73,470 matches
-
cu lux de amănunte împrejurările crimei, publică fotografiile victimei, ale martorilor, depozițiile acestora etc: Desigur, detaliile cheie rămân în manșeta noastră. Înainte ca Poliția să facă primul pas pe una sau alta din piste, sosește câte o scrisorică din România ― rețineți -în care autorul, cu o adresă uimitoare, îl desemnează pe criminal. Trebuie să spun că nu s-a înșelat niciodată. ― Interesant, zâmbi maiorul. Cum iscălește? ― Invariabil, abatele Brown. Cunoașteți, desigur, personajul lui Chesterton. Ne-am întrebat mereu de ce își ascunde
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
colțul din stânga un pachețel. Trebuie developat. ― Erați sigură că voi accepta. ― Firește. Altfel nu te-aș fi chemat. Ultimele amănunte și locul unde te vei întîlni cu tovarășii dumitale ți le voi comunica duminică seară. Și-acum, te rog să reții! Nu-mi plac cacealmalele. Știu că ai destui bani ca să nu te mai tenteze spargerea de la muzeu. Numai că fără surâsul Femeii cu evantai nu vei părăsi niciodată țara! Amintește-ți de treaba asta. La revedere. ― Un moment, domnișoară. De unde
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
strâmbă înciudată. ― Nu știu ce ai că ești așa ursuz. Și asta întotdeauna când am musafiri... Își izbi palmele: Doamne! Nici nu-mi vine să cred că Doru se întoarce! Maiorul își băgă țigările în buzunar. ― Mi-e teamă că v-am reținut prea mult. Vina e însă a dumneavoastră. Astăzi chiar comentam cu locotenentul Azimioară ce atmosferă desăvârșită și tonică degajați, cât de instructivă e pentru mine fiecare întîlnire. ― Sîntem amabil. Apropo, ce mai face subalternul dumneavoastră? Băiatul acela voinic și simpatic
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
Nu, băieți, eu v-am salutat! Ne întîlnim dimineață la iarbă verde. Am impresia că dacă mai rămân cinci minute explodez! ― Împreună am venit, împreună plecăm, spuse abia auzit Scarlat. ― Atunci făceți-vă bagajele! Repet, nimic nu mă mai poate reține aici. Căruntul își mișcă privirea spre Dascălu. Întrebă în doi peri: ― Tu ce spui? ― Mi-e egal. Scarlat rămase un timp pe gânduri. Se uitau toți la el. Bătrânii livizi, prea storși ca să mai reacționeze, Dascălu amuzat, indiferent în fond
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
ajunge niciodată ciorap pentru că în afară de tricotatul pe față, alandala, n-am învățat nimic altceva, acesta este însă un amănunt lipsit de importanță dat fiindcă doar aspectul pitoresc ne interesează. După cum îți spuneam, din depoziția inginerului, domnul maior nu va putea reține nimic împotriva noastră. Te rog să mă crezi! Să vedem acum ce va relata domnul Nucu Scarlat. Fiind accidentat, multe elemente i-au scăpat din vedere. Nu însă și cele e-sen-ția-le, accentuă ridicând degetul îmbrăcat în lână. De pildă telefonul
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
că va relua experiența. Ei și? Nu, draga mea, nu-i chiar ei și! Căci amănuntul certifică o ipoteză și anume că biletul nu a fost expediat de un complice din afară, ei de către cineva care se afla în casă! Reține, de asemenea, că te urmărește pas cu pas. Domnul maior nu concepe că altcineva ar fi combinat povestea. Te rog nu te speria! Admițând că ghicește șiretlicul, ceea ce nu mă îndoiesc că se va întîmpla, faptul în sine tot nu
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
limpede. ― Vezi cum vii la vorbele mele? râse Miga. Se încurcă în prostii! Dosarul ăsta eu ți-l rezolvam în jumătate de oră. Are declarațiile noastre, declarațiile ălora, ce mai vrea? Se uită la ceas și Melania încercă să-l rețină politicoasă. ― Te grăbești? ― Nu pot s-o las prea mult singură pe Florence. Ei, dar văd că mi-ai băgat în plasă toată cămara! ― Mai nimic, Șerbănică, o portocală, câteva chifteluțe, budinca. Știu că voi n-ați gătit nimic azi
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
pare semnificativ. Are o importanță pur formală. Înclin să cred că a fost o greșeală, o atingere, un mic accident de care bătrâna a știut să profite magistral luîndu-ne piuitul. Fleacuri! Ascultă, am citit acum câțiva ani o nuvelă. Nu rețin autorul. Toată istoria se concentrează în jurul unor pași. Urme lăsate în zăpadă, chiar la mijlocul străzii. Trei sau patru. ― Am citit-o și eu, surâse locotenentul. Capek... ― Povestea mi s-a părut fascinantă. Pașii aceia bizari care nu porneau de nicăieri
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
