8,610 matches
-
greutate a deschis ușa bufetului... Și pe urmă, castronelul acela cu bucăți de rahat... Parcă le văd verzi, roșii, portocalii, tari ca piatra și cu zahărul pudră de deasupra întărit și el... Evident, erau ținute anume pentru musafiri... De mult ținute... Și numai acest mic efort a istovit-o ! S-a întins, sfârșită, pe balansoarul care nici nu s-a clătinat sub greutatea ei... Și pe urmă m-a rugat pe mine să scot din bufet paharele și să iau apă
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
nedrept pedepsiți. Evident, istoria este evocată și interpretată prin personajele care îl populează, prin conștiințe și mentalități. Opiniile politice, sociale, cul turale sau cu privire la caracterul nostru național ce pot fi întâlnite cu zecile în paginile acestui roman de o înaltă ținută intelectuală aparțin sută la sută personajelor, fiind într-o concordanță uimitoare cu felul lor de a fi și de a gândi. Autoarea, atotputernică și anonimă, nu profită de această bogată emisie de opinii pentru a și le strecura pe ale
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
nefiind sigură ce Înseamnă exact „ținută de gală“, dacă se referă la rochii lungi sau doar la bluze cu sclipici, m-a făcut să vin cu ea și să stau pe hol În fața ușii, cu sacoșe În care aveam șase ținute diferite, ca, la nevoie, să se poată schimba. Evident că rochia pe care o avea pe ea era absolut perfectă. Îi spusesem că e perfectă.) — N-o să vină nimeni cu pulover gros și lălîu, zic. Hai să mergem. Nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
cuvinte să vă spun cît sînt de jenat... cît sîntem de jenați amîndoi... — SÎnt convins, spune Jack. Chipul Îi e total lipsit de orice expresie și ilizibil, iar glasul la fel de sec ca Întotdeauna. Poate vreți totuși să vă aranjați puțin ținuta Înainte de a vă Întoarce la treabă, ce ziceți ? Ușa se Închide În urma lui și rămînem Împietriți, ca niște statui de ceară. — Vrei te rog să-ți scoți nenorocita asta de mînă din bluza mea ? spun Într-un final, enervată la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
aflați la coadă, în așteptarea unui taxi. Nu cred că era Teona, își zice cînd, frînt de oboseală și de foame, dar și de durerea din ceafă, ajunge aproape de hotel. Probabil era soră-sa, că prea avea gesturi sigure și ținută țeapănă, de jandarm." Intră în braseria hotelului și caută un loc la o masă. Două beri, spune chelnerului. Plătesc trei, adu-mi două, precizează în șoaptă, cînd i se spune că s-au terminat. "Trebuia totuși să gonesc aiurea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
tocmai lîngă fereastră. Se întoarce spre el și rămîne așa, privindu-l îndelung. Mihai o vede cît e de firească în gesturi și înțelege că furia ei, chiar în momente mai dificile, nu poate depăși pragul unui calm de aleasă ținută sufletească, de la înălțimea căruia se impune interlocutorului, obligîndu-l să-i fie pe măsură, sau să renunțe. Renunț! gîndește Mihai cu glas tare. Îmi retrag vorbele, te rog! se corectează imediat. Liliana surîde, încrețindu-și colțul gurii. Rămîne locului, sprijinită cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
avantajul vostru, al prozatorilor; ori poate blestemul, să trăiți de două ori un calvar... Răscolit de vorbele Lilianei, Mihai lasă paharele înapoi pe tavă lîngă sticlă și se așază pe canapea. Cred că modelul tău avea două însemne distincte: o ținută de o aleasă eleganță și doi ochi mari, albaștri... continuă Liliana cu o voce fermă, parcă acuzatoare. Sînt la interogatoriu?! o privește Mihai deschis, impunîndu-și să se stăpînească. Poftim! întinde mîna spre ea, oferindu-i o țigară. Observi, cred, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Rîsul ei ușor are ceva de mare cochetărie feminină, dar numai ca o explozie de o secundă sau două și poate fi percepută doar de cel căruia îi este adresată. Și dumneavoastră vă îmbrăcați elegant, face ea un gest spre ținuta lui Mihai. Am venit să contractăm o cantitate de folie din care vom face întăritură la haine. Felul în care stă haina pe om conferă sau nu eleganță, dă un aer de grijă pentru ținuta vestimentară. Șefa serviciului tehnic deschide
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
face ea un gest spre ținuta lui Mihai. Am venit să contractăm o cantitate de folie din care vom face întăritură la haine. Felul în care stă haina pe om conferă sau nu eleganță, dă un aer de grijă pentru ținuta vestimentară. Șefa serviciului tehnic deschide ușa spre secretară și comandă cafele. Apoi, tihnit, întreabă despre ultimele linii în modă și acceptă cu bucurie invitația delegatelor de-a vizita combinatul de confecții. De altfel, invitația a fost făcută tuturor celor prezenți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
