8,610 matches
-
cu caracterul ăsta! Cât caracter vrei să am?“ Păi, sună răspunsul, nu e nevoie să ai „atâta“ caracter, mult sau puțin, ci doar să ai caracter; el nu se măsoară pe porțiuni și grosimi, ci este pur și simplu o ținută, o coloană interioară. Cam așa se poate traduce și formula „ruși fără suflet“, adică: are individul în general verticalitate, înălțime interioară, sau știe doar să se agațe vânjos de pământ, supus centrului de gravitație ventrală? Dacă ai putere și daruri
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
stofă de mare cabotin, că și-a găsit foarte devreme - pentru că era bărbat frumos - o atitudine scenică de nonșalanță, de delăsare și lene (Brando a speculat faptul că este foarte leneș din fire) și cu asta și-a găsit definitiv ținuta de actor pe care a purtat-o constant de-a lungul carierei sale. Pe deasupra, pentru că era nu numai vedetă, ci chiar idol, își putea permite orice, fără să aibă aerul că face un efort, adică nu mai avea respect pentru
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
ceea ce fac aproape din porniri nestăpânite, chiar din reacții impetuoase, care pot jigni și de care-mi pare rău pe urmă. Așa a fost cazul cu o tânără care avea o alură specială, un port particular al capului și al ținutei. O acostasem pe stradă, pe Sahia, chiar în dreptul casei în care locuia. O chema Elena Moraru și nu știu bine cum se face, dar de ea îmi aduceam bine aminte. O chemasem într-o seară la o petrecere, tot pe
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
acestui învățător, nu chipul lui, ci starea interioară, simplitatea și măreția care au rămas în mine ca o undă prelungă și care îmi umpleau sufletul de bucurie, atunci, în celulă, când îmi aminteam foarte vag doar niște atitudini din film: ținuta mâinilor, liniștea și blândețea lor, vorbirea care ieșea din mâinile nemișcate ale acelui profesor trimis la țară, departe de lume. Banalitatea nu e același lucru cu mediocritatea. De prima nu scapă nimeni, dar a doua reprezintă o condamnare a spiritului
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
țigan destul de înalt, deloc urât. Avea funcția de comandant adjunct al coloniei Grădina, funcție mai stabilă decât cea a comandantului, care se schimba cam la doi ani. Călărea cu o ușurință pe care numai de copil o putuse dobândi, și ținuta lui călare părea să sporească autoritatea lui de șef față de ceilalți caralii. Troacă era stăpânul locurilor și cutreiera ținutul, cred, din plăcerea de a călări. Îl cunoscusem „pe teren“ încă din prima mea ieșire la lucru, când mi s-a
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
instrument. Dar instrument pentru ce? Pentru că instrumentul cere un scop, o destinație. Destinația mea nu o cunosc; ea este într-un fel înscrisă în mine, dar nu-mi prescrie să fiu într-un fel anumit, nu mă obligă la o ținută obligatorie. Dar ea lucrează în mine, ca și cum ea ar afla ce trebuie să facă în funcție de felul în care mă las „prelucrat“ de ea. Însă, cum ea nu-mi prescrie o ținută precisă, nu-mi impune nici o constrângere, și cum eu
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
într-un fel anumit, nu mă obligă la o ținută obligatorie. Dar ea lucrează în mine, ca și cum ea ar afla ce trebuie să facă în funcție de felul în care mă las „prelucrat“ de ea. Însă, cum ea nu-mi prescrie o ținută precisă, nu-mi impune nici o constrângere, și cum eu mă las încercat de ea fără să caut să am inițiativa, această destinație rămâne mereu liberă și nesigură, și se modifică singură cam la voia întâmplării. Așa se face că, în
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
un vârtej continuu în care o aceeași mișcare se produce fără oprire, ca ceva indescriptibil, fără formă și figură; dar, evitând punctele de frângere, unghiurile de întrerupere, mișcarea aceasta universală a hazardului se lasă totuși imaginată de un fel de ținută de respingere instinctivă a diviziunii: continuitatea acestei mișcări aberante, fără unghiuri de schimbare de direcție, nu poate fi imaginată decât ca o ghirlandă de torsiuni, ca un ciorchine de circumvoluțiuni cu dimensiuni diverse și neîntrerupte. Ceea ce înseamnă că, sub această
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
