10,805 matches
-
o resimte ca pe o catastrofă personală și "a tuturor celor ce s-au hrănit până acum cu alimentul acesta indispensabil al culturii franceze. "Nici prăbușirea Babilonului, nici moartea Atenei, nici destrămarea Romei antice n-au avut gravitatea și semnificația tragică pe care o are ocuparea Parisului de către germani." " Dacă Franța moare, scrie cu patetism, unul dintre cei doi sori la lumina cărora a înflorit și s-a dezvoltat existența mea, s-a stins." "Drama Franței e a umanității întregi." Pericle
Anii 1940 în pagini de jurnal by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8427_a_9752]
-
legionare, diaristul nota că el și generația lui au murit ca scriitori. Boemul și visătorul romantic, îmbibat de cultură, vede îndurerat cum se încheie o epocă a libertății, o epocă de "generozitate și entuziasm, de bogăție și splendoare". în ciuda situației tragice a țării sfârtecate și a ororilor de care fuseseră în stare ciracii lui Codreanu și Horia Sima, autorul nostru continua să viseze o "Românie întreagă și liberă, nu una legionară în care să fim sclavi". Din păcate, frumosul său vis
Anii 1940 în pagini de jurnal by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8427_a_9752]
-
iar "sclavii" vor schimba doar stăpânul, din verde în roșu. însemnările din jurnalele scriitorilor privind anii 1940 sunt, istoric vorbind, coincidente cu istoria: mersul războiului în defavoarea aliaților, dezmembrarea țării, pericolul comunismului, teroarea legionară. Ele vin ca noi mărturii despre evenimentele tragice pe plan european și național al acelui moment. Mai este însă ceva și am spus-o, fără să exemplific, încă de la început: reacțiile și reflecțiile, emoțiile personale, confesiile care înfiorează pagina. Pentru Gala Galaction, care, deși îl admira, Carol al
Anii 1940 în pagini de jurnal by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8427_a_9752]
-
din carne scos" își găsește pacea pe un altar sui-generis, "de carne, uns cu-aromele luminii"... Într-unul din cele mai frumoase poeme ale volumului, mâna prelungă a Creatorului e așteptată cu o mângâiere în clipa morții, percepută, aceasta, nu tragic, ci ca o laică, sfâșietor de dulce răstignire: "Țipă sufletul în mine/ După mâna ta prelungă.// Doamne, Doamne, nu mai vine/ Timpul să-ți întind pe-o dungă/ De pat tare trupul moale?/ Să-ți desfac veșmântul dulce?/ Curelușa la
Îngerul jongler by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10617_a_11942]
-
atunci ce m-aș face? Factura medicamentelor crește la fiecare băgare de cap pe gemulețul ghișeului farmaciei, dar cel puțin nu mă îmbulzesc precum acei sărmani dependenți de un singur, dar indispensabil medicament - care este, dar s-a terminat - în tragice cozi fără de nici o legătură cu schimbarea de Putere. Căci ceea ce caracterizează Puterea este că nu poate. Meditez, și nu mă pot opri din meditație asupra straniei situații în care medicamentele nu respectă legea curentă a pieții capitaliste, liberal-socială, de a
Nervi de primăvară by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/11806_a_13131]
-
cu utilizarea în scopuri nobile (de closet...) a notițelor la Craii de Curtea-Veche. Întîlnirea finală, în WC-ul din Piața Romană, cu fostul comandant de la școala de cavalerie din Oradea e unul din puținele momente în adevăratul sens al cuvîntului tragice: degradat, scos din armată, redus la o umbră tristă a celui ce fusese, terorizat, bolnav, cu reacții animalice, maiorul e un om care nu se mai simte pe sine însuși (în Autodenunțuri și precizări există un episod paralel, deși nu
