7,572 matches
-
Cardon, Lenhardt, Nicolas, 2005, pp. 25-30; Birkenbihl, 1998, p. 88 etc.): starea de Părinte, starea de Copil și starea de Adult (în cadrul primelor două stări au fost diferențiate variante precum: Părintele normativ, Părintele protector, Copilul liber, Copilul adaptat supus, Copilul adaptat rebel). Starea de Copil reflectă planul emoțiilor, al sentimentelor, al instinctelor, spontaneitatea, curiozitatea etc. (Cardon, Lenhardt, Nicolas, 2005, p. 28; Birkenbihl, 1998, p. 89), fiind "starea dintâi care se dezvoltă" (Birkenbihl, 1998, p. 89). De exemplu, un adult își poate
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
Cardon, Lenhardt, Nicolas, 2005, p. 29); * Copilul creator/"micul profesor" (considerat, în unele lucrări, variantă a Copilului liber) care-și comunică intuițiile, face mici inovații, explorează, face mici raționamente, căută/găsește soluții originale, imaginative, ingenioase, care ies din tipare; Copilul adaptat implicând relația cu ceilalți, percepuți ca reprezentând starea de Părinte; în acest caz, se disting variantele: Copil adaptat supus care caută aprobarea persoanelor asociate cu ideea de "autoritate", pliindu-se pe regulile impuse de acestea, Copil adaptat victimă care are
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
care-și comunică intuițiile, face mici inovații, explorează, face mici raționamente, căută/găsește soluții originale, imaginative, ingenioase, care ies din tipare; Copilul adaptat implicând relația cu ceilalți, percepuți ca reprezentând starea de Părinte; în acest caz, se disting variantele: Copil adaptat supus care caută aprobarea persoanelor asociate cu ideea de "autoritate", pliindu-se pe regulile impuse de acestea, Copil adaptat victimă care are tendința de a se subaprecia, de a se victimiza, respectiv Copil adaptat rebel care vrea să atragă atenția
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
din tipare; Copilul adaptat implicând relația cu ceilalți, percepuți ca reprezentând starea de Părinte; în acest caz, se disting variantele: Copil adaptat supus care caută aprobarea persoanelor asociate cu ideea de "autoritate", pliindu-se pe regulile impuse de acestea, Copil adaptat victimă care are tendința de a se subaprecia, de a se victimiza, respectiv Copil adaptat rebel care vrea să atragă atenția persoanelor percepute ca ilustrând starea de Părinte, rezistând încercării acestora de a impune anumite direcții de acțiune; * Starea de
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
acest caz, se disting variantele: Copil adaptat supus care caută aprobarea persoanelor asociate cu ideea de "autoritate", pliindu-se pe regulile impuse de acestea, Copil adaptat victimă care are tendința de a se subaprecia, de a se victimiza, respectiv Copil adaptat rebel care vrea să atragă atenția persoanelor percepute ca ilustrând starea de Părinte, rezistând încercării acestora de a impune anumite direcții de acțiune; * Starea de Părinte ilustrează (cf. Cardon, Lenhardt, Nicolas, 2005, p. 25; Birkenbihl, 1998, p. 90) morala, prejudecățile
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
Intonație manipulatorie Intonație interogativă Aranjare/grupare a unor obiecte după criterii noi Desfacere/descompunere a unui obiect/aparat pentru a-i înțelege principiile de funcționare Încercare de a obține un anumit lucru manipulând prin mofturi, mimică expresivă, alint etc. COPIL adaptat supus Da, bine. Am înțeles. Bine, cum spui tu. Grăbiți-vă! Vom fi certați dacă întârziem... Vă rog... După dvs. Îmi dai, te rog, ...? Doamna, îmi dați voie să...? Ton respectuos Ton ezitant Voce nesigură Ridicarea a două degete/a
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
Doamna, îmi dați voie să...? Ton respectuos Ton ezitant Voce nesigură Ridicarea a două degete/a mâinii când vrea să spună ceva respectarea tuturor regulile care i-au fost făcute cunoscute/impuse Plecarea capului cedare în fața interlocutorului Plecarea privirii COPIL adaptat victimă Am încercat, dar nu pot să... Eu nu mă pricep la... Nu sunt bun la... X este mai bun decât mine... Am făcut ce am putut, dar... Ton plângăreț Ton depreciativ la adresa propriei persoane Mimică descurajată COPIL adaptat rebel
