7,819 matches
-
deci: simpla îmbunătățire a felului în care respirați vă poate conduce la o înbunătățire spectaculoasă a sănătății. Sunteți astfel mai bine „oxigenați” și procesul de eliminare a toxinelor este mult accelerat. Vezi exercițiile de respirație. „Motivul principal, dacă nu chiar singurul pentru care mulți ajung bolnavi, este faptul că sângele nu circulă liber, iar schimbările din fluidul vital care sunt necesare pentru viață și sănătate nu au loc. Trupul lor nu a beneficiat de mișcare fizică, iar plămânii de hrana necesară
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
înmoi cerealele fie în ceai, fie în lapte de soia, dar mai sunt și alte variante. Smântâna e bine fi folosită în cantități mici, ca adaos, dar atenție cu ce o combinați. Untul este grăsime (lipidă), adică neutru și este singurul dintre lactate care se combină bine cu carbohidrați (pâine, cartofi, orez etc.). Se poate mânca de exemplu pâine cu unt și cu roșii. Brânza Brânzeturile sunt ca un fel de lapte concentrat. Din acest motiv și din altele (cum ar
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
sine însuși la ceasul rugăciunii, în interiorul sufletului său, unindu-și mintea cu inima. Wikipedia în limba română ne spune că: „Ortodoxia învață că Domnul Iisus, în rugăciunea Sa către Tatăl, S-a rugat pentru poporul Său și că El este singurul care poate mijloci pentru omenire înaintea lui Dumnezeu. În Slava Sa de după Înviere, El se roagă pururea Tatălui pentru noi toți. Întru și prin Hristos, creștinii ortodocși pot și ei să devină mijlocitori pentru alții înaintea lui Dumnezeu. În numele Domnului
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
ei ne-a îmbărbătat să ne facem loc, să ne croim drum fără să mai privim o dată în urmă. Nigel Trotts, omul nostru de bani, aflat în pivnița clădirii împreună cu o tipă, un xerox și o stacană de ness, e singurul care face o normă întreagă. Și Nigel e omul de bani care o face din pasiune. — Nigel a țepuit o firmă care făcea transporturi aeriene pentru Antilele Olandeze, mi se spunea de regulă în biroul meu. — Splendid, șopteam eu de fiecare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
perfectă. Dar eu nu o am. Când am descoperit adevărul, am ieșit în oraș și mi-am înecat amaru-n băutură. Dar de băut ca un alcoolic, asta n-o pot face. Doar alcoolicii sunt în stare de așa ceva. Ei sunt singurii care pot face față cu succes acestei probe. Doar alcoolicii pot să profite din plin de alcool. Acum merg mai mult pe jos. Șomajul e o problemă. Cu asta sunt de acord. Vrei să-ți spun ceva? Și serviciul e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Dea, am auzit de necazurile voastre financiare, dar o să vă redresați voi. Cred că acum sunteți foarte bine. Dea, până la urmă o să vă descurcați. De-acum încolo voi zbura numai cu Airtrak. Ați face orice pentru noi, așa e. Sunteți singurii care într-adevăr... Mai târziu mi-am dat seama că aș fi putut continua în felul ăsta la infinit. Știu că a fost nevoie de o mână grea așezată pe umărul meu să mă facă să tac - nu era vreun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
sănătatea. Peste câteva luni voi avea patruzeci și patru de ani și cred că aceasta va fi ultima dispută armată ce se va termina c-un tratat de pace caligrafiat de mine. Tocmai de aceea, voi scrie un act perfect, singurul, cum nu s-a mai încheiat vreodată între cele două cetăți (deși, în general, conținutul e mereu același). O capodoperă în materie. Povestea vieții mele - aceste rânduri, de fapt - va reprezenta cu totul altceva, va fi mai mult o experiență
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
Cei trei erau tot mai nervoși. Chiar și discuții au fost într-o zi, Maestrul în efecte speciale amenințând că va înceta să mai colaboreze. În dimineața următoare, Regizorul a anunțat că, în sfârșit, a găsit finalul cel mai potrivit, singurul posibil, și că filmul va fi un trimf! Nu era entuziasmat - așa cum s-ar fi așteptat ceilalți -, dar se vedea că e foarte sigur de găselnița sa. Surprinzător, a mai angajat trei operatori! „Pentru o zi!” le-a spus acestora
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
ce-i folosesc sau de ce unii sunt pasionați de așa ceva, conchise el. - Desigur, nici eu nu am habar și sincer, nici nu mă interesează prea mult. Numai că nu am putut să nu observ că de la o vreme sunteți aproape singurii care mai treceți pe aici, așa că mă miram și eu că planeta asta mai e bună la ceva. Mie mi se pare a fi doar o ascunzătoare perfectă, adăugă el zâmbind malițios. Răspunsul pe care secundul se pregăti să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
