7,100 matches
-
1998-2002Ă, artista parafrazează și grefează canoanele frumuseții clasice pe propriul chip; inspirată de transformările corporale din cultura indienilor mayași și olmeci, precum strabismul sau elongațiile de craniu, dorește să scoată la iveală monstruosul artificial, de tip Frankenstein, mai degrabă decât frumosul „natural”. Aceste serii de fotografii digitale realizate în colaborare cu Pierre Zoville și expuse la muzeul Carrillo Gil din Mexic sunt imagini manipulate pentru a releva relativitatea percepției frumuseții trupești. De la identitate la alteritate (corporală sau multiculturalăă distanța nu mai
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
onoare față de înaintașii noștri, față de contemporani și mai ales față de cei ce vor veni, scoțând la lumină și acest domeniu atât de apropiat sufletului și vieții unei comunități cum este sănătatea, fără de care este greu să ne imaginăm binele și frumosul în viața cotidiană. Și mai cred că această carte mai îndeplinește un deziderat și anume; cel identitar, atât de actual astăzi când asistăm la o adevărată ofensivă a globalizării, în care neamurile sunt amenințate cu disoluția națională. De aceea fiecare
DE LA SPITALUL LUI DRAGHICI by MIHAI CIOBANU, VALERIU LUPU, NICOLAE BARLADEANU () [Corola-publishinghouse/Science/790_a_1489]
-
mai numeros. Și totuși, acest uriaș efort îndreptat spre perfecționarea echipamentelor și a expunerii, în scopul captării publicului de către muzeele celebre trebuie să păstreze accesul la memoria patrimoniului, la valorile estetice și cele ale conceptului atît de mult mediatizat de frumos. Activitățile comerciale s-au impus treptat, într-o primă etapă, la nivel global strategiile fiind aceleași: realizarea unor replici și obiecte anexă, a unor substitute biși tridimensionale. Față de obiectul muzeal, aceste substitute în fapt reflectă nevoia omului de a face
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
fie aprofundată prin proiecte de specialitate. 4. Obiectivele generale și specifice ale disciplinei sînt atinse în primul rînd prin formarea unei educații estetice și artistice adecvate, în sensul înțelegerii și interpretării valorilor pozitive, autentice, precum și a categoriilor estetice, între care frumosul ocupă o poziție importantă. 5. Compensarea absenței unor teme din programa școlară, precum și actualizarea informației Cum în domeniul vizual-plastic metodele active sînt cele mai indicate, este de dorit ca și pedagogul muzeal în colaborare cu profesorul să folosească aceste metode
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
arta conservării și restaurării patrimoniului cultural", Lillehammer, 1977 ABROUGUI, M., Evolution des conception d'éléves de ZEP et non ZEP en fonction de strategies pédagogiques dans la Cité des enfants, Mémoire de DEA, Univ. Lyon I, Lyon, 1994 ACHIȚEI, GH., Frumosul dincolo de artă, Ed. Meridiane, București, 1988 ACHIȚEI, GH., Artă și speranță, Ed. Albatros, București, 1974 ACHIȚEI, GH., Ce se intîmplă mîine?, Ed. Albatros, București, 1972 AILINCĂI, C., Introducere în gramatica limbajului vizual, Ed. Dacia, Cluj, 1962 AMABILE, TERESA M., Creativitatea
by IULIAN-DALIN IONEL TOMA [Corola-publishinghouse/Science/1016_a_2524]
-
cărturari străini, între aceștia Jules Michelet. Mitul dezvăluie în baladă, sub o formă fantastică, ori simbolic-metaforică, o întreagă filosofie, ținând de concepția poporului român în legătură cu natura, cu sensul nunții și al morții, o mare sensibilitate și putere imginativă creatoare de frumos. Nu este o noutate faptul că, pentru mulți scriitori români, balada populară Miorița a constituit, dacă nu un izvor de teme și simboluri, cel puțin un punct de orientare creatoare. Balada a devenit simbolul emblematic și prototipul unui spațiu generator
NICOLAE LABIȘ – RECURS LA MEMORIE DIMENSIUNI SPAŢIO-TEMPORALE ÎN POEZIA LUI NICOLAE LABIȘ by MIHAELA DUMITRIŢA CIOCOIU () [Corola-publishinghouse/Science/91867_a_107354]
-