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
COPIL adaptat victimă Am încercat, dar nu pot să... Eu nu mă pricep la... Nu sunt bun la... X este mai bun decât mine... Am făcut ce am putut, dar... Ton plângăreț Ton depreciativ la adresa propriei persoane Mimică descurajată COPIL adaptat rebel Nu! Nu vreau să... Nu aveți dreptul să... Mereu la fel... Mereu cum spui tu... Numai așa trebuie să facem...?! Mi-ar plăcea s-o văd și pe asta! Ton ridicat Ton sfidător Bombăneală Gesturi/îmbrăcăminte diferite de ceea
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
profesorului-regizor și, în anumite contexte, cea a elevului-regizor vin în completarea strategiei prezentate anterior, presupunând raportarea particulară a profesorului/a elevului la un datum; de exemplu, fiecare profesor alege maniera de prezentare a unui anumit conținut, același la toate clasele, adaptată însă particularităților contextului comunicativ didactic; de asemenea, fiecare elev poate alege propria modalitate de reprezentare a unui text-suport (de exemplu, la literatură, la istorie etc.), prin antrenarea celorlalți colegi. Implicațiile sunt, de fiecare dată, nuanțate atât de tehnicile pentru care
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
actelor comunicative; * identificarea particularităților acestora; * identificarea tehnicilor discursive valorificate la nivel verbal, paraverbal și nonverbal în anumite contexte comunicative; * decodarea și interpretarea, contextualizată, a indicatorilor verbali, nonverbali și paraverbali identificați; * exersarea folosirii tehnicilor discursive valorificabile în anumite contexte comunicative; * actualizarea, adaptată, a anumitor tehnici discursive în situații de comunicare date sau (re)create. Toate aceste operații implică atât locutorul, cât și interlocutorul care, prin prezența lor într-o situație de comunicare, dau dinamica actului comunicativ; de aici și direcțiile avute în
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
cu accent pe elementele limbajului teatral; * decodarea și interpretarea, contextualizată, a indicatorilor verbali, nonverbali și paraverbali reperabili în spectacolul de teatru ca act de comunicare; * exersarea folosirii tehnicilor teatrale valorificabile în anumite contexte comunicative (comune sau subordonate lumii teatrului); * actualizarea, adaptată, a anumitor tehnici teatrale în situații de comunicare date sau (re)create. III.1. Tehnici ale instanței locutoriale reperabile în comunicare/comunicarea-teatru Instanța locutorială este reprezentată, în comunicarea interpersonală și în cea didactică/educațională, prin "comunicator" cel care construiește și
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
mișcare de existența personajului" (Popescu, 1987, p. 65). 92 Adaptarea poate fi, inițial, a autorului (adaptare la caracteristicile publicului-țintă vizat pentru creația sa dramatică), ulterior a regizorului (adaptare prin decor, muzică etc.) și a spectatorului (care interpretează în manieră proprie, adaptată, spectacolul) Weiss, 1967, pp. 155-163. 93 Se consideră, în acest sens, că "teatrul este locul unde actorii se mișcă și vorbesc dialogat înăuntrul fanteziei unui autor" (Țuțea, 1993, p. 2). 94 Vezi Saussard, 2009, p. 9, pentru elementele de specificitate
Comunicare: discurs, teatru. Delimitări teoretice şi deschideri aplicative by Angelica Hobjilă [Corola-publishinghouse/Science/921_a_2429]
-
practică sexul comercial să știe cum să evite infectarea cu HIV și ITS și să aibă mijloacele și motivarea să pună în aplicare aceste cunoștințe într-un mediu care să le sprijine. Strategii: • Inițierea de campanii de informare, educare, comunicare adaptate contextului local care să se adreseze atât persoanelor care practică sexul comercial, cât și clienților acestora. • Extinderea proiectelor care acordă asistență pe teren persoanelor care practică sexul comercial. • Stabilirea de parteneriate cu autoritățile locale, inclusiv cu poliția pentru ca acestea să
