7,938 matches
-
întreține și între-țese forma gândului care este căutată aici. Și atunci, vom reașeza propozițiile noastre potrivit cu modul în care le căutăm sensul, ca și cum acesta le-ar traversa ca să le dea elasticitatea de mișcare necesară pentru ca dispoziția spiritului să se poată converti în această mișcare simultană prin care el se face resimțit ca prezent în ea. Și sculptez treptat cuvintele în formulările care urmează: Pentru că pot să-l gândesc pe Dumnezeu, el există obiectiv nu numai în gândirea mea. Ceea ce înseamnă că
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
acțiuni: ceea ce se petrece în acel „loc“, în scena acelei împrejurări, există în mod decisiv printr-un factor providențial, printr-o putere de prezență care este superioară condițiilor naturale de prezență. Acest tip de intervenție, divin, de ordin spiritual, poate converti hazardul în providență. Ceea ce deosebește literatura zisă de „acțiune“, romanele polițiste și de aventuri, de romanele care fac din acțiune o realitate superioară, este că în subiectele „de acțiune“ acțiunea nu are spirit, este întâmplătoare și nu are miză care
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
apropiere îi dau curaj, făcîndu-l să-și descleșteze degetele mîinii drepte și să atingă mîna femeii. Dar, dincolo de ochelari, în ochii ei, observă cum tremură iar neliniștea. Mulțumesc! Sigur am mîncat, spune calm, lovind ușurel mîna femeii cu vîrful degetelor, convertind atingerea într-un simplu semn de întărire a spuselor, înainte ca Liliana să rostească acea respingere: "nu, nu trebuie!", pe care el și-o amintește ca pe cel mai enervant lucru din întîlnirea de-aseară. Am mîncat înainte de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Face un gest de atingere, după care, hotărîtă, ia mîna lui între palmele sale, strîngînd-o cu putere: Mamă dragă! Tu ești oaspetele meu. După-amiaza aceasta îți era rezervată. Mihai se uită lung în ochii ei. Zîmbetul conturat pe buzele femeii convertește prompt tristețea sufletului său într-o puternică bucurie a regăsirii. Spune-mi, Liliana, vrei să bei ceva? Da, vodcă! aprobă ea din privire, cu o reală plăcere în glas. Dar cînd Mihai încearcă să se ridice din fotoliu, să meargă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
-i decît un corolar al capitolelor de dragoste din romanele anterioare: ultimul apărut și cel aflat în editură. Titlul însă, din ziua în care l-a găsit, îl fascinează continuu, incitîndu-l la a depăși simpla poveste de dragoste, a o converti în metaforă a existenței. Înțelege că are material suficient îi mai trebuie forță și timp. Timp nu are, dar și-ar putea face. Forță însă, atît cît mai are, și-o cheltuie acum în zbaterea lui pentru realizarea filtrelor fine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
inviți la tine din cauza "domnișoarei Cucu". Liliana e derutată. Dar imediat înțelege că Mihai face aluzie la piesa lui Sebastian și izbucnește în rîs o explozie sinceră, de o reală plăcere. Să știi că ai dreptate! No, ce fain poți converti totul în ironie... Așa-i cum ai spus: am vizavi o domnișoară Cucu. Ia te uită! Dar... tărăgănează Mihai vorbele, privind-o lung, iscoditor, data trecută mi-ai spus altceva despre "vizavi"... Liliana tresare și se uită speriată în ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
toate obiectele. Chiar dacă Tamara i-a mărturisit deunăzi că a ajutat-o să treacă niște hopuri, el e ferm convins că, tot timpul, în toate prieteniile, n-a fost decît un idealist desuet care, asemeni vreunui personaj anost, speră să convertească pe drumul bun suflete aflate, dacă nu în derivă, măcar la răscruce. Cînd s-a căsătorit cu Ana, spera s-o facă să se inițieze în literatură, cînd el vine acasă cu vreo nouă carte cumpărată, să n-o mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
o urăște. Dacă n-ar fi fost ea femeia pe care doar un prinț ar fi putut-o mulțumi -, sigur că viața lui s-ar fi orînduit altfel. Poate ar fi continuat s-o iubească pe Tamara. N-ar fi convertit relația lor într-o prietenie, acțiune de care se face răspunzător mai întîi el, pentru că femeia aceea, cu capul brumat încă din tinerețe, l-a iubit sincer tristețea mare-i că-și dă seama abia acum! Dar, la rîndu-i, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Întinde mîna și cuprinde trupul plăpînd în arcul brațului, lipindu-și obrazul de tîmpla fetiței. În clipa de mare bucurie, cînd simte plăcerea cu care copilul se lasă în voia lui, își amintește că nu-i acasă, lîngă Cristina, și convertește totul într-un gest de alintare, continuat într-unul poznaș spre băiețelul băgat să vadă și el ce face musafirul. Nu pot să scriu; încă mă mai dor degetele din cauza gerului, arată el fetiței mîna dreaptă. Dar îți trimit eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