cu picior și cu toarte mici, răsucite. În pomieră, un teanc de hârtii, plicuri, extrase, reviste. Ora corespondenței. Deasupra gheridonului, vrejul și ciucurii translucizi ai lămpii olandeze. Singura pată de lumină ; în rest, penumbră solemnă : lambriurile întunecate, lucioase, mobila greoaie, ținuta fiecăruia ușor crispată. Este un moment deosebit, în care ei pozează prinși în conversația obișnuită ; un moment pe care aparatul deschis începe să-l rețină, iar chipurile lor încearcă să-i prindă solemnitatea. Partea a doua Ora ceaiului — ...un moment
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
împreună cu buchetul de flori ce se silea să-i amintească Sophiei Mironescu de anii comuni ai copilăriei lor, petrecuți în patriarhala urbe a Buzăului, și a fost cu gentilețe poftit înăuntru, nimerindu se chiar un jour fixe. La acea vreme, ținuta și manierele lui mai lăsau de dorit, a dansa era încă un mare chin, a vorbi la telefon, o adevărată catastrofă ce îl chinuia săptămâni de zile înainte. Deloc de mirare că acest salon atât de banal l-a epatat
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
silueta și în totul lăsa de dorit ! Apoi toaleta ! în plus, un colier splendid la gât, doi șerpi de aur cu ochi de rubin, încolăciți - dar pus la ora aceea ? S-ar fi cuvenit un costum de voiaj sau o ținută câmpenească, în niciun caz cum arăta ea... Chiar Sophie a făcut aceste comentarii. Dar cine este, de fapt ? l-a întrebat Sophie pe Jorj Ioaniu, care s-a întâmplat să fie prin apropiere. — C’est la seule amie de Miza
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
fiecare dintre noi, dovada că am atins maturitatea... Și va avea pentru fiecare dintre noi consecințe la fel de adânci ca... Păstrând pe chip o ușoară schimonoseală de neplăcere, Profesorul s-a ridicat de pe scaun. Iată-l în picioare. Redingota îi corectează ținuta, îi îndreaptă umerii căzuți, îi împlinește trupul slăbit în ultima vreme. Pe deasupra ramei de aur a ochelarilor le aruncă celorlalți o privire verde-afectuoasă ; nici nu se gândește să părăsească la ora aceasta salonul, pe cei dragi, corespondența - nu vrea nimic
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
lui Grigore ? Cum de a apărut aici ? Ai putea crede că a ieșit să-și controleze straturile de trandafiri, dar cum se face că a ales tocmai ora aceasta fierbinte ? Și ce exagerare să te îmbraci așa ! Ce voit epatantă ținută de grădină : cu pălăria de pai veche și fusta puțin suflecată ! Nu cumva are și saboți în picioare ? Ai putea crede că a ieșit să ude florile, dar de ce să uzi florile pe zăpușeală ? Și un ageamiu știe că nu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
prea noi, prea lucitoare, ca într-o casă de proaspăt îmbogățiți, susține Profesorul... Cu mintea golită dinadins de orișice gând, apeși pe buton, dar țârâitul slab, care se pierde în penumbra amenințătoare a casei, îți crispează mușchii. Îți îndrepți mașinal ținuta. Acum stai țeapăn, cu bărbia corect ridicată, gata la primul semn să te înclini, zâmbind : într-o mână bastonul, în cealaltă pălăria. Stai și aștepți în fața ușii, fără să mai îndrăznești să suni și a doua oară. Cine oare ți-
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
alunecă firesc spre grădină și deodată fac ochii mari, apoi mă strâmb, nemulțumit. Cum ? ! Da, este chiar ea, chiar Sophie, cu toate că abia am recunoscut-o ! Parcă s-ar fi travestit în grădinăreasă ! Nu s-ar putea spune că o asemenea ținută ostentativă, ca de carnaval, ar fi pe gustul meu ! în primii ani era atât de stăruitoare să știe ce anume nu agreez la toaletele, la pălăriile ei ! La felul cum conversează ! Bărbații nu au gustul modei, pe ei doar anume
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
repede la oglinda înnegrită a garderobului, nu chipul lunguieț, cu sprâncene groase și nas puternic, îl neliniștește, ci redingota bleumarin, gilet-ul galben pai cu floricele într-o tentă foncée și pantalonul în culoarea oului de rață - ce anume oare din ținuta lui mai păstrează semnele Răsăritului Europei din care vine ? Deși suferindă și îndurerată de apropiata despărțire, pauvre maman a mers înainte de plecare cu el la Aux Quatres Saisons, pe strada Vămii, îmbrăcându-l din cap până în picioare - o garderobă pusă
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
de cocoș, creanga atârnând în fereastră cu bobițele ei crude, ascunse sub frunze - rămăsese doar teama. Mi s-a părut că aud departe un zdroncănit de trăsură. Pentru că putea chiar să fie târziu, m-am ridicat și mi-am inspectat ținuta, eternă în nemișcarea ei atârna iedera în fereastră. — Nemaiacceptând prejudecata, mințile moderne recunosc că femeia dorește - într-o măsură similară sau comparabilă - bărbatul... Fraza mi-a mai răsunat în minte o dată, cât am coborât în vârful picioarelor scara de lemn