valorile... reprezintă principii generale și abstracte, despre ceea ce este mai important și de prețuit în viață despre cum oamenii trebuie să se comporte sau aprecieze situațiile, evenimentele, precum și obiectele sociale și naturale (în termeni de bun/rău, drept/nedrept, urât/frumos). Astfel de principii sunt: bunătatea, adevărul, dreptatea, libertatea, cooperarea, competiția, realizarea de sine"43. Valorile reprezintă un ansamblu de comportamente, relații, acțiuni, valorizate, prețuite de membrii unui grup, comunitate în consens cu trebuințele, aspirațiile sau idealurile persoanelor, colectivităților. Sensurile valorilor
by Doru Tompea, Oana Lăcrămioara Bădărău, Răzvan Lăzărescu, [Corola-publishinghouse/Science/1121_a_2629]
-
II, 1945; ediție definitivă în 1968). În prima parte, personajul-narator notează reacții și trăiri firești, provocate de un nou mediu școlar - mici și suave naivități și mirări, înfiriparea relațiilor cu colegii - sau de tulburări erotice și de aspirațiile exaltate spre frumosul și misterele vieții. Partea a doua este o înșiruire de mici aventuri și se depărtează de ținuta și sensul celei dintâi. Totuși, în general, se țese o poezie a adolescenței, bine controlată de narator. Dialogurile, adesea colorate de argoul școlăresc
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286883_a_288212]
-
coerența unui text. În "Toată lumea era frumos îmbrăcată. Ion și Maria fură conduși la o masă superbă din mijlocul unei săli splendid decorate și li s-a oferit șampanie", se poate spune că abundența de termeni apți să evoce luxul "frumos îmbrăcată", "superbă", "splendid decorate", "șampanie" constituie o izotopie a "luxului". În accepția sa mai restrînsă, se consideră că termenul desemnează repetiția unor unități semantice într-un text (sau într-o parte a textului). În sensul său cel mai larg, el
Dicţionar de naratologie by Gerald Prince [Corola-publishinghouse/Science/1400_a_2642]
-
viața de zi cu zi; respectării adversarilor, a deciziilor arbitrilor, a bunurilor comune etc., permițând transferul acestor comportamente și în afara activităților sportive sau de educație fizică. Pe plan estetic, exercițiile tehnico-tactice din întrecerile sportive contribuie eficient la educarea gustului pentru frumos, datorită măiestriei execuțiilor. Dragnea și colab. (2002, p. 134) afirmă, în acest sens, că avem de-a face cu două ipostaze: o așa-numită estetică funcțională, generată de perfecțiunea unor execuții tehnice, respectiv estetica impresiilor provocate spectatorilor, caracterizată prin elemente
FUNDAMENTELE TEORETICE ALE EDUCAȚIEI FIZICE ȘI SPORTULUI by Adrian Cojocariu () [Corola-publishinghouse/Science/1271_a_2363]
-
Dragnea și colab. (2002, p. 134) afirmă, în acest sens, că avem de-a face cu două ipostaze: o așa-numită estetică funcțională, generată de perfecțiunea unor execuții tehnice, respectiv estetica impresiilor provocate spectatorilor, caracterizată prin elemente cu ar fi frumosul, armonia, eroismul etc. Un rol deosebit de important în educația estetică a individului îl deține efectuarea exercițiilor pe fond muzical, cu contribuții remarcabile privind educarea ritmului, tempo-ului, armoniei, grației etc. Cunoașterea creațiilor artistice, mai ales a celor care au ca
FUNDAMENTELE TEORETICE ALE EDUCAȚIEI FIZICE ȘI SPORTULUI by Adrian Cojocariu () [Corola-publishinghouse/Science/1271_a_2363]
-
Gauguin (1969), Hokusai (1971), Pictura chineză clasică (1973), Utamaro (1976), Stampa japoneză în secolul al XVIII-lea (1986). Totodată, se dedică studiilor despre Constantin Brâncuși, atât în lucrări personale: Brâncuși (1981), Izvoare și cristalizări în opera lui Brâncuși (1984), Brâncuși - frumos și har (1997), Brâncuși - rugăciune pentru mileniul III (2001), cât și prin antologarea, reeditarea sau traducerea unor lucrări fundamentale despre opera sculptorului: Carte de inimă pentru Brâncuși (1976), Petru Comarnescu, Brâncuși, mit și metamorfoză în sculptura contemporană (1972), Mircea Eliade
