9,038 matches
-
și omorât. Iar procesele-verbale nu conținea nimic subversiv. Prea mult nimic lăsat la vedere. Danny răsfoi mai departe, găsind consemnarea unei întruniri pe 4.01.1950, cu aceleași persoane aflate acolo la ora uciderii lui Wiltsie și Lindenaur, aceeași ștersătură stranie și aceleași subiecte plictisitoare de discuție. Iar noaptea trecută, când, probabil, a încasat-o Augie Duarte, Loftis fusese cu Claire - va trebui să se consulte cu doctorul Layman în legătură cu ora aproximativă a decesului. Alibiuri perfecte de grup, fără suspiciunea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
fost mutilați de un criminal care purta proteze confecționate din dinți de wolverine. La câteva străzi distanță de aici există un laborator dentar - singurul din L.A. care confecționează proteze din dinți de animale. M-am gândit că e o coincidență stranie și speram să mă ajutați cumva. Thomas Cormier își stinse trabucul și îl băgă în buzunar. — Asta-i cea mai ciudată istorie pe care am auzit-o de când sunt eu pe planetă, adică din 1887. Ce altceva mai știi despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
mulți ani, iar atunci când primim comenzi urgente, angajăm muncitori cu ziua sau puști de la liceele Lincoln și Belmont pentru munca brută. În timpul războiului am avut o mulțime de muncitori cu contract pe termen scurt. Conexiunea cu Joredco părea - în mod straniu - una care se potrivea cu cazul, dar nu și cu Loftis. — Domnule Carmichael, aveți o schemă de asigurare medicală pentru angajații permanenți? — Da. — Aș putea să consult registrele? Carmichael se întoarse spre recepționeră: — Sally, dă-i voie detectivului ăsta, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
să zicem că poate. Poate foarte serios. Se potrivește cu descrierea asasinului și se... potrivește.” Danny Upshaw nu era în nici un caz victima unui asasinat. Iar hoțul de dosare nu răvășise în nici un caz apartamentul. Dudley Smith avea o fixație stranie pe puști, dar n-avea nici un motiv să-i fure dosarele, iar dacă ar fi făcut-o, ar fi înscenat un jaf. Persoană sau persoane necunoscute - un bun punct de plecare pentru a plăti niște polițe vechi. *** Buzz îl găsi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
fizică și mintală de care dă dovadă primul nu poate fi asemănată cu omnipotența și omnisciența de care dă dovadă cel de-al doilea. Trebuie să remar- căm totuși faptul că nici Dumnezeul vetero testamentar nu este scutit de o stranie epuizare, chiar dacă aceasta nu se manifestă, ca în legendele românești, în timpul creației, ci imediat după săvârșirea ei. După șase zile de cosmogeneză, omnipotentul Iahve trebuie să se odihnească în cea de a șaptea, ca un umil proletar : „Și a sfârșit
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
119. Din secolul al XII-lea, adusă probabil de cruciați, legenda despre „lemnul crucii” a circulat și în Europa Occidentală (cf. N. Cartojan, Cărțile populare..., vol. I, ed. cit., p. 156). Probabil că tot ea a stat la baza unei stranii și confuze povestiri ale cărei fragmente se regăsesc în ciclurile romanești medievale Vrăjitorul Merlin, Căutarea Sf. Graal etc. Solomon construiește de data aceasta nu un templu, ci o corabie, la fel ca Noe, care nu va putrezi până la venirea lui
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
nuvele de Ion Creangă (Moș Nichifor Coțcariul, 1877) susținea că un balaur fioros care a căzut din nori s-ar fi ridicat la cer pentru că ar fi fost hrănit de oameni cu „lapte de vacă neagră” (72). O altă imagine stranie, și anume aceea a încălecării Murgăi („Dă-mi mamă gluga/ Să mă vezi pe Murga” sau „...Să mă sui pe Murga” - 11, pp 145-146) este, de fapt, un loc comun pentru mentalitatea magico-mitică a populațiilor arhaice. Putința de „a încăleca
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
între „extazul autentic” și „extazul extern”, care este fals. Ar fi cinci tipuri de „extaz autentic” sau de „extaz al sufletului”. În schimb, „extazul extern” - scrie Dov Baer în tratatul despre extaz - se manifestă „printr-un entuziasm inflamator de foc straniu, care provine numai din inflamarea sângelui și nu are nimic din focul lui Dumnezeu” (191, pp. 244-245). în prima jumătate a secolului al XIX-lea, în unele locuri din Europa Centrală fumatul tutunului nu era permis. Pe la 1825, de pildă
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