Ceilalți doi, sufocați, zdrobiți de senzațional își făcură cumpărăturile în goană nerăbdători să ajungă acasă unde aveau să prezinte o dare de seamă, în stil propriu, a evenimentelor. De aceea, când Șerbănică îl auzi pe maior că nu-l va reține mai mult de cinci minute se simți dezamăgit. Cristescu se opri lângă masa din sufragerie, fără să-și scoată paltonul. Întrebă absent, convențional: ― Doamna e acasă? ― Nu se simte prea bine. O migrenă... Dacă trebuie, mă duc s-o scol
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
minute că n-a avut loc nici un accident. ― La altceva mă gândeam, domnule Popa: pe un drum complicat, îți pierzi ușor urma. Trăim în Capitală. Nu ne cunoaște toată lumea. Greu de crezut că taxatoarele te-au văzut și te-au reținut, sau că ar putea fi surprinse că nu te-au zărit ca de obicei. Valerica putea dispărea la orice colț de stradă, între două mijloace de locomoție. Deci, orice e posibil. ― Ce anume? S-o fure Jean Marais?! ― Din fericire
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
cimitir. Trebuie să recunoaștem, gestul e delicat. ― Cum nu se poate mai delicat, completă sculptorul ironic. ― N-am văzut-o pe domnișoara Scurtu, constată Cristescu. Bătrânul își împinse buza de jos și ridică din umeri. ― Cine știe! Poate că au reținut-o la birou. ― Bineînțeles, interveni Melania Lupu. Purta o tocă mică neagră care, așezată cumva pieziș pe buclele albe, îi dădea un aer de neașteptată cochetărie. Gerul îi înflorise obrajii. Biata fată! Ținea extrem de mult să vină, deși nu se
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
solicitat eventual ca martor. Își încrucișă picioarele, întinzîndu-le în toată lungimea lor. Aiureli, domnule maior! Asta e tot ce aș fi fost în stare să le relatez. Simple aiureli! Unul era negricios cu părul creț, iar celălalt avea haine albe. Rețineți, asta se întîmpla la câteva secunde după consumarea incidentului! Vă întreb atunci, ce încredere poți acorda unui amărât care vine în fața instanței după nu știu câte săptămâni, dacă nu luni de zile, și-ți toarnă baliverne? Nefericitul nici măcar nu minte... E ca și cum
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
ai spus individului că mă țineam după Valerica Scurtu! ― Calm, copii! Nu vă pierdeți calmul... ― Ce calm, madam? N-auzi? Eram îndrăgostit lulea de insectă și am omorît-o pentru că nu rimam în sentimente! ― Deci recunoști. ― Derbedeule! ― Te sfătuiesc prietenește și, reține, o fac pentru a doua oară, să-ți masori cuvintele! ― Dragii mei... ― Îți dai seama! exclamă bătrânul cu gura plină de salivă, ăla-mi azvârle acum o crimă în spinare! ― Cine? întrebă femeia distrată. ― Cine?! Maiorul! Melania Lupu se uită
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
să descoperi într-un azil întreg. Valerica e fată bătrână, iar sculptorul se crede artist și-și permite toate năzdrăvăniile. După ce trăiești o lună în mijlocul lor, nu te mai surprinde nimic. ― Poate că aveți dreptate... În sfârșit, nu vă mai rețin. ― Dacă nu o considerați drept îndrăzneală, spuse Vâlcu ținîndu-i haina, comunicați-i vă rog doamnei Doina Popovici că mă întorc pe data de 14 ianuarie. Cristescu zîmbi: ― Sînteți atât de sigur că o voi vizita? ― Aș fi gata să pariez
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
memorie. Ca să țin minte un lucru nu-i nevoie să-l notez în agendă... Se așeză confortabil, picior peste picior. Și-acum să-i dăm drumul la magnetofon! E o istorioară cu tâlc și bineînțeles cu morală. Anul 1943, iarna. Reține te rog, tanti, era tot cam prin decembrie. Se pare că pe frumosul ăsta îl apucă damblaua în luna cadourilor... Așadar, ne aflăm în anul 1943. Maiorul Grigore Popa întreține relații cât se poate de apropiate cu doamna Lola, soția
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
să cred că n-o intuiți pe doamna Lupu. Nu-i sesizați esența, substanța cu totul particulară a individualității ei. ― Probabil că nu vă înșelați. ― Mă întreb cum e posibil? Are un farmec greu de definit poate, dar care te reține imediat. Intră grație aici, sensibilitate, o feminitate debordantă, fără nimic agresiv, fantezie și o tinerețe înduioșătoare. Coborî privirea: Colegul dumneavoastră mi-a spus că pentru moment n-o voi putea vedea. ― Chestiune de câteva zile, preciză maiorul. V-aș fi
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
astfel de gând față de "olandezul meu", cum i-ați spus dumneavoastră, reprezintă o impietate. Cristescu își dădu seama că Melania Lupu vrea să discute despre Van der Hoph și încercă s-o ajute: ― Trebuie să vă spun că imediat ce a reținut camera a făcut o comandă impresionantă de flori: 25 de crizanteme galbene. ― Dumnezeule! suspină fermecată. Ce gentilețe! N-a uitat că-i floarea mea preferată. Cristescu observă nedelicat, dar convins că-i face plăcere: ― O atenție de logodnic, aș zice
