72,399 matches
-
și unei creșteri a încasărilor: aceasta este obținută printr-un mai bun randament al impozitului, puțin mai bine repartizat, redus pentru cei mai săraci și mai bine încasat. Dar, din 1672, reluarea războiului extern antrenează dificultăți financiare care nu vor înceta să crească pînă la sfîrșitul domniei. Deficitul bugetar devine regulă, în ciuda creșterii constante a impozitelor, a creării de impozite noi (capitație și zeciuială) și a instituției *fermei generale, în ciuda, mai ales, a recurgerii la expediente tradiționale care sînt, între altele
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
originea lor, chiar și atunci cînd păreau că nu se luptă decît cu abuzurile revoltătoare sau ridicole și lovind acești arbori funești la rădăcinile lor cînd păreau a se mărgini la a tăia din tulpina lor cîteva ramuri rătăcite [...]; dar, neîncetînd niciodată să reclame independența rațiunii, libertatea de a scrie, ca pe dreptul, ca pe salvarea speciei umane; ridicîndu-se cu o neobosită energie împotriva tuturor crimelor fanatismului și ale tiraniei; urmărind în religie, în administrație, în moravuri, în legi, tot ceea ce
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
de altă parte, nu ne putem atinge de aceste probleme fără să zdruncinăm întregul credit financiar, întregul comerț, întreaga industrie. Dacă statul intervine între patron și muncitor pentru a fixa salariile, libertatea din care comerțul a trăit pînă în prezent încetează să existe și așteptînd ca el să poată să se refacă sub legi noi, Dumnezeu știe cît timp, cîte dificultăți și cîte suferințe vom traversa! Nenorocirea este că acum șaptesprezece ani, în 1831, cînd muncitorii din Lyon au pus aceste
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
inventarele bunurilor Bisericii dau loc unor grave ciocniri între fideli și forțele de ordine. Abia în 1924 s-au format asociațiile diocezane, cărora Roma le acceptă atunci constituirea. Anticlericalismul care cimenta Blocul își pierde principala rațiune de a fi. Socialiștii încetează, de altfel, să susțină guvernul și intră în opoziție în 1905, în timp ce se crează SFIO (Secțiune franceză a Internaționalei muncitorești), dominată de Guesde și Jaurès. Învingători în alegerile din 1906, radicalii trebuie să facă față unor tulburări sociale crescînde: revendicarea
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
din 17 aprilie, trece la ofensivă, mai întîi parțială, apoi, în septembrie, generală. Trupele germane sînt constrînse să se retragă și nu mai ocupă decît o mică suprafață din teritoriul francez cînd Germania (ai cărei aliați bulgari, turci, austro-ungari au încetat deja lupta) cere armistițiul. Acesta este semnat la Rethondes, în pădurea Compiègne, la 11 noiembrie 1918. Încheierea conflictului. Conferința de pace se ține la Paris și duce la o serie de tratate, dintre care cel mai important este tratatul de la
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
menite să dețină un rol director în cadrul națiunii și, prin mii de detalii de port, limbă, bună-cuviință, marchează, mai mult sau mai puțin instinctiv, atașamentul său la această originalitate a grupului și la acest prestigiu colectiv. Or burghezia, astfel înțeleasă, încetase, în Franța dinainte de război, să fie fericită. Revoluțiile economice, care erau atribuite ultimei catastrofe mondiale și care nu proveneau toate din ea, săpau stabilitatea calmă a averilor. Altădată sursă aproape unică a multor familii, ultima speranță a atîtor altele, aflate
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
cotitură și pe măsură ce harta de război prezintă ca din ce în ce mai îndoielnică victoria Germaniei. Intrarea în război a URSS, la 22 iunie 1941, și cea a Statelor Unite, la 7 decembrie, dau într-adevăr conflictului o dimensiune mondială, așa cum generalul de Gaulle nu încetase să anunțe. Franța liberă și Rezistența Începuturile. Teoretician al războiului blindatelor înainte de 1939, acest general de brigadă cu titlu temporar, apropiat al lui Paul Reynaud care îl cheamă ca sub-secretar de stat la Ministerul de Război la 6 iunie 1940
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
foarte mari. Terțiar, primar, secundar. Sectorul secundar a crescut lent, pentru ca apoi să cunoască o tasare: 38,5% din populația activă în 1982, indice de declin al meseriilor industriale vechi. În schimb, de pe la mijlocul anilor 60, sectorul terțiar nu a încetat să se umfle, pînă la a reprezenta 57,6% din populația activă în 1982. El constituie, în anii crizei, singurul sector generator de slujbe (document, p.406). Noțiunea de sector terțiar este foarte largă și adiționează domenii diverse, dar două
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
