8,610 matches
-
artă. Desert Rose se afla În dormitorul din spate, Își punea o rochie de catifea superbă, lungă, cu un voal negru transparent, cu un corset din piele și mâneci-clopot din șifon, ca de zână. Era veselă și arăta uluitor În ținuta ei foarte teatrală, care i se potrivea ca o mănușă. Își puse o pereche de pantofi Înalți cu model de leopard și-i aruncă lui Kitty o privire radioasă, care Însă deveni brusc Îngrijorată. — Ce faci? Nu te Îmbraci? Grăbește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
bluză diafană, albă, cu broderie, foarte strâmtă pe talie și foarte În genul anilor ’50. Bineînțeles, cu sutien negru, nu alb pe dedesubt - un mic capriciu. Când intră În laboratorul foto abia o observă pe ea, cu atât mai puțin ținuta ei superbă. În cele din urmă Își Încheie negocierea și Închise telefonul, privind-o cu mintea În altă parte. — A, apropo, arăți minunat. Un Mercedes negru, decapotabil, alerga pe curbele Înguste din Bel Air. Șoferul și pasagerul - un bărbat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
carele ești ăn Ceruri, Sfințească-se numele Tău...!” Dar, pădurea gândurilor tot la Vasilica îl purta... Într-una din zile, își aminti el, că, a găsit-o în casă plânsă, cu cartea; De-ar fi Moldova-n deal la cruce” ținută strâns la piept... O citise toată. Era fericită. ”- Este cea mai bună... din tot ce-ai scris” îi zise ea printre lacrimi. Ea era o entuziastă în general, dar mai ales era cuprinsă de entuziasm de tot ce scrisese Iorgu
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
arestare, În ianuarie 1941, ca frate de cruce), cât și ca medic cu adevărat uman la spitalul din Cisnădie, unde se făcuse cunoscut ca doctor incoruptibil. Devotata lui nepoată, Roxana, Îi Îndeplini și ultimele dorințe: de a fi Înveșmântat În ținuta legionară și de a fi Înhumat În cimitirul Viișoara din Ploiești, orașul În care Flor se născuse și urmase clasele primare și cele liceale. Dormi, camarade Flor Strejnicu, dormi În pace! Noi, cei rămași Încă pe Pământ, credem că Dumnezeu
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
de traistă», «a doua coajă de la mămăligă», «protoplasme ce Întindeți pseudopode după mămăligă» și multe alte epitete pitorești erau greu Înghițite de persoane cu educație aleasă. Afișa un dispreț fățiș față de informatoare, Îi plăceau curajul și spontaneitatea, dar uneori o ținută perpendiculară i se părea impertinență și atunci pocnea cu sete cu mâna ei lipsită de finețe, care exprima patimă și violență. Cu toată duritatea ei afișată, cu tot cinismul usturător, cu toate urletele ce treceau dincolo de garduri, cu toate palmele
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
când vor afla că autorul le consideră cele mai frumoase dintre câte femei a văzut În cele 27 de țări din trei continente, pe care le-a vizitat de când, fugind de teroarea comunistă, s-a stabilit În Germania. Numai că ținuta vestimentară a concetățenelor noastre și de la sate, nu numai din orașe este atât de impudică și de caraghioasă că și curcile râd În hohote. Prin scrierile sale, toate pline de idei moralizatoare, Constantin Brin se afirmă viguros ca un umanist
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
să vorbească-n microfon, repede și sictirit, anunțând începutul concursului de "miss". Se înscriseseră vreo șase candidate care s-au și ivit, în costume de baie, în fluierăturile și aplauzele celor de pe margine. Purtau pantofi cu toc înalt și în ținuta lor era ceva... ciudat, artificios, o grație jucată, și care le prindea totuși minunat. Sânii erau urâțiți de cupele sutienelor, în schimb era greu să-ți desprinzi ochii de pe pubisurile lor deja boltite, provocatoare, de pe ușoara încrețire a slipurilor între
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
este vorba despre un proiect foarte ambițios care încearcă să combine ideile de pop-art. Eu țin foarte mult la asta, de răspândire a culturii prin ediții de tip „Biblioteca pentru toți“, cu o arhivă echivalentă cu o bibliotecă de înaltă ținută, din care poate nu accesezi nimic, dar despre care e bine să știi că o ai acolo. În casă nu ții ziarele pe care le citești zilnic, în casă ții Război și pace. De câte ori citești romanul ăsta? Dar îl ai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
