73,470 matches
-
caracteristici asociate tipice diferitelor stadii de dezvoltare. Simptomele și caracteristicile depresiei diferă în funcție de vârstă, prin urmare, orice discuție asupra trăsăturilor ce se pot asocia cu această tulburare la copii și adolescenți trebuie să țină cont de stadiul de dezvoltare. De reținut Spitz (1946) a analizat copiii instituționalizați care păreau să se piardă din cauza lipsei de afecțiune și aceasta în ciuda faptului că nevoile lor fiziologice erau satisfăcute. Datorită caracterului extrem al letargiei lor și a suspinatului lor cronic, Spitz a numit reacția
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
mai grave pot prezenta și mișcări repetitive ale capului și clătinări continue ale corpului. Cercetătorii au mai observat și că, în această etapă de vârstă, jocul tematic poate oferi informații utile privind natura simptomelor depresive (Luby și colab., 2003). De reținut În urma studierii tulburării depresive majore la preșcolari, Luby și echipa sa (2003) au pledat pentru modificarea criteriilor din DSM-IV-TR pentru copiii foarte mici. Rezultatele lor sugerează că actualele criterii sunt prea stricte pentru preșcolari și că, prin urmare, unele cazuri
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
Shaffer & Craft, 1999). Între 1979 și 1997, rata suicidului la copiii între 10 și 14 ani s-a dublat, iar rata suicidului la adolescenții între 15 și 19 ani a crescut cu 13% (Guyer, MacDorman, Martin, Peters & Strobino, 1998). De reținut La femei, numărul tentativelor de suicid este de trei ori mai mari decât la bărbați, însă numărul bărbaților care reușesc să se sinucidă este de patru ori mai mare decât al femeilor. Cauza dispărității în ceea ce privește numărul de tentative și cel
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
lumina de la capătul tunelului s-a dovedit o nouă pacoste... Dublă depresie. De multe ori, la finalul distimiei, norii nu se risipesc, ci, dimpotrivă, devin mai negri. Când distimia se transformă în tulburare depresivă majoră, vorbim de dublă depresie. De reținut Deși atât factorii genetici, cât și cei ambientali stau la baza apariției tulburării depresive majore, factorii ambientali tind să joace un rol mai important în apariția depresiei infantile, în vreme ce primii sunt mai importanți în apariția tulburării depresive majore la adolescenți
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
abuzul sau neglijența, stresul, pierderea unui părinte sau a unei ființe dragi, comorbiditățile (ADHD, tulburări de comportament sau de învățare), ruperea unei relații amoroase, maladiile cronice (de exemplu, diabetul) și alte traumatisme, cum ar fi catastrofele naturale (NIMH, 2000b). De reținut Copiii mai mici au reacționat la traumatismul reprezentat de un dezastru natural (incendiul dintr-o pădure din Australia) prin simptome de depresie, în timp ce, la copiii mai mari (elevii de gimnaziu), au apărut reacții emoționale asemănătoare mai degrabă simptomelor tulburării de
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
de gradul întâi ale copiilor și adolescenților cu tulburări de dispoziție (Puig-Antich, Geotz & Davies, 1989). De asemenea, s-a observat că sărăcia și conflictele înte părinți sporesc riscul apariției depresiei atât la copii, cât și la părinți (Hammen, 1991). De reținut Copiii ale căror mame suferă de depresie au de două ori mai multe șanse de a dezvolta o depresie în cursul vieții decât ceilalți copii de aceeași vârstă. Peste 40% dintre ei sunt diagnosticați cu depresie infantilă. În urma unui studiu
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
că sunt prea neajutorați ca să influențeze deznodământul. Mai recent, teoria atribuirii (stabilirea de asocieri între gânduri și rezultatele obținute) a completat teoria neajutorării învățate în încercarea de a explica de ce anumiți oameni reacționează la factorii de stres prin renunțare. De reținut Triada cognitivă este alcătuită din gânduri pervasive de deznădejde, neajutorare și lipsă de apreciere. Caz practic Sally și Jenna dau un același test de psihologie. Sally se descurcă bine, dar Jenna îl pică. Conform teoriei atribuirii, Sally poate să facă
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
până la clasa a 6-a Instrument de autoevaluare care folosește un format grafic adaptat copiilor (cinci fețe cu mimică diferită: de la tristă la veselă). Oferă un scor pentru depresia totală. Notă: Pentru referințele tuturor instrumentelor, vezi Anexa B. Atenție Trebuie reținut că, fiind o tulburare de introversiune, depresia poate fi mai greu de evaluat pe baza rapoartelor și a măsurătorilor făcute prin observație. De asemenea, copiii și adolescenți nu își dau întodeauna seama că ceea ce simt e o depresie sau nu
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
jos: stimă de sine intensificată sau grandomanie nevoie redusă de somn discurs tensionat fugă de idei distractibilitate activitată intensă pentru atingerea unui scop (agitație psihomotorie, comportamente sexualizate, contacte sociale) implicare excesivă în comportamente de risc (cheltuieli nesăbuite, furt, hipersexualizare) De reținut În plus față de afectivitatea pozitivă scăzută asociată cu depresia unipolară, copiii și adolescenți cu tulburare bipolară au și stări maniacale. Diagnosticul de tulburare bipolară I se pune dacă apar unul sau mai multe episoade maniace sau mixte (atât un episod
