73,470 matches
-
sîni. Doamne, mi se pare? Picioarele miroseau îngrozitor și ciorapii erau un alt punct generator de miasme insuportabile. După o oră, Lena anunță: Cu trenul de ora patru vine tata. Te rog să te duci la hotel, tot ți-au reținut camera și... ce-or să zică dacă va sta liberă? Acum și Cioroiul dorea să fie singur, așa că n-a mai oferit cadoul și a plecat. Ce parșiv, se strîmbă Lena a dezgust. Fidelitate tîrzie Miruna mai verifică o dată adresa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
dar o viață de atente observații mă îndreptățește să am un punct de vedere. Zilele trecute am văzut cum minți mizerabile încercau să întunece strălucirea celebrului medic Tinică. Cu amar mi-am adus aminte de încercările mele de a-l reține la Iași. Doream enorm să avem o școală de chirurgie cardiovasculară la Iași. Domnule doctor, vă vom oferi o locuință atractivă, vă rog, măcar cîțiva ani să rămîneți la noi. Măcar pînă puneți pe roate această secție. Tinică a rămas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
n-a avut nici un eșec, a salvat sute de vieți. Dacă pleca în SUA, doctorul Tinică ar fi putut cîștiga ușor 2-300.000 dolari pe lună. Pentru exact aceeași treabă pe care a făcut-o la noi. Ce l-a reținut pe omul acesta la Iași? L-a reținut primarul, care aprecia la superlativ performanțele sale, l-a reținut lumea culturală, l-au reținut ieșenii care aveau nevoie de el și, nu în ultimul rînd, vocea pămîntului moldav. De o parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
de vieți. Dacă pleca în SUA, doctorul Tinică ar fi putut cîștiga ușor 2-300.000 dolari pe lună. Pentru exact aceeași treabă pe care a făcut-o la noi. Ce l-a reținut pe omul acesta la Iași? L-a reținut primarul, care aprecia la superlativ performanțele sale, l-a reținut lumea culturală, l-au reținut ieșenii care aveau nevoie de el și, nu în ultimul rînd, vocea pămîntului moldav. De o parte și de alta a Prutului. Tinică strălucește. Este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
putut cîștiga ușor 2-300.000 dolari pe lună. Pentru exact aceeași treabă pe care a făcut-o la noi. Ce l-a reținut pe omul acesta la Iași? L-a reținut primarul, care aprecia la superlativ performanțele sale, l-a reținut lumea culturală, l-au reținut ieșenii care aveau nevoie de el și, nu în ultimul rînd, vocea pămîntului moldav. De o parte și de alta a Prutului. Tinică strălucește. Este tînăr, este deștept foc și are o mînă de aur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
dolari pe lună. Pentru exact aceeași treabă pe care a făcut-o la noi. Ce l-a reținut pe omul acesta la Iași? L-a reținut primarul, care aprecia la superlativ performanțele sale, l-a reținut lumea culturală, l-au reținut ieșenii care aveau nevoie de el și, nu în ultimul rînd, vocea pămîntului moldav. De o parte și de alta a Prutului. Tinică strălucește. Este tînăr, este deștept foc și are o mînă de aur. Din pasta mîzgoasă a malaxorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
disprețuiască se plasează deliberat la periferie stă În expectativă și clevetește critică totul de cîte ori revine la dizidența lui caută să ne convingă că a optat de bunăvoie și că Își asumă statutul de minoritar e ceva care mă reține să-l cred am senzația că tot timpul e În cacialma cîți evrei nu s-au acomodat s-au lăsat chiar asimilați și slavă domnului o duc bine merci Art. 38, paragraful 6. În caz de alarmă aeriană sau avariere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
un flacon de parfum primit În dar, o ilustrată care-ți readuc mici Întîmplări de demult, fragmente amestecate Într-un reflux continuu la fel cu trupurile morților dizolvîndu-se În rapacele noroi al planetei. Clipe, infinituri de viață sensibilă, simțurile noastre rețin la Întîmplare atît de puțin, atît de nesemnificativ, de parcă amintirile despre un om li s-ar potrivi tuturor oamenilor În egală măsură. Dar poate că există o lege deasupra zbaterilor noastre, care nu ne dă voie să ne distingem și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
oamenii se află Într-o casă a lor care nu este pentru nimeni acasă și de fapt aceasta e lumea. Un peisaj care rămîne mereu pe loc Într-un timp trecut În nemișcare, uitat acolo ca un burlan care nu reține nimic, un burlan prin care se scurge planeta. O mulțime gălăgioasă, pestriță, chipuri neasemănătoare ce se reînnoiesc fără Încetare corpuri palide, corpuri cu pigmenți, galbene, negre, alungite, rotunde, Într-o continuă vibrație, agitate, lente, obosite. Identice. Molecule ale unui organism
