72,399 matches
-
c alendar, Nicolae Iorga a scris un foarte entuziast articol în „Neamul românesc”. * Cartea vremii Cartea vremii apare în perioada 1918‐1919 la Bârlad și provine din Revista critică care‐ și ia numele în 1916 de la revista Cronica Moldovei, aceasta încetându‐ și apariția. 298 Cireșarii Revista cireșarilor, publicație cu activitate la Bârlad în anii 1983 - 1989, editată de Cercul de creație literară și presă de pe lângă Clubul elevilor, care a evoluat „în atmosfera imprimată de cunoscutul roman al scriitorului de origine bârlădeană
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
în nota sa complementară numele celor 54 colaboratori ai publicației. Din cei „33 prozaiști, din care 4(cei cu cursive) scriau și versuri, iar ceilalți 21 publică numai versuri" ni se precizează: parte din ei sunt de la Bârlad, 7 erau încetați din viață dinainte apariției revistei și figurau cu lucrări reproduse din operele lor anterioare: Vasile Alecsandri, M. Cogălniceanu, I.Creangă, Șt. Petică ( la jumătatea lui oct.1904), Miron Pompiliu, cav C. Stamati, N. Beldiceanu, E.Gruber. Erau notați ca prozaiști
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
apar nu se datorează unei condiții medicale generale sau unei tulburări mentale. Diferența de diagnostic dintre abstinență și intoxicație este aceea că simptomele abstinenței apar atunci când dozele sunt reduse sau stopate, pe când simptomele de intoxicație se ameliorează după ce administrarea substanței încetează. De asemenea, simptomele abstinenței au consecințe semnificative în domeniul social, profesional și în celelalte domenii de funcționare. Sindromul abstinenței de alcool se caracterizează prin dezvoltarea de simptome de abstinență în decurs de aproximativ 12 ore după reducerea aportului, urmând unei
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
alin. (3) se soluționează potrivit Legii contenciosului administrativ nr. 554/2004. Art. 10. - (1) Drepturile prevăzute de prezenta ordonanță de urgență, reprezentând indemnizație și stimulent, se cuvin și se plătesc după cum urmează: a) începând cu ziua următoare celei în care încetează, conform legii, concediul de maternitate și plata indemnizației aferente, dacă cererea este depusă în termen de 60 de zile lucrătoare de la acea dată; b) începând cu data nașterii copilului, dacă cererea este depusă în termen de 60 de zile lucrătoare
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
Pentru fracțiunile de lună, cuantumul drepturilor prevăzute de prezenta ordonanță de urgență se stabilește proporțional, în funcție de numărul zilelor calendaristice din luna respectivă pentru care acestea se cuvin și se acordă. Art. 11. - Plata drepturilor prevăzute de prezenta ordonanță de urgență încetează cu ziua următoare celei în care: a) copilul a împlinit vârsta de 2 ani, respectiv de 3 ani, în cazul copilului cu handicap; b) a avut loc decesul copilului. Art. 12. - (1) Plata drepturilor prevăzute de prezenta ordonanță de urgență
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
1 ianuarie 2006, dacă cererea a fost depusă în termen de 90 de zile lucrătoare de la acea dată, respectiv de la data cererii, dacă cererea a fost depusă după acest termen. Art. 25. - (1) Începând cu data de 1 ianuarie 2006 încetează plata indemnizației pentru creșterea copilului, efectuată în condițiile prevăzute de Legea nr. 19/2000, cu modificările și completările ulterioare. (2) Plata indemnizațiilor pentru creșterea copilului restante, aferente perioadelor anterioare datei de 1 ianuarie 2006, se efectuează de către direcțiile teritoriale, în
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
care este curioasă ori neliniștită. Acest individ poate atunci să se schimbe, urmând argumente care să îi pară convingătoare, să devină agnostic, spre exemplu, ateu sau creștin convins. Orientarea pe care o ia schimbarea nu este predeterminată. Aceasta poate să înceteze: noua constelație de valori se consolidează. Poate să se accelereze sau să devină cumulativă. Se poate ramifica, deoarece actorul observă că modificarea unei valori finale implică modificarea mai multor valori instrumentale (cel care dorește împlinirea scopului trebuie să își dorească
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
sau "cel care cedează este un trădător". Tabelul nu are valabilitate, pentru a-l ajuta pe cercetător, decât în perioada în care antagoniștii își mențin atitudinile. Când gerontocrații sovietici au ieșit din scenă, iar Gorbaciov a preluat comanda, păstrătorii au încetat persecuțiile tuturor ereziilor, iar inovatorii au devenit mai îndrăzneți. Cei izolați, fără putere, sunt considerați "devianți" și li se rezervă soarta obișnuită, în societatea respectivă, pentru tipul lor de devianță. De exemplu, un inovator în domeniul valorilor estetice poate deveni
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
