8,894 matches
-
vremea noastră li se zicea „sertar“. Noi ne Împingeam verișorii Într-un cărucior pentru cărbuni. Pe-atunci copiii mergeau mai repede În picioare și-și cîștigau existența. — Ați fost trimis să curățați un coș vreodată, unchiule Horace? Întrebă Duncan. — Un coș? Domnul Mundy clipi. — De o brută mătăhăloasă care-ți punea cărbuni Încinși la tălpi, să te facă să mergi mai repede? Hai, fugi de-aici! RÎseră. Conserva goală fu pusă la o parte. Domnul Mundy Își scoase batista și-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
am spus că tuturor le-a fost greu, În Franța, Norvegia și prin alte locuri. Adică, n-a fost regele lor, la urma urmelor. Întoarse capul. Ușa peruchierului de la parter se deschisese și În curte ieșise un bărbat cu un coș de gunoi sub braț. Coșul era plin pînă la refuz cu fibre de culoare Închisă - un amestec de fileu și păr. Viv și Helen Îl urmăriră cum traversează spre lada de gunoi, saltă capacul și golește conținutul de fibre Înăuntru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
a fost greu, În Franța, Norvegia și prin alte locuri. Adică, n-a fost regele lor, la urma urmelor. Întoarse capul. Ușa peruchierului de la parter se deschisese și În curte ieșise un bărbat cu un coș de gunoi sub braț. Coșul era plin pînă la refuz cu fibre de culoare Închisă - un amestec de fileu și păr. Viv și Helen Îl urmăriră cum traversează spre lada de gunoi, saltă capacul și golește conținutul de fibre Înăuntru. Apoi Își șterse mîinile și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
rujul Juliei. Un pahar mare avea o pată lăsată de degetul ei mare. Pretutindeni, de fapt, erau urme ale Juliei - fire din părul ei negru pe pernele canapelei și pe podea, espadrilele aruncate sub birou, un fragment de unghie lîngă coșul de hîrtii, o geană, pudră căzută de pe obrajii ei. Dacă aș auzi, Își zise Helen, că Julia a murit azi, aș veni aici, la fel ca acum, și toată mizeria asta ar fi motiv de tragedie. Dar În acel moment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
știa că acolo e mai rău decît aici. Odată Îi spusese lui Duncan că la Brixton nu era mai rău decît la fosta lui școală. Dar aici, la Scrubs, numai mîinile aveau de suferit, pentru că era În atelierul de Împletit coșuri și nu se deprinsese Încă să mînuiască uneltele. Avea bășici la degete de mărimea unui șiling. Întorcîndu-și capul, Îl surprinse pe Duncan urmărindu-l, și zîmbi. Nu te alături discuției noastre, Pearce? strigă el peste masă. Ce părere ai despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ele era rujul ei și al Juliei. Le puse În scrumiera de pe biroul ei. Apoi Își dădu seama că nu-și poate dezlipi ochii de scrumieră. În cele din urmă, o scoase din Încăpere și o goli Într-unul dintre coșurile de gunoi, din sîrmă, din biroul domnișoarei Chisholm. La ora șase și jumătate, Viv era În garderoba de la Portman Court. Stătea Într-o despărțitură a toaletei, vomînd În closet. Vomă de trei ori, apoi se Îndreptă, Închise ochii o clipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ajunseră În vîrf și se uitară În jur. Expresia feței ei se schimbă, se destinse, deveni una simplă și mulțumită. De aici puteai vedea Întregul oraș, cu toate punctele de interes din Londra; și datorită distanței și fumului de la atîtea coșuri, care stătea În aerul rece, fără nici o briză, ca o plasă pe apă - chiar petecele de moloz și clădirile găurite și fără acoperiș aveau un farmec al mizeriei. În aer erau patru sau cinci baloane de baraj care păreau să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
Leddy. Haide, nemernicilor. Îi scoase din camera pentru vizite, Înapoi spre intersecția de coridoare care ducea la ateliere și-i dădu În primirea domnului Chase. Domnul Chase se uită deprimat la ceas. Era cinci fără douăzeci. Cei de la Atelierul de Coșuri se puteau duce singuri acolo; unul dintre ei era Redband. Ei bine, era furios că trebuia să-i Însoțească pe toți pînă la Atelierele de Sacuri Postale Unu și Doi doar pentru douăzeci de minute, așa că-i duse, În schimb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