„Adevărul integral” al ficțiunii by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/13433_a_14758]
-
prin oraș sînt un exercițiu de platitudine existențială, somnul devine o stare de grație letargică, iar camera un centrum mundi personal. Este perceptibilă aici o critică a logocentrismului, dar eșecul sublimării în indiferența absolută vine din imposibilitatea transcenderii timpului. Revelația tragică a eroului este destul de expresivă și de puternică pentru a mai scrie (sau a citi) cu ușurință despre această temă. Finalul romanului lui Houellebecq (,Senzația de separare e totală; de-acum înainte sînt prizonier în mine însumi") nu e nici măcar
Și ei au debutat odată by Marius Chivu () [Corola-journal/Journalistic/11426_a_12751]
-
II). Se vorbește acolo despre sfârșitul Annei Sage (așa cum era știută de FBI și de Dillinger însuși), femeia în roșu, cea care l-a trădat pe vestitul gangster, asasinată în anul 1947 într-un apartament din Timișoara și despre destinul tragic al unora dintre cei care, peste ani s-au ocupat într-un fel sau altul de acest caz (prozatorul Mircea Nedelciu, regizorul Mircea Veroiu, soția acestuia Elena Albu). O stranie completare la filmul pe care abia îl văzusem și care
Manual de supraviețuire by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7040_a_8365]
-
să fim creatori". Nu pretind perenitatea, mulțumindu-se cu provizoratul și efemeritatea unei singure forme. Altminteri spus, omul-manechin. Și continuarea ,lecției" este cu adevărat surprinzătoare. Omul-manechin nu trebuie tratat cu ușurință, căci materia nu cunoaște gluma, este de o gravitate tragică. Rezultatul oricărei intervenții asupra ei se contopește cu ea imediat, identificându-se cu destinul. Suferința ferecată într-o formă impusă arbitrar materiei inconștiente, în fond, o parodie, este totală, chinuind-o veșnic, stăpânind-o despotic și transformând-o într-o
Bruno Schulz, precursorul by Stan Velea () [Corola-journal/Journalistic/11528_a_12853]
-
timpuri de înfometare, de injustiție, de cenzură, de imposibilă înflorire a artei și culturii), niciun "mesaj umanist" nu era credibil, nu exista niciun "om nou, înaintat", niciun "vis de aur" nu era posibil sau era chiar o cacealma ridiculă ori tragică, de vreme ce comunismul era declarat a fi "cea mai dreaptă și umană societate". Schematic vorbind, putem afirma că acel context al Simposionului dedicat Centenarului marelui poet din sec. al XIX-lea a fost un pretext pentru "emițător", NC, de a încerca
Un text din "epoca de aur" by Tatiana Slama-Cazacu () [Corola-journal/Journalistic/17126_a_18451]
-
prevadă și durabilitatea de viață prin lectură a acesteia. Cum poate fi criticul profet, altfel decât descoperind metoda sincronismului lecturii, a ceea ce opera menține para-contextual, deopotrivă ca text și subtext? Să convenim că profețiile, fie euforice, fie disforice - sublime ori tragice - sunt oricum glorioase. Critica, se recunoaște, este creatoare, dar creația însăși nu se reduce la arta placată pe estetic, tehnic, formal. Critica propriu-zisă accede la conștiința integrală, în sensul că ea deține o conștiință a întregului. Critica deplină integrează totul
Între crize și profeții by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Journalistic/8163_a_9488]
-
Cristina Alexandrescu Un poster al Pakistan Airlines din anul 1979 amintește de un eveniment tragic în istoria omenirii. Posterul este o reclamă la PIA (Pakistan International Airlines). Pe el apar cele două turnuri gemene din New York și umbra unui avion pe ele, amintind de atentatele de pe 11 septembrie 2001.