și datoria (B. 5) sunt valori complementare autorității și derivă direct din rigoarea morală. Trebuie să i te supui autorității, societatea funcționează bine și morala este respectată dacă toată lumea își face datoria. Munca (B. 6.) rămâne o valoare importantă, dar încetează să fie sinonimă cu datoria de stat; nu mai este o valoare finală. Nu se va mai spune că "munca e viața, iar viața este muncă". Părinții continuă să pretindă ca progeniturile lor să muncească la școală, iar șomajul este
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
mare parte din aceste inovații vin din Orient (cifrele romane sunt înlocuite cu cifrele arabe) sau din Extremul Orient. În spatele acestor progrese se ascunde figura meșteșugarului, a inventatorului, a artizanului, idealul lor de lucru bine făcut. Spiritul prometeic nu va înceta să lucreze, iar valorizarea muncii se răspândește. Renașterea, călătoriile de descoperire și Reforma Secolele XV și XVI sunt martorii a trei evenimente tulburătoare, din care au luat naștere fie ca o consecință naturală, fie prin contrast valori pe care Europa
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
atunci când s-a format un cuplu și când a venit și un copil, oricare ar fi modurile în care se formează aceasta: căsătorie civilă, căsătorie religioasă sau simplă coabitare. Familia a variat, și-a schimbat forma, dar ea nu a încetat să fie considerată drept una din bazele societății. Așa a fost chiar și în situațiile de criză, după cum este cazul și acum. În ciuda fragilității tot mai mari a uniunilor, toate anchetele sunt unanime când afimă că reușita cuplului și apariția
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
faptului psihiatric” introdusă de H. Tellenbach. Se poate afirma din acest moment că psihopatologia se înfățișează ca o disciplină bine individualizată, care-și definește în mod clar obiectul și metodologia în raport cu psihologia și psihiatria clinică, de care se va separa, încetând a se mai confunda cu acestea. Spre deosebire de psihiatrie, care consideră tulburările psihice ca expresie a unei boli, legându-le de o cauză care a dus la perturbarea echilibrului psihic, psihopatologia consideră tulburările psihice ca pe niște experiențe sufletești care se
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
epistemic prin care se deschide accesul la înțelegerea echilibrului și al ordinii intelectuale, ca valoare a omului. Starea de alienație mintală capătă o imagine relativizantă. Ea apare ca o „situație-limită” a umanului și nu ca o stare de dezumanizare. Nebunul încetează de a mai fi o „ființă opusă și periculoasă” el fiind perceput ca „un semen în stare de suferință”. Cabanis, referindu-se la statutul social al bolnavului psihic, distinge trei grupe de raporturi între acesta și societate: a) starea de
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
ca o tulburare de fond a persoanei, vizând existența acesteia. În felul acesta, din punct de vedere antropologic, pentru V.E. von Gebsattel, „nevroza este întotdeauna o camuflare a unei crize existențiale a omului”. În acest fel pusă problema, persoana umană încetează de a mai fi considerată ca un „obiect al cercetării empirice”, ea devenind, în sfera psihopatologiei, o „ființă umană trăită individual” care, nefiind „obiectivabilă”, se supune unei analize comprehensive de tip fenomenologic. În felul acesta „cunoașterea în psihopatologie” se va
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
în psihopatologie” se va realiza în cadrul „contactului”, al comunicării cu bolnavul, în cursul căreia, înțelegerea acestuia decurge din impresia pe care o produce prezența „fenomenului psihic morbid” și rezultatul reflectării acestuia asupra fennomenelor sufletești ale bolnavului. Din această perspectivă „nevroza” încetează de a mai fi o simplă și exclusivă boală psihică. Ea capătă semnificația ontologică a unei „crize existențiale” sau, așa cum o numește V.E. Gebsattel, o „nevroză existențială”. Acest punct de vedere lărgește considerabil perspectiva înțelegerii patologiei psihiatrice. Ceea ce contează, în
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
cu un corp de o formă particulară”, afirmă K. Jaspers. Corpul meu mă face ca să mă simt distinct de ceilalți, în stare de normalitate, sau schimbat în raport cu ceilalți, în condiții anormale și neobișnuite (sexualitate, vârstă, boală). După K. Jaspers, eu încetez de a mă mai recunoaște ca fiind eu însumi în următoarele condiții care modifică natura propriei mele persoane, în raport cu corpul: a) în cazul unor alterări ale corpului; b) în cazul unor modificări ale stării de conștiință; c) în cazurile de
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
catalogat ca fiind patologic, „curentul anti-psihiatric” considera „boala psihică” drept un construct artificial, inexistent în realitate, produs de gândirea medico-psihiatrică. Se producea în felul acesta o „ruptură epistemică” între „narațiunea clinică a bolnavilor” și „discursul epistemic al psihiatrilor”. Boala mintală înceta să mai existe, ea fiind un produs al unui „discurs clinic artificial”. 12) Modelul igienei mintale este un punct de vedere lărgit, care tratează tematic boala psihică, asemenea unei stări de anormalitate opusă calitativ stării de normalitate reprezentată prin conceptul