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
cum arată în această clipă. Același lucru e valabil și pentru mai-tânărul-amic : îl știe deci cum stă picior peste picior, lăsând la vedere șosetele albe de mătase, așa cum poartă eleganții în vara aceasta ; o binevenită nonșalanță i-a îndul cit ținuta, prea strict funcționărească. Cineva trebuie să îl fi învățat că mica neglijență dă gust, ca un praf de piper, unei costumări ireproșabile. Profesorul simte că e prea locvace în după amiaza aceasta. Îl împinge să vorbească un sentiment tulbure și
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
întors, alertat, deși regina insista s-o continue... Fapt pentru care, de altfel, a și fost blamată... Blândețea răbdătoare cu care i se adresează musafirului are efectul unui usturător reproș. Devenit deodată stacojiu, tânărul Ialomițeanu își schimbă, militărește de repede, ținuta, prezentând doamnei o elegantă plecăciune de scuză. Cât despre Profesor, el a rămas de mai multă vreme cu ochii întorși spre terasa cu clematite. Prin geamurile limpezi, ca o apă de cristal, corolele de catifea albastră, deasupra cerul dulce - verde
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
care își tamponează îngrijorat fruntea pleșuvă : fierbințeala pleoapelor îi lasă impresia că febra i-a urcat deodată, periculos de mult. Va mai întârzia aici câteva clipe, apoi va merge să se repauzeze în dormitor și să-și schimbe, pentru sindrofie, ținuta. Ați văzut-o cumva la înmormântare și pe acea tânără văduvă a colonelului Albu despre care s-a vorbit atât ? Doamna Mironescu întinde madamei Ana ceașca de ceai neterminată. — Cineva, stimată doamnă, mi-a arătat-o într-adevăr... Dar în
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
transcris va intra madam Ana și va începe plăcerea agitată a dichisului. Ah, ce emoție, când pe hârtoapele străzii are să se audă prima trăsură ! înseninată, vei coborî cu pași ușori scara de lemn, controlându-ți în fiecare oglindă mersul, buclele, ținuta, la anii tăi, ma chère, ah, de ce nu-i mai am ! (a spus nașa Fănica), n-aș vărsa nicio lacrimă de melancolie ! Lumea să știi că nu se sfârșește cu un cavaler, ducă-se, dacă a fost orb și nu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
îmi este atunci să mă desprind... — Ei, dragă, dar ne-am înțeles să închidem acest subiect ! Ce sens are să tot revii ? Ștefan s-ar cuveni să se scuze și să se ridice primul, ca să meargă să-și puie la punct ținuta, pentru ca la rândul ei și Sophie să poată apoi urca ! Știe doar foarte bine cât de mult durează toaleta unei doamne ! Dar amână, numai ca să nu se dezlipească nicio secundă de ea ! Cum probabil nu se va dezlipi toată seara
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
s-a întâmplat să fie călduroasă, dar Brătianu cu căciula pe cap ! Un fapt care nu putea să nu intrige, dat fiind că el era unul dintre cei care țineau de cordoane ! Totuși, să vezi diplomații arborând cea mai adecvată ținută, iar prim-ministrul cu căciulă pe cap... Pentru ultima oară te mai uiți la pendulă și hotărârea ta de-acum este luată : ai să te ridici când va bate ora. Firea ta greu te lasă să pierzi fără să joci
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
vinovat prin această mult prea timpurie sosire... — Ei, dragă, fii, te rog, serios... Parcă ne înțeleseserăm să renunțăm între noi la atâtea fasoane și scuze... Vreau să respir puțin aer curat, înainte de a merge amândoi până sus să ne pregătim ținuta... Profesorul lasă să-i cadă din mână perdeaua de iederă și caprifoi, pe care o ridicase când se întorsese să-i răspundă domnului Ialomițeanu, și își sprijină coatele de marginea terasei. Apoi inspiră adânc. Un timp își ține răsuflarea în
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
trădătoare în fața doamnelor ! Ți-ai dat seama la vreme că în niciun caz așa ceva nu ți se va ierta ! Așa că, te rog, acum fă bunătatea și mă însoțește la catul de sus, să mergem să ne punem amândoi la punct ținuta... Nu te deruta de această comportare, îndulcită fără motiv în numai câteva minute : astfel este firea Profesorului Mironescu încât, după ce s-a purtat cum nu trebuie, revine și se arată cel mai gentil om. La fel în această după-amiază : simțind
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]