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
îți vei putea cântări opțiunile în siguranță. Mă tem că, după aceea, timpul tău de gândire va fi limitat. Înăuntrul acestui plic se găsește un al doilea, pe care scria RYAN MITCHELL. Te rog, citește cu atenție informațiile dinăuntru și reține cât mai mult posibil. Îți cer să faci asta chiar dacă te vei hotărî să ignori toate încercările mele viitoare de-a păstra legătura. Informațiile vor fi importante în caz de urgență. Nu ai mult timp la dispoziție ca să iei o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
și glumeț, dar că marginile acestor amintiri nu se prea potriveau laolaltă și tot ce-mi rămânea era un soi de colaj schizofrenic în locul omului real, bine definit, pe care probabil îl cunoscusem în copilărie. Simțurile mele, încercând să-mi rețină atenția în tot acest timp, au ieșit brusc la suprafață și am revenit în prezent. O claritate înspăimântătoare a cuprins lumea, o senzație că toate lucrurile sunt exact ceea ce [text lipsă] cu relevanță, evidență și-o puternică [text lipsă]. Fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Ce înseamnă asta? Îți spun eu ce înseamnă, Eric. Înseamnă ce înseamnă întotdeauna. Înseamnă o altă poveste uitată, un alt flux secat, o altă pistă întreruptă sau pierdută. Dar apoi am observat ceva. Ceva de pe ultima copertă a cărții îmi reținu atenția, ceva atât de șters, că aproape nici nu exista. Am înclinat cartea puțin în față, apoi puțin în spate, făcând lumina să alunece pe suprafața ei lucioasă. Un mănunchi de urme în relief, punctișoare ca de scriere Braille delicată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
scânduri la macheta bărcii Orpheus. — Doctore. Se întoarseră amândoi și am ridicat paharul, picurând un strop mic din apa rămasă, așa încât să vadă și ei ce se întâmplase. Fidorous îmi făcu semn să vin la ei, dar apoi... ceva îi reținu atenția. Rămase nemișcat, cu capul înclinat pe-o parte, ascultând. Scout probabil că dăduse să spună ceva, pentru că doctorul duse un deget la buze în semn de șșș. Apoi am auzit și eu, un murmur, un zgomot aproape sub marginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
mai ușor dacă accepți situația pur și simplu, mersi fain. Deci, în orice caz, apăs doar mânerul ăla și virez la stânga sau la dreapta? — Da, numai că se zice la babord și la tribord. — Stânga, dreapta, babord, tribord. Bine, am reținut. — Scout, zise Fidorous, asta e-o treabă serioasă. Nu te ambala, zise ea și-mi aruncă o privire rece și goală. Știu că este. Am încheiat turul navei și-am ajuns la laptopul lui Nimeni. Asemenea butoaielor și acesta era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
apă lângă celelalte. — Încet înainte, dacă ești bun, domnule Scout! strigă doctorul. Scout se uită în jos, la noi, de pe puntea superioară. — Mi-ai spus cumva „domnule“? — Încet înainte, dacă ești bună. — Mde, mde, făcu ea. Nu mi-am putut reține zâmbetul. Adânc înlăuntrul meu, am început să simt că exista o șansă ca noi chiar să putem face asta. Motorul hurui și un nor de fum albastru-cenușiu se ridică dinspre un eșapament, de undeva. Orpheus porni pieptiș spre valuri. Ian
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
muncite - strânse ferm pe-un capăt și pe celălalt al unui pix parker argintiu. Doctorița, al cărei nume este R trăsături puternice și imobile și Are o prezență fizică mare, bovină o înfășoară un aer de inteligență apocaliptică Ea îmi reține privirea o secundă, poate o secundă și o f chiar să-ncerc o ridicare din umeri, înainte ca ea să vobesc. „Zi-i.“ întebă. „Mă tem că am vești rele pentru tine,“ zice. Încep să încuviințez cu mișcări scurte din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
carton zumzăia. Am scos-o cu grijă din buzunar, sprijinindu-mă cu coatele de epavă ca să mă uit mai bine. Acum vederea era udă leoarcă, muiată și se rupea pe la margini, dar eu n-am observat asta. Ceva uimitor îmi reținu toată atenția: imaginea în alb-negru a casei mele se mișca. Sub privirile mele uluite, micuțul graur din pixeli se scutură și zbură de pe firul de telefon din pixeli. Copaci din pixeli se mișcau în bătaia vântului din pixeli. Un Volkswagen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