privind dispozitivul și planul de luptă al lor pentru a doua zi. S-a oferit caporalul Cuzmici din Banatul Sârbesc, cel care era folosit și ca translator de limba rusă. El a fost însoțit de alți doi ostași, de altfel singurii care s-au întors, căci sârbul s-a predat rușilor, noroc că nu știau ora retragerii noastre! Ajungerea la debarcader s-a făcut pe brânci și târâș, până la plaja unde se cronometra timpul. Șoapta plecării trecu de la om la om
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
dus-o până-n stația de troleibuz, i-am luat mâna grăsuță și umedă și i-am propus să ne mai vedem. Ne-am văzut apoi toată luna următoare. Am fost împreună la petrecerea de ziua ei, unde m-am trezit singurul „băiat“ (de fapt, împlinisem între timp 27 de ani) între vreo patru-cinci fete, prietenele Rodi căi, infantile și urâțele cu toatele. Cu aceeași ocazie i-am cunoscut mama, neobișnuit de în vârstă. În rest, ne plimbam pe străzi însorite, la nesfârșit
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
părut sub o pânză, ine lușul sub alta, biluța a mai sclipit într-un „Bye!“ și fantoma s-a evaporat de parcă nici nu fusese... Dimineața, lângă zidurile de piatră ale castelu lui, l-am îmbră țișat de despărțire pe Billy, singurul care se trezise în zori ca să-și ia rămas-bun de la noi. A lăsat o clipă foarfeca de tuns gardul viu ca să mă-ntrebe cordial: „Have you finally seen the fucking countess?“ Abia-l vedeam prin ceața dimi neții. „I belive
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
maes trului. Mulțu miți, mergeam apoi la birtul din apropiere, mâncam, încercam să tragem țeapă chelnerilor, eram prinși, întorși din drum, bălăcăriți, iar a doua zi o luam de la capăt, cu nerușinare, cu aceiași chelneri, la același birt, de altfel singurul disponibil. Imperial, Sincu ne snoba cumpărându-și, din când în când, câte un strop strălucitor de „Queen Anne“. Noap tea, pe drumul de-ntoarcere, zeci de licurici pâl pâiau în întuneric... După două-trei zile copiii, care la-nceput veni seră
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
ei de Magdalenă din Magdalenian, cu boiul ei criselefantin ar fi fost mândria haremurilor și călăreața filozofilor lumii. Goală, răspândea atâta lumină, că toate celelalte trupuri din micul golf căpă tau culoarea cenușie-a cadavrelor. Sânii ei, observai imediat, erau singurii demni de acest nume: cele lalte femei aveau pe piept mamele sau pur și simplu țâțe. Fundul ei, cu zona-ntunecată dintre coapse, își arăta din timp în timp, leneș și premeditat, steluța cafenie și structura cealaltă, franjurată complex, asemenea
De ce iubim femeile by Mircea Cărtărescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/589_a_971]
-
izbucnit și Puiu Nistea. „Ha! Ha!“ a râs și Dumnezeu din ceruri. Apoi au intrat pe rând inginerul Spiridon, prozator, inginerul Ionel Manea, și el prozator, prietenul Cristian Siboiu, care a holbat ochii la Vasile, contrariat (poate pentru că, fiind el singurul poet licean din cenaclu până atunci, nu va fi fost Încântat de „rival“), Vasile Tronaru, pensionar, șeful asociației de box „Voința Buzău“, În calitate de critic, Costel Costan, muncitor În construcții, amuzamentul cenaclului, Lorena B., proiectantă și prozatoare, Ionela, elevă chitaristă, care
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
mii de ruble au să-mi dea. N-am primit nici o lețcaie, iată cum Înflorește Uniunea Sovietică pe spinarea românilor, se auzea de dincolo răcnind un individ cu părul alb, tatăl lui Matei. Sunt un caz unic, dar nu sunt singurul... Bineînțeles că ești un caz unic. Dar de unde ai atâția bani, tovarășe? În locul tău l-aș fi luat pe Matei și m-aș fi oprit direct În Caraibe, acolo nu sunt trenuri... — Când eram marinar În Zanzibar... — Trebuie să plec
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
vrea ea. Băiatul întrebă: — Dar cine e fiul ei? Îl priviră deconcertați și uimiți, apoi potcovarul murmură precaut, ca pe un lucru murdar, numele celui mai temut om din lume: — Tiberius. Împăratul. Ceilalți tăcură. Copilul se simți umilit că era singurul din castrum care nu știa asta. Nu mai întrebă nimic. Un grăjdar îi spuse, căutând parcă să-l consoleze, că Maștera era foarte bătrână. — O fi având vreo nouăzeci de ani acum - și tata îi spunea Maștera. Zaleucos dădu peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