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
această situație, iar în depărtare, un membru de comisie ud și serviabil întorcându-se de la intrare și anunțând că nu vine nimeni. Ce au răspuns de la minister, întrebă delegatul p.d.c., Nu știu ce să creadă, e normal ca vremea rea să rețină multă lume în casă, dar pentru faptul că în tot orașul se întâmplă practic același lucru ca aici, nu găsesc explicație, De ce spuneți practic, întrebă delegatul p.p.d., În câteva circumscripții electorale, bineînțeles că puține, au apărut alegători, dar afluența este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
se uită la tehnician, care se străduia să-și ascundă zâmbetul, și spuse, Foarte bine, o dată e doar o dată, consimt să mă supun experienței. Tehnicianul legă firele, strânse brasardele, aplică ventuzele, E gata să înceapă, când doriți. Femeia inspiră adânc, reținu aerul în plămâni timp de trei secunde și slobozi brusc cuvântul, Alb. Nu ajungea să fie o întrebare, nu era mai mult decât o exclamație, dar acele se mișcară, trasară linii pe hârtie. În pauza care a urmat acele nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
cauciucurile mașinilor, spunea unul, Înalță baricade pe paliere, spunea altul, Blochează lifturile, sărea un al treilea, Pun silicon în încuietorile automobilelor, întărea primul, Ne sparg parbrizele, opina al doilea, Ne agresează când punem piciorul afară din casă, avertiza următorul, Îl rețin pe bunic ca ostatic, suspină un altul în așa fel încât te făcea să crezi că inconștient dorea acest lucru. Discuția continuă, tot mai aprinsă, până când cineva aminti că, de-a lungul întregului parcurs al manifestației, comportamentul atâtor mii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
mai mult decât previzibilă, că un astfel de blocaj rutier, ieșit din comun prin dimensiunea lui, avea să facă imposibilă trecerea camioanelor mari care transportau în fiecare zi alimentele spre oraș. Nu știau încă acești comentatori că respectivele camioane erau reținute, printr-o decizie militară severă, la trei kilometri de frontieră. Folosind ca mijloace de transport motociclete, reporterii de la radio puneau întrebări de-a lungul coloanelor de automobile și furgonete și confirmau că era vorba, efectiv, de o acțiune colectivă organizată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
metal și lubrifiant, mâine va inspecta toate acestea, piesă cu piesă, muniție cu muniție. Își chemă ajutoarele, se așeză și le ceru să se așeze, În dimineața asta, la ora șapte, spuse el, veți începe munca de urmărire a suspectului, rețineți că, dacă îl numesc suspect, nu o fac numai ca să simplific comunicarea între noi, din câte se știe n-a comis nici o crimă, ci pentru că nu e bine, din motive de siguranță, ca numele lui să fie pronunțat, cel puțin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
esența chestiunii în loc să piardă timpul cu un episod care fusese evocat doar pentru a întuneca umbrele unui portret, neliniștitor prin el însuși. Comisarul se prefăcu că n-a înțeles, Povestiți-ne ce știți despre această crimă, ceru el. Bărbatul își reținu impulsul de a-i aminti domnului comisar că nu asta era cel mai important în scrisoare, că episodul asasinatului, comparat cu situația din țară, era cel mai puțin important, dar nu, nu avea s-o facă, prudența îi impunea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
Voi face într-un fel, Și până la urmă cum rămâne cu chestiunea punctului de întâlnire, întrebă inspectorul, Din câte știm deja despre această istorie, totul arată că demersul meu va dura cel mai mult, prin urmare veniți după mine aici, rețineți adresa, vom vedea efectul pe care-l va provoca asupra moralului celor interogați apariția neașteptată a încă doi polițiști, Excelentă idee, domnule comisar, spuse inspectorul. Agentul se mulțumi cu o mișcare afirmativă din cap, odată ce nu putea exprima cu voce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
Nici nu cred că aveați motiv pentru asta, domnule, Comisar, sunt comisar de poliție, iată insigna mea, Scuzați-mă, domnule comisar, niciodată nu mi-aș fi putut imagina, și ceilalți domni, Cel mai tânăr e agent, celălalt e inspector, Am reținut, domnule comisar, și vă garantez că n-o să vă mai deranjez, dar era cu cea mai bună intenție, Am stat aici pentru niște lucrări de investigație, dar ne-am terminat treaba, acum suntem niște oameni la fel ca oricare alții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]