73,470 matches
-
o scoți din ghearele lor? ― După arestarea Juliei, am trăit câteva zile și nopți de coșmar. Am pornit de mai multe ori spre Inchiziție, hotărât să mă autodenunț. Pe drum, însă, mă paraliza frica . Îmi ziceam că n-o puteau reține la nesfârșit, văzând că n-o interesau porcăriile alea. Nu-mi imaginam că... Dar, firește, asta nu mă dezvinovățește... Odată m-am dus, ros de remușcări, chiar seara. Închipuindu-și că venisem pentru treburile mele, portarul mi-a comunicat că
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
romantismului din opera sa iradiază În Europa, ci și modelul viu al tânărului care tulbură saloanele Londrei cu un stil aparte, asemănător și totuși diferit de al lui Brummell. Despre „stagiul de dandy” al poetului s-a scris mult. Am reținut din memoriile celor care l-au Întâlnit În plină glorie rândurile Harriettei Wilson. Ea Îl descrie ca pe o apariție ciudată, vânat lacom de toate privirile, dar păstrând o distanță rece, superioară, În timpul „Mascaradei de la «Wattier»”. Evenimentul monden cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
d’Aurevilly de către prietenul său, eruditul editor Guillaume Stanislas Trébutien, Îi va servi prozatorului francez drept sursă pentru răsunătorul lui op. Nici cea mai mică bănuială de plagiat nu ne poate trece prin minte, chiar dacă știm un amănunt bine de reținut. Pentru publicul larg, cartea lui Jesse apare tipărită cu un an Înaintea eseului semnat de Barbey. Dar scrisoarea pe care acesta din urmă i-o trimite lui César Daly, bunul său prieten, directorul de la Revue de l’Architecture (epistolă inclusă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
numai adăpostul, banii, băutura și mâncarea, ci și cuceririle amoroase. Excepțiile nu vor face, desigur, decât să Întărească regula. Ne referim cu precădere la scriitorii-artiști homosexuali care aleg, la un moment dat al carierei lor, boema. Ce se cuvine Însă reținut la capătul acestor constatări e că, oricât de nefiresc, de contradictoriu ar părea, mulți dintre scriitorii dandy frecventează fascinați mediile boeme sau sunt, mai ales În prima tinerețe, boemi de-a dreptul. Cafenelele „Momus” sau „Tabourey”, bordelurile, camerele sordide de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
În cehă sau germană) romane ale căror personaje trăiesc „decadent”. Cei mai mulți sunt dandy invertiți și satanici, cu nimic mai prejos decât damnații lui Wilde, Barbey sau Villiers de l’Isle-Adam. Cât despre dandysmul dintre Carpați și Dunăre, el ne va reține atenția Într-un capitol aparte. Oricât de mare ar fi Însă extensia sa europeană și chiar dacă, la o cercetare minuțioasă, s-ar vedea că până la primul război mondial aproape că nu există capitală sau mare oraș unde dandysmul să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
părăsit, sărac și nebun, Într-unul dintre ospiciile Caen-ului, despre toate acestea vorbește, pe larg, cartea lui Barbey d’Aurevilly, Du dandysme et de George Brummell, care, În traducere integrală, deschide antologia din a doua parte a volumului nostru. Să reținem totuși câteva episoade ale pasionantei sale biografii. Din cornet de husari În regimentul prințului de Wales, foarte tânărul Brummell ajunge În doar doi ani căpitan. Părăsește Însă brusc armata și, instalat la Londra, Într-un apartament nu atât opulent, cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
rămași englezi, nu s-au lăsat prea tare contaminați de suflul străin și au Întemeiat regatul numiților Frumoși*, ca sir George Hewitt, de pildă, sau Wilson, ucis - se spune - de către Law Într-un duel, sau Fielding, a cărui frumusețe a reținut privirea sceptică a indiferentului Carol al II-lea și care, după ce s-a căsătorit cu faimoasa ducesă de Cleveland, a reeditat scenele dintre Lauzun și Marea Domnișoară. Se vede prea bine, de altfel, că numele pe care Îl purtau (Les
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
pas spre viitor, a revenit să se reașeze În trecut. Atât de sus, navigând pe mările timpului, ea nu rupe niciodată cu totul - precum Corsarul celui mai mare poet al său - lanțul care o leagă de țărm. Pentru ea, care reține totul, păstrează totul, obișnuința supune Într-un mod ciudat. Cea de-a șaptea piele a șarpelui seamănă Întotdeauna cu prima pe care a lepădat-o. O clipă crezi că ai găsit urma ce nu s-a șters, că scrii pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
