8,653 matches
-
sculam, să mă învîrt prin preajma laboratorului, iar pe individul cu mers de pisică îmi venea să-l omor când îl surprindeam spionîndu-mă. Abia atunci am aflat că dragostea e o flacără care arde pe un sloi de gheață. Am fost fericit în ziua când Laura m-a apostrofat pe coridor: "Domnule sculptor, nu te mai învîrti pe aici. Vrei să bârfească lumea? Dacă te interesează cumva cei care vin la laborator, vino, așează-te pe scaun și studiază-i. Poți să
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
cazul, ca oglinzile să fie acoperite cu voaluri negre. Mai ales acest amănunt le plăcea tuturor. Îi emoționa gândul că oglinzile despre care toată lumea vorbea vor fi îndoliate și la moartea lor. Retorica obișnuită nu acceptă că poți să fii fericit la o înmormîntare decât dacă îl urăști pe cel răposat. Eu nu-l uram pe individul cu mers de pisică. Sau, nu-l mai uram. Uitasem toate necazurile pe care mi le făcuse și mă pregăteam să-i cioplesc o
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
purtau pică pricepuseră că steaua mea urca pe boltă. Nu mai eram, acum, aproape nici o clipă singur. "Asta-i partea neplăcută a gloriei" a râs Dinu. Mereu îmi zâmbea cineva, mereu eram întrebat "ați dormit bine?", fiecare ar fi fost fericit să-mi poată face un mic serviciu, ca să-l observ, ori ar fi vrut să mă roage ceva, tot ca să-l observ și să-mi intre în voie. Se gândeau, poate, că în calitate de intim al Bătrânului aveam perspective să joc
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
normal ca Francisc să facă doar pentru mine o excepție și chiar mă folosisem de niște trucuri ― nu rezistasem! ― ca să-l pun la încercare. Odată, când mă spălam pe mâini, am lăsat să-mi scape săpunul jos și am fost fericit că s-a repezit imediat să-l ridice. Altădată, l-am chemat să schimbe limonada pretextând că se încălzise și, iarăși, am răsuflat ușurat când Francisc a rânjit politicos, a dat din cap supus, a luat carafa și a ieșit
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
Ceea ce te enervează și mai rău. Adică cum, să depinzi de o muscă? Te ridici, iei un prosop, lovești aerul (Don Quijote n-a murit, îmi vine să le strig guzganilor!) și întrucît, după un timp, nu mai auzi bâzâitul, ești fericit. Războiul, cam ridicol, e drept, dar război, dintre tine și muscă s-a terminat, în sfârșit, prin victoria ta. Musca a fugit sau a căzut, lovită, în vreun colț al camerei. Probabil, în acest caz va sucomba. Dar, vai, te-
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
eu uimit: pătrunderea Laurei acolo schimbase dintr-odată totul. Sala cu oglinzi nu mai era un deșert, ci o strălucitoare sală de bal. Mă gândeam că o singură femeie e de ajuns uneori pentru a suprima deșertul unui bărbat. Eram fericit eu însumi, uitasem de mâna rănită, de cerbi, de Moașa, de bătrâni, nu mai trăiam decât clipa aceea, plină de o bucurie simplă, la care râvnisem mereu. Când am fost tânăr n-am umblat decât pe la baluri mizerabile, în săli
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
că sânt mort, nemernicilor, cum v-a spus ticălosul de sculptor? Ei, nu, iată că trăiesc. În genunchi, păcătoșilor, și pentru că ați îndrăznit să credeți în moartea mea veți răbda o săptămână de foame. Îți spun eu, Dinule, ar fi fericiți. Ar răbda de foame nu o săptămână, ci și mai mult, numai să nu se știe orfani și liberi. Dinu mi-a atras atenția că nu găsisem momentul cel mai potrivit pentru astfel de ieșiri. ― Dar când e momentul potrivit
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
pe care îl apreciez cel mai mult. Voiam doar o fotografie cu autograf, pe care să o transmit unui fidel admirator al său, turcul Adem, care trăiește în Franța, în orașul Brive la Gaillarde. Acest statornic fan ar fi fost fericit. S-a întâmplat ca, în anul 2003, să-mi sărbătoresc ziua de naș- tere în localul simpaticului Adem. Cu toate că am dorit să țin se-cretă informația, Christian a făcut ce a făcut și a... trădat cauza. Și bine a făcut
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
