7,964 matches
-
ales că este mai mult decît doar o voce: este iubirea însăși, este încrederea, certitudinea... nu știu cum reușește, dar îmi ține companie într-un mod miraculos, dincolo de aparențele realității concrete, devine ceva mai adevărat decît concretul... Am găsit la ea o profunzime nesperată și o căldură necondiționată, o intensitate a sentimentelor de care aveam nevoie, o reciprocitate implicită. Ea știe să simtă intens, să accepte și să aparțină, să vrea și să dea totul într-o corespodență care înțelege și este mai
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
Amintirile rechinului Lui Stanley Hall 19271998 Un gentleman și un cărturar UNU Herbert Ashe, inginer la Căile Ferate din sud, dăinuie încă sub forma unei amintiri vagi și șterse în hotelul din Adrogue, printre caprifoii înmiresmați și-n profunzimile iluzorii ale oglinzilor. Jorge Luis Borges 1 Relicva unui lucru năruit în proporție de nouă zecimi Eram inconștient. Încetasem să respir. Nu știu cât a durat, dar motoarele și rotițele care mențin mașinăria umană în stare de funcționare trebuie să se fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
corp mișcător de concepte și imagini pe jumătate întrezărite. D i s T an ț ă m-am dat încet jos de pe sofa și m-am târât pe podea, spre televizor, încercând să pătrund mai adânc cu privirea în vastele profunzimi ale zumzetului gol din spatele sticlei. M-am apropiat și creatura a prins știre de prezența mea. A mărit viteza și a ieșit din câmpul vizual, dispărând dintr-o mișcare iute, fulgerătoare, dincolo de colțul din dreapta jos al ecranului. M-am târât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
viteza și a ieșit din câmpul vizual, dispărând dintr-o mișcare iute, fulgerătoare, dincolo de colțul din dreapta jos al ecranului. M-am târât mai aproape, mai aproape, mai aproape, încercând să mai întrezăresc ceva sau să reconstitui din memorie arătarea din profunzimile vaste ale electricității statice, și apoi... 58801 Storr A Plombă de aur.....55876 Storr ochi O ochi 91916 Storr A.L, Bun ascultător......69741 ochi O ochi Storr L.O, „Totu-i în trecut....52927 Storr ochi ochi filme.....61229
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
și negru, cu excepția verdelui slab al Stelei Polare. Nu mai exista nici un contur, nici o siluetă a bibliotecii și-a spatelui televizorului răsturnat, doar eu călcând apa, singur în mijlocul acelei vaste și fundamentale forme conceptuale; conceptul ca mediu, cu propriile sale profunzimi și înălțimi caracteristice, mișcându-se, schimbându-și locul și modificându-se odată cu timpul și perspectiva, așa cum fac toate cuvintele, ideile și conceptele. Nu nu nu. Am încercat să mă dezbar de acel fel de-a fi, să împing ideea înapoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
prin mansarda aceea mică din ce în ce mai departe într-o mare de idei, lăsând în urmă cărămizile și piatra casei. Nu sunt mulți oameni pe lume care să ajungă atât de departe ca mine, care să se poată ține la suprafața unor profunzimi atât de mari. Transpira din ce în ce mai tare. Petele de umezeală de la subsuori se lățiseră și altele noi i se formaseră în jurul gâtului. — Geniile nu înnebunesc, zise el. Asta nu înțeleg oamenii. Ajung atât de departe în larg, încât apa devine ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
înțeleg oamenii. Ajung atât de departe în larg, încât apa devine ca sticla și pot să vadă la kilometri distanță și văd atât de multe și-n feluri în care alți oameni n-au mai văzut până atunci. Trec peste profunzimi atât de mari, jos jos jos mai jos, iar unii dintre ei sunt înghițiți. Ceva țâșnește din gândurile lor dinăuntrul propriilor capete, prin actul însuși privirii și-al gândirii - pentru că adâncul albastru se află și acolo, înăuntru, înțelegeți? Și-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
concentrat cu toată ființa. Mark Richardson Mark Richardson Mark Richardson. — Atât de departe, spunea Nimeni în barbă și-i auzeam pașii mișcându-se în jurul lămpii. Atât de departe. Cât e de frumos, câtă simplitate. Ce mare și ce adânc. Peste profunzimi atât de mari. Lucrurile pe care le-am. Lucrurile pe care le-am... Scoase un strigăt ascuțit și înspăimântător. Am crezut că a căzut în genunchi, dar nu era așa - piciorul lui stâng fusese tras prin podeaua din dale albe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