să-l studieze minuțios, a fost Lauzun. Mai mult chiar decât Richelieu, deși n-a cucerit portul Mahon, precum acesta... A cucerit Însă ceva mult mai greu: Marea Domnișoară! Și a cucerit-o singur, nu ca Richelieu portul Mahon. Să reținem! A cucerit-o mai ales prin dandysmul din el, fără să se Îndoiască cineva de asta. Lauzun era demn de a fi englez. Iar dacă ar fi fost, ar fi ajuns unul dintre cei mai strălucitori dandy ai Angliei. Avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
i-e foame copilului! Te scăldai în ochii mei cu multe surâsuri pe buze; îți lăsai sânii uriași cu sângele albastru să țâșnească prin bluza albă cu dantele macramate* și mă îmbiai să îi privesc, să îi ating, să îi rețin veșnic, să mă hrănesc cu viziunea lor și să-i apuc într-o încleștare vremelnică dar de neuitat, până îmi venea rău de-atâta gelozie. Regret și plâng acele timpuri când aveai motive întemeiate să îți expui sânii în public
Iubiri proscrise by Aurel Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83732_a_85057]
-
către mine. Apropo, nu era nevoie să te îmbraci așa frumos, adăugă el, aruncând o privire indiferentă către colanții mei cu cap de mort și puloverul scurt și negru. — Eu tocmai plecam, zise Hawkins, înțepat. —N-aș vrea să vă rețin, zise Hugo pe un ton mieros. Deși fac o conversație fascinantă. M-am uitat urât la Hugo; nici dacă ar fi ridicat un picior, ar fi făcut roată în jurul meu marcându-și teritoriul și apoi ar fi început să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
din cafeaua lui Violet, sabotarea cablului Tabithei, ca să nu mai pomenesc de întreaga țesătură de rivalități dintre cei din distribuției, toate astea în fața unor ofițeri de poliție cu ochii holbați mai-mai să iasă din orbite din cauza efortului de a-i reține pe toți cei cărora li se menționează numele. Ciudat: cu toate că mă cam încerca o durere de cap, șirul ăsta de gânduri îmi făcea bine. Îmi distrăgea atenția de la deja amintitul stomac făcut ghem, care era așa încă de când Hugo mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
palat al Alhambrei, la stânga, vechea Casba cu minaretele albe ale cartierului meu, Albaicin, dincolo de ziduri. Vuietul pe care-l auzisem pe uliță era acum asurzitor. Căutând din priviri de unde venea zgomotul, am cătat în jos și nu mi-am putut reține țipătul de spaimă. „Dumnezeu să aibă milă de noi, ăsta e potopul lui Noe!“ bombănea gazda în spatele meu. Mama n-avea să uite nicicând imaginea care se oferea ochilor ei de fetiță înfricoșată, după cum nu aveau s-o uite nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
propriii săi dușmani. În curând, surioară, va trebui s-o pornim în surghiun dincolo de mări. Glasul i se frânse și, pentru a nu-și trăda emoția, se smulse de lângă Salma și se făcu nevăzut. Înlemnită, ea nu încercă să-l rețină. Nici măcar nu băgă de seamă că se îndepărtase. Nici un zgomot, nici o zvon de voci, nici un râset, nici un clinchet de cupe nu-i mai ajungea la urechi dinspre patio. Nici o dâră de lumină. Sărbătoarea se stinsese. ANUL AMULETELOR 895 de la hegira
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
adăugară că nu avea de ce să se teamă. La plecare, tata o liniști și el cât se pricepu mai bine. Ajungând în piața Tabla, în fața Alhambrei, Mohamed văzu, la lumina zorilor, mai bine de cinci sute de oameni ce fuseseră reținuți, cu toții călare, înfășurați în mantale grele de lână, înconjurați de vreo mie de soldați pedeștri sau călări, care nu arătau față de ei nici un fel de brutalitate, nici măcar în vorbe, mulțumindu-se să-i înconjoare pentru a-i împiedica să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
alese roadele observațiilor culese de tine despre Tombuctu; spune-i mai ales că în ținutul negrilor regatele sunt numeroase, că se bat necontenit între ele, dar că nu încearcă niciodată să se extindă dincolo de fruntariile lor. După ce îi vei fi reținut atenția și îi vei fi câștigat stima, vorbește-i despre Mariam, dacă nu cumva ea este deja liberă la ceasul când aștern aceste rânduri. Nu era liberă, după cum mi-a spus Harun, venit la porțile palatului ca să mă întâmpine la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