ne văd copiii... au renunțat însă amîndoi în aceeași clipă. Brațele lor au căzut brusc pe lîngă corp, ostenite. Dacă era și Ana, vă invitam la un pahar de vin fiert. George e plecat la București. Nu, Tamara! Să nu convertim povestea noastră într-un fragment de sindrofie anostă. Săniuța vine din nou, purtîndu-le pe cele două fetițe. Mihai a oprit-o, să nu ajungă în tufele de trandafiri sălbatici de pe marginea șanțului de hotar. Apoi, cînd Mara și Cristina fug
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
olatul de pe malul stâng al Dunării. Și într-adevăr papa Grigorie al IX-lea declară într-un anume edict, adresat capelanului Aedigius, că onoarea Scaunului apostolic cere neapărat ca locuitorii de lege grecească ai acelei părți de țară să fie convertiți la legea catolică de rit roman; papa le îngăduie sirmioților să-și {EminescuOpXIV 76} păstreze episcopul, de l-or fi avut pîn-atunci și de se va uni cu biserica romană; la din contra însă episcopatul catolic, întemeiat pentru o jumătate
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Fermo, care era legat apostolic, anume Filip, apoi a tuturor demnitarilor bisericești și mireni, regele jurui pe Evanghelie îndatorirea sa apodictică nu numai de a păstra întregi drepturile și libertățile bisericei catolice în cuprinsul regatului său, ci de-a și converti pe cumani la această biserică și în fine se legă ca, în toate țările principale și laterale ale coroanei ungurești, să-și puie în cumpănă toată autoritatea sa juridică și toată puterea sa pentru a stârpi pe eretici, sub care
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
teamă și mai cu succes, cu cât era dispensat de orice considerații pentru biserica grecească, cu care urmase ruptura deplină, iar puntul de razim al lui era împrumutat din trecut, care milita întrucîtva pentru dânsul. E drept că bulgarii se convertiseră la creștinism prin silințele zelului în credință a doi venerabili preoți greci, Metodie și Kyrill, și că fură botezați după rit oriental de preoți greci. Însă bulgarii o luaseră a nume de rău domnitorului lor, Boris, că-i silise să
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
de biserica apuseană, deși tocmai atunci se aflau preoți greci în țară-i. Misionarii, trimiși numaidecât în Bulgaria din partea papei, începură lupta contra bisericei și preoțimei grecești și dădură astfel o scandaloasă priveliște acestui popor, încă barbar, care abia se convertise la religia iubirii prin fapte a aproapelui, a păcii pline de îngăduință și a concordiei frățești. Meritoșii convertitori, Kyrill și Metodie, încoronară opera lor, introducând atât în Bulgaria cât și-n Moravia uzul limbei slave la liturghie, cu toate protestele
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
întrebuințase, și apucă repede drumul spre Tîrnova. Latinii, avizați la ei înșii, deci insuficienți, se văd asemenea siliți să întrerupă asediul, pleacă la Constantinopol și despresură de nevoie cetatea Tzurulos de cingătoarea ce-o înconjurase. Asan, zdrobit de căință și convertindu-se la alte gânduri, trimise o solie cătră Vatatzes, acuzîndu-se pe sine însuși cu vina întreagă și, rugând cu umilință să-i ierte greșala comisă, se declară gata a restabili îndoitele legături ce le rupsese. Atât Vatatzes cât și soția
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
nou înființatei episcopii, Milcovia, prin o suficientă colectă bănească, apoi să puie un contingent de pedestri și călări întru ajutorul cruciatei enunțate de papa Urban II și întreprinse de regele maghiar Coloman (1095-1114). După ce marea parte a cumanilor rămași se convertise în anul 1227 la biserica romano-catolică prin îndemnul și porunca principelui lor, Boris, papa Grigorie al IX institui la 1229 o anume episcopie pentru Cumania, pe care-o subordonă arhiepiscopului din Gran, confirmând totodată suveranitatea coroanei ungurești asupra acestei țări
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
de altă lege, fie necreștină, fie necatolică. Li se recomandară deci în mod espres următoarele neamuri: saracinii, păgânii, grecii, bulgarii, cumanii, rutenii, alanii, iberii, chazarii, goții, etiopienii, sirienii, zikii (? ), iacobiții, nubienii, nestorianii, armenii, inzii, mesoliții și alți necredincioși, ca să-i convertească, prescriindu-li-se în genere să convertească pe necreștini la creștinism, pe creștinii eretici și schismatici la biserica romano-catolică. Spre acest sfârșit papa îi înzestră pe misionarii minoriți cu niște drepturi duhovnicești cari îndealtmintrelea nu li se cuveneau. Între acestea