a porni la păscut. Un bătrîn cu păr lung și alb, mustață mare, albită și ea de vreme, pășește rar în urma unei vaci de rasă, pe care o mînă cu o vărguță. E adus mult de spate, dar întreaga lui ținută amintește de țăranul falnic de odinioară, care a fost Ion Săteanu. Pe coama dealului dinspre pădure apar razele reci ale soarelui de toamnă. Mihai s-a întors deja în cameră, a mai băut din cafea și lucrează la roman: partea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
invităm la noi seara asta." Simțea că trebuie s-o revadă pe Ella! A mers întîi la florăria din centru, apoi spre Piața Rosetti, oprindu-se și la cofetăria Ambasador. L-a întîmpinat o femeie bătrînă. Se mai citea în ținuta ei ceva din Ella care-l însoțise cu paisprezece ani în urmă prin Cișmigiu, dar se citea anevoie, ca pe o pagină uzată de vreme. Fiica mea, Doris... "Nu se poate!" a vrut Mihai să exclame. În fața lui stătea o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Carpați, circulația e îngreuiată. Mașinile au oprit. Un murmur ciudat, cu rezonanțe profunde, se face tot mai auzit. În jur, totul a încremenit. Pe stradă își fac apariția rînduri de soldați îmbrăcați frumos, sărbătorește. Alături de ei, un ofițer înalt, în ținută de paradă, pare tinerețea însăși. Murmurul s-a stins. Doar pașii soldaților bat cadența pe asfaltul străzii. Și deodată, din piepturile tuturor, izbucnește strofa următoare: "Priviți, mărețe umbre, Mihai, Ștefan, Corvine..." Liliana tresare, întorcînd mai mult capul în stînga, spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Da, era cu ani în urmă, atunci, în altă toamnă... Fusese chemat de urgență la poartă. Chemarea îl găsise undeva în instalație. Abia a avut timp să se spele pe mîini și pe față. Îl aștepta un bărbat cu o ținută elegantă, gesturi precise și părul ușor grizonat la tîmple. Alături, o femeie care semăna izbitor cu Teona. Dar numai de departe. "Sînt sora ei", i-a retezat femeia începutul exclamației ce-i scăpase, mai ales că Mihai o știa pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
îl lovește lumina puternică, iar spatele îi e transpirat. Sus, lîngă șosea, i se pare că zărește silueta unei femei. Vîntul îi suflă poalele pardesiului în toate părțile. Cu pardesiu de doc iarna!" gîndește Mihai. Femeia de pe mal are aceeași ținută ca a Simonei, atunci, la Sinaia. Ține mîna întinsă. Mihai crede că pumnul ei este plin cu semințe.Dar nu este Simona, e alta: împlinită la trup, cu haine scumpe și elegante pe sub pardesiu și cu o privire impresionant de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
oprește o clipă nedumerită, potrivindu-și mai bine ochelarii. Pentru întîa dată, de mulți ani încoace, Mihai are o tresărire interioară, ca o dragoste la prima vedere, născută dintr-un sentiment prodund: o femeie într-adevăr maiestuoasă; nu numai în ținuta ei, dar și privirea îi este de-o limpezime răscolitoare. Atît m-am gîndit la tine în ultima vreme, rîde ea cîteva clipe mai tîrziu, cînd stau amîndoi față în față la masa de discuții din biroul ei, că mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
șoptește studenta speriată. Mihai o întîmpină calm și grav pe femeia care s-a apropiat de ei cu intenția vădită de a-i aborda. Deși își impune să nu-i acorde atenție, privirea lui o măsoară, cercetîndu-i mersul elegant și ținuta dreaptă, dar degajată, în ciuda rochiei mulate pe corpul subțire. Pentru prima dată, înțelege că mersul acesta, același cu al Ellei!, nu-l mai impresionează. Dimpotrivă! Îl detestă! Simte c-ar vrea să se repeadă, s-o sugrume. "Dar e Doris
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
care se zărește cum vîntul învăluie lapovița. Partea a doua a concertului nu-l mai entuziasmează pe Mihai. Nu știe de ce dar ochii lui nu stau decît pe femeia de la pian, o doamnă la vreo 60 de ani, cu o ținută impozantă, luminată de reflector doar pe mîinile ei cu degete prelungi alergînd pe clapele pianului și care este aplaudată mereu la scenă deschisă, cerîndu-i-se cu insistență să biseze vreun fragment. Marea muziciană Anastasia Petropulos Vlada, îi șoptește la un moment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