și încrustat cu bijuterii (260, p. 249). VIII. Graiul îngerilor. Reconstituiri, dispute, utopii Philon din Alexandria 1. Lingua Adamica Cartea lui Andrei Pleșu Limba păsărilor se deschide cu un eseu omonim, în care autorul încearcă să spună în limba oamenilor strania poveste a limbii îngerilor (1). Limba în care Dumnezeu a numit - și astfel a creat - toate componentele lumii. Limba lui Adam în Paradis, cu care el însuși a participat - în felul său - la actul genezei : „Și a pus Adam nume
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
și cea mai autentică dintre religii” (17). Dat fiind că nici una dintre confesiunile cunoscute nu a satis- făcut pretențiile religioase ale hanului Akbar, acesta a convocat, în 1582, un consiliu al teologilor și a înființat o religie nouă, sincretică (o stranie combinație de islamism, hinduism, jainism, zoroastrism, creștinism și alte doctrine religioase), pe care a intitulat-o Din Ilahi, „Adevărata religie”. Tradiția spune că, în perioada în care căuta încă printre reli giile cunoscute pe „cea mai autentică”, suveranul mogul ar
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
important pentru el personal, încât își pierduse toată obiectivitatea în legătură cu restul. Ascultă în tăcere, pe când Kay spuse cu venin: - Am putea să vă forțăm să răspundeți, domnule Nypers. Bătrânul se ridică încet în picioare. Dayles văzu că avea o expresie stranie întipărită pe chip. - Nu crezi, spuse el, că situația politică a președintelui Dayles este destul de precară și fără evoluții dramatice? - Ce vreți să spuneți? Kay greșise punând întrebarea aceasta, își dădu seama Jefferson Dayles. Nypers zâmbi și spuse cu blândețe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
jos din pat. Nu simți nici o durere sau amețeală. Nu-i dădu prin cap că nu era îmbrăcat ca să poată ieși afară. Fereastra a fost greu de deschis. Dedesubt găsi un grilaj metalic și o scară îngustă. Coborî în lumea stranie a nopții. Sufla un vânt înghețat, dar el încă păstra cu sine căldura patului, așa că amănuntul nu păru important. Picioarele goale începură să-l doară când atinse pământul, de la asperitățile pe care călca. Dar el o ținu înainte, încruntat, până ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
spulberate. În clipa în care coborâră din trăsură, din mulțimea care le striga urale, se desprinse un indian. Acesta îl trase de mânecă pe samurai cu îndârjire. Pe spate îi atârna o coadă împletită, iar în ochi avea o lucire stranie. Uimit, samuraiul se opri în loc, iar indianul îi șopti repede ceva. Din pricina mulțimii gălăgioase, samuraiul nu înțelese cuvintele sale, așa că omul mai zise o dată: Sunt... japonez. Samuraiul rămase mut de uimire. Într-unul din satele prin care trecuseră pe drumul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
astea, familia mea a mers la război, s-a luptat și a trăit până astăzi de dragul acelui grăunte de nisip.” În ziua plecării din Tsukinoura, când scârțâitul parâmelor și țipătul ascuțit al pescărușilor răsuna pretutindeni în jurul său, samuraiul avusese sentimentul straniu că era târât către o nouă soartă, iar în timpul călătoriei pe mare, ca și în Nueva España, și-a simțit sufletul trecând printr-o schimbare nevăzută. Care anume era schimbarea aceea neîncetată nu putea spune, oricât s-ar fi străduit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
date de Părintele Iustin, cu care am călătorit până la Mihail Kogălniceanu, unde am reușit să scot și 20 lei de la bancomat. Și cum biletul a costat 60 de lei, am ajuns și cu ceva rezerve În buzunar. E Însă destul de straniu să știu că nu mai depind de banul meu și că de fiecare dată va trebui să Îi cer de la stareț. În cursa Constanța-Suceava am avut condiții destul de bune de călătorie, așa că până la Bacău am putut citi În tihnă excelentul
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
regiunea se dădeau lupte grele, mureau copii Basarabiei, măcelăriți de hoardele străine, bine înarmate de Moscova, lăsați fără armament de trădătorii de la Chișinău. După ce, cu vitejia lor, apărătorii Moldovei ocupau poziții bune, li se ordona retragerea în modul cel mai straniu cu putință, lăsându-i pradă în mod intenționat în fața gloanțelor ucigașe ale armatei de ocupație ruse și ale trădătorilor de la Chișinău. În acea perioadă de război, aveam să aflu de la mama profesoarei că în mai multe rânduri, în zile diferite
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
cursul lunii ianuarie 2000, am încercat deschiderea unui cont la CEC Iași, pe numele prof. Iurie Ilașcu, pentru strângerea de fonduri. Acest cont nu a putut fi deschis pe motiv că prof. Iurie Ilașcu, fratele patriotului Ilie, este cetățean străin. Stranie situație. Românii Basarabiei sunt catalogați de autoritățile țării, ca fiind cetățeni străini. Cetățeni străini sunt guvernanții Țării, străini de durerile neamului, care n au fost în stare și continuă să nu fie în stare de a retroceda fireasca cetățănie română