Coincidență de proporții tragice! Cum arăta un poster al Pakistan Airlines by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/63531_a_64856]
-
patru părți ale orașului". Bendorf este sigur că localitatea nici măcar nu există, iar cititorul s-ar putea lăsa ușor convins de certitudinile personajului, dacă acestea nu ar fi contrazise - indirect - de alte puncte de vedere. O altă perspectivă (absurdă, ironică, tragică) asupra așezării este cea care se desprinde din paginile vechi ale jurnalului obscur citit și comentat de Bendorf. Este un loc în care totul lâncezește și în care oamenii întrupează ipostaze ale ratării. Căpitanul portului crește capre în grădina publică
Scrierile lui Ștefan Bănulescu, în câteva eșantioane by Ioana Revnic () [Corola-journal/Journalistic/6953_a_8278]
-
patriotism, iar Ceaușescu voia să reînvie naționalismul. Patriotismul și naționalismul sînt, ca albina și viespea, extrem de ușor de confundat: primul sentiment e pozitiv, al doilea e aproape întotdeauna negativ - cum s-a și văzut, de la Antonescu la Ceaușescu, naționaliștii sfîrșesc tragic. Dar deși Dulce ca mierea... a necesitat bătălia mea cea mai grea cu cenzura și, la un moment dat, cu tot sprijinul direct al lui Marin Preda, pierdusem speranța că voi putea s-o public, abila conducere a simțit pînă
PETRU POPESCU - "Sînt multe momente cînd tresare în mine România și nu încerc să le reprim" by Remus Valeriu Giorgioni și Constantin Buiciuc () [Corola-journal/Journalistic/16615_a_17940]
-
Horthy ori Salasi. Cred românii că moralitatea postbelică nu li se aplică? Trăim într-o lume în care, moral, Holocaustul e un parametru cheie, ceea ce se bate cap în cap cu ideea, ori fantezia interioară, că Antonescu, fiind complex și tragic, poate fi reabilitat. Poate că am adoptat un ton de predică. Dar am văzut destule ca să știu măcar atît: totul începe cu recunoașterea propriilor erori. America a făcut suficiente erori. Dar faptul că le recunoaște (vezi Vietnamul, tratamentul negrilor, internarea
PETRU POPESCU - "Sînt multe momente cînd tresare în mine România și nu încerc să le reprim" by Remus Valeriu Giorgioni și Constantin Buiciuc () [Corola-journal/Journalistic/16615_a_17940]
-
în anul 2002, un guvern al unei țări în curs de integrare în N.A.T.O. și în Uniunea Europeană reușește să dea unui milion sau două de elevi simbolicele alimente sus-menționate. Grav e că aceasta e singura realizare a guvernului. Și tragic e că lumea se bucură de penibilele firimituri ca de-o mare victorie asupra propriului destin blestemat. Am auzit deja părinți care socoteau cât vor economisi pe zi, fericiți că, în fine, vor reduce o câtime din restanța de șapte-opt
Ugerul lui Pilat by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/14864_a_16189]
-
Gabriel Dimisianu Mai întâi o mărturisire: suport din ce în ce mai greu, ca spectator de teatru, inovările pretins îndrăznețe, acele actualizări trase de păr ale autorilor clasici, de care prea des am avut parte în vremea din urmă. Tragicii antici, Shakespeare (de Caragiale ce să mai vorbim!) au fost aduși cu forța să se pronunțe în chestiunile arzătoare ale zilei, ba chiar ale ultimei ore politice de la noi. O inițiativă desfiguratoare, în cele mai multe cazuri, deși s-a dorit, probabil
Un Protasov memorabil by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/16238_a_17563]
-
Anca Murgoci Un bucureștean a avut parte de un sfârșit tragic. Bărbatul, în vârstă de 40 de ani, se afla într-o drumeție în zona peșterilor de la Bozioru (Buzău) când a suferit un stop cardiorespirator. Bucureșteanul se afla acolo împreună cu un grup de turiști, când a început să se simtă rău
Un bucureștean a murit după ce a băut un energizant by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/77352_a_78677]
-