profesor universitar suedez care vine de la Heidelberg și avem de gând să-l ducem la Ma Tante’ s. Eva Wilt se urcă fericită în mașină, iar până ajunseră la Ipford, mintea ei socoti prețul mașinii și al casei, semnificația unei ținute lejere în localul Ma Tante’s îunde auzise că aperitivele gen cocteil de crevete costau 95 de pence) și faptul că dr. Pringsheim urma să-l distreze pe profesorul universitar suedez. — Aveam de gând să merg pe jos până-n oraș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
din umeri - poate l-am putea lăsa în grija ta. Rânji, arătându-și dinții. Dădu iarăși din umeri. Rânjetul dispăru. - Oricum, atâta vreme cât nu se mai află aici... Iar în ce o privește pe mamă... Se întrerupse. Și, brusc, își redresă ținuta, ceea ce îl trezi din nou la realitate pe Gosseyn. Breemeg spuse cu toată seriozitatea: - Îmi dau seama, ea e singura femeie pe o navă cu o sută șaptezeci și opt de mii de bărbați. Așa că - avu iarăși un rânjet - vor fi vreo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
și că un bărbat pe care-l cunoștea, o remarcase pe neașteptate și o invitase la cină Nu după multă vreme, a încetat să vină să mă mai vadă. Dar se schimbase ceva în ea. Avea, într-un fel, altă ținută. Gosseyn nu avu de pus alte întrebări sau de făcut comentarii. Ceea ce auzise îi dădea o nouă perspectivă asupra Mașinii Jocurilor. În ce o privește pe femeie și legătura ei cu paznicul de noapte de la hotel - întotdeauna fuseseră probleme în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
picioare! Un bărbat cu o fire puternică, cu o față prelungă și tenul bronzat, de înălțime medie - ceva mai puțin de un metru optzeci - hotărât, care părea calm și puternic; și care, într-un fel, reușea în tot ceea ce făcea: ținuta pe care o avea, fiecare gest, reflecta puterea super-creierului său și... Semantica Generală. De unde se bronzase, nu putea decât să bănuiască. Dar presupuse că o sursă slabă de radiații din interiorul capsulei făcuse parte din sistemul de întreținere adaptat nevoilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]
-
enesciană, și tot așa, lista subiectelor ar fi lungă, dar nu interminabilă. În fine, datorită faptului că pentru festival „vin bani“, se construiesc în jurul lor evenimente și concerte. Bine, rău, asta e. Dar nu credem că prea multele concerte-spectacole dau ținuta unui festival de anvergură. Apoi. Locul muzicii și creației enesciene. Totuși. Același sentiment că muzica enesciană a fost expediată lateral pentru a face loc sălilor pline cu mii de melomani, cu alte muzici și alte formații de prestigiu. Sigur că
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
tipa visurilor tuturor, ceva gen blonda visătoare din reclamele de la tv. Încercă mai mult o bluziță de cașmir stacojiu, cu mânecile bufante și încheiată la spate cu doi nasturi frumoși de sidef. Dar asta mergea bine cu blugii, era o ținută disco în care nu trebuia să se bage. Găsi și o rochie mai pretențioasă, cu guler pătrat de dantelă, croită dintr-o pânză topită gălbuie, cu cordon de lame auriu și flori mari, palide, aplicate pe poale, ceva de la Fondul
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
simțit o mai puternică fascinație ca în acel moment; Traian se deșirase incredibil, avea poate un metru și optzeci înălțime. Purta un trening roșu ca flacăra, bluză și pantaloni, în picioare avea bascheți, dar tot aspectul său fizic contrasta cu ținuta asta sportivă. Mâinile, fața îi erau zbârcite, mersul clătinat părea de om bătrân. Doar după ochii lui sticloși îl mai puteai recunoaște. Era efectiv o ruină. Nu numai eu ci și ceilalți care stăteau la coadă la cele două ghișee
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
trăia, pentru ceea ce ea poseda ca recuzită sofisticată în acest domeniu. Când suna de intrare, noua colegă se îndrepta prima spre ușa clasei, cu mișcări foarte iuți, "înțepate", mișcări de fată vioaie, obișnuită să poarte toc înalt și dădăcită în privința ținutei în mers. Pantofiorii ei, de măsura cea mai mică la femei, făceau întotdeauna zgomot, un țocăit caracteristic, după care mai târziu o recunoșteam imediat, înainte s-o văd, încă din capătul culoarului cu mozaic alb și roșu. Mă întreb când
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
