73,470 matches
-
lung de lumini Îi apăru În orizontul privirii lui, mișcându-se Încet. Se uită la ceas, În timp ce un orologiu bătu de nouă. Acesta-i expresul de Istanbul, se gândi el, și are douăzeci de minute Întârziere; trebuie să fi fost reținut de zăpadă. Își potrivi ceasul plat din argint și-l vârî la loc, În buzunarul de la vestă, netezindu-i cutele peste curba stomacului. Așa deci, aprecie el, e un noroc să fii gras Într-o noapte ca asta. Înainte de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
Îi zădărnici intenția cu un flux de instrucțiuni despre sedative, sucuri de fructe și haine călduroase. În străfunduri, tânăra Își dădu seama de o schimbare În atitudinea lui. Ieri căutase singurătatea, acum se agăța de orice pretext ca s-o rețină un minut În plus. — Ce voiați să spuneți când ați zis „adevărata mea ocupație“? Întrebă ea. — Când am spus eu așa ceva? Întrebă el surprins. — Ieri, când am leșinat. — Visam. Am o singură Îndeletnicire. El nu mai spuse nimic și, după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
laburist care-și ia biletul la clasa Întâi ca să voteze Într-un parlament manipulat. Dar se liniști singur, gândindu-se cât de mult ar fi Întârziat din pricina frecventelor schimbări de tren și cum s-ar fi putut Întâmpla să fie reținut la graniță. Rămase totuși conștient de faptul că motivele sale erau amestecate. Acestea au Început să-l Îngrijoreze doar de când aflase de eșec. Toate orgoliile, răutățile și micile sale păcate ar fi fost date uitării În fiorii și altruismul victoriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
-i făcu cu ochiul. Celălalt mai adăugă câteva monede. Ninici era prea absorbit În gândurile lui greoaie și Încete ca să-și dea seama că lăsase să se vadă unde era valetul când făcuse cărțile. Funcționarul de la mesagerie nu-și putu reține un chicotit. — La urma urmelor, spuse Ninici, și eu sunt sărac. — Am pariat deja, spuse Lukici nerăbdător și Ninici Întoarse cărțile. Ochii lui se căscară ceva mai mari când văzu că ambele mize erau câștigătoare. Pentru o clipă, o vagă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
o clipă, uitându-se la ea cu ură. În sfârșit, dr. Czinner spuse: — Am Încercat să le explic că dumneata nu știi nimic despre nota pe care ți-am Încredințat-o. Dar mi-a spus că trebuie să te mai rețină puțin, până când te va chestiona șeful poliției. — Dar cum rămâne cu trenul? imploră ea. Trenul! — Cred că totul va fi bine. Mai stă aici o jumătate de oră. I-am cerut să-l anunțe pe prietenul dumitale și mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
din cap afirmativ. Și n-ați văzut o fată În gară? Omul deveni volubil. — O să vă spun totul exact așa cum a fost. Nu se Înțelegea prea bine ce spunea: unele cuvinte Îi erau smulse de zdruncinăturile mașinii. Povesti că fusese reținut pentru că nu declarase o bucățică de dantelă, că fusese tratat foarte dur de către soldați și că s-a tras asupra lui când a reușit să fugă. — Și n-ați văzut nici o fată? — Nu. Nici o fată. Îl privi pe Myatt În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
era pielea. Poate că vrea apă, se gândi ea și pentru o clipă se gândi cu disperare unde ar putea găsi apă, până când Își dădu seama că aceasta cădea peste tot În jurul ei și se aduna lângă zidurile adăpostului. O reținea o vagă Îndoială: era voie să dai apă cuiva care avea febră? Dar amintindu-și de uscăciunea pielii lui, fata cedă compasiunii. Deși era apă peste tot În jurul ei, nu putea ajunge repede și ușor la ea. Trebui să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
foarte departe, prin Întunericul vag, ajunse până la ea zgomotul unei mașini care schimba vitezele. Ajunse lângă ea ca un câine prietenos, ce se gudură și adulmecă În jur. Dacă doctorul Czinner a plecat, se gândi ea, nimic nu mă mai reține aici. Mă duc să dau de mașina aceea. Dacă este a soldaților, aceștia nu-mi vor face nimic, și s-ar putea să fie... Dorința Îi lăsă fraza deschisă, precum ciocul deschis al unei păsări flămânzite. În timp ce se ridică În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
sfârșit cu disperare Împotriva durerii, ca să-și recapete suflarea, Împotriva dorinței de-a țipa din răsputeri, Împotriva Întunericului din creier, care o jefuia până și de imaginile cu care se lupta. Mi-amintesc. N-am uitat. Dar nu-și putu reține totuși un țipăt. A fost atât de slab, că zgomotul motorului Îl Înăbuși. Nu ajunse niciodată la urechile domnișoarei Warren, cum nu ajunse nici repetarea șoaptei care-l urmă: N-am uitat. — Exclusivitate, spuse domnișoara Warren, bătând darabana cu degetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