Cine era el? — Nimeni? Am încuviințat. Scout împunse resturile din farfurie. Cred că-mi plăceai mai mult când nu vorbeai. Cred că-mi plăceai mai mult când nu ascundeai nimic. — Dar nu ascund nimic, zise, ridicând ochii spre mine, iar profunzimea personalității ei mă lovi ca un ciocan. Și nu știi nimic despre mine. Gura mi se deschise singură pentru a rosti o scuză, dar am forțat-o să se închidă la loc. După câteva secunde, Scout se înmuie murmurând pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1862_a_3187]
-
mulțumește să descrie această stare de spirit și să stabilească existența sa la degenerați și la isterici. Nordau afirmă că, influențați de misticism, artiștii falsifică realitatea în operele lor, schimbă sensul lucrurilor dând semnificații pretențioase și absurde cu iz de profunzime unor lucruri sau fenomene anoste sau lipsite de importanță. Așadar se exagerează în mod eronat până la paroxism banalități ce nu merită considerare. Forma logicei mistico-artistice este determinată de gradul de cultură, de informația posedată de degenerat sau de isteric. Misticismul
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
provocate de sifilis - din a cărei cauză moare la 46 de ani în 1867, înalța ectenii diavolului, cum, spre exemplu, reiese clar din poezia Litaniile lui Satan: Glorie și mărire ție,Satan, în înălțimile Cerului, unde tu domneai, și-n profunzimile Infernului, unde, învins, tu visezi în liniște! Fă ca sufletul meu, într-o zi, sub arborele științei, Alături de tine să se odihnească... Pe parcursul a cinci volume ce compun lucrarea Dégénérescence, Max Nordau realizează un adevărat tur de forță în ceea ce privește arta
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
și talent (nici nu se pune în discuție noțiunea de geniu), de a produce efectiv artă, a trecut la ”conceptualizare” reducând ceea ce cândva ar fi fost o creție artistică vizibilă în planul fizic la teorii denaturate și lipsite de orice profunzime, sporind astfel numărul “filosofilor” și al “scriitorilor”. Caracteristica principală a ceea ce este denumit “artă” în ultimile decenii este fără îndoială superficialitatea, iar pasivitatea, combinată cu superficialitatea sînt... premise importante pentru modul de gândire care generează kitsch-ul<footnote Matei Călinescu
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
Împlini. Într-o lume care nu prețuiește decât tinerețea, oamenii sunt puțin câte puțin devorați. La prânz, remarcă o catolică. Nu era greu, purta la gât o cruce mare de fier; În plus, pleoapele Îi erau umflate pe dedesubt, dând profunzime privirii - semn după care poți adesea recunoaște femeia catolică sau chiar mistică (iar uneori, e drept, pe alcoolică). Păr lung și negru, piele foarte albă, cam slabă, dar drăguță. În fața ei se așezase o fată cu părul blond-roșcat, genul helveto-californian
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
cu Hubczejak când afirmă că orice filozofie nouă, chiar și atunci când se exprimă sub forma unei axiomatici pur logice În aparență, În realitate este asociată cu o nouă concepție vizuală despre univers. Aducând omenirii nemurirea fizică, Djerzinski a modificat În profunzime concepția noastră despre timp, este evident; dar cel mai mare merit al său, crede Hubczejak, e acela de a fi stabilit elementele unei noi filozofii a spațiului. Așa cum imaginea lumii Înscrisă În budismul tibetan este inseparabilă de o contemplare Îndelungată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
Dar trebuie să ascundă cumva chestia asta - că nu prea știe să înoate și că îi e teamă de adâncime - drept pentru care stă mai mult unde e apa mică. Asta nu se potrivește cu unul care explorează mereu în profunzime, ca el. Aici nu se scufundă însă atât de mult. Elementul ăsta îi este străin, așa cum i se mai întâmplă doar cu puține elemente. Anna și Rainer fac multe mișcări din care să reiasă că știu bine să înoate. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
creierul lui e o gaură mare care s‑ar mai putea numi, cu un termen general, neant. Când liceenii discută între ei, sunt pur și simplu alături unul de celălalt și tocmai în această simplitate a formei exterioare se exprimă „profunzimea incomensurabilă a conținutului”, spun ei pe două voci. Adesea e foarte interesant să‑ți observi semenii, iar în acest scop te poți așeza pe un trunchi de copac. Țelul ne stă pe limbă și se numește iubire. Rezervorul inepuizabil care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
nu‑i are în fața ochilor decât pe Hans și pe Sophie, într‑un soi de înțelegere care nu‑i la nivelul lui, ci pe alt palier, mai profund. Asta‑i superficialitate, pe când la el și la Sophie e vorba de profunzime. Profunzimea nu merge în jos, ci în interior. Rainer spune că nu se sinchisește nici de Dumnezeu, nici de părinții lui, pe care‑i urăște, da, și pe Dumnezeu îl urăște, de asta sunt mai liber decât voi doi! Rainer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