cârlionți strălucitori. Ne-am îmbrățișat din nou, dar de data asta ea se agita cu o voință de profanare care-o făcea să uite de orice. M-am ridicat în ciuda strânsorii ei și mi-am pus haina. Mi-am aranjat ținuta răvășită în oglindă. Părul îmi era ud și despărțit în șuvițe. L-am pieptănat din câteva mișcări. Gina se ridicase și ea, își trase tricoul și, cu părul buclat, desfăcut, se sprijinise de umărul meu. Ne priveam în oglinda scânteietoare
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Când mi-a dat voie să mă uit, nu mi-a venit să cred. Furoul era negru și lucios, cu dantelă neagră. Îi ajungea până mai sus de pulpe, așa încît i se vedeau chiloțeii cache-sexe, tot de mătase neagră. Ținuta asta senzuală contrasta cu fața inocentă, bună, copilărească a Ginei. Am luat-o în brațe și am întins-o pe covor. Ne mângâiam cuprinși de-un soi de furie deznădăjduită. Gâfâind, strîngîndu-mă după umeri cu toată forța ei, ea îmi
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
mai dădea nici o atenție la școală. După primele săptămâni din trimestrul al treilea m-am mutat iarăși din banca ei, fără ca ea să reacționeze în vreun fel. Era foarte schimbată, ca și când s-ar fi maturizat cu câțiva ani. Căpătase în ținută un soi de mândrie și sfidare. Arăta acum că nu mai șovăie, că, în fine, știe ce vrea, e matură și puternică. Nu se mai alinta în timp ce vorbea cu colegele, ci, în tot ce spunea, avea o anume suficiență enunțiativă
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
-ți văd figura, și când colo tu arăți minunat, ai un zâmbet care-ți ridică și mai mult pomeții, iar linia sprâncenelor tale e mult mai puțin circumflexă și autoritară decât mă așteptam. Capul tău e drept și mândru, iar ținuta lui, ușor virilă, îți dă acea ambiguitate care mă fascinează. Mă ajuți să-mi scot hainele groase, cu dâre de zăpadă pe la încheieturi, și rămân în pulovărul meu roșu, pe gât. Mă așez pe pat, pe cerga roșie, așa încît
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
altă lume, nu în mahalaua prăpădită Dudești-Cioplea. Mama ei, nu prea întreagă la minte, care obișnuia să umble goală prin casă (ba chiar și pe noi, când îndrăzneam să mergem s-o chemăm la joacă pe Puia, ne primea în ținuta asta edenică, uimindu-ne și înspăimîntîndu-ne cu pielea ei parfumată, cu formele ei ca trase cu florarul) îi croise toată garderoba și-o înțolea și desțolea exact ca pe o păpușă, fantezist, cu pliscuri și volănașe, în rochițe de voal
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
duzini întregi de cămăși. Apoi, pe când mă bărbieream, m-am tăiat, dar am continuat să dau cu briciul peste tăietură; îmi umflai pieptul la limită și-mi supsei burta, pretinzând în sinea mea că, într-adevăr, această siluetă excepțională este ținuta mea obișnuită. Când am fost servit cu cafeaua, am dat-o la o parte, capricios ca un copil, deși mirosea frumos și tare aș fi vrut s-o beau. Pe negândite, în dimineața aceea, m-am confruntat cu adevărul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
în livrele roșii și cu mănuși albe schimbă farfuriile și aduc alte platouri cu fel și fel de mâncăruri. Lacheul care-i servește pe oaspeți se apropie de mama și vrea să-i pună mâncare în farfurie, dar, văzându-i ținuta, dă să se depărteze. Mama, însă, înșfacă paleta de pe un platou și se servește singură. Încremenesc - dacă o văd oaspeții? Dar mama își tot cară la mâncare în farfurie, în timp ce lacheul, cu o figură nedumerită care mă face să sufăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
că-mi fuge pământul de sub picioare. Chiar de la intrare, i-am zărit cascada de păr auriu înconjurându-i umerii. Nu mă observase și am putut să o studiez puțin. Silueta, ușor împlinită, era la fel de delicată. Îmbrăcată discret, elegant, cu aceeași ținută dreaptă, frumoasă. Vorbea, dădea mâna, saluta pe cei veniți cu un surâs ce mi s-a părut trist. În jurul ei plutea inefabilul. Așa mi s-a părut, așa am revăzut-o. Când i-am dat mâna a făcut un gest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
și pe "amiral", dar nu putea veni la concert, fiind încă la cursuri. După discuția privind toaletele cu Camelia, mi-am adus aminte că nici eu nu prea stau bine la acest capitol. N-am ținut niciodată la ștaif, preferam ținutele sport. Aveam și câteva costume, dar în ultima perioadă pusesem ceva kilograme pe mine... Trebuia, îmi ziceam, pentru Ateneu și lojă, ceva închis la culoare și nu aveam decât un costum "de protocol", care atunci când l-am pus pe mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]