fețele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
mare distanță de șosea. Cu siguranță că locul ăla era cuibul unui demon: era albastru, cu un sol gloduros, mirosind a păcură, iar în întuneric, nu departe de noi, se auzea sfârâitul aburilor care se ridicau spre cer de la coșurile uzinelor din Lackawanna. Doar n-aveai de gând să tragi? i-am zis. Tocmai bâjbâia să își bage mâna în mânecă, cu umărul ridicat, aproape asemeni unei femei care își trage pe umăr breteaua sutienului. Și-a pus arma deoparte. Presupun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
umbla vorba; urma să fie gata în vreo două ore. Între timp m-am dus în oraș să cumpăr de mâncare. Întorcându-mă în zona gării, am coborât o potecă abruptă, asemănătoare unei stânci din Pisgah, mai jos de temelia uzinelor, și am ieșit pe șinele ruginite de lângă fabrica de vopsea Sherwin Williams - pe câmpul acela imens acoperit cu șine de cale ferată și denivelat, ale cărui margini erau acoperite de lujere de buruieni și unde așteptau cu toții: trăgeau un pui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
dacă nu mă ocup eu, ăștia ne jupoaie. Cox era omul bun la toate, un șprițar bătrân care purta o șapcă lălâie de pictor ce aducea cu chipiul unui ofițer italian. L-a trimis și pe el să înconjoare gardul uzinei Westinghouse în căutare de scânduri vechi. Coxie muncea pentru un hamburger și o sticlă de vin de California sau de trăscău. Făcea și pe paznicul, și dormea pe niște zdrențe în fața grilajului verde care acoperea rar folosita ușă din față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
o familie înstărită cubaneză și a jucat roluri de june-prim în filme între 1930 și 1950. (N.T.ă * Ziua Memoriala a Masacrului - pe 30 mai 1937 poliția din Chicago a tras în membrii sindicali care participau la un miting la Uzina Republic Steel (N.T.ă * Este vorba despre volumul uriaș de vânzări pe care îl realiza celebrul lanț de magazine înființat în 1883 de către William A. Wieboldt în orașul Chicago. (N. tr.ă * nume de infractori celebri din Chicago anilor douăzeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ale țării actori ce-au făcut din meseria lor o cale regală. Și tot acolo auzisem că locuiește un scriitor ale cărui cărți, citite în anii '80, prin personajele lor "furioase" iubind mai degrabă tandru decât tumultuos, prin atmosfera de uzină din cele câteva pagini unde cuvântul de ordine era "noi muncim, noi nu gândim", dar mai ales prin curajul care încă mai răzbătea dintre rândurile rămase în urma foarfecelor cenzurii, îmi înseninaseră multe ore de lectură și-mi întăriseră încrederea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
reabilitată, intrată acolo, la răcoare, pentru că a vorbit la o oră mai mult decît scria în manualul de liceu; apoi Simona, femeia cu cicatrice la sprînceană, ca un permanent semn de întrebare, cunoscută la Sinaia, și Tamara, de-aici de la uzină, cu care a petrecut noaptea unui Ajun de Crăciun toate trei frumoase, toate inteligente, atît de scăpărătoare în discuții, de acaparatoare ca intelect că nici una, din trei, nu s-a lăsat sau n-a sugerat posibilitatea de-a fi cunoscută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
prisos, obsedată de imaginea tinerilor ieșind la braț din sala de cinema. Luni dimineață l-a căutat pe Vlad, a invocat motivul că vrea să dea de urma unei colege de liceu pe care o crede venită de curînd la uzină ca ingineră, apoi, cînd Vlad a întrebat-o cum poate s-o anunțe dacă află ceva, i-a dat numărul de acasă. După-amiază însă, cînd Radu a putut evada pentru o oră, i-a părut rău de pasul greșit. Mereu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
seama că-i o perlă. Eu am pornit-o de la sapă, iar cînd am trecut la coasă și-a trebuit să bat coasa, ciocanul de bătut coasa mi s-a părut prea mic pentru mîna mea și-am plecat în uzină, la baros, clasă muncitoare. Și pe fiică-mea am făcut-o clasă muncitoare! Ce, e rușinoasă munca? Nu! Tata, ai băut cam mult spune Doina încet, cuprinzîndu-i umerii, în timp ce se lasă în genunchi, să-l poată privi. Lasă, Doinița, spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
lui Săteanu. Ce te uiți așa speriat la mine? Secretarul vostru de partid de la combinat a cam strîmbat din nas cînd a primit solicitarea de la tovarășa Prisecan se pare că nu prea le-au plăcut piesele tale despre viața de uzină. "Ba-l trimiți!" i-am strigat în telefon. Ce faci?! Mă lași să beau singur? Noroc! ciocnește Săteanu paharul de-al lui Mihai, urmărindu-l cu privirea, să-l vadă cum bea. Auzi... se apleacă spre el, șoptindu-i vreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
foiește în fotoliu. A, nu... mă gîndeam că mai am de... Nu mai ai nimic! îi reteză vorba Săteanu. Tot în garsonieră stai? Tot răspunde vioi Mihai, străbătut de gîndul că Săteanu va spune cum a aranjat cu cei de la uzină să-i dea o garsonieră mai bună, să nu mai stea în cămăruța lui de confort cinci, de cîțiva metri pătrați, cu intrarea direct de pe sală și cu chiuvetă după ușă. Atunci, continuă Săteanu părinții tăi or să doarmă la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]