fi venit dacă... — Ba nu, rămîi, Îl Întrerupse Henry. Tu știi bine ce Înseamnă asta... Se opri ca să-l privească, parcă pentru prima oară de cînd intrase, apoi adăugă: — Mi-am omorît și eu nevasta. Aș fi putut s-o rețin, s-o lovesc... Nu mai știi ce vorbești, Henry! protestă maică-sa. Ce-o să creadă domnul? — Mamă, e Arthur Rowe! — Ah! exclamă doamna Wilcox, și În aceeași clipă dinspre stradă se auziră scrîșnete de roți și larmă de pași. — Cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
-i promisese nimic, dar știa prea bine că altă cale nu există: n-avea tăria să plece și să-l lase pe moșneguțul acela să care singur atîta greutate. Coborî din taxi cu valiza, sub ochii bănuitori ai portarului. — Ați reținut o cameră,... domnule? Îl Întrebă acesta, neîncrezător. — Nu locuiesc aici, vreau doar să las valiza asta domnului Travers. — Întrebați, vă rog, la recepție, zise portarul - și alergă În Întîmpinarea unor persoane mai simandicoase. Anticarul avusese dreptate: era greu de cărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
Ne aflăm la capătul culoarului și s-ar putea să nu fie pe aici prea mulți oameni. De unde știi că mai stă cineva pe culoarul ăsta? SÎnt prea prevăzători ca să fi trecut cu vederea un asemenea amănunt. Probabil că au reținut toate apartamentele din această aripă a hotelului. — Să Încercăm totuși. Dac-am avea o armă - măcar un băț sau o piatră... Poate că-n valiza asta nu sînt cărți, ci cărămizi, căci e prea grea, adăugă el, lăsînd mîna Annei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
lecțiilor de trigonometrie impuse clasei lor de către un nou profesor, care nu voise să țină seama că elevii erau Înscriși la secția clasică. Era ciudat, dar amintirea asta i se părea pe cît de veche, pe atît de proaspătă: memoria reținuse doar puține dintre Întîmplările petrecute după aceea. De fapt, Își pierduse Întreaga experiență de adult. Cuprins de o exaltare nervoasă, deschise ușa și aruncă o privire pe coridor, ținîndu-și răsuflarea. Conștient oarecum de amenințarea pedepselor la care se expunea, simțea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
răspunse Hilfe. Surdă ca un pietroi. — Bună seara, zise bătrîna. Aud că s-a dat alarma. — Da, spuse Rowe. — Scandalos! exclamă bătrîna, și urmă să-și desfășoare lîna. — Vreau negativul, mîrÎi printre dinți Rowe. — Anna ar fi trebuit să te rețină ceva mai mult. Doar am rugat-o să-mi lase un avans mai mare de timp! La urma urmei, adăugă el cu amărăciune, ar fi fost bine pentru amîndoi... — Ai Înșelat-o de prea multe ori, spuse Rowe, și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
despre Loc de la o secretară care se Întorcea de la un stagiu „Dezvoltare personală - gândire pozitivă”, cinci mii de franci pe zi. Ceruse catalogul pentru vacanța de vară: simpatic, asociativ, anarhist, cam știa genul. O notă statistică din josul paginii Îi reținuse totuși atenția: vara trecută, În perioada iulie-august, Locul găzduise 63% femei. Practic, două femei pe cap de bărbat; un coeficient excepțional. Se hotărî pe loc să rezerve o săptămână În iulie, de probă, mai ales că opțiunea camping revenea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
făcu lui Bruno o felație. Avea un trup superb, planturos, dar ferm, menținut În formă prin exerciții sportive. În plus, sugea cu multă sensibilitate; din păcate, Bruno, foarte excitat de situație, ejaculă cam rapid. Mai experimentat, Rudi reuși să-și rețină ejacularea douăzeci de minute, În timp ce Hannelore și Christiane Îl sugeau amândouă, Încrucișându-și amical limbile pe glandul lui. Pentru a Încheia seara, Hannelore le oferi un kirsch. Cele două discoteci pentru cupluri situate În centru jucau un rol destul de modest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
din mai multe perspective, și dădea ordine precise, pe care Descartes le nota conștiincios În caiet. Ne vom Îndepărta Însă ușor de Împărat, folosind acea tehnică de filmare care permite alunecarea camerei peste obiecte și chipuri, nu Înainte de-a reține câteva crâmpeie de replici: „nu putem sta, ca Nietzsche, să așteptăm eterna reîntoarcere!“: „vom da ceasul din hol Înapoi cu câteva minute“..., „când vor năvăli, chinezii vor da peste americani“,... „René, nu te mai scobi În nas!“, apoi vom trece
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]