[Corola-publishinghouse/Science/2153_a_3478]
-
s-a constatat faptul că pentru un individ normal este imposibil să se poată adapta la toate grupele sociale. Din acest motiv E. Trillat preferă să utilizeze drept criteriu al normalității „adaptabilitatea” afirmând că „individul normal nu este niciodată complet adaptat, în schimb psihopatul este o persoană inadaptabilă”. Atât normalitatea cât și anormalitatea depind de variațiile mediului exterior în ceea ce privește capacitățile de adaptare ale individului, fapt care va declanșa suferința. Un alt aspect de care este legată atât normalitatea, cât și anormalitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
egal limbajul științific este un „cod” universal, un instrument cu și prin care specialiștii delimitează câmpul epistemologic al suferinței, operează judecăți în interiorul acestuia și comunică între ei. Din aceste motive limbajul științific are un caracter de rigurozitate, este convențional și adaptat necesităților unui model strict de gândire, de regulă cauzală sau fenomenologică. În cazul medicinei somatice limbajul bolnavului este „limbajul suferinței”, al unui fapt existent obiectiv, concret în raport cu sfera somatică sau cu dezechilibrele fiziologice ale organismului uman. În cazul medicinei psihiatrice
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
Un fapt asupra căruia dorim să insistăm este că psihopatiile nu trebuie considerate boli în sens psihiatric ci tipuri de constituții anormale, ale personalității normale. Aceste personalități patologice sunt definite de K. Schneider, ca având comportamente profund imprimate, inflexibile, rău adaptate, de o suficientă gravitate pentru a putea provoca fie un deficit de adaptare, fie o suferință subiectivă. Manifestările sau trăsăturile psihopatologice ale psihopaților încep sa se manifeste încă din perioada adolescenței, sau, în unele cazuri chiar mai devreme, persistând în
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
toți acești termeni desemnând acea formă, de devianță socială care se observă în special la sexul masculin și în mediile socio-familiale dezorganizate. Prin instabilitatea și incapacitatea sa de a se integra în grup, persoana dezechilibratului se deosebește de persoana dis-socială adaptată și integrată într-un grup marginal în care-și găsește identitatea și securitatea. Stările de dezechilibru psihic se caracterizează prin câteva trăsături majore, care le sunt specifice din punct de vedere psihopatologic. Acestea sunt următoarele; 1) un stil de existență
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
acestuia. În conformitate cu DSM-III-R, definiția personalităților patologice este mai extinsă în raport cu punctul de vedere a lui Schneider expus anterior. În sensul acesta se consideră că personalitățile patologice reprezintă structuri și modele de comportamente profund anormale, imprimate ca atare și inflexibile, rar adaptate sau chiar inadaptabile, de o gravitate suficientă pentru a provoca fie un deficit de adaptare, fie o suferință subiectivă. Acest tip de manifestări pot fi în general recunoscute încă din perioada adolescenței, persistând în perioada adultă și accentuându-se către
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
psihiatrică (V.E. von Gebsattel, L. Binswanger, R. Kuhn, A. Zutt, E. Minkowski, M. Manfredi, D. Cargnello). Statul însă, dincolo de aspectele menționate, anexează psihiatria intereselor puterii politice. Din nou, bolnavul psihic devine un damnat. El va prelua, într-o formă modernizată, adaptată vremurilor, printr-un proces de socioplastie, „forma” și „rolul” demonizaților Evului Mediu, devenind persoană antisocială. Ereticul posedat de diavol din Evul Mediu este astăzi dizidentul politic paranoic care se opune presiunilor, interdicțiilor, reprimării statului totalitar. Pentru a doua oară în
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
