7,919 matches
-
un gel cum i-a adus colonelul de ta-su lui Gimmi, mi l-aș așeza așa, panc! panc! panc! Dar, În privința luminii, numai pereții de sticlă ai aeroportului sunt de vină, deși probabil nu poți să construiești la sfârșitul mileniului doi un aeroport de modă veche. Și chiar Gimmi, care ai lui au video și două mașini În curte și Gimmi nu iese din treninguri și adidași veritabili, Gimmi mi-a zis pe șest că aeroportul nostru e făcut după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
ți-am interzis, e adevărat, spune? Deci, În momentul imaginat, sufletul pătimaș al mamei-Casandra se va legăna Între dorința ei normală de femeie-furnică-soldat de a căra În cuib-mușuroi ceea ce soarta i-a aruncat În față și obișnuința petrificată În cinci milenii de conviețuire de a considera orice interdicție a tatei ca funcționând sub regim de lege marțială, Încălcarea ei neputând să poarte alt nume decât VINĂ. It’s so hard to choose. Deci prima pornire ar fi fost să mă duc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
vezi Într-o zi ce-o să se Întâmple: au să ți se blocheze rinichii! Și el, dintr-odată Încremenind: — Ssssssssst! Și ea, speriată de panica din ochii lui umflați, dar Înțelegând pe loc ce Înseamnă asta: ssssssssssst! Pentru că, de cinci milenii de când stau Împreună, s-au rodat, s-au sincronizat, au Învățat cel mai bine să-și transmită alarma: atunci când unul dintre ei, totdeauna el, se va plânge de hiperaciditate, melenă, mașinații, micțiuni, manevre, mâncătorii infernale, făcute pe la spate, infecții cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
străpuns de-același rău de nepătruns făcut stăpân în bătătură. De ne-nțeles unde-am ajuns, trăim o viață prea obscură din acest ev sluțit de ură, românii pleacă în ascuns. 1971 Ecou peste ani Alt secol și un alt mileniu, se circulă mult mai ușor, românii-au renunțat la dor, la demnitate și la geniu. Se-mprăștie voit în lume, pe unde pot, pe unde-apucă; unii renunță și la nume pentru a banilor nălucă. Abia sunt la-nceput precum e
Cerul iubirii e deschis by CONSTANTIN N. STRĂCHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/556_a_1346]
-
-și recomande unul altuia un frizer. Sau un instalator. Sau chiar vreun antrenor personal. Acum recomandările vizau furnizorii de droguri. în alte circumstanțe, mi s-ar fi părut drăguț. Ceva în genul buni vecini, într-un New York de sfârșit de mileniu. în loc să te duci la vecini ca să împrumuți o cană de zahăr, te duceai să împrumuți câteva grame de cocaină. Dar, după plecarea lui Luke, nimic nu mi se mai părea drăguț. Și bineînțeles că nu aveam nici urmă de drog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să mă minți, că-i spun consilierei lui Barry că are o relație și-o să fie obligat s-o rupă cu tine! Am privit cu atenție chinurile care se oglindeau pe fața lui Helen. —O dată, a recunoscut ea. Acum câteva milenii. A venit la Club Mexxx mort de drogat. Și l-am refuzat, a adăugat ea rapid. De ce? am întrebat pregătindu-mă să sufăr, însă, spre surpriza mea n-am simțit aproape nimic. Pentru că era un nenorocit, a ridicat Helen din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
din Cartea a V-a, că: "La traci există următoarea rânduială: își vând copiii pentru a fi duși peste hotare". Na, că după ce ne-a ridicat la început în slavă, ne-a bușit de ne-am dat duhul pentru câteva milenii și jumătate. Iată cum, din lăudător al străbunilor, Herodot devine primul „denigrator” al neamului nostru și al evoluției noastre de veacuri dinspre of, direct spre aoleu. Oare în slujba căror agenturi străine o fi lucrat sus-zisul Herodot? N-o să se
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
aoleu. Oare în slujba căror agenturi străine o fi lucrat sus-zisul Herodot? N-o să se știe niciodată fiindcă dosarul lui s-a pierdut fără nici o urmă, odată cu dosarul de colaborator a Securității, al unui oarecare căpitan de marină ajuns în mileniul III șef suprem al statului puilor de daci. Cert este că francezii și germanii în special, l-au citit cu sârg pe Herodot și doar fugitiv au luat notițe despre neamul nostru și din scrierile altor antici cum ar fi
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
cuprins în baza de date și spânzurătoarea te aștepta”. Observați deci gagiilor că avem tot dreptul să dăm păste bot Heuropei cu șengănul ei cu tot, fiindcă și așa în fața tuturor națiunilor lumii, oalele sparte de noi le vor plăti milenii de aici încolo adormiții ăia dă români, care după părerea noastră, dobitoci au fost, dobitoci sunt încă... Foaie verde, foaie blondă Cred că singurul efect mai de Doamne ajută, produs de frunza doamnei Udrea pentru promovarea turismului a fost, cu
