7,057 matches
-
oferirea unui serviciu ineficient sub aspect economic, presupunând costuri ridicate. În situația În care serviciul ar fi subcontractat către o firmă privată, există riscul ca acea firmă să obțină un drept de exclusivitate pentru oferirea acelui serviciu și să se sustragă astfel presiunii concurențiale. În situația În care serviciul este furnizat prin intermediul pieței libere, există riscul cartelizării și, prin urmare, al unor prețuri superioare celor la care o instituție publică ar furniza serviciul În aceeași situație. Dacă există astfel de eșecuri
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
creeaza și pe acela de a pune în mana teroriștilor un bogat arsenal de mijloace care pot avea consecințe catastrofale. Potrivit estimărilor unor oameni de știință, ar fi suficient ca un cercetător corupt sau în slujba unei organizații teroriste să sustragă zilnic o mică cantitate de plutoniu și în timp de 60 de zile, ar putea acumula doza necesară pentru a face o bombă nucleară comparabilă cu cea lansată la Nagasaki în 194511. Internaționalizarea terorismului ridică, totodată, o serie de probleme
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
dintre acestea. Diferențele existente în ce privește reglementările în materie de extrădare au dat și vor da în continuare naștere la variate conflicte de jurisdicție și politice. Este bine cunoscut că numeroși membri ai grupărilor teroriste din Italia și Germania s-au sustras răspunderii pentru crimele odioase comise, refugiindu-se în alte țări. Adeseori procedurile interne sunt extrem de complexe și îndelungate, făcând imposibilă pedepsirea celor vinovați de terorism. Reprimarea terorismului ridică, de asemenea, probleme serioase în ceea ce privește azilul. Comunitatea internațională se străduie să ajungă
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
noapte. Un film, într-o seară, întîmplător, despre van Gogh. Ce-ar mai fi putut aduce nou un film despre, evident, nebunia pictorului? După ce totul fusese spus? Eroare. Filmul, despre care nu știam nimic, despre care nu știu nimic, se sustrage seriei vulgarizatoare și, cu o inteligență regizorală ieșită din comun, își "decupează" din nebunia pictorului doar segmentul în care roșcatul vine la Saint Rémy, se instalează tacticos în orășel și urmează cuminte tratamentul prescris de mai mult decît originalul său
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cu cele bune și firești ale lumii. E, pur și simplu, fericit în lumea în care trăiește. Mai poate fi în stare de compromisuri? Frumoasa și seducătoarea femeie tînără din film, văzînd că întîmpină rezistență din partea bărbatului de a-l sustrage clanului pervers, și simțind că începe să se îndrăgostească de el, devine conciliantă, raționînd cu voce tare: văd că-ți plac ăștia, dar nu e crimă să alternezi, să faci, of, amor cu ei, dar, din cînd în cînd, și
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
degetele diavolesc rășchirate: capul și mîna, atît, suficiente pentru sugerarea demoniei. Șarja lui Ross, virtuos profesională, augmentează expres masca: un Mefisto văzut de un nordic Kirchner. Fotografia maturului Nae Ionescu, monden-fascinantul magistru, induce același aer demonic. E greu să te sustragi acestei hipnoze, amplificată de mîinile cu degete viril-agile, de prestidigitator, de papionul cu buline, de batista butonierei, hipergonflată. Dar mai ales... mai ales... de privirea brună, părelnic brună. Părelnic, pentru că mărturia fostului student Mihai Șora explică enigma acestei priviri: magistrul
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
programul monumental, temperînd zelurile interesate ale artizanilor și activiștilor. Nu ar fi defel rău să o facă și acum, competent și imperativ, obligînd administrațiile să se supună rigorilor morale și stilistice. Arta de for public ar putea, astfel, să se sustragă, prob și demn, "condamnării" lui Lessing. 17 februarie Ca unul ce mă aflu zilnic la volan, trebuie să-mi recunosc mica aversiune, manifestată spontan și de aceea și foarte difuz ca și cum n-ar exista obiectul precis care o declanșează aversiune
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
trăncăneală" se numea. Ce distanță e însă între vechea lume verbioasă românească, cu păcatele ei endemice, desigur, dar și atît de benigne în finalitate, și contraproductiva văicăreală prezentă, boală, pare-se, fără leac.) Ocazional, în una din zilele trecute, mă sustrag lumii visătorilor și clevetitorilor și mă aflu, pentru cîteva clipe (timpul înseamnă eficiență, înseamnă bani, nu?), în reconfortanta companie a unuia din concetățenii noștri care fac (și tac). Îl cunosc de mult pe acest exemplar emblematic al categoriei prețuind, înainte de
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
cu apă: pentru păcălirea curioșilor. Soarbe și trage din țigara fără filtru, soarbe, soarbe... Trăim într-o lume a văicărelilor. Ziarele și televiziunile întrețin permanentă frăsuială agresă, mizeria și deriziunea fac deliciul condeierilor de toată mîna. Dacă reușești să te sustragi măcar și pentru o clipă acestei infestări programate, lumea, chiar și lumea noastră ți se pare întrucîtva respirabilă. În Gara de Nord, totul e pus la punct, în locul tarabelor sordide, localurile sclipesc elegant și prosper. E o plăcere să intri și să
