8,392 matches
-
fel. Au trecut ani. Ani în care bărbatul tău s a hrănit cu tinerețea ta. Mai ales atunci când erai îndrăgostită de el. Atunci, când îl priveai ca pe tatăl perfect, pe care nu l ai avut. Tatăl perfect care se topea în amantul perfect. Amantul perfect care se confunda cu prietenul cel mai bun. Toate astea te-au secătuit. Dar ești tânără. Ești încă tânără. Acum. Azi. Du-te și stai cu omul ăsta. Iar acum, o să-i spun niște minciuni
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]
-
care ei Încearcă să rupă echilibrul vor fi absorbiți de Matrice. Iar dacă vreți o imagine ca să Înțelegeți În dimensiunea voastră, imaginați-vă un morman de cărbuni care este aruncat Întrun furnal, furnalul fiind lumina și iubirea. Cărbunii se vor topi În lumină. Demonii se vor topi În lumină. Oamenii care s-au rupt de spirit (pentru că asta sunt oamenii posedați, oamenii care s-au rupt de spirită vor ajunge mai devreme sau mai târziu În locul de unde au pornit. Numai că
MATRICEA DIVINĂ by ALALEXANDRA C. XANDRA C. VASILE BOL OGAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1589_a_2960]
-
vor fi absorbiți de Matrice. Iar dacă vreți o imagine ca să Înțelegeți În dimensiunea voastră, imaginați-vă un morman de cărbuni care este aruncat Întrun furnal, furnalul fiind lumina și iubirea. Cărbunii se vor topi În lumină. Demonii se vor topi În lumină. Oamenii care s-au rupt de spirit (pentru că asta sunt oamenii posedați, oamenii care s-au rupt de spirită vor ajunge mai devreme sau mai târziu În locul de unde au pornit. Numai că aici vorbim de lucruri pe care
MATRICEA DIVINĂ by ALALEXANDRA C. XANDRA C. VASILE BOL OGAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1589_a_2960]
-
de pomi ornamentali, cu flori, cu sală de fitness, restaurant elegant și alte dotări moderne. Cam așa l-a descris doamna de la agenția de turism. Drumul cu acceleratul l-au făcut pe o zi caniculară, încât călătorii simțeau că se topesc. Când au ajuns la destinație, era spre seară. Au găsit repede hotelul din stațiunea S. O construcție de zece etaje renovată de un patron bogat al zilelor noastre devenit proprietar. Domnul și doamna Tilică pășesc cu emoție în holul hotelului
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
ieși în cale cele auzite. PĂLĂDOAIA ȘI CHIȘCARUL (După o întâmplare la care autorul a fost martor în copilărieă Era pe la jumătatea lunii lui cuptor, în apropiere de sărbătoarea de Sânt’Ilie, o zi foarte călduroasă, de simțeai că te topește arșița soarelui. Abia ajuns acasă cu vitele de la păscut, mama îmi spune: - Băiete, ia-l și pe Aurică și mergeți la pescuit că a scăzut apa din gârlă și au ieșit oamenii la prins pește. Vezi câți sunt? Nu mai
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
încălțat pe timp de iarnă. Opincile, dacă nu le țineai atârnate sus, într-un cui bătut în grindă, pe hol, pisicile ți le rodeau și nu mai aveai cu ce să te încalți a doua zi. Grăsimea de la porc era topită și pusă în oale cu carne prăjită, iar oasele se afumau și erau folosite la făcut borș. Noi aveam în gospodărie trei vaci, un cal și vreo cincisprezece oi. Spre primăvară, tata a tăiat o vacă care era mai bătrână
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
ne-au spus că nu au unde să ne cazeze și ne-au schimbat repartiția la SMT Laza, lângă Vaslui. Trebuia să stăm în practică aproape trei luni. Pe la începutul lunii martie, primăvara își făcuse apariția. Zăpada începuse să se topească. Ne-am învoit să mergem acasă. Din sat cu mine mai aveam încă doi colegi și întro sâmbătă dimineața, ne sculăm cu noaptea-n cap să plecăm pe jos, spre casă. Aveam de mers cam 20 de kilometri până în satul
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
un cuțit mare, bun de înjunghiat porci, ca să ne lăudăm acasă că știm să facem și noi un lucru util, noi, foștii elevi, de la fosta clasă de lăcătuși mecanici. Cum mergeam pe drumul de lângă pădure, unde zăpada începuse să se topească, acum era ziua plină, răsărise soarele, când de după o vâlcea apare un lup care s-a așezat chiar în mijlocul drumului nostru, la vreo 150 metri în fața noastră. Noi ne-am oprit. După câteva zeci de secunde au mai apărut încă
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
