7,774 matches
-
trecutul tău... — Îmi pare rău, Randall. N-am vrut să... — Eu te iubesc pe tine, Claire, și asta e tot ce trebuie să știi. M-am cuibărit lângă el. Conversația o luase pe-o pantă greșită. Nu fusese discuția de mărturisiri sufletești și de deschidere a inimii pe care mi-o dorisem eu, dar apreciam poziția demodată a lui Randall și anume de a refuza să-ți comentezi vechile pasiuni. Atitudinea asta avea, în mod clar, ceva foarte romantic - era ca și cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
Și ce e mai trist e că nimeni nu știe că el a fost unul dintre cei care au pus serios umărul la răsturnarea lui. Dar într-un fel e mai bine așa, se gîndește. Trebuie să-ți fac o mărturisire care mă chinuie de mult timp, i-a zis într-un tîrziu, în timp ce se juca cu lingurița în ceașca cu compot de caise. Pe fundal se auzea în surdină un fragment de vals clasic venit din două difuzoare Unitra suspendate
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
spus ceva cu adevărat important au preferat întotdeauna să stea deoparte și să privească pasivi la divertismentul prost încropit de tot felul de nulități. — Ca să v-o spun pe aia dreaptă, dom’ Președinte, zice Sena fiind convins că face o mărturisire importantă, să știți că asta ne-a determinat pe mine și pe Monte Cristo să fim cu dumneavoastră, asta ne-a atras pe amîndoi, siguranța cu care credeți în ideile pe care le susțineți și felul în care vorbiți despre
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
îi place Tușica. — Nici nu putea fi altfel, zice Roja, n-ar fi fost plăcut ochiului, dacă știți la ce mă refer, spuneți. — Din prima clipă am știut că așa o să fie, spune Curistul, simțind cum se înviorează brusc după mărturisirea Părințelului. — S-o știți de la mine, continuă Roja cu aerul atotștiutor, dacă nu se lipește de la început, atunci nu se mai lipește niciodată, poți s-o lași baltă și să cauți altceva. Aveți dreptate, am simțit-o pe pielea mea
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
întîmpla dacă...? Bineînțeles că nimic nu era pierdut, îl mai visează și acum, de fapt întotdeauna i-a stat capul numai la el, chiar și atunci cînd era îndrăgostită de Părințel. Se gîndea aproape tot timpul la Roja, asta da mărturisire, eu n-aș fi crezut c-am s-o pot spune vreodată cu voce tare, recunoaște Tușica. Era evident că el a bulversat totul, asta era, simți Angelina cum începe să se lumineze totul în jur, Roja avea ceva în
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]
-
-și pe furiș câteva lacrimi. Terminase de tăiat cozonacul cu stafide dar rămase În picioare lângă soba Înaltă de teracotă, mai aproape astfel de nufărul stacojiu al arzătorului de „o mie”, zgribulită de frig sau speriată pur și simplu de mărturisirea lui neașteptată. Domnul Moduna Își privea mulțumit soția din scaunul său de stejar cu spătar Înalt și brațe viguroase. Harnică, modestă și Încă frumoasă cât mai putea ea fi la vârsta ei, merita acest moment de reculegere de dinaintea „festivalului culinar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
de atunci, șopti Brândușă. Să mă dezleg de un trecut glorios? Havelul comerțului nostru, gânguri clientul-perspicace cu ochii umezi de emoție. Cam așa ceva, recunoscu Brândușă fără pic de emfază și fără să clipească, chit că nu auzise niciodată de Havel. Mărturisirea aceasta de o excepțională Însemnătate a fost urmată de o tăcere apăsătoare, atât de apăsătoare, susține clientul-perspicace, Încât obiectele din jur au Început să-și modifice forma, În sensul că s-au turtit pur și simplu. Ca să scape ele, Brândușă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
simțea trupul moleșit de căldura din Încăpere În care ea Însăși plutea ca o amoeba uriașă În care tânărul intra cu vioară cu tot. Reală sau născocită, Îi plăcuse toată povestea asta. Nu era nici vulgară, nici dulceagă. Fusese o mărturisire simplă, fără efecte speciale și fără subtexte obositoare... Deși, la o adică... Câți morți am vegheat? Își privi musafirul ca să se asigure că răspunsul Își mai avea rost. Bărbatul Întreținea prin atitudine o așteptare curioasă. O Încuraja să vorbească. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