Carleton Myatt n-a sosit Încă. Vreți să lăsați un mesaj? Veți suna iarăși la șase. Vă mulțumesc. Ah, le spuse el apoi celor două americance, dacă mi-ar sta În putință, mi-ar face mare plăcere. Dar Îndatoririle mă rețin aici. Am totuși un văr de-al doilea și voi aranja să vă Întâlnească aici mâine dimineață și să vă ia la bazar. Acum, pentru după-amiaza aceasta vă sugerez să luați un taxi spre Moscheea Albastră, trecând pe la hipodrom, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
Întâlnești nici un valet și se știa că nici clopoțelul nu prea suna. Dar la pupitrul recepției domnul Kalebgian Înfrunta inerția În haina lui bine croită. — Kalebgian, a sosit domnul Myatt? — Nu, domnule, trenul are Întârziere. Doriți să așteptați? Și-a reținut un living? — Oh, evident! Aici, băiete, condu-l pe domnul În Încăperea domnului Myatt. — Dă-i cartea mea de vizită când sosește. Cele două americance deciseră să nu-i dea domnului Kalebgian o cutie de rahat Deliciul turcesc, dar el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
Comunicarea eficientă părinte-copil, Managementul comportamentelor nedorite ale copiilor, etc. 4. Cum poate avea acces un elev la serviciile de asistență psihopedagogică? Elevul poate veni la cabinet din proprie inițiativă sau îndrumat de părinți, cadre didactice, colegi, etc. Important este de reținut faptul că serviciile de asistență psihopedagogică sunt adresate tuturor elevilor, sunt gratuite, confidențiale. Accesul la aceste servicii este condiționat și de acordul scris al părinților. 5. Ce înseamnă mai concret confidențialitatea în ceea ce privește serviciile acordate? Confidențialitatea: psihologul nu are voie să
ARC PESTE TIMP 40 ANI 1972 – 2012 by Mirela Pintilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/288_a_581]
-
realități întâlnite chiar și în vremurile de acum. E drept sub alte înfățișări. De remarcat găselnița autorului în realizarea tehnicoliterară a acestui volum. Ca și în cazul altora, anterioare, de fapt. Vasile Ilucă apelează la ajutorul unor personaje demne de reținut. Cel mai important - în tălmăcirea documentelor avute în vedere, în primul rând - este bătrânul călugăr, un fel de model pentru întreaga tagmă monahală, ce poate fi asemuit cuviosului părinte Cleopa. Un alt personaj, la fel de important, dar în alt plan, esta
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
pentru 2 dughene care sânt pe Podul Hagioaiei, lângă dughenele lui Ilie Enache Spat(arul... a le stăpâni”... Și zice că cine s-ar ispiti să-i strice tocmirea, să fie “anathema și blăstămat”. ― Din cele citite până acum, am reținut faptul că Hrisant patriarhul acorda multă atenție, în special... femeilor. ― Ai dreptate, părinte. Prima dovadă o găsim în iulie 1673, când adeverește dorința catigumenei Socolei, doamna Martha monahia, de a putea stăpâni până la moarte două prăvălii de pe Podul Hagioaiei, pe
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
și a strigat: gata! Nu se mai face nici o recalculare! Nimic. Să se respecte hotărârea înaltelor foruri judecătorești! Dar, Guvernul: nu! Nu respectăm nimic. Pentru noi, este de respectat, doar, ce decidem noi! S-a întâmplat, apoi, ca istoria să rețină, în memoria sa, data de luni, 24 ianuarie , a 152-a zi a unirii. Când, s-ar fi cuvenit, puterea,vreau să zic, nu a organizat nimic întru cinstirea evenimentului. Sau oprit, într-o infimă măsură, câțiva împătimiți în ale
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
mânca, un Vasile Apati, de prin părțile Satului Mare, a răcnit la Guvern, să-l eutanasieze pe gratis - MASSMEDIA Iată și un mare puturos, un cerșetor de rang superior, întinzând mâna, spre conducerea țării, ca la capra podului. I-am reținut câteva elemente definitorii: are 62 de ani, i s-a desființat unitatea care-i asigura dugleșenia de servici pe care cică-l presta, a întrebat, ca angajat, după ce, în câteva locuri, dacă ăia nu au servici și pentru el. Nu
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
gura alteia. Mare e grădina de legi ale României, în grădina ta, Doamne! și, stați, că, hora abea este la începuturile sale. Dacă bunul Dumnezeu îmi va mai da puterea, vă voi ține la curent, cu tot, ce, demn de reținut, se va mai petrece, în acest ghem apocaliptic de viață ecvestră. Patul cazon Unitatea militară din Dorohoi intrase în dezafectare. Multă lume trecea pe acolo, își alegea cam ce socotea că i-ar trebui, plătea, la mica înțelegere, celui care