Ieși din cadrul oglinzii, dar nu încetă s-o privească zile și nopți în șir, fără întrerupere. Cu ochii injectați și înlăcrimați continua să mediteze, cotrobăind și orbecăind cu gândul în labirintul măruntaielor ei îmbuibate, în căutarea victimelor. Când reuși să topească și să suprime timpul, apele înșelătoare ale oglinzii părură că freamătă și că prind viață. Fragmentate și disparate apăreau pentru o clipă, ca prin ceață, imagini cu copii strâmbându-se, colțuri de încăperi încărcate de mobile și draperii grele, pe
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
Mișu era că Mariana nu murise deja. - Mariana! îi trase el o palmă, în timp ce strângea repede pastilele. - Ce se întâmplă? deschise ușa crainica mai înfiptă. În criză de inspirație, Mișu băgă pastilele în gură. Ghinion! Erau din cele care se topesc. - Nimic! A adormit, ajută-mă s-o trezesc. Adevărul era că Mariana luase pastilele și cu puțin whisky. - Mariana! Hai să dansezi! Mariana deschise un ochi. Apoi pe celălalt. Încă nu murise. Mișu, agitat - săracul! -, îi spunea ceva despre dans
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
mici în uniformă, care jucau fotbal pe un maidan, se opriră și începură să strige cu glasul subțire al Marianei: - Uite! Halterofilul din Vitan! Halterofilul din Vitan! - Nenea, îmi dați un autograf? Și vraja rea se rupse. Fața Marianei se topi ca o mască de cauciuc și Mișu văzu un băiat cu nasul plin de muci, care îi întinsese bicepsul pentru un autograf. Zeul halterofililor îi fusese alături. Mișu zâmbi ușurat și-și mâzgăli numele pe brațul puștiului. Apoi îi întinse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
meu! Unde ești? Unde mi te-ascunzi, cum vrei să mă uzi, unde te pitești să mă chinuiești? Popa tăcea mâlc, ținându-și mâinile grăsunele la gură să nu râdă. - Unde ești, îngerașul meu baroc? De ce mă lași să mă topesc de dorință și îngrijorare? Contesa privi cu groază fereastra deschisă. - Unde ești, opera mea? Opera chițăia înfundat. - Deci ai plecat! Viața Contesei se sfârși aici. Să sară geamul și să alerge goală prin Babilon în căutarea Euridicei grăsune? Să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
doctor țipă odată cu doamna Popa, cu Roxănica și cu domnul doctor. Focul se înteți în candelă. Focul cuprinse oala de whisky din MaxiBar. Taximetristul împingea și respira. Mariana nu se gândea decât la Mișu. Portretul lui Mișu din MaxiBar se topi în flăcări. Portretul lui Zelea din mâna lui Mișu se topi în flăcări. O negresă grasă, cu disperarea pe chip și hălci de carne albă între dinți, îl impinse pe Mișu la pământ și începu să împingă și să respire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
Focul se înteți în candelă. Focul cuprinse oala de whisky din MaxiBar. Taximetristul împingea și respira. Mariana nu se gândea decât la Mișu. Portretul lui Mișu din MaxiBar se topi în flăcări. Portretul lui Zelea din mâna lui Mișu se topi în flăcări. O negresă grasă, cu disperarea pe chip și hălci de carne albă între dinți, îl impinse pe Mișu la pământ și începu să împingă și să respire. În iatacul Contesei, Popa împingea și respira. Horațiu împinse cu putere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
Ghem de ață Cât de mult să fi greșit Când am privit în ochii tăi de ambră? Căci gândurile mi le-ai împietrit Și ca de ceară m-am topit În undele calde din chihlimbară. Așa m-am îndrăgostit de tine Leoaică tânără, iubire. Vroiam să-ți prind blana s-o îmbrățișez. Să te sărut pe bot, liberă să iubesc, Dar ai ranjit la mine cu colții de prădătoare Cum
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93423]
-
un fel de mama sau de tata, numai cu altă înfățișare. Nici unul nu a realizat cât a durat așteptarea, doar Alex a simțit-o pe Moni cum se ridică în picioare. Brusc a sărit și el. Fulgii de zăpadă se topeau în părul ei alături de o mână străină ce o trăgea afară. Mult mai târziu și Alex fusese împins pe o banchetă și lăsat acolo, iar ochii lui nu puteau privi decât în jos, la nervurile din parchet și la urmele
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
cealaltă parte, trecându-și limba peste buze, încet și tandru, peste buzele care surâdeau. De atunci Alex a avut destul timp pentru a-și imagina așteptarea cu Moni. Hoinărea pe străzi cu fața spre cer ca fulgii să i se topească pe obraji. Intra în câte o sală și zăbovea în fața unui ghișeu fără să ceară nimic, doar ca să-și amintească de puzzle-ul ei cu New York. Era apoi împins într-o parte și-n alta până la scaunele de plastic, unde