n-a suferit-o niciodată. Cei de la mate-fizică erau siguri că puteau reuși peste tot. Unii chiar reușeau. Doamnelor și domnilor... Înainte de a vă citi Însemnările Violetei Rancea, scrise În 85' În vacanța de vară, trebuie să vă fac o mărturisire. Nu știu cum arăta Violeta când a scris aceste câteva pagini, nu știu cum arată astăzi și, până astăzi nu am văzut nici măcar În reproduceri tablourile. Despre Școală de pictură de la Baia Mare am informații puține și contradictorii, unii o socotesc de un interes local
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
sfredelindu-mă cu o privire rece și mânioasă, apoi o lăsă să cadă, de parcă ar fi atins un căcat fierbinte. Lee mă bătu pe spate. — Bucky e un as. Și deștept, și cu cojoñes. I-ai povestit lui Ellis despre mărturisire? — Ellis îi spun cei de la gradul de locotenent în sus, mârâi Vogel. Lee izbucni în râs. — Eu sunt un personaj privilegiat. În plus, tu-i zici pe la spate târtan și ovreiaș, așa că ce-ți pasă? Vogel se înroși ca racul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
la Russ Millard, care spuse calm: — Înainte ca situația să scape de sub control, haideți să stabilim ce anume n-o să ajungă la urechile presei. Dacă omuciderea asta o să aibă parte de multă publicitate, o să ne trezim cu o mulțime de mărturisiri. Fata a fost eviscerată. Trebuie să păstrăm informația asta pentru noi ca să-i eliminăm pe aiuriți. Și cu asta basta. Să nu o spuneți nimănui. Nu le povestiți nevestelor, nu le povestiți iubitelor, nu le povestiți altor colegi. Harry? — Mda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
L-am pus pe unul dintre băieți să-l sune și să-i zică să rămână acasă, fiindcă o să trimitem niște polițiști să stea de vorbă cu el. Russ, crezi că ciudații or să se arunce la crima asta? — Câte mărturisiri avem până acum? — Optsprezece. — Până mâine dimineață se vor dubla. Poate vor fi și mai multe dacă Loew amețește presa cu păsăreasca lui. — Eu aș zice că i-am motivat, domnule locotenent. Și aș mai zice că păsăreasca mea e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
a spus că Betty Short purta întotdeauna rochii negre, mulate pe corp. Bevo și-a amintit de filmul acela cu Alan Ladd, Dalia albastră, și așa i-a venit ideea. Fac pariu că o să ne alegem cu cel puțin zece mărturisiri pe zi din cauza imaginii ăsteia. Cum zice Harry după ce a luat ceva la bord, „Când crezi c-ai scăpat de toți, ți-o trage Hollywood ul“. Ești o pușlama isteață, Bucky. Tu ce crezi? — Cred că vreau să mă-ntorc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
elimine informațiile false din ponturile primite telefonic. — Și tu ce-o să faci? Millard îmi zâmbi trist. — O să fiu cu ochii pe ticălosul ăla tâmpit, tăinuitor de dovezi, și pe slugile lui, ca să mă asigur că nu încearcă să smulgă o mărturisire de la amărâtul ăla nevinovat din celulă. • • • N-am dat de Lee nicăieri prin secția de poliție, așa că am pornit singur la verificarea ponturilor de pe listă. Zona pe care trebuia s-o colind era în districtul Wilshire și includea restaurantele, barurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
care le notase Lee de la fereastra hogeacului lui Junior Nash nu duseseră la nici un rezultat. Peste trei sute de apeluri legate de Dalia năpădeau zilnic birourile LADP și LASD prin centrala telefonică. Până la data aceea fuseseră înregistrate nouăzeci și trei de mărturisiri false, din care patru aiuriți atinși bine de tot și fără alibiuri fuseseră reținuți la închisoarea tribunalului, așteptându-și examenul psihiatric și, probabil, transferul la Camarillo. Continua campania de interogatorii la fața locului - acum la caz lucrau o sută nouăzeci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
extensia telefonică din partea cealaltă a biroului. Am pus mâna pe receptor și am auzit o voce joasă, bărbătească în mijlocul unei fraze: — ...de pe lângă Divizia de Cercetări Penale de la Fort Dix. Știu că ați avut de-a face cu o grămadă de mărturisiri, dar asta mi se pare veridică. — Continuați, domnule maior, spuse Russ. — Numele soldatului este Joseph Dulange. E în Poliția Militară și face parte din efectivul de la comandamentul din Fort Dix. I-a mărturisit totul comandantului său după o beție. Amicii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