s-o prindă vreodată: otrăvuri pe care nu le poți observa, mâncăruri, băuturi, obiecte unse cu venin, chiar și parfumuri. Într-o zi, în palatul din Epidafne, Germanicus se uită la fiul său mai mic și se gândi că era singurul cu care putea vorbi. Îi spuse un lucru pe care acesta nu avea să-l uite până în ultima clipă: — Într-o situație ca asta, riscul nu-l reprezintă cei care așteaptă pe marginea drumului, care te privesc de la depărtare. Pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
a Senatului izbucnea, într-un mod neașteptat, cel care fusese proconsul în Africa și-i pusese pe fugă pe rebeli. Cu ajutorul autorității date de victoriile sale și al surprizei, proconsulul a demascat inconsistența rușinoasă a acuzațiilor împotriva fiului lui Gracchus. „Singurul din tot orașul acesta care și-a păstrat curajul“, scrise Drusus. În Roma se răspândi voința de răzvrătire - o dată chiar, senatorii se temură mai mult de popor decât de împărat. Acuzatul a fost achitat. Tiberius, mânios și tăcut, îl învinuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
posibil, în timp ce aveau să-l ducă în fața tribunalului senatorial. Pe drum însă, desfășurarea de forțe era de netrecut. Neputincios, Gajus văzu doar mișcarea pretorienilor și două ziduri de oameni speriați și muți; preț de o clipă îl zări pe acuzat, singurul care avea capul descoperit, fără însemnele gradului, dar care se distingea prin statură și mergea cu fruntea sus, mândru. Cortegiul înainta încet; privirea tribunului Silius trecu pe deasupra capetelor mulțimii și se opri asupra lui. Băiatul își dori din tot sufletul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
era vorba de credința față de memoria fratelui vitreg al lui Tiberius, fiul pe care Augustus nu-l putuse recunoaște și care murise tânăr - încă un nod în acea rețea de înrudiri. În jurul locuinței Antoniei, spionii lui Tiberius stăteau la pândă. Singurul care-și dăduse seama era Herodes din Judaea; de aceea ducea o viață desfrânată, spunea lucruri prostești ca să înlăture neîncrederea celorlalți, se îmbăta, pierdea la joc sume enorme, pe care Antonia, maternă, le achita. — Îți cumpără încet-încet viitorul regat, îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
inatacabile; și se părea că astfel îl salvase în mai multe rânduri. Însă, dintr-o impalpabilă, dar crudă răzbunare femeiască, îl făcuse să fie mai izolat și mai înspăimântat decât victimele sale. — Uită-te, îi spuse lui Gajus. Tu ești singurul care trebuie să știe. Faptul că știi îți va aduce alinare. Grafia era uniformă, clară, însă privirea lui Gajus se izbi de ea ca de un zid: era cifrată, de neînțeles. Julius Caesar inventase un sistem de cifrare pentru mesajele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
plante din ținuturi îndepărtate. Îl însoțea la termele rezervate funcționarilor imperiali la orele când, dat fiind mecanismul riguros al instituțiilor, nu era nimeni. Însă, la mai puțin de o lună de când Gajus începuse să-i zâmbească spontan tovarășului său nevinovat, singurul pe care îl avea, pe când stătea sub portic, citind, doi funcționari care treceau pe acolo l-au anunțat brutal, fără ca măcar să-și încetinească mersul: „Fratele tău Drusus a murit în închisoare“. Nu așteptară răspuns. Iar el, cu creierul golit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
căzură cu toții de acord. Un singur senator, Lucius Arruntius, ce provenea dintr-o veche și încăpățănată familie cremoneză, se ridică și, în liniștea adâncă a aulei, declară: — Candidatul vostru nu are vârsta potrivită pentru o asemenea putere. Știu că sunt singurul care are curajul s-o spună, sublinie, privind în jur. De obicei intervențiile sale erau în contratimp, calculate și temute. Glasul lui era un amestec de sunete tăioase, întotdeauna profund, adesea ironic. Acum însă, prietenii și dușmanii îl ascultau în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
coasta corăbiei, și ei se îndreptară spre țărmul dinspre răsărit, unde găsiră apele liniștite din fața elegantului port privat pe care Agrippa, priceput în ale mării, îl construise pentru soția sa, Julia. Tânărul Împărat debarca aici pentru prima oară, și era singurul din familia aceea distrusă care nu-l văzuse niciodată. I se păru însă că-l știe, atât de limpede fusese povestirea mamei sale. Poruncise să nu se trimită semnale pe timpul călătoriei, dar cei de pe insulă văzuseră grandioasa triremis cu pânze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]