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
și să fie cu el și să-l mângâie lin. Din locul în care se afla, îl vedea pe Mali cum se îndepărtează cu rulota lui minusculă, când spre stânga, când spre dreapta, în timp ce picioarele lui se înmuiau și se topeau ca și vata de zahăr. Scările de lângă el coborau spre peron, iar lui nu-i venea să pășească. În jurul brațelor sale, mânecile se strânseră tare, apoi și mai tare, în cea mai caldă îmbrățișare a puloverului său, înroșit de atâta
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
în tocurile de la pantofi. Mergea repede, de la umbra unei umbreluțe la alta. Soarele ardea prin pânza cu reclame la Coca-Cola sau Carlsberg și prin frunzele copacilor din stație. Pe sub sutien deja i se scurgeau două firișoare de transpirație care se topiră în cordonul ce-i strângea mijlocul. Mara puse geamantanul jos, scoase batista din poșetă și își șterse fruntea, apoi nasul, buza superioară și ceafa. Căută în poșetă două monede pentru bilet, degetele lăsară urme umede ca niște amprente în pielea
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
era chiar un critic literar în căutarea biografiei autorului. Orlando Zara rămase înmărmurit, privea fotografia lui Raman și nu mai îndrăznea să facă nici o mișcare, aceiași ochi îi zâmbiseră dimineață în autogară, iar acum, din hârtia cenușie. Era de parcă cineva topise stratul de gheață care îi obstrucționase vederea. Se așeză încercând să respire regulat. Acum totul devenise așa cum trebuia să fie, iar lui nu-i mai rămânea decât să ia o foaie de hârtie, să aprindă veioza și să înceapă în
Soarele răsare din televizor by Carmen Dominte () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1323_a_2718]
-
în acenă Cartea, foarte veselă). Cartea: Am să vă spun povestea mea Care nu-i tristă și nici grea! A fost odată un brăduț Într-o pădure fermecată Dar tăietorul priceput L-a doborât pe dată! Lemnul uscat a fost topit Schimbându-se-n hârtie Iar foile iute au pornit Drept la tipografie. Acolo literele toate Au făcut un dans de soi Și o poveste fermecată A apărut pe foi. Paginile mele legate Cu poveștile minunate Ajunseră din tipografie Într-o
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
El a adus iepurașul alb Domniței! Marele Dregător: Aha!... Împăratul: Dar tu mi-ai adus bomboanele? Marele Dregător: (Îi dă un cornet cu bomboane) Sigur, Măria Ta... Împăratul: Acum iar o să stau cuminte pe tron fiindcă miai adus! Mi se topește sceptrul de plăcere când mănânc bomboane! Marele Dregător: (Scoate o hârtie și o pană și le prezintă împăratului) Și acum, Măria Ta, iscălește, te rog, aici! Împăratul: (cu gura plină) Nu vreau...nu-mi place să scriu, că mă murdăresc
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
for mală a identității, revine când se are în vedere apariția a ceva din nimic. „Dar, te întrebi unde [se află] trupul porum be lului după ce Duhul a revenit la cer? La fel ca și [trupul] înge rilor, s-a topit, în același chip în care a luat ființă. Dacă ai fi văzut când s-a ivit din nimic, ai fi știut și când s-a reîntors în ni mic.“ Accesul la acest gen nou de antinomie, transfigurată, cum inspirat s-
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
se întămplă cu Marte pentru om? Evelin: Ca și pe Lună, în prezent planeta Marte nu poate susține viața așa cum o cunoaștem noi. Atmosfera: noaptea cade pe suprafața planetei o brumă subțire care ziua, cu căldura palidă a Soarelui, se topește dar nu se transformă în vapori de apă pentru că bruma-i formată din carbon. Aurora: De curând o navă care a aselenizat pe Marte într-o zonă, a înregistrat o temperatură de minus 6 grade Celsius și nu de minus
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]
-
canale de pe Marte. Ele n-au fost confirmate de către sondele care l-au survolat; totul se pare a fi doar un joc de culori care dau iluzia unor canale. Apoi, polii lui Marte de culoare albă, de gheață, nu se topesc din cauza temperaturilor scăzute de minus sute de grade și pentru că primește puțină căldură de la Soare. Există o teorie că, înainte de cataclismul care a avut loc cu miliarde de ani în urmă, pe Marte a existat apă în stare de vapori
Invazie extraterestră Volumul 1 by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1245_a_2206]