Nido, cercetând dosarul principal. La ora 9, când ieșeam de la serviciu, îl vizitam în drum spre Kay și mă minunam în sinea mea ce obsedat devenea domnul Omucideri: își neglija familia și răsfoia hârțoage până la miezul nopții. Omul invita la mărturisiri. Când i-am povestit despre Fritzie și depozit, m-a iertat cu o îmbrățișare părintească și o mustrare: — Tu să-ți iei examenul de sergent. Peste vreun an o să mă duc la Thad Green. Îmi e dator, iar când Harry
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
mă interogheze în legătură cu... herghelegiii mei. L-am menționat pe Charlie I., iar Vogel și-a amintit de el de pe vremea când lucra la Moravuri. Apoi s-a speriat, fiindcă și-a adus aminte și că Charlie avea problema aia cu mărturisirile. L-a sunat de la telefonul meu pe unul din partenerii lui și i-a spus să mătrășească dosarul lui Charlie de la Moravuri. După care a mai dat un telefon și i-a sărit muștarul, din cauză că tipul de la capătul firului l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
la miezul problemei: — Doctore Roach, de ce ai ucis-o pe Elizabeth Short? Roach zâmbi mânzește, apoi, încetul cu încetul, rânjetul i se lăți de la o ureche la alta. — Mă așteptam să veniți în ’47. După ce caporalul Dulange a făcut aceea mărturisire jalnică, mă așteptam să năvăliți pe ușa cabinetului meu dintr-o secundă într-alta. Acum, la doi ani și jumătate de la întâmplare, sunt totuși ușor surprins. Mă luă cu furnicături. Mă simțeam de parcă niște insecte s-ar fi pregătit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
au turnat filmul, iar Georgie i-a văzut. Tot dădea târcoale caselor goale ale lui tati și i s-a pus pata pe Betty. Probabil pentru că semăna cu mine... fiica lui. Am întors capul într-o parte, ca să-i ușurez mărturisirea. — Și după aia? Cam înainte de Ziua Recunoștinței Georgie a venit la tati și i-a zis „Dă-mi-o pe fata aia“. L-a amenințat că o să spună la toată lumea că tati nu-i tati al meu și că o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
și am crezut c-o să se întoarcă după ea, dar nu s-au mai întors nici ea, nici Georgie. Apoi au apărut ziarele și ne-am închipuit ce trebuie să se fi întâmplat. Dacă Madeleine își imagina că își încheiase mărturisirea, se înșela: — Povestește-mi ce ați făcut pe urmă. Cum ați mușamalizat totul. Madeleine continua să-l mângâie pe Emmett în timp ce vorbea: — M-am dus s-o caut pe Linda Martin și am găsit-o la un motel din Valley
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
regulă, dar nu-mi dădeam seama ce anume. — Martha ți-a spus toate astea? Madeleine își lustrui gheruțele roșii. — Când numele din agenda neagră au ajuns în ziare, am știut că Martha trebuie să fi fost. I-am smuls o mărturisire. M-am întors către Emmett. — Unde-i Georgie? Bătrânul se foi. — Probabil că stă într-una din casele mele libere. Îți aduc o listă. — Adu-mi și pașapoartele voastre. Emmett părăsi câmpul de luptă din dormitor. Chiar mi-ai plăcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
cazul Dalia Neagră. Am confirmat povestea lui Madeleine, menționând că mi-am dat seama doar de puțin timp că Lee a fost ucis. Apoi am confruntat-o pe Madeleine cu un rezumat detaliat al crimei și i-am smuls o mărturisire parțială. Madeleine a fost transportată la închisoarea pentru femei din Los Angeles, iar eu m-am întors la El Nido, întrebându-mă în continuare cum să procedez cu Ramona. A doua zi m-am întors la serviciu. La sfârșitul programului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]
-
înaltă tensiune și-o introduse în deschizătură. Victorie! Se auzi un acord de chitară, Stejeran 1 oftă ca după un somn adânc, deschise ochii și, dând cu privirea de Getta, începu să îngâne stins: — Asta e căciula mea... Episodul 12 Mărturisiri — Ssst! șopti Getta 2, văzând că Stejeran 1 se trezește. Mai încet! Buimac, rotindu-și capul în toate părțile, Stejeran bâigui: — N-am vrut să fac nimic rău, tovarășe comandant!... Nu e comandantul, sunt eu, Getta 2! Nu-ți fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
cheamă? făcu Felix S 23. — Cum te cheamă, dragă? întrebă prima femeiușcă. — Parcă Mary, răspunse a doua femeiușcă. Sau Juanita. Sau Păscuțoiu Vasilica. — Și noi cum să-ți spunem? întrebă exasperat Dromiket 4. — Spuneți-mi Tilde. Sau Larionovna. Episodul 23 Mărturisirile lui FELIX S 23 Păhăruțele cu antigel îi mai încălziră pe pământeni. În special comandantul Felix S 23 părea acum mult mai uman, bine dispus și, dacă ar fi fost programat să râdă, cu siguranță ar fi făcut-o. Din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]