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
bine sprijinite politic, cu proptele portocalii, solid ancorate în partea cea mai de sus a puterii. S-a observat chiar și din Cosmos, de către marțienii de serviciu pe Galaxie că în România în orice problemă se caută soluții-gigant, valabile în mileniul viitor, soluții care cer proiecte de sute de milioane de euro, făcute doar pe hârtie în zilele noastre, din puținii bani pe care-i avem. Nu se iau în calcul, niciodată, lucrurile simple cu adevărat, la soluții aflate la îndemână
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
pe întuneric în învălmășeala aceea, (lumânări nu erau, iar „lampa lui Ilici”, becul electric, nici pomeneală), Dumnezeu s-a gândit că-i trebuie lumină. Ia te uită, asta înseamnă clar că, înainte de a-i trăsni prin cap ideea cu facerea, milenii și milenii de-a rândul, bietul moșulică a orbecăit ca moroiul prin întuneric. Ce noroc pe noi că nu s-a accidentat lovindu-se de ceva, mai ales la cap, dar după cum am spus și mai sus, n-avea de ce
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
în învălmășeala aceea, (lumânări nu erau, iar „lampa lui Ilici”, becul electric, nici pomeneală), Dumnezeu s-a gândit că-i trebuie lumină. Ia te uită, asta înseamnă clar că, înainte de a-i trăsni prin cap ideea cu facerea, milenii și milenii de-a rândul, bietul moșulică a orbecăit ca moroiul prin întuneric. Ce noroc pe noi că nu s-a accidentat lovindu-se de ceva, mai ales la cap, dar după cum am spus și mai sus, n-avea de ce se lovi
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
guvernamentală, PSD, PNL, PC, au vreun dinte împotriva mea, că altfel nu pot să zic. Poate mă veți învinui că sufăr la modul acut de paranoia, tip Vasile Vecinu , (acest tip de paranoia, savanții o vor descoperi de abia în mileniul următor), dar pot să vin cu argumente puternice, care vă vor convinge, că este adevărat ceea ce am spus mai sus, ba o asemenea măsură îndreptată în primul rând împotriva mea, o să vedeți cum poate afecta o mulțime de oameni
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
din acest motiv cu însuși comandantul secției, tatăl meu. Ai uitat? Măi, oameni buni, ați înnebunit? spuse Toma vehement. Ce se întâmplă aici, trăim într-un basm? Ne aflăm într-o poveste cu duhuri care ucid? Treziți-vă, suntem în mileniul trei! Ne batem gura de pomană cu el, spuse Calistrat. Taci! se răsti ea la el. Se întoarse apoi din nou spre inspector: Cristi, știu că îți vine greu să crezi dar gândește-te puțin! Chiar ție ți s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
deschisă vizitării de către turiști. Trebuie ferită de distrugeri și vandalizări, însă ea există și, ceea ce este cel mai important, autenticitatea îi este dove dită și acceptată de specialiști. Îți dai seama că, din moment ce oamenii pictau pereții cavernelor acum treizeci de milenii, ei existau aici de mult mai multă vreme. Vechiul Testament povestește de evenimente care s-au petrecut în urmă cu cinci mii de ani iar Isus Hristos a fost răstignit pe cruce abia acum două mii. Îți spun toate acestea numai pentru că te-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Coliziunea unui bolid cu alți doi, în decurs de câteva secunde, se poate întâmpla o dată la un secol. Probabilitatea ca același vehicul să se ciocnească în clipele următoare cu un alt aparat zburător nu poate surveni decât o dată la un mileniu, iar tăierea capsulei tale de elicea elicopterului reprezintă un rniracol ivit numai la zece milenii. Împrejurarea că hemisfera cabinei a perforat perdeaua de aer protectoare - un milion de ani. Hazardul că n-ai fost ucis - zece milioane. Revenirea ta din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85062_a_85849]
-
la un secol. Probabilitatea ca același vehicul să se ciocnească în clipele următoare cu un alt aparat zburător nu poate surveni decât o dată la un mileniu, iar tăierea capsulei tale de elicea elicopterului reprezintă un rniracol ivit numai la zece milenii. Împrejurarea că hemisfera cabinei a perforat perdeaua de aer protectoare - un milion de ani. Hazardul că n-ai fost ucis - zece milioane. Revenirea ta din leșin în timpul căderii - o sută de milioane. Faptul că ți-ai putut trage pelicula de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85062_a_85849]
