73,470 matches
-
Axei II. Motivul este acela că, asemenea tulburărilor de personalitate, retardarea mintală este o problemă ce persistă de-a lungul întregii vieți și, prin urmare, se poate întâmpla să fie neglijată atunci când se pune un diagnostic în cadrul Axei I. De reținut Legea privind educația pentru toți copiii cu handicap (PL 94-142, 1975) punea accentul pe nevoia de a proteja drepturile persoanelor cu handicap și susținea ideea AAMR de includere a criteriului adaptabilității, alături de evaluarea intelectuală, în procesul de depistare a retardării
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
pentru toți copiii cu handicap (PL 94-142, 1975) punea accentul pe nevoia de a proteja drepturile persoanelor cu handicap și susținea ideea AAMR de includere a criteriului adaptabilității, alături de evaluarea intelectuală, în procesul de depistare a retardării la copii. De reținut Conform DSM-IV-TR (APA, 2000), diagnosticul de retardare mintală necesită prezența a trei simptome: funcționare intelectuală mult sub cotele normale, afectarea funcționării adaptative și debut înainte de 18 ani. Funcționarea intelectuală mult sub cotele normale. DSM-IV-TR definește funcționare intelectuală sub cotele normale
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
al competențelor școlare funcționale, al muncii, al activităților recreative sau al siguranței. DSM-IV-TR (APA, 2000) nu menționează cum se pot măsura deficitele de funcționare sau ce nivel de gravitate trebuie atins pentru a îndeplini criteriile stabilite pentru retardarea mintală. De reținut Pe baza testului de inteligență, se obține un scor standard cu o valoare medie de 100 și o abatere standard de 15. Se estimează că 68% din populație se încadrează în medie (între 85 și 115). Un scor de 70
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
bazează pe o decizie fundamentală luată în1992: trecerea de la abordarea din DSM-IV-TR, care pune accentul pe gravitatea tulburării (ușoară, moderată, severă și profundă), la o abordare care să acorde atenție sporită amplorii intervenției necesare (intermitentă, limitată, intensivă sau pervazivă). De reținut La baza acestei schimbări a stat opoziția foarte puternică cu care s-au confruntat încercările de a încadra persoanele cu retardare mintală în categoriile de diagnostic existente (gradele de severitate descrise în DSM-IV-TR) cu tipurile de servicii aferente. AAMR subliniază
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
inteligență (aproximativ 70) și faptul că diagnosticul nu se poate pune doar pe baza acestui coeficient. Totuși, există și diferențe între cele două abordări, acestea fiind legate de modul de definire a comportamentului adaptativ și de determinare a deficitelor. De reținut DSM-IV-TR (APA, 2000) nu precizează modul de măsurare a deficitului semnificativ de funcționare adaptativă, în schimb AAMR menționează clar în definiția sa operațională a limitărilor adaptative că este nevoie atingerea unui prag de două abateri standard sub norma stabilită de
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
mintală era de 85. Însă situația este foarte complicată, fiindcă, deși legea încurajează încadrarea acestor persoane în sistemul de învățământ, fondurile pentru programele de educație specială sunt alocate conform regulilor fiecărui stat, or, acestea stabilesc criterii de eligibilitate restrictive. De reținut Termenii folosiți și denumirile programelor diferă de la un domeniu la altul. În învățământ, programele de plasament și de instruire vorbesc despre persoane cu retard mintal educabile sau persoane cu handicap mintal educabile și persoane cu debilitate medie sau persoane cu
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
Atenție Conform DSM-IV-TR (APA, 2000), dacă sunt îndeplinite criteriile de retardare mintală, atunci diagnosticul se încadrează în Axa II. Orice alte tulburare va fi situată pe Axa I. Având în vedere că o comorbiditate posibilă este ADHD, este important de reținut că, adesea, copiii cu retardare mintală sunt neatenți și activi, însă se va pune diagnosticul de ADHD doar dacă aceste simptome sunt excesive pentru vârsta mintală a copilului, nu cea cronologică. Etiologie Factorii biologici și genetici Retardarea mintală se poate
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
dezvoltarea încetinită și disfuncția sistemului nervos central (retardare mintală, hiperactivitate, iritabilitate), la acestea adăugându-se trăsăturile faciale neobișnuite (buză inferioară subdezvoltată, nas turtit, distanță mare între ochi) care devin mai puțin pronunțate o dată cu vârsta, chiar dacă deficitele cognitive se mențin. De reținut Factori de risc ai retardării mintale pot fi diferite afecțiuni prezente la naștere, (infirmitatea motorie centrală sau o boală convulsivă, cum ar fi epilepsia). Retardarea mintală poate apărea și postnatal în caz de naștere prematură, lipsă de oxigen la naștere
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