de parcă și-ar fi lins buzele înfulicînd o bucată de biftec à la grenadir. Și astfel, cu ramele și cu chiotele, ambarcațiunile despicau valurile. între timp, Stubb, păstrîndu-și locul de comandă, continua să-și îndemne echipajul la atac, fără a înceta să pufăie din pipă. Oamenii vîsleau și se opinteau ca niște apucați, pînă cînd auziră porunca mult așteptată: Ă Ridică-te, Tashtego! Atinge-o! Harponul fu lansat. Ă înapoi peste tot! Oamenii vîsliră înapoi; în aceeași clipă, ceva fierbinte trecu
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
smulgă din mîini. Ă Moaie saula, moaie saula! strigă Stubb către vîslașul așezat lîngă coș, iar acesta, scoțîndu-și pălăria, o umplu cu apă de mare, pe care o vărsă peste saulă. Saula se mai desfășură de cîteva ori, pînă cînd încetă să mai joace. Ambarcațiunea zbura acum pe apa clocotindă, întocmai ca un rechin cu toate aripile afară. Stubb și Tashtego își schimbară unul cu altul locurile - trecînd, primul, la prova și celălalt la pupa - ceea ce era foarte periculos într-un
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Ă Măi, semenilor, poruncitu-mi-s-a să vă spun că trebuie să isprăviți cu gălăgia afurisită pe care-o faceți acolo. Auzitu-m-ați? încetați odată cu plescăiturile astea! Dom’ Stubb zice că vă puteți umple cît poftiți bărdăhanurile blestemate, dar, pentru Dumnezeu, încetați odată cu gălăgia asta! Ă Bucătare, îi tăie vorba Stubb, bătîndu-l pe umăr, nu se cuvine, crăpa-ți-ar ochii, să înjuri cînd ții o predică! Nu în felul ăsta se cuvine să-i convertești pe păcătoși! Ă Cine? A... Păi
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
exclamă Stubb, aprobator. încearcă să-i măgulești, așa, bună idee! Drept care, moș Țigău își continuă predica: Ă Deși sînteți niște rechini, foarte lacomi din fire, eu totuși vă zic, dragii mei semeni, că această, lăcomie - nu mai izbiți cu coada, încetați odată! Cum naiba o să m-auziți, dacă plescăiți și vă foiți atîta, afurisiților? Ă Bucătare, strigă Stubb, apucîndu-l de guler, nu-ți permit să vorbești urît, vorbește-le ca un gentleman. Bucătarul își reîncepu predica: Ă Nu atîta pentru lăcomia
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
lungul liniei trasate de sapele secunzilor, linie denumită „eșarfă“. Aproape simultan cu „cojirea“, ba chiar ca urmare directă a acestei operațiuni, stratul de grăsime e tras din ce în ce mai sus, pînă ce marginea lui superioară atinge gabia mare; atunci, oamenii de la cabestan încetează să-l manevreze și, vreme de cîteva clipe, uriașul strat de grăsime însîngerată se leagănă de colo pînă colo, parcă atîrnat din cer și toți cei prezenți trebuie să bage bine de seamă, ca nu cumva halca de osînză să
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
apostolat îl făcuse să plece din Neskyeuna la Nantucket, unde, cu acea șiretenie caracteristică nebunilor, își luase o înfățișare corectă și normală și se oferise să lucreze ca mus pe „Jeroboam“. Fusese angajat, dar odată ajuns în larg, cînd uscatul încetase să se mal zărească, nebunia tînărului izbucni din nou. Declarînd că e arhanghelul Gabriel, îi porunci căpitanului să sară peste bord. își scosese la iveală și un manifest, prin care se proclama „eliberatorul“ insulelor și „vicar general al oceanului“. Tonul
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Rămînă-ți-ar în gît blestemele! răcni Ahab. Căpitane Mayhew, fii gata să prinzi scrisoarea! Și luînd fatidica misivă din mîinile lui Starbuck, o vîrî în despicătura din vîrful prăjinei, pe care o întinse apoi spre ambarcațiune. Dar în clipa aceea, vîslașii încetară să rameze iar ambarcațiunea lunecă spre pupa vasului nostru, astfel încît, ca prin farmec, scrisoarea ajunse deodată în dreptul mîinii nerăbdătoare a lui Gabriel. Acesta o apucă numaidecît, își scoase de la brîu un cuțit, îl înfipse în scrisoare și-l azvîrli
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
mandarul - înfipse adînc găleata în puțul, acum prăbușit, pentru ca harponistul îngropat de viu s-o apuce și să poată, astfel, fi tras afară. Ă Pentru Dumnezeu, omule! exclamă Stubb. Ce faci acolo? Crezi că bagi un cartuș într-o pușcă? încetează! Cum o să-l ajuți dacă-i îndeși pe cap găleata asta de fier? încetează imediat, n-auzi? Ă Atenție la palanc! strigă un glas ca de tunet. Aproape în aceeași clipă, enormul cap se prăbuși în mare cu un zgomot
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
o apuce și să poată, astfel, fi tras afară. Ă Pentru Dumnezeu, omule! exclamă Stubb. Ce faci acolo? Crezi că bagi un cartuș într-o pușcă? încetează! Cum o să-l ajuți dacă-i îndeși pe cap găleata asta de fier? încetează imediat, n-auzi? Ă Atenție la palanc! strigă un glas ca de tunet. Aproape în aceeași clipă, enormul cap se prăbuși în mare cu un zgomot asurzitor, întocmai ca masa de piatră a Niagarei în vîltoarea apelor; corabia, ușurată brusc