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
acesta spunându-i că a angajat o profesoară care nu știe să predea și că el ar s-ar descurca mai bine la clasă. În acest scenariu, Arthur prezintă multe dintre simptomele tipice tulburării bipolare cu debut în copilărie. De reținut Comportamentul agresiv este o caracteristică frecvent întâlnită a tulburării bipolare. Conform lui Steiner (2000), agresivitatea asociată cu această afecțiune se intensifică, adesea, în timp. Prevalență Prevalența acestei tulburări la copii nu este bine cunoscută, în schimb, la adolescenți, se estimează
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
Prevalență Prevalența acestei tulburări la copii nu este bine cunoscută, în schimb, la adolescenți, se estimează că s-ar situa în jur de 1%. Etiologie Fondul biologic și genetic Există o corelație puternică între istoricul familial și tulburarea bipolară. De reținut Ereditatea joacă un rol important în apariția tulburării bipolare. Studiile au arătat că riscul de a moșteni afecțiunea este de 30-40% la cei cu un părinte suferind de tulburare bipolară și crește până la 50-70% dacă ambii părinți suferă de o
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
dureri de stomac, greață, consum excesiv de alimente, creștere în greutate, tremurături, enuresis și acnee. Studiile efectuate au arătat că 90% dintre adolescenții care nu au tolerat litiul au avut recidive în următoarele 18 luni (Stober, Morrell, Lanpert & Burroughs, 1990). De reținut Spre deosebire de stările de euforie ce caracterizează tulburarea bipolară la adulți, mania la copii se poate manifesta prin accese distructive și iritabilitate. În cazurile de debut precoce al tulburării bipolare (înainte de pubertate), apar schimbări de dispoziție rapide și iritabilitate, ADHD și
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
cazurile de debut tardiv al tulburării bipolare (în adolescență), primele manifestări tind să fie bruște și acute. Adesea, totul începe cu un episod de manie. ADHD și tulburarea de conduită se asociază mai rar cu această patologie (NIMH, 2001). De reținut Folosirea antidepresivelor pentru tratarea depresiei la un individ cu tulburare bipolară poate grăbi apariția simptomelor de manie dacă aceste medicamente nu sunt însoțite de un stabilizator de dispoziție. În plus, folosirea stimulentelor pentru simptome asemănătoare celor de ADHD la un
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
de factorii de stres din mediu decât de cei genetici (Thapar și colab., 1998). La copii, acuzele somatice (stare de rău, dureri de cap sau de stomac) pot fi simptome de debut sau simptome asociate ale depresiei și anxietății. De reținut Literatura de specialitate a făcut asocierea între simptomele de anxietate și depresie și acuzele somatice, deoarece simptomele acestor sindroame sunt toate specifice problemelor de introversiune (Achenbach & Rescorla, 2001). DSM-IV-TR descrie afecțiunile somatoforme ca fiind tulburări cu simptome fizice sau somatice
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
că există anumite acuze somatice specifice fiecărui stadiu de dezvoltare. La început, copiii au un simptom dominant (mai degrabă decât simptome multiple). Cele mai frecvente acuze somatice în prepubertate sunt durerile de cap și abdominale (Garber și colab., 1991). De reținut Durerea abdominală pare să preceadă cronologic durerile de cap. Studiile efectuate au arătat că, la copii și la părinții lor, durerea abdominală recurentă se asociază frecvent cu simptomele emoționale (Garber, Zeman Walker, 1990). Studiile au arătat, de asemenea, că există
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
că există o continuitate între aceste simptome neexplicate din copilărie și simptomele de la vârsta adultă (Hotopf, 2002). Printre simptomele cu debut tardiv (în adolescență), se numără dureri ale extremităților, durerile musculare, oboseala și acuzele neurologice (Walker, Garber & Greene, 1991). De reținut De obicei, copiii mici prezintă un singur simptom (manifestare monosimptomatică), însă, pe măsură ce înaintează în vârstă, încep să prezinte simptome multiple (manifestare polisimptomatică). Deși la copii simptomele de stres se traduc adesea prin acuze fizice, este important să se facă distincția
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
au adesea în vedere un beneficiu secundar inconștient, și anume atenția pe care o capătă fiindcă sunt bolnavi. În schimb, în cazurile de patomimie, motivația o oferă beneficiul primar, dorința de a părea bolnav având, deci, o cauză ascunsă. De reținut Diferența dintre tulburarea factică și patomimie ține de motivație. Deși ambele condiții presupun intenția de a părea bolnav, în primul caz, intenția individului este de a-și asuma rolul de suferind, fără ca aceasta să implice un beneficiu major. În cazurile