i are în fața ochilor decât pe Hans și pe Sophie, într‑un soi de înțelegere care nu‑i la nivelul lui, ci pe alt palier, mai profund. Asta‑i superficialitate, pe când la el și la Sophie e vorba de profunzime. Profunzimea nu merge în jos, ci în interior. Rainer spune că nu se sinchisește nici de Dumnezeu, nici de părinții lui, pe care‑i urăște, da, și pe Dumnezeu îl urăște, de asta sunt mai liber decât voi doi! Rainer a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
mărturisi. Știu totul despre voi. Vă pot oferi eu mai curând date despre oricare. Și despre mine. Să vă cunoașteți mai bine atât camarazii, cât și adversarul. Practic, trebuie să admit, suntem adversari. Teoretic, dacă ar fi să cercetăm în profunzimea noastră cea mai obscură, situația e, poate, mai complicată. Știind tot ce știu, am dreptul să vă spun că dumneavoastră, împreună cu delictele, reale, dar destul de neînsemnate, pe care le-ați comis, nu căpătați decât importanța pe care v-o acord
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
generos, rotunjit de maturitatea voluptoasă a femeii, iar mișcările Îi erau pline de o grație seducătoare. Femeia era Îmbrăcată elegant, o tocă mica, așezată discret pe cununa de păr arămiu, Îi umbrea ochii de un albastru cenușiu și de o profunzime care-i făcea să-și schimbe nuanța ajungînd aproape pînă la negru, pe măsură ce emoțiile se succedau rapid cu chipul ei. Vorbea cu glas blînd și scăzut, privind spre bărbatul de lîngă ea și zîmbindu-i voluptos, vorbea cu vioiciune, cu sinceritate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
ara / cu trei degete. Și, fiindcă logosul - forță primordială a lumii - e ambivalent, pătruns de rugăciune, exprimând-o sau alcătuind un iad / al vorbirii fără întrerupere, poetul este cel care, mai mult decât toți ceilalți oameni, poate să-i sondeze profunzimile și să-i împartă melosul semenilor: ca un miner al cuvintelor cobor în adâncimile / cititului și scrisului. tabernaculul cărții sau mic / mormânt. nu știu: să aprind lumânări sau să mă scald / în lumina spicelor apei celei luminate. ca un miner
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
reflecta asupra acestei orientări artistice, înainte de a o incrimina. În ceea ce-l privește, așa cum arătam la început, Daniel Corbu este, cu siguranță, un poet a cărui operă îl situează în nucleul postmodernismului românesc, scrisul său având, între alte caracteristici, o profunzime și o gravitate, care îl fac sinonim cu Poezia, fără a supralicita cătuși de puțin termenul, situându-l deasupra curentului. O observație însă, care se impune de la început, este că Daniel Corbu se abate oarecum de la acest curent, la nivel
Aventura lecturii : poezie română contemporană by Mioara Bahna () [Corola-publishinghouse/Imaginative/367_a_1330]
-
l-au fascinat, în Discurs sau dialog despre limba noastră deschide un dialog imaginar, pasionat, cu Dante, pe problemele limbii literare italiene folosită de cei trei predecesori, dacă ea se numește italiană, toscană sau florentină. Observațiile filologice sînt de mare profunzime, iar Machiavelli are grijă să-și dea dreptate. Discursul ultim aparține autorului și se încheie cu umor involuntar: Cînd am terminat de vorbit, Dante, care m-a ascultat atent, acceptă că am dreptate și dispăru." Îi dăduse dreptate că dialectul
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
funcția, și-a cîștigat eternitatea. Fiind anulat omul de acțiune, rămîne gînditorul de după acțiune, fără să fie vorba de o metamorfoză a personalității, ci doar de o desăvîrșită împlinire a ei, în plan spiritual. Nu putem accepta asociația lipsită de profunzime, nu și de o anumită maliție mimînd umorul, făcută de un mai nou exeget (L. Russo), între destinul ideilor lui Savonarola și cele ale lui Machiavelli, care, prin ironia soartei, ar fi fost acoperite deopotrivă de formula "profeție dezarmată". Deci
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
o fantomă, dar o fantomă necesară, căci el reprezintă statul; tot ceea ce se mai poate spera este ca el să facă o alegere fericită. Nu este atît de ușor pe cît s-ar crede, pentru un suveran, să cunoască în profunzime caracterul celor pe care vrea să-i ia în slujba lui; căci oamenilor obișnuiți le este la fel de ușor de a se deghiza în fața stăpînilor, pe cît le este de greu principilor să-și ascundă adevărata natură, de ochii publicului. La
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]