Da, știu, am mai scris, dar e un subiect la ordinea zilei. Toată lumea literară vorbește, sub un pretext sau altul, despre situația criticii. Se scrie mai mult despre cărțile de critică decât despre cărțile de literatură propriu-zisă. Știu, nu e fericită expresia, și critica tot literatură este, mai ales în perioada asta de alexandrinism acut. Să-i zic literatură de ecou? De reflecție? De mâna a doua? (second hand). Nu, asta nu! Ar fi o gafă... Însuși Pastenague scrie articole de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
într-un fel. De multe ori mă trimitea din clasă în camera lor să stau cu fiul lor, Costin care era cu 4 ani mai mic ca mine, îi spuneam povești și ne jucam, el având foarte multe jucării. Eram fericit să mă joc cu el atunci, dar mai târziu acesta intrat în mșiarea legionară încercând să mă atragă și pe mine, dar mama mea cu înțelepciunea țăranului român ne-a educat să nu ne amestecăm în această mșicare. Cei care
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
în afara cadrelor militare având în vedere că avea un fiu student la Facultatea de Drept din București pe care și eu îl cunoșteam și îl șimpatizam și mai avea și cinci copii minori, nu ar fi fost o soluție prea fericită pentru ei. Așteptam ca după căderea banditului să aflăm detalii însă la întrebări banditul a răspuns cu tăcere, ceea ce ne-a făcut să credem că bănuiala a fost întemeiată dar având în vedere că totul sa terminat cu bine am
Pe urmele infractorilor by Vasile Ghivirigă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91846_a_92804]
-
tine de la clasă” “ Da, mulțumesc” “Bună ziua, dom’ profesor” “Bună ziua, tovarășe Diaconu. Să știți că Ovidiu face progrese. La început, nu mi-a venit să cred. Acum, însă, m-am convins și vă puteți închipui cât mă bucur.” “Și eu sunt fericit, dom’ profesor. Și am venit să vă mulțumesc și să vă spun că m-am bucurat să aud că băiatul meu va pleca pe un șantier al tineretului. La aflarea acestei vești, zău, că mi-a venit să sar în
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
mă voi elibera de toate chinurile. În fața unei cutii albe, nu foarte înalte, așteptau, la colț de stradă, trei persoane. Un bătrân, primul pe listă, purta o pălărie de modă veche, cu borurile scurte și pleoștite inestetic în părți. Eram fericit. Toaleta se afla în fața ochilor mei. A doua persoană era o femeie trecută de patruzeci de ani care, după toate aparențele, nu era singură. Surâ dea neîntrerupt înspre trotuar, unde era parcată o mașină de lux. Al treilea, un băiețel
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
doamnă Marga Pop i-ar fi primit, chiar le-ar fi dorit vizitele, dar lăsa să se înțeleagă contrariul pentru că pricepuse - probabil înaintea tuturor - că majoritatea se temeau să vină, ar fi căutat pretexte și scuze și ar fi fost fericiți dacă s-ar isca exact jocul iscat: adică să li se refuze o vizită pentru a cărei nerealizare sunt nespus de triști și neconsolați. Însă nimic nu trebuie să ne mire. Bătrâna doamnă Marga Pop mai reușea, în felul ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
de propagandă a partidului și făcut cu ou și oțet pentru că nu-și strunise oamenii și-l lăsase pe Mihai Marinescu să ajungă în preajma fiicei președintelui și, vină supremă, nu-l împiedicase să se vadă cu ea. Trebuia să fie fericit că nu e dat cu totul afară din presă ori trimis în cine știe ce orășel de provincie! Meme s-a întors din Africa după șase luni. Nu povestea nimic, deși se purta ca înaintea plecării. I s-a propus să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
trecătorii cu capul sus, fulgii topiți pe obrazul ei și picăturile de ploaie alunecau în dâre amestecate cu fard, dar nu-i păsa. Andrei Vlădescu și-a zis că n-ar străluci într-atâta chipul ei dacă n-ar fi fericită. L-a luat cu ea să-i șteargă părul ud și să-l încălzească cu o cafea. Dincolo de ușa de lemn vopsită în verde era o cameră mică, în care abia te puteai mișca, o somieră lată, o masă, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
durerilor de cap, Încercase, fără succes, să se Împrietenească cu soldații japonezi. Iar În fiecare după-amiază avea loc filmul de umbre al liniei orizontului din Shanghai. Jim urmărea literele hotelului Park estompîndu-se și dispărînd. Deși era flămînd tot timpul, era fericit că se află În centrul de detenție. După luni de vagabondaj pe străzile Shanghai-ului, reușise, În cele din urmă, să se predea forțelor japoneze. Jim se gîndise mult la problema predării, care cerea curaj și chiar o anumită viclenie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
