8,392 matches
-
Retrăiesc doar impresia ventuzei lor gravate În vreun cromozom mai Însem nat de al meu. Prin comparație cu ai soră sii, Înotau Într-un albastru mai Închis. De fiecare dată cînd Îi studiam, mă temeam că nourașii lor se vor topi. Într-o după-amiază, În timpul regulamentar de joc, ținînd-o de bărbie, am rugat-o să Închidă ochii. I-a Închis, iar eu am sărutat-o pe buze. Lia și Eva au Început să țipe: „Csókolóztak, csókolóztak!“ Și, ca toate neamurile să
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
o vreme pe deasupra capetelor lunecînd spre ieșire. Li se uita de sus drept În ochi celor ce cutezaseră a ridica privirea. Încet-Încet după aceea, s-a retras prin aer neîntorcîndu-și Însă fața de la oameni, a lunecat Înapoi și s-a topit În icoană. A doua zi dimineața, o mamă străină de sat și-a adus cele două fete gemene de vreo doisprezece ani la icoana minunată. Nu scoseseră o vorbă pînă atunci, dar surde pare-se că nu erau. Doar limbile
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Pișcari?... Era un sat mic, trudit și sărac, unul dintre puținele din ținut fără amestecuri etnice și confesionale. Amestecul, atîta cît fusese, se risipise, căci Horthy secerase zdravăn cu Auschwitz-ul prin cele două familii de evrei, iar supraviețuitorii lor se topi seră În toate vînturile. De ce nu pogorîse Ea la Cluj, la Oradea ori la vreo mină de aur din Maramureș? Se Înțelesese că la mijloc lucra o taină adîncă, dar se Încercau fel de fel de răspunsuri: că la Pișcari
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
lanțuri unul de altul și i-au Îmbarcat pe niște șlepuri cărora le-au dat drumul În josul apei. Era la vreme de primăvară, apele se umflaseră și se vărsau vijelios unele Într-altele, rîuri din ce În ce mai late pînă cînd s-au topit toate Într-o singură curgere, aceea a marelui Obi. Vasul cu prizonieri străini și cu deținuți ruși plutea la vale escortat de sloiuri, lovindu-se de ele și legănîndu-se a scufundare. La Novosibirsk, pe soldatul austro-ungar Gheorghe Pomean l-au
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
murit. Călătorule, salutare!“ ZÎnele lui Zarathustra Valeriu Ruba s-a petrecut În dimineața de luni, 25 august 1997. Maria Costin s-a stins În prima zi a Săptămînii Mari, luni, 13 aprilie 1998. Floarea Nodului și a Pomeanului s-a topit În martie 1964, bănuiesc că tot Într-o zi de luni. Și toți trei au plecat cu gîndul la mine. Pesemne că și eu, tot În cea dintîi zi a săptămînii, voi trece linia orizontului, singura linie perfectă din univers
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Și ce-am făcut, sufocată de neputință? Am semnat un protest, am vorbit cu prietenii până ni s-au uscat limbile și am fiert abătută în suc propriu. Iar la nivel micro, ceea ce îndură câțiva oameni din preajma mea, care se topesc pe picioare din cauza bolilor, mi-a sporit amărăciunea. Ca să nu mă surp sufletește de tot, m-am agățat și eu de ce-am avut la îndemână: m-am ținut cum am putut de programul Okinawa, pe care încerc să-l
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
Maria Dincă și Dan Apetrei, autorii volumului Poemele anotimpurilor - în ritmuri de haiku (Focus, Petroșani, 2002), încearcă, dimpotrivă, să scrie versuri ușor de uitat. Și reușesc. Poemele din cartea la care au colaborat (scriind fiecare câte jumătate din ea) se topesc imediat după lectură în mintea cititorilor ca fulgii de zăpadă pe suprafața mării. De fapt, nici nu sunt poeme, ci banalități versificate, „în ritmuri de haiku“, spun autorii, în ritmuri de album sentimental, spunem noi: „Surâde norul; / plici, plici, plici
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
încântării, a admirației, a beatitudinii. Taine, parfumuri, fluturi, șoapte, picături de rouă, curcubeie, primăveri, muguri, stele, crini, temple, piramide, trandafiri, fântâni etc. - acesta este lexicul predilect al autoarei. Ea nu vorbește, ci gângurește: „Întâmplarea spune că sentimentele / sunt oglinda nuferilor topiți în adjective / - tărâmuri imaginare ale spiralei!“ (Îndoielile șoaptelor) „Răsărim albi în cuvinte / și ne întristăm regăsindu-ne născuți / printre mugurii punților dureroase / în fața cărora îngenunchem, desăvârșind / - peste câmpiile luminoase - / rugăciunile cerului desfrunzit...“ (Toamna cuvintelor) Dacă încercăm să analizăm aceste versuri
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