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289871_a_291200]
-
Gâze, flori și mulți copii, București, 1963; Templul scufundat, București, 1964; Două balade ale vântului de miazăzi, București, 1970; Miraculoasele întâlniri, București, 1973; Poveștile vântului, București, 1979; Brâncuși, București, 1981; Izvoare și cristalizări în opera lui Brâncuși, București, 1984; Brâncuși - frumos și har, Târgu Jiu, 1997; Brâncuși - rugăciune pentru mileniul III, București, 2001. Ediții: Eugen Schileru, Impresionismul, București, 1970; Petru Comarnescu, Brâncuși, mit și metamorfoză în sculptura contemporană, București, 1972; Carte de inimă pentru Brâncuși, București, 1976; Claudia Millian, Vreau să
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289871_a_291200]
-
de gheață poate radia suficiente raze ultraviolete, raze X și raze gamma pentru a vaporiza totul în jur. Aceasta a fost numită „catastrofa ultravioletă“. Lungimea de undă zero corespunde unei energii infinite; zero și infinitul conspirau pentru a distruge un frumos și clar sistem de legi. Soluționarea acestui paradox a devenit în curând țelul principal al fizicii. Rayleigh și Jeans nu greșiseră cu nimic. Folosiseră ecuații pe care fizicienii le crezuseră valabile, le manevraseră într-un mod acceptabil și veniseră cu
Zero-biografia unei idei periculoase by Charles Seife () [Corola-publishinghouse/Science/1320_a_2892]
-
arginți, înscrisă la rîndu-i în destinul hangiului prin chiar numele ce i-a fost predestinat: purtător al crucii, conform etimonului grecesc; ispititoarea eroină a nuvelei La hanul lui Mînjoală, cocoana Marghioala era frumoasă, voinică și ochioasă așa cum îi esențializează grațiile frumosul ei nume elenic; înstrăinarea omului într-o lume care nu-i mai aparține este sugerată magistral în Două loturi prin distanța semantică dintre toponim și antroponim: nenorocitele chivuțe își au bordeiul pe strada Emancipării iar Lefter Popescu își trăiește calvarul
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
perspectivă drept "classes d'argent et de désargent" [Bancquart, 1984, p.19]. Forță banului, ascunsă și expusă totodată, face să înflorească la Paris feeria modernității, da strălucire Parisului și subiecților săi. Capitala sfârșitului de secol lipsește ființele de naturalul lor. Frumosul este elegant, seducător, dar și periculos. Pariziana este simbolul acestei societăți aparent frivole și voit picante, pragmatice și ambițioase, a cărei viața pare facilă și plină de aventuri. Fiecare secol manifestă un interes deosebit față de întrebarea Cum ar trebui să
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
lui Michèle de Burne, care se adună în mezaninul ei rafinat, din strada Generalului Foy, după Saint-Augustin. Aici defilează cremă societății franceze: Maltry, filosoful; Lamarthe, scriitorul; Predole, sculptorul; Massival, muzicianul numeroși artiști reduși la rolul de curtezani, care substituie cultul frumosului în folosul acestui Idol. Nici André Mariolle nu va putea rezista forței sale de atracție: retras la Fontenbleau cu servitoarea Elisabeth pentru a da uitării suferință, el revine repede în capitală. Preocuparea ei este de a menține un echilibru între
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
regulă, o femeie tânără 101 și frumoasă și, deoarece nu toate sunt frumoase 102, calitatea e deosebit de prețioasă, precum în cazul doamnei Mandelière care devine chiar un simbol "la beauté de la République" [Maupassant, Fort comme la mort, p.100]. Problematică frumosului este legată de cea de dorință, de imagine, de modă și de modul de reprezentare. Frumusețea 103 este armă cea mai periculoasă a Parizienei, care justifică abdicarea admiratorilor. Deseori mai mult drăguțe decât frumoase 104, ele se deosebesc prin farmecul
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
