8,234 matches
-
o profeție mincinoasă și rea îl scosese din casa noastră, trebuie să îmi schimb viața, spusese el, prin asta am primit un avertisment, cine ar fi putut ști că era pus la încercare, mă ridic din pat și ies pe terasă, privesc spre strada aceea tăcută, costumele de baie se leagănă deasupra mea, împrăștiind un miros înșelător de praf umed, asemenea mirosului primei ploi. Aici îl văzusem îndepărtându-se, cu rucsacul pe umeri, cu gâtul uscat încercasem să îl opresc, aruncând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
să îl opresc, aruncând către el pietrele furiei și ale jignirii, cum se transformase într-o clipă în dușmanul meu, în dimineața aceea în grădina hotelului, strangulând pruncul fericirii care tocmai se născuse, dar o nouă înțelegere a lucrurilor învăluie terasa aceasta cufundată în pace, el nu păcătuise, nu va fi pedepsit, pentru că nu păcătuise, nu a mâncat și nu a băut și nici nu s-a întors în camera noastră frumoasă de hotel, în patul acela uriaș plin de tentații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ar fi făcut Hava în această situație, probabil că nu ar fi făcut absolut nimic, nu am cum să o consolez. Ea încearcă să pară liniștită, dar văd cât este de încordată, clipește enervată, își privește ceasul, eu ies pe terasă să fumez o țigară, mă așez lângă balustradă, în ciuda căldurii, de aici voi putea vedea tot ceea ce se întâmplă, voi observa totul cu o clipă înaintea ei. Aud hohote de râs apropiindu-se și mă aplec imediat, iată-le pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
invite, un an de când nimeni nu a mai venit pe la ea, ce credeai, că vor veni din milă, din politețe? Copiii nu fac așa ceva, și poate e bine că nu fac, mă întorc și o văd lipită de intrarea pe terasă, privindu-mi munca de detectiv, nu a venit nimeni, șoptește ea, pentru ca nimeni să nu îi audă rușinea, este deja patru și jumătate. Dar de ce nu vin, Noga? îi trimit eu un zâmbet trist, iar ea își pleacă privirile, pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
și vagi - pe care reușise să le afle de la secretarul de stat și de la ceilalți ofițeri cu funcții de conducere, în legătură cu cele petrecute la Constanța. În timpul prânzului zilei care tocmai trecuse, un bărbat aruncase o grenadă defensivă pe terasa restaurantului unui hotel din centrul orașului, ucigând o persoană, iar el autorănindu-se. Cazul era suspect pe profil de antiterorism, întrucât în hotelul respectiv obișnuiau să se cazeze mulți arabi. Nu știam, firește, când și cât dormea Nicolae Ceaușescu, cum nu
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
Totul a început de la o altercație cu un cetățean aflat la o masă alăturată. Înfuriat la culme și aflat, se înțelege, sub influența alcoolului, subofițerul s-a înapoiat rapid la domiciliu, a mai băut ceva și apoi a revenit pa terasa restaurantului, având în buzunar una din grenade. Nu dorea decât să-l sperie pe cetățeanul cu care se certase, așa încât a aruncat asupra sa grenada. Din fericire, bărbatul vizat a scăpat nevătămat, dar, din nenorocire, soția lui a fost lovită
ANCHETE ALE SECURIT??II by GHEORGHE COTOMAN () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84041_a_85366]
-
fi și titlurile unor piese de muzică clasică. Este Locomotiva Noimann un roman muzical? Nu știu dacă e chiar muzical. Dar polifonic, da. Pe scenă, intră În dialog toate instrumentele. Acordeonul și trompeta, dar și flautul ce hipnotizează masele pe terasa Corso. Și pieptenele, și beschia, și clopotele, și frunzele de arțar strivite Între buze, și iarba dracului... Ca să nu mai vorbesc de burlanele ce străjuiesc acoperișurile caselor, sau de liniile de Înaltă tensiune, de șinele de cale ferată, de trăsnetele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
grupuri, sporovăind de-ale lor. Din sens opus, mai sobri, mai tăcuți, veneau ținând sub braț frâiele cailor spahiii. Câțiva invalizi de războaie ieșiră și ei în poarta caselor, să se bucure de razele călduțe ale soarelui. La mesele de pe terase, în fața unor cești de cafea naturală, domnitori, crai, voievozi, cnezi și principi maziliți, unii mai tineri, alții mai bătrâni, așteptau trăgând din lulele semn din partea Măriei-Sale, sultanul Beșiktaș. Femei, ce-i drept, nu se prea vedeau, dar cine le-avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