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
Li se recomandară deci în mod espres următoarele neamuri: saracinii, păgânii, grecii, bulgarii, cumanii, rutenii, alanii, iberii, chazarii, goții, etiopienii, sirienii, zikii (? ), iacobiții, nubienii, nestorianii, armenii, inzii, mesoliții și alți necredincioși, ca să-i convertească, prescriindu-li-se în genere să convertească pe necreștini la creștinism, pe creștinii eretici și schismatici la biserica romano-catolică. Spre acest sfârșit papa îi înzestră pe misionarii minoriți cu niște drepturi duhovnicești cari îndealtmintrelea nu li se cuveneau. Între acestea însă se ivise un alt ordin de
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
În același spirit de prozelitism papa Clement VI (1351) dete voie regelui Ungariei, Ludovic cel Mare, ca să ridice în cuprinsul teritoriului său, dar mai cu samă pe la margini, biserici parohiale romano-catolice, în socotința cumcă prin asemenea biserici s-ar putea converti cu mult mai ușor schismaticii eretici, necredincioșii și păgânii care cresc și se-nmulțesc pe acolo ca buruiana cea rea. Același papă orândui a se trimite frați din ordinul minoriților din Ungaria în Cumania și celelalte țări laterale ungurești, parte
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
împărăției grecești, celei din ce în ce mai amenințate de turci, rămase ș-acum ca și mai-nainte o idee de predilecție a Scaunului papal, care apuca cu zel orice ocazie pentru realizarea ei. Daca curtea din Bizanț și patriarhatul ecumenic s-ar fi convertit într-adevăr, atunci e firesc lucru și se-nțelege de sine că și Principatele românești, având atâtea legături politice și bisericești cu Bosforul și neputând întreține o proprie biserică neatârnată, ar fi fost și ele răpite de curentul unionist. Adevărat
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
ei solicitare. Rugat de împăratul Ioan Paleologul, care trimise tot într-o vreme o solie la Buda și alta la Avignon, regele Ludovic I încheie cu împăratul un tratat prin care acesta promitea cu jurământ ca pîn-într-un an să se convertească, iar Ludovic să-i trimită ajutor pîn-ntr-un an. Dar, în vederea vicleniei bizantine, papa crezu mai de cuviință de-a lua prețul faptei înainte de faptă. Întâi uniune ș-apoi ajutor - socoti Urban V - deci îl dezlegă pe rege de ținerea terminului
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
mare încît nu se mai putea tăinui. Clara, văduva lui Alexandru, voievodul Țării Românești, o catolică foarte zeloasă, se dovedi a fi prin legăturile ei de familie o promotoare cu multe succese a propagandei unioniste. Ea izbuti într-adevăr să convertească pe fiica ei mai mare, regina Bulgariei, de la biserica greacă la cea romană, după care își dete silință de a câștiga pentru uniune și pe a doua fiică a ei, Anca, măritată după regele Serbiei, ademenind-o pre ea împreană
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
fost ucis în vânat acest animal, care loc primi numele Bourenii. Ieșirea din Maramureș se făcuse fără știrea și peste voia lui Ludovic cel Mare, sub pretextul unei vânători la munte si, ce e mai mult, temuta manie de-a converti a acestui rege, foarte simțitoare și supărătoare pentru cei de lege grecească, fusese unul din motivele de căpetenie a emigrării. Mulțimea descălecată alese voievod al noului stat pe conducătorul ei de până acuma, pe Bogdan-Dragoș, iar statul ce se ridică
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
laudă zelul evlavios și statornica stăruire a voievodului la singura biserică adevărată și-i pare foarte mult rău de orbirea îndărătnică a soției sale; dar el îl provocă pe Lațco de-a încerca din nou și cu zel ca să-și convertească soția, înduplecînd-o cu binele și prin pilde de credință adevărată; deci crede că, putîndu-se aștepta o întoarcere spre bine, trebuința hotărâtă a unei despărțenii nu e dovedită deocamdată, deci nici nu se poate aproba; în fine el recomandă voievodului multă
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
calculată anume pentru ea, căci nu se arăta mulțămită cu aprovizionarea cu preoți din Ungaria. Papa Grigorie al XI se adresă acuma cătră Ludovic cel Mare, al cărui zel evlavios făcuse deja pe-o parte a poporului român să se convertească, și-l rugă să se sfătuiască împreună cu arhiepiscopii din Gran și din Calocsa despre cum ar fi mai cu cale să se convertească românii și să vadă cum ar fi de continuat și de dus la capăt o asemenea operă
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]