programe pentru o serie întreagă de probleme (chaining comportamental, metoda beneficiilor secundare, tehnici bazate pe folosirea jetoanelor). Programele contextuale pot viza reducerea comportamentelor excesive (agresivitate, neascultare) și accentuarea celor deficitare (ascultare, competențe sociale) la școală și acasă (Wielkiewicz, 1995). De reținut Funcționarea adaptativă poate să difere în funcție de cerințele mediului. DSM-IV-TR recomandă ca informațiile în acest sens să fie colectate din surse diferite (familie și școală). Programele de instruire a părinților Cercetările au demonstrat că includerea unui părinte în programul comportamentale poate
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
funcției de coordonare și disfuncția gravă a limbajului și a competențelor psihomotorii. Sindromul Rett se asociază, de obicei, cu retardare mintală gravă sau profundă și afectează doar fetele. Pe parcurs, se poate obține o oarecare recuperare pe plan social. De reținut Copiii care ajung să fie diagnosticați cu sindrom Rett sau tulburarea dezintegrativă a copilăriei se dezvoltă normal la început. Totuși, după o perioadă în care lucrurile au mers cum trebuie, părinții se confruntă cu tragedia de a constata că, fără
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
de sens, manifestând o nevoie obsesivă de similaritate. Cu toate acestea, ei dădeau dovadă de ceea ce Kanner considera că este un bun potențial cognitiv: o capacitate remarcabilă de a învăța pe de rost și rezultate bune la testul Seguin. De reținut Deși ariile funcționale afectate (interacțiunea socială, comunicarea și gama de activități) sunt cam aceleași la copiii cu sindrom Rett și la cei cu autism, diagnosticul diferențial este ușor de făcut pentru că, la aceștia din urmă, nu se înregistrează o deteriorare
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
gama de activități) sunt cam aceleași la copiii cu sindrom Rett și la cei cu autism, diagnosticul diferențial este ușor de făcut pentru că, la aceștia din urmă, nu se înregistrează o deteriorare progresivă după o perioadă de dezvoltare normală. De reținut Sindromul Asperger este mai puțin cunoscut decât autismul, deși Hans Asperger și-a publicat studiul despre copiii atipici cu caracteristici similare doar la un an după Kanner. Această afecțiune nu a fost recunoscută ca tulburare distinctă decât de abia în
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
au descoperit cazuri de copii cu sindrom Asperger care are deficiențe de limbaj (Eisenmajer et al., 1996; Prior et al., 1998) , precum și de copii autiști la care dezvoltarea limbajului nu era întârziată (Eisenmajer et al., 1996; Miller & Ozonoff, 2000). De reținut În metaanaliza pe care au efectuat-o, Macintosh și Dissanayake (2004) notează că, deși s-au identificat tipare de vorbire diferite (cei din grupul de copii cu autism înalt funcțional având tipare de vorbire mai atipice (ecolalie, inversiunea pronominală, gesturi
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
probleme legate de compararea studiilor apărute din cauza diferențelor survenite între criteriile de diagnostic), par să existe puține diferențe calitative între cei diagnosticați cu autism înalt funcțional și cei cu sindrom Asperger care să justifice distincția între cele două afecțiuni. De reținut În cele din urmă, Macintosh și Dissanayake (2004) sugerează că cea mai bună practică clinică ar putea consta în considerarea ambelor afecțiuni ca și componente ale spectrului tulburărilor autiste și specificarea subtipului de tulburare: tulburare autistă sau sindrom Asperger. Tulburările
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
puțin un simptom Preocupări monovalente (alinierea obiectelor) Preocuparea pentru anumite părți ale obiectelor (roțile mașinii) Respectarea rigidă a unor rutine nefuncționale Comportamente motorii repetitive (comportamente autostimulante, dat din mâini) Debutul tulburării autiste se situează înainte de vârsta de 3 ani. De reținut Cele trei categorii de simptome de autism sunt: Perturbarea calitativă a interacțiunii sociale. Perturbarea calitativă a comunicării. Gama restrânsă de activități. Sindromul Asperger Criteriile de diagnostic (APA, 2000) sunt în parte aceleași ca pentru autism: două simptome din sfera perturbării
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
acești copii nu îl folosesc în mod spontan pentru a comunica (Prior & Werry, 1986). Mai mult, ei întâmpină dificultăți majore la nivel pragmatic, având tendința de a-i vorbi celuilalt mai degrabă decât să vorbească cu el (Volkmar, 1987). De reținut În ciuda diferențelor legate de dezvoltarea limbajului în primii ani de viață între copiii cu autism înalt funcțional și cei cu sindrom Asperger, studiile sugerează că, la nivel de școală gimnazială, abilitățile lingvistice ale celor două grupuri sunt relativ aceleași. De
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
În ciuda diferențelor legate de dezvoltarea limbajului în primii ani de viață între copiii cu autism înalt funcțional și cei cu sindrom Asperger, studiile sugerează că, la nivel de școală gimnazială, abilitățile lingvistice ale celor două grupuri sunt relativ aceleași. De reținut Unii autori (care au făcut cercetări privind înțelegerea celuilalt și dorința) spun că, foarte probabil, deficitele de înțelegere a ceea ce gândesc ceilalți sunt cele care explică dificultatea de a integra rolul ascultătorului în mesajul transmis interlocutorului (Perner, Frith, Leslie & Leekam