-
înțelepciunea anticilor și nu mai încetăm a face referiri la mitologiile lor. * Omul a fost înțelept încă de la începutul tuturor începuturilor, pentru că toți ne deșteptăm, ca dintr-o beție, în fața tragicului nostru destin. N-a fost nevoie să treacă două milenii. * În memorie ne rămân întâmplările mai de seamă. Unele ne lasă un gust amar, altele o undă de melancolie sau regret. Reamintindu-ni-le, ne cuprinde o mândrie sau o rușine. * Dacă toți produc de toate, cine o să mai cumpere
Constantin Huşanu by Reflecţii la reflecţii. Pe portativul anilor () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91645_a_93037]
-
miazănoapte. Dar Amália s-a angajat să o curețe. După cum îți spun, i-am priponit-o la cap. O coloană de un stânjen înfiptă în noroi. De unu patruzeci deasupra, iar dedesubt până pe lumea cealaltă. O legătură mai trainică peste milenii decât cuțitul. Nici nu l-a considerat nimeni un mormânt. Vara, ciobanul se sprijinea de el, iar morții noi erau înmormântați la cel puțin douăzeci de metri de el. — Eu vă invidiez - i-am spus eu. — Pe cine? Păi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
spui povești. Te pretinzi mare Spirit, poate ești, nu te cunosc și de aceea nu te contrazic. Văzând că nu poate finaliza discuția cu fata pe care, de când a văzut-o credea că este zâna pe care o așteaptă de milenii, și de care s-a îndrăgostit din prima clipă, Spiritul a cedat și Magnolia se considera învingătoare. Ca la un semn divin s-a făcut liniște în întreaga pădure, Spiritul s-a prezentat în fața Magnoliei căreia i s-a adresat
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
un sentiment de grandoare doar în tablourile lui Rembrandt cu bătrâni. Pe plajă, când zăresc vreun bătrân cu trupul deformat de vârstă, strecurîndu-se printre trupurile tinere, aproape impertinente, mă încearcă o strângere de inimă. Am trăit, cândva, de parcă aveam un mileniu în față! Din păcate, timpul seamănă centurionului roman care l-a găsit pe Arhimede pe plaja de la Siracuza, unde matematicianul încerca să rezolve o problemă de geometrie. "Nu te atinge de cercurile mele", ar fi spus Arhimede. În clipa următoare
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
liberții săi, la Roma, chiar în ceasul de amiază când Apolonius își ținuse discursul. Întâmplarea aceasta a avut loc pe la sfârșitul primului secol după Christos, când Efesul era unul dintre orașele importante ale Imperiului roman, cu o vechime de peste un mileniu, rivalizând în prestigiu cu Alexandria. Trecuseră pe aici Brutus și Cicero. Trecuse, dacă nu mă înșel, și un împărat. Tiberiu. Efesienii duceau ofrande la templul zeiței Artemis (sălbateca, însingurată Artemis, care umbla prin păduri cu o haită de câini, dăruiți
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
Costin. Dar acesta e ultimul mesaj din secolul al XX-lea pe care-l mai primim. Peisajul devine cu desăvârșire sălbatec, de o parte și de alta a șoselei. Plonjăm într-o realitate din altă lume, stâncoasă, încremenită, identică de milenii, în care orice vegetație a fost exterminată de soare. În ciuda aerului condiționat și a faptului că sunt îmbrăcat ușor, cu pantaloni scurți și o bluză, încep să simt căldura. Tabla mașinii arde. Am intrat în "Valea Morții". Lumina, violentă, are
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
și câmpul de piatră, albit de sare, de la poalele lor îmi creează impresia de timp fosilizat. Civilizația își pierde, aici, sensul. Ce mai înseamnă "progres", mitul progresului, superstiția progresului, obsesia progresului într-o natură unde de secole (sau, poate, de milenii) nu s-a schimbat nimic? Un automobil cu aer condiționat, sucuri la gheață în portbagaj, șoseaua, cu o dungă galbenă la mijloc, și pedala de accelerație. Nici măcar Fata Morgana nu poate rezista într-un asemenea pustiu de piatră. Totul e
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
un perete curbat. Ajunseră în adâncuri; acolo se găsea un propulsor cu pilă atomică, iar Gosseyn avu parte de al doilea șoc. O navă cosmică! Templul din deltă era o navă interstelară sferică, îngropată în aluviunile veacurilor trecute, poate de milenii. Urcară pe lângă peretele opus. Ajunseră la planșeul central și intrară într-o sală care fremăta de murmure subterane. Gosseyn bănuia prezența unui mare număr de mașini, dar nu avea creierul secund pentru a verifica această supoziție. Peretele din față se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]