morale, asociind reușita școlară a elevilor cu reușita lor socială. Ceea ce se poate observa din scurta prezentare a acestor strategii, considerate moderne, este faptul că toate sunt funcționale, dar prezintă grade diferite de eficacitate în utilizare. De asemenea, ele trebuie adaptate fiecărei situații educative în parte (de exemplu, negocierea ar putea fi cea mai eficientă strategie de soluționare a unui conflict normativ sau interpersonal). 2.3. Strategii de intervenție în cazul abaterilor comportamentale Mecanismele de a preveni, interveni și rezolva problemele
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
Învățământul public general unde au acces toți copiii unei comunități, indiferent de mediul de provenință, În care sunt integrați Într-o formă sau alta și copiii cu CES, unde programul activităților didactice are la bază un curriculum specific (individualizat și adaptat) și unde participarea personalului didactic la activitățile educative din clasă se bazează pe un parteneriat activ Între profesori, profesori de sprijin/suport, specialiști În educație specială și părinți. În acest sens În literatura de specialitate se vorbește și despre clase
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Lidia BÂRCĂ, Viorica MANOLACHE, Gianina POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2131]
-
de sănătate ale individului, factorii personali și factorii externi. Datorită acestei relații, impactul deferitelor medii asupra aceluiași individ, cu anumite condiții de sănătate date, poate varia considerabil. Cerințe educative speciale Înseamnă nevoi educaționale suplimentare, complementare obiectivelor generale ale educației și adaptate particularităților individuale sau caracteristicilor uneia sau alteia dintre deficiențe sau dificultăți de Învățare. De asemenea, CES implică o asistență complexă, incluzând aspectele medicale, sociale și educaționale. Există, În prezent, două perspective educaționale care abordează problematica educației speciale În România: perspectiva
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Lidia BÂRCĂ, Viorica MANOLACHE, Gianina POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2131]
-
procesului de Învățare și nu indică În mod special că este ceva În neregulă cu copilul. Asemenea dificultăți pot indica anumite modalități de ameliorare a procesului de predare-Învățare, deoarece ele provin din unele decizii, sarcini, resurse oferite de profesori, insuficient adaptate nevoilor copilului. Aceste ameliorări conduc la condiții mai bune de Învățare pentru toți elevii, printr-o implicare mai consistentă a cadrelor didactice. Sprijinul necesar trebuie să existe pentru profesorii care Încearcă să-și dezvolte practica, iar aceștia trebuie să colaboreze
Integrarea şcolară a copiilor cu CES şi serviciile educaţionale de sprijin în şcoala incluzivă by Lidia BÂRCĂ, Viorica MANOLACHE, Gianina POPESCU () [Corola-publishinghouse/Science/1136_a_2131]
-
atrofiat orice nuanță semantică ce nu corespundea vieții organice, naturale. În final, Blaga formulează chiar o lege psihologico-filologică, potrivit căreia cuvintele latine ce desemnau noțiuni corespunzătoare unei civilizații majore (urbane) sau se vor pierde, sau vor primi în română înțelesuri adaptate civilizației minore (organice, rurale). Aceasta ar fi, după acest gînditor, consecința renunțării la istorie, la viața de tip major, prin salvarea în viața de tip organic, minor. Cînd condițiile au permis însă, în a doua jumătate a secolului al XIII
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
la animalul din care s-a făcut materialul biologic de cultură a virusului. Această metodă se utilizează pentru a reduce virulența virusului respectiv. Treptat prin cultivarea pe materialul biologic respectiv se vor selecta tulpini ale virusului respectiv mai puternice mai adaptate de a ataca mai multe organisme (și om și animalul folosit pentru creșterea virusului). Prin aceasta virusul a devenit mai patogen pentru mai multe specii. Așa a apărut virusul aviar, virusul gripei porcine. În cazul virusului gripei porcine responsabil pentru
A fi creştin by Rotaru Constantin [Corola-publishinghouse/Science/498_a_778]