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
continuu roțile unui camion de jucărie). Uneori, acest interes se manifestă printr-o fixație față de numere, orare și programe. Unii dintre ei învață pe de rost toate numele din cartea de telefon sau toate programele dintr-un ghid TV. De reținut Atunci când simțurile le sunt suprasolicitate, copiii autiști se liniștesc, în general, concentrându-și puternic atenția asupra unei sarcini nefuncționale repetitive (învârtirea roților unei mașinuțe, alinierea jucăriilor) sau concentrându-se rigid asupra a ceea ce le este familiar. Cercetările efectuate sugerează mai
[Corola-publishinghouse/Science/2347_a_3672]
-
a lui Wulfilas, în secolul IV, a avut rezultate nesemnificative. Creștinismul nord-dunărean de origine latină, ca și cel primit de vizigoți în masă, în sudul Dunării, de factură greco-orientală, au evoluat independent, fără influențe reciproce, în împrejurări istorice diferite. Să reținem că, în secolele IV-V, toate vestigiile creștine aparțineau autohtonilor, dintre triburile (populațiile) alogene imigrate nici unul nu era creștin. Majoritatea obiectelor creștine din secolele V-VI provin din așezări, foste castre și orașe romane, unde populația autohtonă continua să viețuiască
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
interes pentru Bizanț decât populațiile din nordul Dunării. De aceea, cronicarii bizantini s-au considerat obligați să spună o vorbă despre ele, o aluzie rapidă, dar prețioasă pentru noi".9 Păstrându-și rezervele, istoricul francez conchidea fără echivoc: Argumentele de reținut împotriva continuității daco-romane la nordul Dunării sunt următoarele: 1. Dispariția oricărei urme de civilizație sub formă de orașe, drumuri, medalii sau monede, ceramică. 2. Identitatea dintre idiomul (dialectul) aromân și cel daco-român nord-dunărean. 3. Liturghia slavă. 4. Toponimia". Apoi Lot
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
aici numărul considerabil de "vlahi" din sudul Dunării, după anul 1000. Din șirul interminabil de migrații peste Dunăre care au avut loc aproape secol de secol, de la retragerea stăpânirii romane (275) și până la restabilirea suveranității Imperiului (971-1018), se cuvine să reținem că nu a existat niciodată o separare totală, o "cezură definitivă" între cele două maluri ale fluviului. Este de ordinul evidenței că poporul român nu s-a format numai în Dacia (nordul Dunării), din coloniștii romani lăsați aici de Aurelian
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
veniți de dincolo de Dunăre și fuziunea înfăptuită între graiurile de la nord și cele de la sud de Dunăre.50 La noi (în limbă română), elementul esențial a fost "unitatea organică a vorbirii populare" (S. Pușcariu), lipsită de influența centrelor urbane care rețin elementele particulare și separă dialectele. Starea aceasta de înapoiere culturală a menținut unitatea limbii. Din acest punct de vedere istoric, sunt de reținut concluziile studiilor lui D. Onciul, iar sub aspect lingvistic, cele ale lui Al. Philippide, revăzute și adăugite
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
elementul esențial a fost "unitatea organică a vorbirii populare" (S. Pușcariu), lipsită de influența centrelor urbane care rețin elementele particulare și separă dialectele. Starea aceasta de înapoiere culturală a menținut unitatea limbii. Din acest punct de vedere istoric, sunt de reținut concluziile studiilor lui D. Onciul, iar sub aspect lingvistic, cele ale lui Al. Philippide, revăzute și adăugite în sinteza lui Sextil Pușcariu. Formarea poporului român este epilogul procesului de romanizare din sud-estul Europei, consideră Gh. Brătianu. Istoricul F. Altheim nota
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
latină și cu sufix slav. Termenii slavi însușiți de limba noastră nu sunt simple dublete ale celor anterioare, ci servesc pentru a exprima noțiuni fundamentale în toate domeniile vieții omenești, ceea ce a dus la dispariția termenilor corespunzători latini. Și să reținem că nu este vorba decât de moștenirea slavă cea mai veche, aceea a conviețuirii cu ei (secolele VI-XI), nu și de aceea legată de întemeierea statelor medievale românești și de influența culturală. Nu mai vorbim de domeniul credințelor și
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
căpeteniilor politice din țările supuse erau exercitate de amintiții baskaci, care aveau la dispoziție mici detașamente militare. Ei erau colaboraționiști din rândul localnicilor, în sudul Rusiei, denumirea unor așezări (Baskaci, Baskakovo, Baskeci) păstrează amintirea șederii baskacilor și cetelor lor. De reținut că astfel de toponime nu se întâlnesc în regiunile ce aparțineau efectiv Hoardei de Aur, ci numai în țările vasalice.9 Invazia și așezarea mongolilor în răsăritul Europei au stopat, până spre sfârșitul secolului al XIII-lea, politica ofensivă a
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]