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
spate, etc.) sau funcții (menstruație, activitate sexuală, urinare) Două simptome gastrointestinale (de exemplu, greață, vărsături, intoleranță la mâncare, diaree) Un simptom sexual Un simptom pseudoneurologic (vedere dublă, amnezie, leșin, probleme la înghițit. Paralizie, simptome de conversie, probleme de echilibru) De reținut Pentru punerea diagnosticului de tulburare de somatizare, simptomele trebuie să nu aibă bază organică sau, dacă există o problemă medicală, să fie mai pronunțate decât normal. Tulburarea de somatizare, o afecțiune isterică cu multiple simptome fără cauză organică, a fost
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
legată de familie și de sex, deoarece 10-20% dintre femeile care suferă de tulburare somatoformă au o rudă apropiată care a avut aceeași afecțiune (DSM-IV-TR). Femeile tind să prezinte mai multe acuze somatice decât bărbații (Garber și colab., 1991). De reținut Diagnosticul de tulburare somatoformă nediferențiată necesită prezența unui singur simptom major fără cauză organică care să se fi manifestat cel puțin 6 luni și care să fi produs un grad ridicat de suferință. Comorbidități Femeile cu tulburare de somatizare tind
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
la gemenii monozigoți, nu și la dizigoți (DSM-IV-TR). Deși există puține dovezi care să susțină ipoteza transmiterii genetice, se știe că factorii de risc ambientali, ca de pildă factorii familiali, influențează modul de manifestare a tulburării și menținerea acesteia. De reținut Criteriile de diagnostic stipulează necesitatea identificării factorului de stres precipitant (DSM-IV-TR) și, prin urmare, cercetările privind posibila etiologie s-au concentrat asupra tipurilor de factori stresanți și a condițiilor care ar putea crește riscului apariției tulburării de conversie. Factorii de
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
școală. Printre factorii de stres cei mai comuni se numără dificultățile în relațiile cu copiii de aceeași vârstă, certurile în familie sau problemele conjugale, dificultățile școlare și financiare sau cazurile de șomaj în familie (Lehmkuhl, Blanz, Lehmkuhl & Braun-Scharm, 1989). De reținut Familiile copiilor cu tulburare de conversie au adesea multe caracteristici comune: preocuparea pentru boală, comunicarea concentrată asupra bolii și pierderii, hiperconștientizarea și sensibilitatea la funcțiile sau disfuncțiile fizice. Caracteristici familiale Studiile au arătat că, dacă în familie există persoane suferind
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
se prea poate folosi autoevaluarea. Deși și copiii foarte mici pot fi conștienți de durere și pot să se rănească la început pe ei înșiși, iar apoi pe alții, ei nu pot exprima intensitatea (nivelul) durerii și sentimentele asociate. De reținut La copiii în vârstă de cinci ani, intensitatea durerii se poate măsura și monitoriza eficient cu ajutorul unor tehnici de gradare ce folosesc forme grafice: copiii trebuie, de exemplu, să aleagă dintr-o serie de expresii faciale sau să facă aprecieri
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
acuzat durere abdominală recurentă la 3 ani au șanse să continue în această direcție și sunt de trei ori mai predispuși decât cei de aceeași vârstă să prezinte această afecțiune 6 ani mai târziu (Borge, Nordhagen, Botten & Bakketeig, 1994). De reținut După cum arată și studiile privind alte tulburări somatoforme, factorii familiali par să joace un rol esențial în apariția durerii abdominale recurente la copii. Cercetătorii au constatat rate de depresie și anxietate sporite la copiii afectați și la mamele lor (Garber
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
un comportament certăreț și autodefensiv constant. În ciuda faptului că și-a îmbogățit vocabularul, David nu a putut învăța nicicum cuvântul „ascultare”. Fiecare rugăminte era o bătălie pierdută pentru mamă, iar fiecare bătălie se termina printr-o confruntare a voințelor. De reținut Dintre argumentele care susțin distingerea tulburării opoziționale de cea de conduită, menționăm vârsta debutului (mai precoce la tulburarea opozițională); discontinuitatea constatată în majoritatea cazurilor (cei mai mulți copii cu tulburare opozițională nu ajung să sufere de tulburarea de conduită); și formele calitativ
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
rezultate sunt importante deoarece pun în evidență elementele care disting tulburarea opozițională de tulburarea de conduită pe linia manifestării, aceasta putând fi explicită (tulburare opozițională: comportament agresiv și opozițional) sau implicită (tulburarea de conduită: nerespectarea autorității și încălcarea proprietății). De reținut Elementele comportamentale analizate în studiul lui Frick și al colaboratorilor săi (1993) se bazează pe cele două sindroame care alcătuiesc scala de extroversiune Achenbach (Achenbach, 1991): scala comportamentelor agresive care corespunde tulburării opoziționale și scala delincvenței care corespunde tulburării de
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]