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
de sărbători. Bineînțeles, că, atunci, când i-a venit sorocul, a adus pe lume pui. Niște drăgălășenii, de, numa-numa! șaptesprezece! Da, dragii mei, cum vă spun, șaptesprezece! Aceia au crescut. Pe majoritatea, familia proprietară i-a vândut. Câțiva au fost reținuți și folosiți pentru nevoile casei. Pe atunci, femeile cu peste zece copii, erau numite, cu mândrie, mame-eroine. Deci, dintr-o glumă și celei căreia ulterior avea să i se ducă vestea de Baba, a fost numită mamascroafă eroină. A mai
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
văzuse așa ceva, nici macar nu mai auziseră vorbindu-se de existența unei asemenea nave și, cu toate că unii dintre ei susținură că trebuie să fi fost vorba de o simplă halucinație sau de o iluzie optică, Miti Matái îi porunci Omului-Memorie să rețină faptul că un vas gigantic, de origine necunoscută, trecuse pe lângă ei la puțin timp după ce pătrunseseră în Al Cincilea Cerc. Neobișnuită întâmplare fu inscripționata a doua zi și pe pielea abdomenului lui Vetéa Pitó, al cărui corp începuse să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
Monseniorul o păstra pentru marile ocazii. — Mă stricați, admise el. Cu o cină, distrugeți toate eforturile mele de ani de zile... Continuă o conversație banală, ca și cum ar fi fugit de subiectul important, care plutea în aer, neliniștind spiritele. Ierarhia îi reținea pe preoți. Monseniorul era cel care trebuia să abordeze subiectul și o va face când va socoti de cuviință. Se mărgini să aștepte, conștient de faptul că, mai curând sau mai târziu, vor trebui să-i pună întrebarea: Ce spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
să se ridice în picioare, să traverseze uriașa grădină a luxoasei reședințe, să treacă prin saloanele somptuoase și să plece la dracu’ fără măcar să-și ia la revedere, dar o privire a misionarului, care părea că îi ghicește gândul, îl reținu la locul lui. — Nu cunosc motivele altor Guverne, replică el în sfârșit. Probabil că majoritatea acționează cu bună credință și nu vor decât să îmbunătățească nivelul de trai al concetățenilor lor din generația actuală, așa cum ați spus dumneavoastră. Dar poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
umeri: — Două zile... Trei zile... Multe zile... Tapirii și cerbii n-au dată. Trebuie să-i vâneze, să le tăbăcească pieile și să înceapă să usuce carnea. — O să mă anunți? — O să te anunț... Se ridică în picioare, dar indianul îl reținu de braț. Era o anume îngrijorare pe chipul lui. — E ceva ce vreau să te întreb, spuse el. Ceva ce mă neliniștește de ieri... părea că îi vine greu să se hotărască să vorbească. Cunoști huayahuasca...? — Huayahuasca...? Nu, recunoscu el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
a întrebat-o din nou pe fată. S-o crezi tu! Întîi faci pușcărie. Glumești, Diana. Eu chiar te iubesc și vreau să mă însor cu tine. Fata n-a răspuns. Era cătrănită rău. A doua zi, Ionel a fost reținut de poliție și mare zarvă era în toată Galata. După ce mama lui ascultase toată povestea băiatului, amărîtă rău, a început să plîngă cu lacrimi cît bobul de mazăre. Tu m-ai băgat în necaz, mamă. Eu, dragul mamei. De ce, mamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
lume că și așa au cam ieșit vorbe. Într-o poiană înconjurată de cireși falnici, Dinu vede o superbă căprioară. Aceasta parcă gemea abia auzit și se vedea că este cuprinsă de panică. Ar fi fugit, dar ceva parcă o reținea. Deși omul se apropia încet de superba creație a lui Dumnezeu, aceasta nu se decidea să plece. Ce ai pățit, minune? vorbește blînd Dinu apropiindu-se. Abia la cîțiva metri flăcăul vede și motivul suferinței căprioarei. Un puișor stătea culcat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
împăcat cu gîndul " Fie ce o fi. De la Dumnezeu vin toate". Dimineața vine odată cu un optimism exagerat, care îmi invadează toată ființa. Nici țîrîitul telefonului nu mă deranjează și răspund chiar vesel: Alo, da. Excelența Voastră, sînt Parpanghel, vă pot reține un pic? Vă rog. Dacă nu vă deranjez prea mult, aș dori să trec pe la Excelența Voastră. Acum? Dacă se poate. Bine, vă aștept. Vă mulțumesc mult. Vizita aceasta nu mă surprindea. Omul acesta s-a dovedit a fi un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]