și ne întristăm regăsindu-ne născuți / printre mugurii punților dureroase / în fața cărora îngenunchem, desăvârșind / - peste câmpiile luminoase - / rugăciunile cerului desfrunzit...“ (Toamna cuvintelor) Dacă încercăm să analizăm aceste versuri, înțelegem că ele nu spun de fapt nimic. Sentimentele sunt oglinda nuferilor topiți în adjective... Cu alte cuvinte, nuferii se topesc întâi în adjective, apoi folosesc ca oglindă sentimentele. Ce înseamnă asta?! Iar sentimentele sunt tărâmuri imaginare ale spiralei... Ale cărei spirale?! Simți că ți se încâlcesc circumvoluțiunile. La fel de confuză este și chestia
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
punților dureroase / în fața cărora îngenunchem, desăvârșind / - peste câmpiile luminoase - / rugăciunile cerului desfrunzit...“ (Toamna cuvintelor) Dacă încercăm să analizăm aceste versuri, înțelegem că ele nu spun de fapt nimic. Sentimentele sunt oglinda nuferilor topiți în adjective... Cu alte cuvinte, nuferii se topesc întâi în adjective, apoi folosesc ca oglindă sentimentele. Ce înseamnă asta?! Iar sentimentele sunt tărâmuri imaginare ale spiralei... Ale cărei spirale?! Simți că ți se încâlcesc circumvoluțiunile. La fel de confuză este și chestia cu mugurii punților dureroase printre care ne regăsim
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
Ei, au făcut treabă, nu-i așa? spuse părintele Newell. Câte victime, crezi tu? — N-am idee. — Ăsta a fost un mic experiment rusesc, cred eu, spusese părintele Newell. Acum au aflat. În soare fețele se Înmuiau, se Înnegreau, se topeau și se prelingeau. Carnea se lăsa pe țeastă, cartilagiul nasului se deforma, buzele se micșorau, ochii se dizolvau, fluide umplând golurile și strălucind pe piele. O aromă stranie de unsoare umană. De pulpă udă de hârtie. Domnul Sammler se lupta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
rămăsese din el. Plânse În sinea lui. Mergea cu obișnuitul pas iute, impetuos, așteptându-și Însoțitoarea la intersecții. Tăind aerul ce mirosea a trupuri, a boală, a medicamente. Simțea cum se destramă, cum fragmente mari, neregulate din interiorul lui se topesc, scânteind dureros, mistuindu-se În depărtare. Ei bine, Elya murise. Era deprivat de Încă un lucru, i se mai furase o ființă. Încă un motiv pentru a trăi i se scursese printre degete. Își pierdu răsuflarea. Atunci apăru femeia. Alte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
din copilărie sunt centura de siguranță a maturității. Inițierea în fericire e cursa cu obstacole pe care fiecare participant la terapia pe creier deschis o parcurge cum se pricepe mai bine. Momentele de tăcere, de tandrețe și de tristețe se topesc în timpul concentrat al împlinirii. Björk cântă. Ședința de psihoterapie continuă mult după ce spectacolul s-a terminat. Aici, în România, unde prea puțini nefericiți se întâlnesc ca să se asculte. De frică, de rușine, de... Voi ce vroiați să fiți când erați
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
e greu, de iei aminte! Poți ușor să afli dacă ,,R’’ apare în cuvinte. Câți de ,,r’’ pe-aici se joacă? Să vă spun ce am visat? -Tot cu lacrimi am stropit! Săniuța c-am lăsat, Când zăpada s-a topit! LITERA ,,S’’ Se-ncovoaie; nu-i de-oțel; Toți îmi spun că n-are oase, Dar îl văd dus de cățel În oscioarele ce-s roase! L-am găsit în sac aseară, În secundă, soc și sare; Stă la sobă, chiar
ALFABETUL by CĂTĂLINA ORŞIVSCHI () [Corola-publishinghouse/Journalistic/529_a_927]
-
Dar nu vreau să schimbăm programul Erinei, așa că... vom vorbi pe drum. Ieșiră toți trei, coborâră la grajduri și luară caii, care așteptau Înșeuați. Afară era frig, dar temperatura trecuse peste limita Înghețului. Zăpada se dezghețase și Începea să se topească. Cu toate acestea, primăvara nu se făcea Încă simțită. Vântul rece care bătea dinspre câmpia Nistrului prevestea mai degrabă noi ninsori În zilele ce vor veni. Cei trei călăreți ieșiră pe poarta cetății, trecură podul de lemn lăsat peste șanțul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
și spuse, privind crucifixul: Fă, Doamne, să fie el... 1 martie 1475, Templul Shaolin, China Ștefănel ieși pe poarta templului Înainte de ivirea zorilor. Cu o seară Înainte sosise primul pelerin care trecuse munții la nord de Langzhou. Zăpezile nu se topiseră Încă de tot, dar vremea se Înmuiase, iar tânărul Își amintea parcă din ce În ce mai clar lecția Caucazului. Când zăpada se afâna, copitele cailor Începeau să ajungă la pământul Încă ascuns. Iarna nu-și pierdea aerul majestuos, dar, În adâncurile ei, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
