12,033 matches
-
Ptiu! exclamă, uitîndu-se în oglindă, să-și aranjeze cămașa și cravata nu prea am față de oficială, dar... Hai să ieșim, nu te supăra că nu-s o gazdă..., mulțumesc că m-ai anunțat!, cred că după vizionare mă duc la uzină... Ce bine c-ai venit, altfel nu ajungeam la vizionare. Mulțam! Încuie ușa în grabă, pornind spre scări cu pași mari, continuînd să se îmbrace din mers. Afară nu mai ninge, dar vîntul continuă să sufle cu înverșunare. Pe străzile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ale celor ce iubesc arta în acest oraș -, s-au adunat deja mai mult de douăzeci de persoane. Poftiți, tovarășe Vlădeanu, face un gest cordial președintele, luîndu-l de după umeri chiar mă întrebam dacă veniți ori ba, că amicii dumneavoastră, de la uzină, pe care-i invităm de fiecare dată la vizionări, și care, vorba maestrului, ne tratează cu refuz, ne-au tratat la fel și azi, cînd, evident, înzăpezirea le acordă circumstanțe... Mi-nchipui că-s toți, acolo, pe baricade. Un bărbat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
s-a discutat și despre îmbunătățirile propuse spectacolului. "Mda îl neliniștește pe Mihai un gînd. Încă două-trei păreri ca ale lui Săveanu și cade premiera, ori se amînă sine die. De unde naiba mi-i cunoscut tipul ăsta, Săveanu, că la uzină nu lucrează?!..." Ochii lui Mihai, calmi, îi măsoară pe cei prezenți: figuri cunoscute, dar pe majoritatea îi știe numai unde lucrează: mișcarea de amatori, casa de cultură, biblioteca județeană "Bibliotecarele au întotdeauna ceva specific, poate eleganța spiritului, cizelat în tovărășia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
facem un serviciu dîndu-1 astfel pe scîndura scenei. Nemaivorbind, să mă ierte Mara Nedelcu!, de personajul feminin, excelent făcut, dar nu convingător pentru ceea ce se spune despre el. "Pot să mă duc undeva să mănînc, apoi să prind coloana spre uzină gîndește Mihai. Ce naiba s-a întîmplat pe scenă!?" Se uită roată, oprindu-și o clipă ochii pe genunchii Claudiei Butnaru, ridicîndu-i apoi, ca din treacăt, spre obraz: un piept frumos, feminin, un zîmbet condescendent și o privire fixă, spre afișele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
revedere! Săveanu se retrage și el, nu înainte de-a-l mai reține pe Mihai cîteva clipe: Nu pleca din Valea Brândușelor, e-o prostie să-ți dai aere de cum debutezi. Poți scrie oriunde. Tu ai șansa vieții de uzină exploateaz-o! Uzina văzută din interior. Eu, e drept, pentru a avea o rubrică într-un ziar mare..., dar tu, ca autor dramatic... ...am soarta unor spectacole ca ăsta completează Mihai. Mulțumesc, Vic! Am certitudinea că vom rămîne prieteni. Forfota din foaier s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
capul scării, unde, înainte de a păși pe prima treaptă, Claudia Butnaru întoarce o dată, scurt, privirea, măsurîndu-l. Spune-mi, tovarășe Vlădeanu, întreabă ea încet, cu o voce fermă, care trădează profesoara de zi cu zi de ce n-ai lăsat ca mediu uzina, și-ai plasat acțiunea pe un șantier de prospectări geofizice? Într-un oraș ca al nostru, ar fi mers mai bine... Dar nu s-ar fi jucat răspunde Mihai simplu, parcă să încheie discuția. De ce nu? saltă profesoara umerii, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
nostru, ar fi mers mai bine... Dar nu s-ar fi jucat răspunde Mihai simplu, parcă să încheie discuția. De ce nu? saltă profesoara umerii, cu un fel de sfîntă naivitate. Pentru că piesa de la televizor, care a fost despre viața de uzină, a nemulțumit pe foarte mulți. Dacă vei scrie ca să-i "mulțumești" pe cei din jur, mă-ndoiesc că vei mai ridica ștacheta. Profesoara își vede de drum, lăsîndu-1 pe Mihai în urmă, ros de colțul gîndului că femeia aceasta, despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ușa de la intrarea în vilă. Te rog să te faci comod! Tanti e plecată la sora ei, mama-i la spital, tăticu'... Te grăbești? Mihai se uită la ceas: nouă și jumătate, coloana de mașini care duce schimbul trei la uzină a plecat deja. Pot să mai stau vreun ceas zice el înaintînd în salon. Voi întîrzia la uzină, dar... Dacă mergi să lucrezi de noapte, atunci ai să mănînci aici, cu mine. Te rog! arată Doina spre bucătărie. Pînă acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