comme le symbole et le résumé de mille plaisirs inconnus" [Flaubert, L'Éducation sentimentale, p.270]. Pariziana nu poate fi recunoscută conform unor trăsături fizice pertinente, se poate percepe doar gustul accentuat al elegantei. Pariziana este femeia rafinată care cultiva frumosul și bunul-gust, exprimând prin această ceva de ordin spiritual. Frumusețea Parizienei nu se mai rezumă la cea naturală, ea beneficiază de toate artificiile moderne pentru a se pune în valoare 109: "En réalité, elles ne șont pas très belles. (...) Elles
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
identității proprii. Femeia pariziana este o aristocrata a stilului. Este de consemnat în mod special preocuparea francezilor pentru forma, cultul formei: "la forme finit par être une fin en soi" [de Gramont, p.308]. Ceea ce primează este cultivarea ideii de frumos în propria persoană. Majoritatea metaforelor utilizate în portretele Parizienelor sunt cele de păpușă, floare, pasăre, sirenă, având o semantica bogată: "Elles ressemblent à des fleurs, elles ressemblaient à des oiseaux, elles ressemblaient à mille autres choses autant qu'à des
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Însă finalitatea teatralității nu este doar în a disimula, ci și în a crea un consens euforic, ca în piesele lui Molière. Aparențele arată partea frumoasă a lucrurilor, recreând atmosferă hedonista din perioada cercetată. A părea înlocuiește categoriile clasice ale frumosului/uratului 161. Pentru Pariziana, forma e deasupra fondului. Pariziana instituie o poetica și o estetică nouă cea a aparentei. Conform acestui program, ea își construiește viața că opera de artă162. În ipostaza să creatoare, de artist, Pariziana privilegiază partea estetică
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
urâtă. Termenul "urât" este considerat neelegant și este înlocuit, când e vorba de a caracteriza Pariziana, cu alte calificative, cum ar fi, spre exemplu, "să beauté irrégulière, bizarre et captivante" [Maupassant, Notre cœur, p.83], ilustrând parcă ceea ce spunea Baudelaire: "frumosul trebuie să fie întotdeauna bizar". Saccard o apreciază pe baroana Sandorff cu un superlativ al frumuseții "fort jolie", dar care este relativizat prin verbul "sembler": "Elle semblait fort jolie" [Zola, L'Argent, p.29]. 103 Important ne pare faptul că
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
faptul că termenul de modernitate este utilizat pentru "facultatea de a nu vedea în deșertul marelui oraș numai decăderea omului, dar și de a simți o frumusețe misterioasă, inca nedescoperita" [Friedrich, p.32, subl.n.]. Baudelaire are înțelegerea să asupra frumosului, el este nu numai "poeticianul modernității", ci și "esteticianul modernității". Baudelaire consideră că epoca noastră nu este mai puțin fecunda în motive sublime decât cele trecute. Se poate afirma că "de vreme ce toate secolele și toate popoarele și-au avut frumusețea
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
că "de vreme ce toate secolele și toate popoarele și-au avut frumusețea lor, o avem și noi, în chip inevitabil, pe a noastră" [1971, p.63]. Important pentru demersul nostru este faptul ca Baudelaire face din modernitate un vector de frumusețe: "Frumosul este alcătuit dintr-un element veșnic, invariabil, a cărui cantitate este peste măsură de greu de determinat, precum și dintr-un element relativ, circumstanțial, care va fi, dacă vrem, rând pe rând sau în întregime, epoca, modă, morală, pasiunea" [Baudelaire, 1971
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
Șes cheveux blonds étaient poudrés de violettes d'émail où luisaient de minuscules diamants" [Maupassant, Notre coeur, p.208]. 113 Portretul femeii moderne întruchipează astfel "frumusețea ei ce-i vine de la Râu, veșnic lipsită de duh", "frumusețea specială a râului, frumosul înlăuntrul îngrozitorului" [Baudelaire, 1971, pp. 218, 220]. "L'arbuste derrière lequel elle se cachait à demi était une plante maudite, un Tanghin de Madagascar, aux larges feuilles de buis, aux tiges blanchâtres, dont leș moindres nervures distillent un lait empoisonné
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]