spre satele de lîngă canalul fabricii, fiind Încorporate În colibe și locuințe, o viziune a unei magice Chine rurale. Aceste dislocări stranii Îl atrăgeau pe Jim. Pentru prima oară se simți În stare să se bucure de război. Se uită fericit la tramvaiele arse și la blocurile de locuințe, la miile de uși deschise spre nori, un oraș părăsit, invadat de cer. Îl nemulțumea doar faptul că tovarășii săi de detenție nu-i Împărtășeau emoția. Ședeau morocănoși pe bănci, cu ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
la deținuții sleiți de puteri. Femeile bătrîne zăceau În bălțile de urină de la picioarele soților lor. Frații englezi se cuibăreau lîngă Basie, În timp ce doamna Hug se sprijinea de genunchii tatălui ei. Jim se gîndi la mama sa și la clipele fericite pe care le petrecuse În dormitorul ei, jucînd bridge. CÎnd simți că-i dau lacrimile, și le Înghiți În gîtul uscat. Ar putea oare doctorul Ransome să-l Învețe cum să plîngă? Se uită la capătul strălucitor al țigării sergentului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
te va scoate din temniță, te va pune iarăși în slujba ta, și vei pune iarăși paharul în mîna lui Faraon, cum obișnuiai mai înainte, cînd erai paharnicul lui. 14. Dar adu-ți aminte și de mine cînd vei fi fericit, și arată, rogu-te bunătate față de mine, pune o vorbă bună pentru mine la Faraon, și scoate-mă din casa aceasta. 15. Căci am fost luat cu sila din țara evreilor, și chiar aici n-am făcut nimic ca să fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85092_a_85879]
-
fel, frumoasă, Chipul tău de mamă îl păstrăm cu drag, Știm cu tremurai așteptând în prag Cu același surâs, îți apleci ochii-n pământ, Taci ca înțelepții nu spui un cuvânt, Dar noi știm cu toți cam la ce gândești: Fericiți de suntem, fericită ...ești! UN GEST SUBLIM Să nu mă întrebi dacă mi-a fost mai bine Când am plecat în țări străine fără tine Să avem curaj în noi și să ne amintim Ar fi un gest sublim, te
Regăsirea by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91647_a_107362]
-
necoapte minți, Era război, era și armonie. Cu pași ușori ca de copil Ea s-a desprins tiptil-tiptil Lăsând un gust de dulce-amar Și amintirea-i felinar Copilăria noastră nu se șterge Și multe bucurii mereu promite, Oferă clipe calde, fericite Cu noi alăturea va merge. EMINESCIANĂ Hai iubire lângă mine În pădurea tremurândă Crengile-aplecate, pline Încerca-vor să ne-ascundă. Și cădea-vor dintre toate Numai frunzele uscate, Somnul nu ne va mai prinde, Dragostea se va aprinde. Ca făclii
Regăsirea by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91647_a_107362]
-
Fusesem fericită, Marius m-a sunat la 1 și jumătate noaptea, nu ploua și eu l-am sunat înapoi, doar bip, apoi mi-a dat un mesaj: Toate gândurile noastre frumoase se îndreaptă către tine. Marius și Cehov. Am fost fericită și am adormit așa. Nu puteam să dau mesaje, așa că nu i-am răspuns. A 2-a zi, Prietena mea care e mai sus, cea care te iubesc și uneori e de ajuns s-o văd, cea care pupă câinii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
și să mă împiedic și să mă izbesc de oameni, eu mă simt iar mică, la 5 ani, când fac prostii și nu contează. Pinochio vorbește la telefon și mă ia de umăr, Miau e în palma mea și mergem fericiți pe stradă vă dau foc la toți, vă împușc pe toți, vă fut în gură pe toți, unii sunt greșiți, iremediabil greșiți, fără salvare, iubirea care nu are curaj și sadismul vorbei din gură care râde tot poate să piară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]
-
ca de jos în sus spre tine, iar tu habar n-ai, ca și cum doar să scuipi e important pe ce se dă fără cerere în schimb, vă dau foc la toți, vă fut în gură. merg pe stradă și sunt fericită cu Miau și Pinochio și n-avem unde merge și ne oprim la un moment dat, stăm în mijlocul străzii și nu știm ce să facem. Adorm liniștită cu Miau, ea mai mănâncă înghețată cu biscuiți și asta după ce Pinochio mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1988_a_3313]