-i la spital, tăticu'... Te grăbești? Mihai se uită la ceas: nouă și jumătate, coloana de mașini care duce schimbul trei la uzină a plecat deja. Pot să mai stau vreun ceas zice el înaintînd în salon. Voi întîrzia la uzină, dar... Dacă mergi să lucrezi de noapte, atunci ai să mănînci aici, cu mine. Te rog! arată Doina spre bucătărie. Pînă acum ai fost doar invitatul lui tata. Al mamei în nici un caz rîde fata, aruncînd spre el o privire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
la servitoare... În timpul ăsta poate se mai îndulcesc și relațiile... Doina rămîne un timp pe gînduri, apoi după ce exclamă un "excelent", iese în grabă, întorcîndu-se cu telefonul. Ia-l tu și fă ceva cu el, te rog! Îl duc la uzină și-i găsesc eu un loc, eventual îl arunc în presa de îmbalotat deșeurile metalice. Mihai se ridică de pe scaun și-și înclină privirea: Îți mulțumesc foarte mult pentru masă! Aș vrea să te asigur că-ți rămîn același prieten
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
Nedelcu a vorbit cu ea la telefon din secretariatul literar, seara asta. Sorina tocmai pleca la un spectacol cu prietenul ei; se împăcaseră, că, un timp au fost certați... Mara îmi spunea că Sorina cunoscuse pe unul de-aici, de la uzină, foarte frumos, dar... L-a folosit așa, să fie văzută împreună cu el, să-l facă gelos pe... Treaba ei! Deci asta-i ascensiunea rapidă a lui Vlad"... gîndește Mihai. Bine pufnește el înciudat și scoate portmoneul, din care trage cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
lui Mihai. Nu, sigur nu! Dar te rog să ajungă la familia Marcu. De ce? Pentru că, așa cum ai zis seara asta, trebuie uneori să depășim destinul prin dispreț, iar cîteodată să stimulăm disprețul. Fostul prieten al Sorinei, cel de aici de la uzină, mi-e prieten și are locurile șase-șapte. Înțelegi? Aș vrea să nu fiu de acord. Înseamnă răutate și nu trebuie să ne caracterizeze. Ia-o ca o ironie, Doina. Atunci..., da. Mihai traversează sufrageria, cu telefonul într-o sacoșă, oprindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
în dreapta intrării, lucesc șinele căii ferate, pe care stau două cisterne cu materie primă. La cele cîteva puncte de lucru din prima fază, stă cîte un muncitor. Prin vestiare, pe saltelele de burete, acoperite cu pături, aduse dimineață de administrația uzinei, dorm mulți dintre cei care au lucrat peste zi, o parte din ei, rămași de noaptea trecută, cînd n-au mai putut pleca spre satele învecinate din cauza întroienirii. Fetele din laboratorul de analize își văd de aparate, fără să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
aia n-o mai scot eu la cap cu curentul pe municipiu; las' c-am să încep eu să vă belesc, în frunte cu Haralamb, directorul, că frumosul de el n-a fost nici noaptea trecută și nici asta pe la uzină, iar mîine nici atît, are scuză, vine la petrecere... Te-ai mai întîlnit cu Arbore? Da, aseară. Vine și el? Ne-am zărit doar, se grăbea; îl caut mîine dimineață... Nu-i nevoie, Mihai face Săteanu un gest de lehamite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
o vreme ca asta? întreabă Săteanu. Dormeam la spatele tatii. Dumneavoastră? Dormeam în grajd, să am grijă să nu se sperie vitele, să nu rupă lanțul... Evident, eram mărișor, aproape de armată. Apoi, într-un an cam secetos, am plecat la uzină, pentru un timp, dar nu m-am mai întors... M-am întîlnit cu popa nostru, părintele Mihai, prin Iași, o dată, venise la băieți, la facultate; m-a întrebat cum o duc, cum e la oraș, dacă-mi place și aflînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
eu?, perședinte de ce-a-pe, ori primar, la comună, sau rămîneam pe tarla. Vezi, m-am analizat de multe ori: femeia aceea, profesoara, a născut în mine ideea, nu de-a parveni, ci de-a mă ridica. Voiam să rămîn în uzină, să învăț, să fac facultatea la seral... Haralamb al vostru, directorul, proaspăt venit din facultate, era cu u-te-me-ul în uzină. Avea sarcină să mă lămurească să-l lămuresc pe tata. Sîmbăta mă chema la el: "Te duci la tat-tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