Blecher de confesiune și de jurnal, încât chiar cei mai entuziaști și nuanțați critici au uitat, pentru o clipă, că au de a face cu literatură, preferând să le citească exclusiv în cheie autobiografică. Relevanța lor pentru o experiență personală tragică a putut astfel să treacă cu ușurință înaintea relevanței axiologice, de luat în calcul în istorii literare. Nu e loc de detaliat aici, însă Pompiliu Constantinescu scrie, după ce laudă aspectul de „confesiune, de sinceritate excepțională” al Întâmplărilor..., că „s-ar
Resurecția biografiei by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4627_a_5952]
-
și este imposibil însă de realizat, întrucât există efectiv prea multe culturi și etnii în raport cu volumul de spațiu disponibil pentru crearea unor state autonome. Coincidență frontierelor etnice cu cele politice este, în ultimă instanță, imposibilă. Aceasta este, de fapt, lecția tragică a conflictului dintre NATO și Iugoslavia. ÎI. Istoria unui fenomen controversat Fenomenul național, ca fapt politic și psihologic, a apărut în istoria europeană în secolul al XV-lea în Spania, Rusia și Franăa în condițiile luptei împotriva maurilor, mongolilor și
Nationalism sau integrare by Mircea Naidin () [Corola-journal/Journalistic/17732_a_19057]
-
bazată pe identitatea națională. Oricare ar fi, însă, natura soluțiilor preconizate, este evident că rezolvarea înțeleaptă a problematicii etnice constituie una din pietrele de hotar ale destinului pe termen scurt și mediu al României. Este, de aceea, cazul că lecția tragică cu care Kosovo și Balcanii încheie acest mileniu să fie înțeleasă și "integrată" în tot ceea ce ea are relevant pentru destinul României.
Nationalism sau integrare by Mircea Naidin () [Corola-journal/Journalistic/17732_a_19057]
-
în străinătate. Arestarea sa poate fi bănuită, pe un alt temei, și ca secvență a persecuțiilor etnice: cei doi soți au o origine evreiască. O dată cu ocuparea Kievului de către trupele germane, locuitorii orașului răsuflă întrucâtva ușurați. Dar deznodământul ocupației naziste este tragic: un sfert de milion de evrei, țigani, ucrainieni și ruși vor fi împușcați și măcelăriți la Babi Yar, într-un coșmar parcă fără sfârșit. Torturată fizic și psihic, Lisa Erdman dispare și ea în acest masacru oribil. Sau poate că
Coborârea în iad by Dorin-Liviu Bîtfoi () [Corola-journal/Journalistic/17280_a_18605]
-
limita de risc, între viață și moarte, la spiritul de sacrificiu pe care și-l asumă din start, la dăruirea lor. Și la faptul că ne aducem aminte să-i respectăm și să-i onorăm doar în condiții din acestea tragice. Și în gura unor politicieni demagogi, acești profesioniști care-și riscă viața sunt “pensii nesimțite”, funcționari îmbuibați, hoți sau leneși. Când mor, ne aducem aminte că ei sunt oameni, nu sume de bani în plus sau în minus, nu fluctuații
Deputat PSD, despre tragedia aviatică: Mă tulbură și mă înfurie () [Corola-journal/Journalistic/32910_a_34235]
-
Z. Ornea Tragic destin a avut Lucrețiu Pătrășcanu, singurul intelectual de vază al Partidului Comunist din România. În interviul pe care i l-a acordat lui Ion Biberi, în 1946, pentru cartea care se va numi Lumea de mîine, mărturisește că el, provenit
Procesul Pătrășcanu by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15765_a_17090]
-
probabil, un spațiu consistent în volumul următor al Istoriei. Dintre cărțile populare, tratate prin analogie cu ceea ce numim azi cultură de consum, singura la care se face referire e celebra Alexăndrie. Neacșu din Câmpulung e citat generos, câtă vreme despre tragicul prizonier Cocrișel nu se suflă o vorbă. Neajunsul e unul de concepție. Această Istorie (ca și aceea a lui Eugen Negrici disimulată în Literatura română sub comunism) pare să fie una fundamental narativă. Nici o structură ideatică nu întrece, aici și
O istorie promițătoare by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6989_a_8314]