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
pardon, cu cel din Eminescu), dăinuie obraznic într-un oraș al statuilor nobile. Un singur gest radical a fost făcut: înlăturarea de pe arhitrava Universității a mastodonților proletcultismului local. Hărnicia de pe fațada Casei tineretului, cu lustruirea altoreliefurilor peceriste, nu se poate sustrage semnificației: în mic, șmotrul ăsta îl reflectă pe cel general, agresiva restaurație a național-comunismului autohton. Dacă reprezentațiile revuiste ale lui Iliescu au și grotescul, cumva nevinovat, al veșnicului activist în pragul marii plecări, celelalte acte, ale celor pe care chiar
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
11 octombrie Dacă naivitatea îți dă tîrcoale, atunci tevatura noastră civilizată în jurul Afganistanului te poate face să crezi că, după americani și, hai, după englezi, noi, românii, avem de spus ceva decisiv în ecuația conflictului (motiv, evident, de mîndrie națională!). Sustrași de inventivele televiziuni de la călduțele habitudini obștesc-private, urniți din fotolii și din iatacuri de taină, mandarinii galonați și negalonați ai puterii vocalizează într-o sotto voce grav-cavernoasă, responsabilă, asigurînd masa electorală panicată de iminența războiului să stea cuminte, să nu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
Bucureștiul însuși se confruntă de foarte mulți ani cu ea, reușind doar simptomatic să o rezolve. Adevărat e că ingenioasa și intrepida Capitală a recurs la soluții cvasiprofesioniste, amenajînd spații de expunere acolo unde te aștepți mai puțin, oricum, finalmente, sustrase anonimatului, unele dintre acestea căpătînd cu timpul statute notorii. De e să judecăm casant, atunci chiar Galeria Națională și cea Universală nedestinîndu-li-se incinte special construite pentru acest scop au beneficiat de o adăpostire oarecum improvizată, și asta în urma consumării dramaticului
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
nostalgic în dreptul autoportretului. Formidabil: ceea ce nu observasem acum jumătate de secol, observ acum: garoafa din dreptul inimii ritosului hidalgă e, văd bine, o Românie cu petala Basarabiei mai aprinsă decît celelalte. Întîrziată stupoare! Cum trecuse pînza de inchiziție? Cum se sustrăsese Boușcă pușcăriei? Într-un an, cînd eu însumi mă retrăsesem în necesară recluziune, la Socola, îl văd, o secundă, în curtea stabilimentului pe autorul autoportretului. În lejerul halat-uniformă... Tot acolo, altă dată, într-o toamnă mai umană, la braț cu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
le mai răsfoim. Trotuarele fojgăie acum de exemplare imposibile, vara ieșite doar în izmene trei-sferturi și în maieu, iarna în "geci" ca de tablă. Deși nu ne cunoaștem, o să încep să-l salut cu respect pe omul-manechin. Nu mă pot sustrage, la rîndu-mi, unui pedantism sistematic. Justificat, cred. Urmărind, cu asiduitate bine temperată, topul englezesc (și american, francez, spaniol încă) al romanului actual. Excepțional, oricum. Motivația (oferită mie mai întîi, apoi altora, în dialog) ar sta în reflexul de respingere a
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
statutul ei legitim, anulat brutal de invazia țării în care s-a școlit; da, dar pentru asta ar fi trebuit să aibă inteligența și caracterul unui Franco. De unde!) Descinderea acestuia, de ziua Regelui, în curtea Palatului Elisabeta, nu se poate sustrage simbolului. Ieșit din mașină și făcîndu-și indispensabilele mlădieri de cadînă de cartier, se îndreaptă spre augusta gazdă și, uitînd (oare?) că e doar un invitat, face de fapt gestul amfitrionului, luîndu-l jovial de talie pe monarh și conducîndu-l spre intrarea
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de lume, cîndva cosmopolit Porto Franco. În plin comunism, loc ideal pentru insolit refugiu. Unul cu atît mai regenerator, cu cît se voia lăsat la marginea zgomotului totalitar. De altfel, frazele sumare de pe dosul ilustratelor asta și intenționau: să se sustragă urgențelor asurzitoare și să se complacă (laș?) în solipsist gîngurit. Gînguritul insului evadînd din atelierul de pe Armeană, în ale cărui mari ferestre bătea insuportabilul toboșar al timpurilor noi. Așadar cele patru ilustrate, pe rînd. Cu la fel de laconice adnotări (în paranteză
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
de talia lui Virgil Nemoianu, care de mult a ales Occidentul. Dar ca acum, cînd recentul scrutin a arătat exact ce sîntem și ce merităm, n-am simțit mai acut neputinciosul regret că am rămas aici! Nu într-un București sustras de fiecare dată, curajos, comunismului rezidual de după '90, ci într-un Iași atît de drag dar, vai, atît de trist retrograd. Și fostul timișorean nu e singurul de atare amplitudine spirituală, cu prestigioasă prestație universitară americană (Matei Călinescu, Toma Pavel