Hârlăului? - Rezistă! - Tighina? - Rezistă! - Hotinul? - Rezistă! - Cetatea Orhei? - Pârcălabul Vlaicu și fiul său, Duma, se bat la creneluri ca niște apucați! Nimeni n-a putut trece de metereze! - Cetatea Albă? - Rezistă, doamne! Pârcălabul Gherman a aruncat ulei fierbinte și smoală topită peste trupele de ieniceri! Arcașii lui au reușit să oprească toate asalturile! - Dumnezeule... murmură Ștefan, privindu-l pe Alexandru. Daniel Sihastrul avea dreptate! Poporul țării ăsteia n-a fost Învins! Acesta e adevăratul miracol! Simioane! Uită-te În ochii mei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
asta îți cere o disciplină și un soi de spirit sacrificial pe care munca salarizată nu le implică niciodată și nicăieri. Abia aici, în acest spațiu în care riscul, încercarea, adevărul și truda se confundă unele cu celelalte și se topesc în expresie, TREBUIE devine nu un verb semiauxiliar, ci unul... activ, încărcat de substanță. Nu cred că Florin Piersic jr. este un actor experimental, nici un regizor experimental, fie în film, fie în teatru. Și experimentalismul ăsta mi se pare tot
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2195_a_3520]
-
vezi. Dar acum, În lunga toamnă a vieții, pot să apreciez toată fericirea, ba chiar și disperările care au dat culoare zilelor mele. A fluturat o mână spre tablou, ca și cum acesta Îi exemplifica spusele. De Îndată ce au plecat, Margaret s-a topit Într-un râs isteric. Cor pul i se cutremura de simpla plăcere a hohotelor zgomotoase, cu ochii plini de lacrimi. Karl i-a pus un braț În jurul umerilor, ea i-a simțit plăcuta căldură a corpului zguduit de sughițuri de
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
amintit, chiar În acel salon discuta cu niște funcționari mărunți ai Ministerului Finanțelor, când mulțimea s a retras, iar ea s-a trezit față-n față cu Însuși marele om. Purta o uniformă imaculată, cu medalii, cravată neagră și tradiționalul topi negru. Era mai scund decât se aștepta ea, asta Însă nu-i diminua cu nimic farmecul simplu. Arăta plin de energie, fără să facă pentru asta vreun efort, se impunea cu fiecare gest, a cărui semnificație era cât se poate
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
furios, iar Margaret și-a dat seama că nu-l văzuse niciodată așa. S-a Întins să-l ia de mână și să-și Închipuie țările acelea invadate, cu dealuri acoperite de păduri de pini plini de zăpadă care se topește, unde tancurile se strecoară lent prin văile fluviului, În vreme ce copiii Îngână rugăciuni și privesc Înfricoșați de la ferestrele caselor cocoțate pe munte. Ar fi vrut să-i Împartă tristețea și neajutorarea, dar nu era În stare. Toate astea se petreceau În
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
spre mijloc. Nu că mi-ar deveni mai străin decât m-am obișnuit între timp să-mi fie, dar e ca și cum eul meu în uniformă ar încerca să spele putina. Până și la umbra lui renunță și încearcă să se topească printre aceia apăsați de o vină ușoară. Mai târziu, aceștia au existat în exces. În afară de îndeplinirea datoriei, lor nu li se putea pune nimic în cârcă. Cu glasurile unite în cor, ei cântau: „Nu-i astăzi țară mai frumoasă...“ Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
La vremea asta voi fi împrumutat probabil de la cine știe cine și Leonardo da Vinci a lui Merejkowski pentru a o devora în pod. Ședeam pe o găleată de stins focul, răsturnată, și citeam mai mult decât puteam să rețin. Astfel mă topeam în cărți care te invitau să fii un altul, într-o altă zonă: Jürg Jenatsch, August, cel care a făcut ocolul lumii pe apă, Heinrich cel Verde, David Copperfield sau cei trei mușchetari la un loc... Rămâne sub semnul întrebării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
răpăitul final, eu îmi părăsisem deja postul de la fereastră și nu văzusem nimic, n-am vrut să văd nimic. Fără mitraliera ușoară, arma care-mi fusese încredințată, doar cu carabina mea, am părăsit casa negustorului de biciclete și m-am topit prin grădina din spate și prin portița care scârțâia. În spate și printre grădini, acoperit de tufe care înmugureau deja, am părăsit, strecurându-mă, satul pentru care se lupta în continuare și am ajuns brusc la șinele unei linii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
ei era o țintă. Cu toate astea, eu nu mi-am ridicat pistolul automat de fabricație italienească în poziție de tragere, după cum nici caporalul meu nu avea de gând să apere satul Peterlein cu arma lui de asalt. Ne-am topit fără un sunet. Chiar dacă Ivan ar fi tras, la ordin sau ca din obișnuință, din partea noastră nu ar fi venit nici un răspuns. Asta nu s-a întâmplat din dragoste de oameni, nu am avut nici un merit. Mai degrabă rațiunea ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]