de la bătălie, și să-i spună: „Ia trage tu puțin de cizma asta...” Episodul 116 DIALOG GOTIC Când Metodiu și Iovănuț bătură la porțile Lugubrului, doamna hatman Potoțki tocmai își termina siesta, lungită pe unul din divanurile aduse ad-hoc pe terasă. O ușoară migrenă o determina, clipe în șir, să bată câmpii, cu gândul aiurea, la frumoasele zile din tinerețe, când... da’ câte nu făcuse! Câte nu i se întâmplaseră! Mai ales ziua aceea de toamnă târzie, când ți-era mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
cu stampe japoneze, suvenire de război, chiar și un magazin numai cu nasturi -, iar acum era Centrul Designerilor Vestimentari. Puțin mai jos era o piață drăguță, iar de partea cealaltă era restaurantul, cu mese invadând scările și piața aproape ca terasele de pe continent. Am reușit să-mi dau seama că barul avea o intrare separată, dar nu și că trebuie să tragi de ușile de sticlă groasă de cinci centimetri în loc să le împingi. Înjurând, am făcut mișcarea în sens invers, mai-mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
chip, sau, de fapt, la nimic decât la plăcerea mea egoistă. — Unde mergem? am întrebat moleșită. — În parc, îmi zâmbi el. O să-ți placă. Tocmai ce treceam pe lângă Royal College of Music; peste stradă, erau scările întinse ce duceau la terasele din spatele lui Albert Hall, scăldate în lumini portocalii. Am mers către partea umbrită a treptelor, dincolo de baia de lumină. Noaptea era atât de liniștită încât ne auzeam numai noi. Am înconjurat Albert Hall și în fața noastră se întindeau aleile largi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
întinsă pe covorul de mușchi verde privind norii care treceau ușor, deasupra capului meu, dar, vai, convențiile sociale interziceau asta. Totuși, priveliștea asupra Londrei era fantastică; era seară, soarele doar ce începuse să apună, și majoritatea invitaților erau afară pe terasă, adunați în grupuri, sprijinindu-se de balustradă pentru a-și arăta unul altuia repere îndepărtate. Era pentru prima dată când priveam de sus în jos catedrala St. Paul, spre deosebire de alte dăți, când o priveam de jos. Nu cunoșteam mulți oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
echilibrul ei nefiind cel mai bun. Se pare că urcam simțitor în ierarhia „persoanelor pe care e bine să le cunoști“ a lui Baby: de la Școala de Arte, unde ne cunoscuserăm și unde evident nu fuseserăm prietene, până aici, pe terasa de la Mowbray Steiner, cu sculptura mea atârnată în holul principal, era un progres destul de mare pentru ca ea nu numai să pupe aerul atât de aproape de obrazul meu încât să-i pot simți respirația, ci și să accentueze cuvântul „dragă“ din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
Urcatul parcă dura o veșnicie. La ieșirea de la metrou, nu era nimeni care să verifice biletele, ceea ce mă enerva întotdeauna, însă era unu și jumătate într-o după-amiază însorită și controlorul cu siguranță era un pic mai încolo, stând pe terasa unui pub cu mânecile suflecate și cu chelia cojindu-i-se. Nenorocitul! M-am grăbit afară și m-am uitat în jurul meu ca o nebună. Pentru un moment ce a ținut o veșnicie, nu l-am mai văzut pe Simon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
este cinema adevărat. LOCUL ACȚIUNII: un orășel polonez, căruia îi poți spune orășel, și nu sat, pentru că are clădiri cu mai mult de două etaje, dar într-o delăsare perfectă. Oamenii sunt săraci, distracții nu sunt în afară de o cârciumă cu terasă unde se poate și dansa. Un loc cum sunt multe în Polonia (ca și la noi). TIMPUL ACȚIUNII: azi, care e la fel ca ieri. Vara, cu aerul ei colorat care umflă penele porumbeilor, cu culorile pe care le dă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
de mult, iar acum schimbă trenul în gara lor. Tatăl nu-l știe. Stefek pune la cale un plan. Elka - sora lui Stefek. Roșcată, slabă, sceptică. Încearcă să obțină un post la firma italianului. Învață italiană în bucătăria cârciumii cu terasă. Se ține cu un băiat cu motocicletă, Jerzy, deși mai mult timp petrece cu Stefek. Personaje secundare: Jerzy, care își ia și mașină americană ca s-o aducă pe Elka de la lucru, mama lui Stefek și a Elkăi, și mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
cazul extraterestrelor care au urmat MBA la Paris, ca mine; cunosc prea bine atmosfera de acolo, știu că pentru noi cuvântul piață e urmat în mod natural de particula „de la Concorde“ și evocă șampanie, bărbați galanți, clipe fierbinți pe vreo terasă șic inundată de vegetație ori în vreo garsonieră cochetă, mă rog, în funcție de anotimp și de posibilități... Ei bine, de la așa ceva și până la aglomerarea de tarabe unde facem cel mai dificil shopping cu putință e o distanță ca de la cer la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