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
invazia tancurilor rusești și înstăpînirea hahalerelor autohtone. Abrevierea scriitoarei, dincolo de tăietura ei ludică, diagnostichează exact starea de spirit a junimii din sinistrul interstițiu. Restrîngînd aria la un Iași care, oricum, nu fusese un oraș oarecare, sînt de rememorat secvențe stenice, sustrase cu perspicacitate activismului și securismului local, în stare, acesta, a mai păstra ceva dintr-o strălucită efigie. Restaurantele încă își mai ofereau generozitatea gastronomică și etilică ultimilor boemi, unor Mărgăriți, aflați cîndva în preajma unor Călinești, festinurile terminîndu-se în brumate exoduri
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
peste însemnările mele, mai și producîndu-le clipe de meditație. O faceți, în schimb, dumneavoastră, convingîndu-mă că știți să citiți. Și... totuși... totuși nu prea (iarăși cavalerești scuze), de vreme ce mi-ați cam deviat (intenționat?) sensurile celor notate de mine. V-aș sustrage, o secundă, de la trebi (eminescian, nu?) ca să vă mărturisesc ceva. Din rîndurile dumneavoastră nurlii ar reieși, ce mai!, ramolismentul meu în materie de noutate de ultimă oră. Vă spun că n-ați pipăit prea bine ombilicul chestiunii. Mai întîi, o
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
ar trebui să se petreacă la fel. Acolo unde vocația, talentul autentic își impun prioritatea, soluțiile novatoare nu au decît de cîștigat în credibilitate. Din păcate, generalizata furie resentimentară a nou-veniților oferă un spectacol strident, nici o zonă a globului neputîndu-se sustrage epidemiei. E o rețea fumegoasă de indivizi lipsiți de talent nu și proști care manipulează, cu o perspicacitate prompt mercantilă, proiecte panstatale, de o vacuitate evidentă, mergînd de la găselnița ultimei bienale venețiene, cu unul din saloanele ei naționale realmente gol
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
unei Eve vinovate etern de înșelăciune. Trupul ei "bolnav" de păcat face ca opoziția spirit-materie să aibă relevanță majoră pentru stabilirea normativelor cotidianului, dar și pentru viața spirituală, tot el fiind cauza pentru obsesiva postulare a necesității purificării. Bărbatul se sustrage oricăror învinuiri, el născându-se din femeie și întorcându-se în pământ, fiind mai curând victima transferului maculant al cărnii. Într-un timp potrivnic ei, feminitatea rămâne astfel cea condamnată la a-și reprima atributele definitorii, în încercarea de a
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
se regăsesc într-o lume controlată de dogma care, în fond, apropie magia de sacrificiul creștin, folosind aceeași măsură, a suferinței fizice. În imaginarul colectiv, în siajul discursului clerical, femeia este așezată mai aproape de diavol decât de bărbat, care se sustrage pe cât posibil de sub incidența păcatului adamic. Aparițiile supranaturale sunt de factură diferită, conform tipologiei trasate de Todorov, în funcție de prezența divinității. Între fabulosul popular, mirabilul creștin al hagiografiilor, miraculosul apocaliptic și fantasticul Alexăndriei, imaginarul puterii nu percepe mari diferențe de substanță
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
unități reale", de existență? Preeminența ustensilică a lucrurilor ce alcătuiesc unitatea "lumii" (însăși "lumitatea" ei), despre care vorbesc, de pildă, Husserl, Heidegger și heideggerienii ș. a., se aplică înseși ființării umane concentrată în "practici" cu un sens pur reflexiv? Nu se sustrage aceasta preluării sale prin ceea ce, deocamdată, nu ne apare decât ca fiind ceva din ea însăși, anume prin "practicile" proprii? O altă problemă, desprinsă din cea tocmai formulată, ține de relevanța istoric-antropologică a practicilor omenești integrate într-o unitate de
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
condiția de nimic a posibilului obiect. Pe de o parte, acesta apare ca un fapt al limitării din sine a conștiinței (constituante), iar pe de altă parte, ca un exces al acesteia, care îl cuprinde, totuși, chiar și atunci când se sustrage în condiția datului sau se retrage în aceea a nimicului. De aici lipsa de semnificație a unei "fenomenalități" pure în privința surprinderii fenomenului (veritabil sau retras) și, în compensație, semnificația totală a unei "fenomenologii" pentru condiția de "fenomen". Aceasta înseamnă, în
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
nu al ființei ființării); de aici, se pare, o rațiune pentru metoda "scoaterii la iveală a temeiului ...". Totuși, poate fi vorba, chiar aici, și despre o "prejudecată judicativă": temeiul este, deja; potrivit prejudecății heideggeriene, ființa este temeiul, dar ea se sustrage actului de recunoaștere ca atare, trebuind să se sustragă, pentru că ea este în măsura în care este Dasein-ul, adică în măsura în care această ființare căreia îi este constitutiv faptul-de-a-fi se constituie pe sine. Situația aceasta paradoxală, de schimbare a sensurilor judicativ și non-judicativ între ele
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]