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
ori, pînă cînd - din pricina presiunii perpendiculare a cavaleților cu vîrful de plumb, prin care cele trei saule intrau drept în mare - copastiile ambarcațiunilor ajunseră, la prova, chiar la nivelul apei, în vreme ce la pupa se ridicau în văzduh. în curînd balena încetă să se mai scufunde, dar cele trei ambarcațiuni rămaseră cîtva timp în aceeași poziție incomodă, oamenii temîndu-se să desfășoare mai multă parîmă. Și, deși în felul acesta au pierit numeroase ambarcațiuni, tîrîte în adîncuri, tocmai manevra asta, numită „ține-te
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
tichii de lină cu ciucuri roșii, tocmai pregăteau palancurile grele pentru balene. Lucrau însă fără grabă, vorbeau foarte repede și nu păreau deloc bine dispuși. Nasurile lor se înălțau spre cer aidoma unor școndruri. Cînd și cînd, unii dintre ei încetau lucrul și se cățărau pe catarge, ca să respire puțin aer curat. Alții, socotind pe semne că riscă să se îmbolnăvească de ciumă, vîrau cîte o cîrpă în găleata cu catran și o duceau mereu la nas. Alții, în sfîrșit, pufăiau
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Sari din ambarcațiune“ să fie o deviză mai nimerită în unele cazuri. Mai mult încă, dîndu-și parcă seama că, prin sfaturile lui generale, îi lăsa lui Pip o prea mare libertate de a sări peste bord în alte ocazii, Stubb încetă brusc să-l mai povățuiască și încheie cu un ordin categoric: Ă Ține-te bine în ambarcațiune, Pip, căci de nu, să știi că altădată nu te mai pescuiesc! Nu ne putem permite să pierdem o balenă pentru niște indivizi
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
-i da un ordin urgent îca de obicei, îl mustra că nu ține destul de ferm cîrma) piciorul de fildeș, deja crăpat, se șubrezise și mai mult din pricina acelei răsuciri bruște, încît, deși era încă întreg și solid în aparență, Ahab încetase de-atunci încoace să se mai bizuie pe el. De fapt, nu era de mirare că, în ciuda nesocotinței sale nebunești Ahab se arăta uneori grijuliu față de starea acelui os mort, pe care se sprijinea în buna măsură. Căci, nu cu
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
în noaptea ce învăluise echipajul morocănos. Ea ajunsese să-i stăpânească în așa măsură pe oameni, încît toate presimțirile, îndoielile și temerile lor rămîneau ascunse în fundul sufletului, nelăsînd să încolțească din ele nici măcar o frunzuliță. în aceste zile de așteptare încetă, de asemenea, orice veselie, fie ea firească sau silită. Stubb nu se mai străduia să stîrnească zîmbete, iar Starbuck nu se mai căznea să le curme. Bucuria și durerea, speranța și frica, păreau deopotrivă să se fi prefăcut, vremelnic, într-
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
Vlahuță, în urma căreia primește titlul de doctor. În iunie Consiliul fa-cultății propune numirea lui Ibrăileanu ca profesor la aceeași catedră; ministerul acceptă; de acum înainte, viața lui Ibrăileanu se va împărți între revistă și Universitate. 1916 august "Viața romînească" își încetează apariția. 1918 Între aprilie și septembrie G. Ibrăileanu scoate cotidianul "Momentul". octombrie Academia Romînî îi respinge candidatura. 1919 Din februarie până în decembrie apare revista săptămânală "Însemnări literare". Ține, la îndemnul dr. Fr. Rainer, un "curs popular" despre literatura română la
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
mai plină de viață - însușiri care vor rămânea până acum vreo douăzeci-treizeci de ani caracteristice pentru lucrările literare moldovene", zice dl Iorga 1, ceea ce înseamnă (tocmai ceea ce ne încercăm să dovedim) importanța tradiției în Moldova. Și dacă acest lucru a încetat "acum douăzeci-treizeci de ani", aceasta se datorește faptului că de douăzeci-treizeci de ani nu mai e Moldova, ori Muntenia, ci Romînia: nu mai poate fi Iașul-moldovan ori Bucureștiul-muntean, ci Bucureștiul-romîn. Să mai adăugăm, tot după dl Iorga 2, că în
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]
-
se poate spune, s-a isprăvit și "unirea" celor două principate române - de atunci nu mai există Moldova și Muntenia, ca țări deosebite, de atunci nu mai poate fi vorba de o cultură deosebită moldovenească și, prin urmare, de atunci încetează și existența școalei critice moldovenești. Vom vedea, totuși, că încă o sumă de ani, până după 1890, în Moldova mai apar manifestări critice special moldovenești, mai mult sau mai puțin efecte ale culturii moldovenești, mai mult sau mai puțin consecvențe
Spiritul critic în cultura românească by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Science/295597_a_296926]