E tutun de-adevăratelea? Salut, Pearce. Cum ți-a mers la vizită? După cum se vede, te-ai distrat la fel ca mine. Ăsta a fost un truc de-al domnului Chase - să ne trimită pe noi Înapoi la Atelierul de Coșuri, În timp ce voi, de la Sacii Poștali ați scăpat mai repede. Duncan nu răspunse. Oricum, Fraser nu asculta. Se uita la domnul Mundy, care trecu pe lîngă el, ducîndu-se la ușă. Dar nu ne părăsiți, domnule! — Am multă treabă, răspunse domnul Mundy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
se poate, răspunse el nesigur. Ar putea fi și mai la sud. Aș zice că-i În Bloomsbury. — Bloomsbury? zise Kay. — Știi zona? — Da. Își Îngustă ochii, privind rapid linia orizontului, făcîndu-i-se brusc frică. Căuta niște puncte de reper - turle, coșuri, ceva familiar ei. Dar nu putea vede nimic - și, oricum, uită o clipă spre ce direcție privea, nord-est sau nord-vest, deoarece forma străzii crea confuzie. Apoi reflectoarele luminară din nou, și cerul se transformă Într-un amalgam de umbră și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
că la douăzeci de ani Începuse să Îmbătrînească și să arate obosită... Își aranjă machiajul și se pieptănă. CÎteva fire de păr și puf Îi rămaseră prinse În piepten: le trase, le făcu ghem și le Îndesă cu grijă În coșul de sub chiuvetă. Tocmai Își punea pieptenul În poșetă, cînd cineva bătu la ușă. Se mai uită o dată În oglindă și strigă: — Bine! Persoana bătu Încă o dată, mai tare de data asta. — Bine! O secundă! Cineva Încerca clanța. Auzi o voce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
poate că sentimentul că ești atît de În largul tău În preajma lui/ei Îți dă siguranța că nu greșești. Eu nu am mai avut sentimentul ăsta cu nimeni altcineva, niciodată. Curăț și ultimele urme de mîncare și le arunc În coșul de gunoi, punînd farfuriile ușurel În chiuvetă. — Mi se pare foarte ciudat. La Început, mi-am petrecut o groază de timp concentrîndu-mă asupra zilei În sine, a petrecerii, Încît nici nu mă mai gîndeam la angajamentul pe care urmează să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
să mai Însemne? Linda e fericită să dea proporții și mai ample conflictului, căci știe că soțul ei are dreptate, după cum fără nici o Îndoială că știa și În clipa În care a luat primul costumaș și l-a pus În coșul de cumpărături. Ea e stăpînă În familia asta și, indiferent cîți copii vom avea, cu cîți membri se va Îmbogăți familia asta și cine i se va mai alătura, Linda rămîne soarele În jurul căruia gravitează toți și toate. Poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
Așa te vreau! Dau și eu din umeri și rîd. — Deci, pînă la urmă, a reușit să-ți strecoare o carte de vizită? Întreabă Dan, și Încuviințez din cap, scoțînd cartea de vizită din buzunar și rupînd-o În bucăți deasupra coșului de gunoi. — De parcă ar exista vreo șansă să lucrez cu un tip atît de arogant, spun eu, deschizînd dintr-o mișcare capacul coșului. — Și pe bună dreptate, răspunde soțul meu. E arogant și mult prea arătos. — Da, dar se urîțește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
Întreabă Dan, și Încuviințez din cap, scoțînd cartea de vizită din buzunar și rupînd-o În bucăți deasupra coșului de gunoi. — De parcă ar exista vreo șansă să lucrez cu un tip atît de arogant, spun eu, deschizînd dintr-o mișcare capacul coșului. — Și pe bună dreptate, răspunde soțul meu. E arogant și mult prea arătos. — Da, dar se urîțește pe măsură ce stai mai mult de vorbă cu el. Dar Lisa? Ea ți-a plăcut? Nu-i așa că e Încîntătoare? — Ca să fiu sincer, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
s-ar fi Întîmplat, că va dura pînă va trece peste lipsa ei de Încredere, dar că va reuși În cele din urmă. Credea suficient În capacitatea lor de a trece peste orice. Și cum putea Tim să arunce la coș atîția ani frumoși petrecuți Împreună? — Slavă Domnului, zise ea luînd o gură de vin, a ales să arunce totul la coș, dar acum, că am (se Întrerupse o clipă) treizeci și ceva de ani, sînt măritată cu Marcus și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
din urmă. Credea suficient În capacitatea lor de a trece peste orice. Și cum putea Tim să arunce la coș atîția ani frumoși petrecuți Împreună? — Slavă Domnului, zise ea luînd o gură de vin, a ales să arunce totul la coș, dar acum, că am (se Întrerupse o clipă) treizeci și ceva de ani, sînt măritată cu Marcus și am copii, știu că aș avea o reacție complet diferită. — Nu cred că Marcus ar avea vreodată vreo aventură, am zis eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