aceea, profesoara, a născut în mine ideea, nu de-a parveni, ci de-a mă ridica. Voiam să rămîn în uzină, să învăț, să fac facultatea la seral... Haralamb al vostru, directorul, proaspăt venit din facultate, era cu u-te-me-ul în uzină. Avea sarcină să mă lămurească să-l lămuresc pe tata. Sîmbăta mă chema la el: "Te duci la tat-tu acasă (așa era Haralamb, necioplit și atunci), îl lămurești iar luni aduci adeverință de la sfat că a semnat cererea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ți-a refuzat invitația? Mihai clatină din cap lung, afirmativ, trădîndu-și părerea de rău. Proasta! Are impresia că ăla o să-și lase nevasta pentru ea... A mai amăgit ăla pînă acum vreo cîteva, chiar și pe una de la voi, de la uzină, o femeie frumoasă, o laborantă. Îmi vine cîteodată să-l iau de guler și să dau cu el de pămînt, dar, îți dai seama, cît timp eu..., poate că și de aceea e bine în funcția asta să fie oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
de-acum două mii de ani?! sare în sus Săteanu. Așa se cheamă una din operele lui Aristotel. Dar mai întîi, o nedumerire: de ce ți-ai reținut un loc în Direcția Comercială și nu un post de economist la noi, la uzină, ori la întreprinderea mecanică, director comercial, să vinzi semănători, pluguri..., așa-i stă bine unui fost țăran..., care pretinde că-n adîncurile lui... Ridicat deja în picioare, gata să înceapă a măsura încăperea cu pași mari și apăsați, cum o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
oprit montajul într-o secție, nea Toadere spune Mihai încet, cu convingere. La o adică, Haralamb te va acuza primul pentru asta. Cum să m-acuze cînd sudorul a lucrat și la el?! Poate că el a plătit la contabilitatea uzinei, chiar și simbolic, dar a plătit. Mai dă-o Dracului, nici chiar așa! rîde Săteanu. Mi-i fi tu prieten, dar... Se plimbă un timp, cercetează cu de-amănuntul instalația de laborator, admiră tablourile de pe pereți, apoi, cînd crede că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
calea ferată, cîțiva operatori și mecanici de la întreținere împing un vagon cu materie primă să-l poată aduce pe poziție, la rampa de descărcare. Ninsoarea a stat, dar vîntul suflă cu așa putere că mulți din brazii plantați dincolo de gardul uzinei, pe marginea șoselei de centură, s-au frînt de la jumătate, ori s-au răsturnat cu totul, aruncînd spre cer cîteva cioturi de rădăcină. Înăuntru, în încăperile instalației, la primele faze, într-o căldură ce nu scade niciodată sub treizeci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
inspecția șefilor, dar nu voi ști o iotă din ce s-a descoperit, ce progrese s-au mai făcut în domeniul filamentelor; trebuie să rămîn în cercetare, deși... Pînă în primăvară, la restructurări, funcționa un serviciu de documentare tehnică a uzinei. A fost primul pe lista restructurărilor. E drept, nu ne oprește nimeni să ne instruim continuu, dar ca s-o facem, să parcurgem noi toate revistele pentru a scoate și eventual traduce articolele ce ne interesează trebuie timp; timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
am să mai rămîn aici? La Valea Brândușelor am un loc de muncă atît! Conduc o instalație de filamente-carbon, utilizabile în tot ce este modern, mai ales în construcția de avioane, dar ce mă încîntă pe mine asta!? Stau în uzină, zi de zi, și nu-mi mai dau seama cînd trec zilele, nopțile, verile, iernile; iar primăverile și toamnele sînt punctate doar de mici evenimente rituale: primăvara e Paștele, cu ouă roșii, cu noaptea de Înviere cînd merg acasă, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
Ce s-a întîmplat, în fond, atunci?" Scoate agenda, caută, formează prefixul orașului Iași, urmat de numărul unui telefon. Alo, tovarășul procuror-șef Cîmpeanu? întreabă cînd aude mormăitul unui bărbat trezit din somn. Ați lucrat acum douăzeci de ani la uzina mecanică, la...?... Lua-te-ar Dracu'! țipă Cîmpeanu -, sau mai bine te lua atunci, cînd te-a sfîșiat cîinele, că sănătos n-ai rămas, văd. Lasă, dragă, dormi spune mai încet -, e Săteanu... Ce vrei, Toadere, că și zilele trecute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
astea. Alții au ajuns directori numai bătînd cu pumnul în masă, nici măcar trecînd prin vreo bancă de școală serioasă i-o întoarce Vlad furios. Pe cine căutați, vă rog? întreabă el aspru. Sînt inginera Brîndușa Roman, secretara Comitetului P.C.R. al uzinei răspunde femeia prompt, înfruntîndu-i privirea. Au! se lovește instinctiv cu palma la frunte Vlad, scăpărînd un surîs scurt, sfîrșind prin a strînge din umeri: Vă rog să mă iertați! Alaltăieri erați așa..., din cauza gripei..., nu v-am recunoscut... Vă rog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]