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
așteptat de îndestulătoare. Am înaintat prin noapte, în liniște, până la intrare în biserică. N-am apucat bine să ne așezăm la locurile noastre, când deodată, un călugăr de la strană, începe să „cânte”o melodie religioasă desigur, dar cu o voce stranie, atât de stridentă, pițigăiată si cu o mulțime de greșeli în exprimarea cuvintelor, încât noi cei trei- neam uitat unii la alții și abia ne-am abținut să nu izbucnim în râs, ferindu-ne repede privirile. În acest moment, spre
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Nandris Gheorghe () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93341]
-
și ei își apărau patria, a murdărit imaginea ofițerului român în război. Cred că e datoria noastră să denunțăm fără preget și să înfierăm asemenea excese care nu mai pot fi calificate de eroism. Indulgența autorului se explică poate prin straniul hazard care face ca fiica "Hatmanului" să fi devenit după război soția autenticului erou aviator Tudor Greceanu, care fusese răsplătit pentru faptele lui glorioase prin 16 ani de temniță grea și de torturi, de către regimul comunist de la București. Se mai
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
atunci 23 de ani a obținut brevetul de pilot. La vremea aceea, puține femei se puteau lăuda cu astfel de performanțe. Și atunci ca și astăzi Mariana era o femeie timidă și totodată plină de energie și de curaj. Această stranie îmbinare de trăsături ale personalității au ajutat-o poate să depășească marile încercări ale secolului pe care l-a străbătut. Mă primește întotdeauna gentil. Discutăm. Răscolim trecutul, încercăm să-l reînviem... Privim multele fotografii de pe pereți. În toate, ea apare
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
erau și alti soldați) a ajuns la destinație 2. "Am defectul că nu mă orientez bine. Am intrat, mi-aduc aminte, într-o cameră cu podele pe jos, nevopsite. Erau acolo niște aparate de radio-transmisie... Și îmi amintesc un detaliu straniu: se spunea că Hatmanul le tăia o ureche partizanilor comuniști pe care îi captura. Ei bine, am văzut acolo o sfoară, pe care erau înșirate aceste urechi tăiate... Le păstra ca pe niște trofee. Am trecut în altă cameră, cu
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
mea, cel puțin. Nu mi-a trecut prin cap la tinerețe să plec, aventura era în capul meu și în cărțile pe care le împărtășeam cu acei autori atât de viguroși în descrierea plecărilor repetate și a rătăcirilor în ținuturi stranii. Nu știam pe nimeni în București, de ce să fi mers acolo, doar pentru că s-a spus că nu poți fi poet recunoscut dacă locuiești în provincie? Oricum, nu m-am gândit la mine ca la un poet decât foarte târziu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
anularea identității etnice. Dacă nu o face (avem destule exemple), înseamnă că scriitorul nu a străpuns cerul scund al datului său etnic și a rămas prizonierul cuibului de barză, oricât de sus ar sta ea pe stâlp. Ca orice pasăre stranie, el este adevărat în zbor, iar nu în ipostaza faimoasă a albatrosului baudelairean, aceea de captiv al unor matrozi beți care-și bat joc de el. Spunea părintele Baștovoi că în literatura română prea mulți poeți scriu atât de încâlcit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
istorie: eram la un moment dat, în primul an de liceu, într-un impas: îl citisem pe Blaga, mă vrăjea dincolo de vreun sens pe care-l bănuiam doar, eram tentat să citesc cu voce, doar pentru mine, cuvintele acelea deodată stranii, răsfoisem fascinat unul-două volume de Dinescu pe care mi le arătase cineva (unul dintre colegi visa o reîntoarcere la poezia latină eu pariam pe Dinescu), citisem antologia de poezie a lui Philippide, din literatura germană, dar a fost un moment
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
adevărat că nu ne mai izbim de penibilele interdicții legate de scriitorii (unii de prima mâna) expatriați sau de cei indezirabili în optica unei politici discreționare. Dar se ivesc manevre ale unui soi de "politică a corectitudinii", ce ne îndeamnă, straniu, la hărțuieli ale celor vrednici, care au suferit într-un fel sau altul rigorile epocii totalitare spre a face pe plac cui? unor privilegiați de ieri ca și de azi, care pozează în victime. Cineva zicea așa: în Occident, ca să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]