fata de alături. Nu-i așa că-i superbă, în ciuda anilor mulți și grei făcuți la Canal... Mihai nu mai poate spune nimic; stă ca paralizat; chiar se teme că ar putea face o criză de apoplexie; atîta grație și o ținută atît de maiestuoasă nu a mai văzut decît atunci, demult, în serile în care lua lecții de la femeia aceea care urca prin ușa de metal de lîngă ghena de gunoi în cămăruțele ei de la mansarda blocului Yanis. Toate femeile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
mamei". Abia sosit în combinatul acela imens, îngrețoșat de vorbele celui din întuneric, îi era tot mai dor de Ella, singura la care se gîndea cu plăcere. Într-o zi însă, a zărit-o pe aleile combinatului. Același mers, aceeași ținută! Nu-i venea să creadă: Ella se afla la Valea Brîndușelor! A alergat după ea. La numai un metru în spatele ei, s-a oprit. Auzind pașii ce s-au apropiat, femeia s-a întors către el. Surprinși amîndoi, s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Folgerungen) prin cari să ni se lumine întreg ținutul acestei arte și să ni se facă înțeleasă o mulțime de fenomene (Fulle von Erscheinungen). Artea dramatică (Schauspielkunst) sensibiliză opul dramatic al poetului prin mijlocul individualităților omenești cari prin fizionomie, prin ținută, prin gest 318 v și ton întrupează (încorporă) (întru) cu adevăr viu și frumusețe caracterele create de poet. Așadar eventuala sa individualitate deosebită (besondere) actorul o face instrument pentru arte, întrebuințînd-o (întru) la înfățișarea formelor create din fantazia liberă. Așadar
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
undoierea spiritului domnitoriu. Acuma însă nimeni nu ne va contesta că în timpul nostru regimul îl poartă pretu-tindene spiritul conștiut și că el a apucat și a transformat toate regiunile vieței atât practice cât și teoretice. Față cu el lucrarea și ținuta naivă și neconștiută nu mai pot persevera nicăiri, neci în stat, neci în religiune și arte. Toată esistența instinctuală e disolută de spiritul conștiut de sine, tot ce vrea să domnească sub forma unei dogme e răzbătut și răsturnat de
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
ființa ei, în trei momente: Cel dentîi pricepe-n sine arătarea esterioară, caracteristică a personalității, moment pe care-l vom numi c-o espresiune generală: Masca caracterului. Momentul al doilea ni dă o manifestare mai adâncă a personalității în atitudinea (ținuta) ei corporală și-nainte de toate în tonul ei fundamental (Grundton), în care se deschide deja dinainte-ne elementul etic, preste tot (internitatea) intimitatea caracterului. Momentul al treilea e esecuțiunea artistică a caracterului. Desfășurarea fiecărui caracter în parte e însă
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
în jos. Întîi: vorbitorul se deprinde prin aceasta la o articulare clară a diferitelor elemente a vorbei, căci fiindcă ondolațiunile se esecută mai (încet) trăgănat în profunditate, vorbitorul e silit la o trăgănare și prin aceasta câștigă în puterea și ținuta tonului. A doua: prin claritatea cu care toate silabele trebuie să vină la o îndriptățire egală, prin o mai lungă durată a tonului el se transpune în acea liniște care-i e, drept spunând, neapărată la reprezentarea afectului, pentru ca să nu
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
cari întreaga compozițiune, caracterul și metrul silesc oarecum vocea la persistență (Verweilen), unde alergarea nimicește la moment caracterul întregului. Nimica nu e mai cu scop în această privință decât traducțiuni nimerite a dialogului tragediei grece. Toată liniștea plastică și sublimă, ținuta cea așa de depărtată de conversațiunea ordinară în care ne transpune îndată elementul antic, spondeele cele grele, die oft verschlungenen Fugungen, în fine chiar compozițiunile de cuvinte silesc vocea, chiar contra voinței ei, la purtarea tonului. Cititorul care ar vrea
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
un dialog ordinar în iambi de câte cinci picioare, ar simți îndată conturbarea caracterului. Ponderozitatea trimetrului și însușirile pomenite de noi hotărâse deaceea de sine tonul. Astfel din această necesitate silitoare se naște curând o libertate oarecare; tonul câștigă în ținută, și cititorul deprins deja de-a purta tonul poate să se întoarcă acum și spre alte compozițiuni, unde portamentul e condiționat mai mult prin caracterul ideal (decît prin metru). Aicea se pot pune opere poetice de un timbru prin escelență
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]