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
orice reacție are la originea ei o cauză, sau un „fenomen cauzal” specific care o produce; 2) conținutul tematic al reacției este în relație direct comprehensibilă cu cauza care a produs-o; 3) evoluția reacției depinde de cauză și ea încetează de a se mai manifesta odată cu anularea sau dispariția cauzei care a produs-o. Mecanismele reacției Din definițiile de mai sus rezultă că reacția este un „răspuns” specific al persoanei la „acțiunea” neobișnuită a mediului fizic sau social al acesteia
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
suprimată datorită contracțiilor musculare. Bolnavul, nemairespirând, se cianozează. Secrețiile bucale apar în comisurile buzelor sub forma unei spute roșii datorită faptului că bolnavul își mușcă limba. Pot apare și emisiuni spontane de urină sau fecale. d) Când atacul convulsiv a încetat, bolnavul își reia respirația. O respirație ritmică, sacadată, stertoroasă. În această fază bolnavul nu este încă revenit la starea de conștiință clară. Este faza de comă post-accesuală, de scurtă durată. e) Revenirea din coma post-accesuală este marcată printr-o scurtă
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
pseudosolidaritate umană prin similitudine. Deși puternic colectivizat, omul se va simți izolat emoțional-afectiv, victimă a puterii de sugestie a imaginilor. Acțiunea repetată a audio-vizualului va sfârși printr-o adeziune automată, inconștientă și involuntară, de tipul unei comunicări empatice. Omul va înceta să mai gândească singur, acceptând și așteptând ceea ce i se oferă din partea mass-mediei. Imagologia persoanei umane, va domina aspectul formal-extern al acesteia, sfârșind prin a o reduce exclusiv la aceasta. Ea este autentică, dar ireală, întrucât anulează sau reprimă identitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
ale grupelor umane. El este reperul acestora, dar, concomitent, și sursa care alimentează grupele umane și pe fiecare individ în parte. Prin alterarea sau dizolvarea sufletului colectiv, individul, ca și grupele umane își pierd sensul, rațiunea lor de a fi încetează, întrucât nu mai au nici un reper, nici o normă. De aici și prăbușirea în confuzie, irațional, în conduite și reprezentări colective absurde. Toate acestea reprezintă premisele care stau la baza apariției și dezvoltării psihozelor colective, pe care le vom analiza în
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
durează atâta timp, cât evoluează din punct de vedere clinic boala și tratamentul administrat. O dată ameliorată sau chiar remisă starea clinică, bolnavul iese de sub îngrijirea medicală, reintrând în familie, profesiune, societate, ca oricare alt individ. Din acest moment, clinica psihiatrică încetează de a-și mai exercita acțiunea sa de supraveghere și tratament al acestuia. În plan social, mai exact, în relațiile statului cu bolnavul psihic, lucrurile stau însă cu totul altfel. Nebunia este resimțită ca infamată, ca un pericol social. Eticheta
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
motiv, numai de ordin științific, ci ele sunt și de ordin moral. Descoperind și demonstrând faptul că nebunia este expresia unor fenomene psihice morbide, psihopatologia va compensa complexul colectiv de culpabilitate al societății față de nebunie și de bolnavii psihici. Nebunia încetează de a mai fi o „vinovăție”, o „pedeapsă”. Ea se integrează umanului și este cognoscibilă și înțeleasă ca atare. Persoana umană poate fi la fel de bine sănătoasă sau normală psihic, după cum, în egală măsură, poate fi alienată sau bolnavă psihic. Sănătatea
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
stilului oral pe care le cităm: fraze interogative și exclamative, ziceri tipice, construcții întrerupte, așazisele anacolute, expresii idiomatice, proverbe, locuțiuni verbale, repetarea cu inversiunea ordinii cuvintelor, rotacizarea specifică limbii muntenești, mai-mult-ca-perfectul perifrastic ș.a. De asemenea se observă că, atunci când dialogul încetează și încep comentariile scriitorului, acesta folosește și aici felul de a vorbi al personajelor sale, prin intermediul stilului indirect liber. Tudor Vianu precizează că I.L. Caragiale nu este un scriitor colorat. Principala modalitate de evocare a scriitorului o reprezintă descrierea oamenilor
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
făcut la Paris, că n-ai coborît la Albergo Quirinale, dar veți locui împreună." Cu ochii minții se țin de talie, "bucurîndu-se de orașul roman, de ruinile sale care le vor aparține dintr-odată cu totul." Bărbatul continuă să-și închipuie, neîncetînd să anticipeze, să revadă, să reconstruiască scene din trecut. Cu cît se proiectează în viitor, cu atît se afundă mai mult în trecut; cu cît face-desface-reface relațiile cu Henriette și Cécile, cu atît incertitudinea sporește și angoasa se instalează. Tocmai
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]