pe sine e o pedeapsă deja destul de grea și că nu ar trebui s-o mai pedepsesc și eu interzicîndu-i să-l vadă pe Tom. La Început, citeam toate scrisorile. Acum, nici nu le mai deschid, le arunc direct la coșul de gunoi. Le citeam cu impasibilitate, pufnind În batjocură cînd cerea să-l vadă pe Tom. De parcă mi-ar trece măcar prin cap să o las vreodată În preajma fiului meu. A Încercat să-l convingă și pe Dan În zilele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
dar, În cazul lui Millie, știu exact ce simte, ce gîndește și ce fire are. O las În camera ei (o, ce bucurie e să ai un apartament cu două camere) și despachetez hainele Înainte să iau un măr din coșul cu fructe și să merg să mă așez afară, pe terasă. Luxul acestui loc mă face să zîmbesc Încontinuu. Chiar și pe terasă au pus o canapea. O canapea! În aer liber! Trebuie că-l costă pe Michael o avere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
am avut-o, s-a întâmplat ca PD să acumuleze puncte în principal datorită lui Traian Băsescu. Deși Traian Băsescu nu mai face parte dintr-un partid, simbolic el este legat de PD, toate punctele pe care le pune în coș Traian Băsescu se contabilizează și în favoarea PD. În schimb, PNL este, vrând nevrând, legat de premier, iar guvernul este perceput în opinia publică în primul rând ca un guvern liberal. Ca urmare, orice insucces, orice neîmplinire a guvernului sau orice
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
să strige după servitori. Pandit Radan recurge și la ultimul remediu antigripă, o măsură pe care a amânat-o până acum pentru cazul în care situația căpăta o astfel de turnură. Cam după o oră, lasă să intre servitorii cu coșurile de ceapă și cu o cadă de tablă emailată. Fără a se mai gândi la decență, se dezbracă și sare în cadă. Una din servitoarele tinere fuge speriată afară și trebuie forțată să se întoarcă la munca ei. Cepele sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
O să-i tragi după tine până acolo. Nu, domnule. Nu. Sunt destul de treji ca să fie împușcați. Oricum, străinii ăștia nu observă diferența. —Adevărat, mormăie fotograful, apoi se așează să aștepte. La oarecare distanță, în pădure, grupul principal ia o gustare. Coșuri cu capac. Sticle de vin puse la rece. Mese pliante pe care se întind fețe albe de masă. Prințul Firoz se plimbă printre toți acești străini, mai mult străini decât invitații săi. Nu-și găsește locul. Din când în când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
ei. Spatele ei alb și figura ovală. Se întreabă ce vârstă are și-și răspunde că este cu puțin mai mare decât el. Cum ar fi să stea cu ea într-un balcon? Cum ar fi să se uite la coșurile fumegânde ale cartierului Mill, să simtă prezența a multe zeci de mii de oameni care niciodată n-ar urca așa de sus? Nu mai vrea să fie Pretty Bobby. Nu le mai vizitează pe Gul și Shuchi și ori de câte ori poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
parcă pentru a-i dovedi că apa poate fi opusul negrului, dacă așa vrea. Bridgeman zâmbește și își ridică gulerul jachetei cât poate de sus, aproape peste cap, pentru a-și adăposti țigara pe care vrea s-o aprindă. Pâlniile coșurilor vor continua să pompeze fumul de cărbune spre stele, cuplurile vor continua să se plimbe pe puntea vopsită în culoarea pielii, iar vaporul îl va duce pe Jonathan Bridgeman până în gura mării Roșii, prin canalul Suez, și-l va încetini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
asiatică, milieuri, istorie, tradiție, certificate de acțiuni. A fi englez, decide el, este în primul rând o chestiune de izolare. Domnul Spavin i-a închiriat o mansardă în Bayswater cu o fereastră mică, ce se deschide peste multe acoperișuri și coșuri. Este închiriată doar pe termen scurt, pentru că în septembrie va pleca la școală, să se pregătească pentru universitate. Se vorbește despre asta, ca și cum ai pune un ibric pe foc sau ai vopsi o piesă de mobilier, este transformarea finală pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]