a stârnit vii dezbateri despre deontologia profesională. Este vorba de articolul Noroc, Doamna ministru! Viciul de procedură al ministrului Macovei, apărut în cotidianul Evenimentul Zilei din 22 iunie 2005. Acesta prezintă o presupusă beție a ministrului Monica Macovei, petrecută pe terasa complexului Vox Maris din Costinești, unde doamna ministru "a băut peste măsură, după care a trecut la spart pahare": "Ministrul justiției a poposit la sfârșitul acestei săptămâni pe litoral pentru a participa la congresul Uniunii Avocaților din România (UAR). Potrivit
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
a trecut la spart pahare": "Ministrul justiției a poposit la sfârșitul acestei săptămâni pe litoral pentru a participa la congresul Uniunii Avocaților din România (UAR). Potrivit unor apropiați ai săi, ministrul ar fi petrecut apoi o seara de pomina pe terasa complexului Vox Maris din Costinești, care aparține omului de afaceri Nicușor Năstase. Martorii susțin că, la intrarea în complex, Macovei a fost întâmpinată de președintele UAR, Călin Zamfirescu, și de mai mulți apropiați din avocatură. Șapte martori oculari declară, sub
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
interesantă este modalitatea de construire a articolului din perspectiva anulării exigențelor obiectivității. Astfel, acreditarea comportamentului incorect al ministrului se sprijină pe câteva fapte adevărate, amestecate cu informații trunchiate sau unilaterale. Ministrul Monica Macovei chiar a fost la întâlnirea împricinată pe terasa complexului Vox Maris din Costinești la data la care se face referire, iar la cina respectivă s-a consumat și alcool. Dincolo de aceste realități, aprecierea stării de beție a ministrului s-a bazat pe șapte martori oculari (chelneri), toți anonimi
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
pe structură din lemn, timp în care s-au difuzat imagini cu astfel de case. Oferim în continuare două astfel de exemple: "Avem în spatele nostru una din variantele de lux ale firmei noastre, are 218 metri pătrați construiți și o terasă de 45 de mp. A costat aproximativ 100.000 de euro, s-a lucrat la ea aproximativ 90 de zile lucrătoare..." (Realitatea TV, Emisiunea Arhitectonic, 18.02.2007) " Avem în spatele nostru o casă cu arhitectură tradițională românească, are aproximativ 150
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
distrus, dar nici prea mult bine nu a făcut... pentru că a depășit limita bunului simț și, părerea mea, a distrus frumusețea parcului de odinioară și este simplu de observat acest aspect... - Așa este, din păcate... - Dorești să mergem la o terasă? Te invit să... - O, mulțumesc, dar te refuz... de astă dată! Iată, se lasă întunericul... Trebuie să merg: mama cred că este deja îngrijorată... Tainicele cărări ale iubirii - Că nu a sosit acasă adolescenta? - Ei, nu mă lua în râs
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
Sibiu. Mutare pe care organizatorii spun că o gândeau de mult, deși pare hazardat să faci un festival de film într-un oraș cu un singur cinematograf. Șaptezeci de filme au rulat la Cinema Arta, în Pavilionul 2007 și pe terasa din Piața Mică. Așa cum era de așteptat, apogeul a fost atins la filmele lui Cristian Mungiu și Cristian Nemescu, precum și la Cocoșul decapitat, când biletele s-au vândut de la primele ore, iar la proiecțiile speciale din Pavilion s-a stat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
urcat pe scenă și au vorbit cu publicul. De succes s-au bucurat și proiecțiile gratuite din Piața Mică. Sute de spectatori au ocupat seară de seară terasa special amenajată, lor adăugându-li-se și fidelii consumatori de bere de la terasele învecinate, ecranul fiind suficient de mare încât filmele să se vadă și de dincolo de Podul Minciunilor. Altfel au stat însă lucrurile la Cinema Arta, singurul cinematograf supraviețuitor din oraș. Deși filmele au fost unul și unul, lumea nu s-a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
mult mai ușor). 6. Găsește-ți timp să faci și lucruri care te relaxează. Deconectează-te cu un film bun, citește o carte vara în parc, mergi cu bicicleta, cu rolele, fă sport, joacă fotbal cu băieții, ieși la o terasă cu prietenii, orice știi că te va relaxa și va mai șterge din stresul acumulat în urma zilelor tensionate de transmisiuni în direct. 7. Nu duce la extrem consumul de cofeină și țigări. Dacă nu mai poți zbura cu avionul într-
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]