să fiu de față în acele zile de luptă, impunându-mi să-mi notez în fiecare seară impresiile. Recitindu-le la Roma, câțiva ani mai târziu, am fost mirat să văd că nu consacrasem nici un rând desfășurării bătăliilor. Ceea ce îmi reținuse atenția fusese doar comportamentul principilor și al apropiaților lor în fața înfrângerii, comportament care m-a surprins, deși frecventarea vieții de curte mă lecuise de anumite naivități. N-am să citez decât un scurt fragment din însemnările mele, pentru a-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
cântăreață a fost arestată pe baza unui simplu denunț. Sultanul în persoană a supus-o la chinuri, în vreme ce gărzile îi strângeau picioarele în fiare. I s-au sustras în felul ăsta o sută cincizeci de monezi de aur. Se corectă: Rețineți că înțeleg foarte bine pentru ce suveranul nostru, Dumnezeu să-l apere! este constrâns să acționeze astfel. Îi lipsesc veniturile de pe urma porturilor. Djeddah n-a mai primit un vas de un an întreg din pricina corsarilor portughezi. Situația nu e mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
client îi întrerupse discursul. Văzând că noul venit nu avea nici un obiect în mână, Akbar își spuse desigur că era vorba de un cumpărător și ne rugă să-l scuzăm o clipă. Prințesa se pregătea de plecare, dar eu am reținut-o: — Cât nădăjduiai să capeți? — Trei sute de dinari, nu mai puțin. I-am cerut să-mi arate tapiseria. Hotărârea mea era luată, dar n-o puteam achiziționa fără s-o privesc, de teamă ca nu cumva cumpărarea să pară o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
vis al viselor mele, nădejde a nădejdilor mele? Aveam să contribui la ridicarea lui? Nicidecum. Eram condamnat să lupt împotriva lui sau să fug de el. În fața lui Selim Cuceritorul, care tocmai își masacrase, fără ca mâna lui Dumnezeu să-l rețină, tatăl, frații, laolaltă cu urmașii lor, și care avea să-și sacrifice curând trei dintre propriii săi fii, în fața acestui paloș al mâniei divine, exista un copil pe care eram hotărât să-l ocrotesc, să-l hrănesc la pieptul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
resemnare hotărârile Providenței! Continuă apoi, într-un debit accelerat, urmat cu trudă de tălmaci: — Sfetnicul Nostru, messer Guicciardini, v-a spus câteva cuvinte despre însemnătatea a ceea ce Noi așteptăm de la dumneavoastră. Vă vom vorbi despre aceste lucruri la momentul cuvenit. Rețineți doar că sosiți în această cetate biencuvântată în clipa cea mai grea din întreaga sa istorie. Roma este amenințată de distrugere. Mâine, când veți străbate acest oraș, îl veți simți cum crește și se face tot mai frumos, ca și cum, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
Mi-am așteptat rândul cu nerăbdare. Planul meu era gata făcut. Degetele cardinalului, împodobite cu două inele, erau întinse princiar spre mine. Le-am apucat, le-am strâns un pic mai tare decât s-ar fi cuvenit și le-am reținut două secunde mai mult decât trebuia. Era de ajuns spre a-i atrage atenția. Am înălțat capul, pentru ca el să-mi poată privi chipul. „Am nevoie să mă spovedesc dumneavoastră.“ Spusesem acest lucru cu voce tare, pentru ca cererea mea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
nostru, ce ai avea de spus? Doar o vorbă să spui și voi pleca bucuroasă, departe de papa ăsta inchizitor care n-așteaptă decât un prilej ca să te înhațe! Abbad era cel mai stârnit dintre noi trei: Nimic nu vă reține aici. Plecați imediat, o dată cu mine! L-am potolit: — Suntem abia în decembrie. Dacă ar trebui s-o pornim pe mare, nu s-ar putea mai devreme de trei luni. — Veniți la mine la Neapole, iar de acolo vă veți îmbarca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
de călătorie, datorită cărora aveam să mă pot pune pe treabă întocmind lucrarea ce-mi fusese ades cerută de la venirea mea la Roma: o descriere a Africii și a lucrurilor care se află acolo și sunt demne de a fi reținute. Dar nu scrisesem încă nici măcar primul rând, când un alt proiect a venit să acapareze ceasurile mele închinate scrisului, un proiect nebunesc, dar fascinant, care mi-a fost propus cu prilejul unei vizite ce mi l-a readus pe fostul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
A fost rândul celui din Sousa să mă îmbrățișeze cu căldură. De luni întregi aștepta în fiecare zi sosirea noastră. Își anulase toate călătoriile din anul acela, jurându-se că nu va pleca fără noi. De acum, nu-l mai reținea nimic. Am mai zăbovit cât să facem o baie, să luăm o masă bună, să tragem un pui de somn, și ne-am regăsit cu toții în port, înveșmântați cu straie noi și dați cu parfumuri. Cel mai frumos galion al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]