9,986 matches
-
album cu fotografii, legat în mătase stacojie, imprimată cu flori de trandafir, îl deschise și începu să-l răsfoiască. Filele groase, pline de poze îngălbenite, alternau cu foițe aproape transparente, cu arabescuri ingenioase în filigran. Puteai vedea în fotografii femei vesele, cu coafuri ciudate, ținîndu-se câte două după umăr, îmbrăcate ostentativ în costume naționale, copii în uniforme de "mariner", grupuri în costume din secolul trecut, domnii cu mustăți nesfârșite și țilindru pe cap, doamnele în rochii lungi, cu funde mari în
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
fețele în culorile cele mai vii. Strigătele noastre erau acuma de bucurie, de triumf. Liliecii, derutați, nu mai nimereau să iasă mai repede, se încrucișau între ei, treceau prin fumul negru care se ridica spre tavan, se pârleau la flăcările vesele. Câțiva căzuseră pe podea și se târau pe aripi, chițcăind sfâșietor și sucind cu o ciudată repeziciune din capetele miniaturale. Dispăreau prin întunericul des din colțuri. Focul ne încălzea și ne îmbăta, stăteam și-l priveam ca hipnotizate. Ne ardea
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
pe canapeaua mașinii, apăsa la nesfârșit pe claxon, ascultând, cu voluptăți de meloman, mica frază a celebrului marș. Firește, într-o zi arhitectul se plictisi de Verdi și începu să caute altceva. Rând pe rând, Elena fu oripilată de schițarea veselă și primitivă a melodiilor Marseilleza, Yankee Doodle și God Save The Queen, ivindu-se din alte și alte cornete muzicale. Cheltuiala nu mai era atât de mare, căci el mergea acum la schimb cu diferiți șoferi pe care Dumnezeu știe
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Întâlneam din ce în ce mai multe bile, de dimensiuni variate, irizând culori tandre, având în preajmă-le un aer rarefiat, trandafiriu, mai dulce decât cel pe care îl respiram normal, închizând muzici laice și limpezi, declanșate la cea mai ușoară atingere, în sferele vesele, îmbujorându-ne obrajii cu rotunjimea lor juvenilă. Ne delectam ceasuri întregi rostogolindu-le pe scânduri vajnice de campionat mondial, geluite până la catifelare, evitând cu grație ciocnirile ilicite, scufundându-ne, la sfârșit, aproape leșinați de plăcere, în bazine pline cu șampanii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
anul acesta, a avut ca principal invitat Cvartetul Belcea. Schimbă maternitatea ceva din maniera de a cânta a unei violoniste? Nu neapărat, mi-a răspuns Corina Belcea, modifică însă regimul de folosire a timpului. Isabela nu părea foarte pretențioasă. Foarte veselă la vederea mamei în pauza concertului, dând semne de încântare la auzul corzilor ciupite ale viorii prețioase a Corinei, și-a băut în liniște, concentrată, doza de lapte. Cine știe, poate, peste ani, va deveni pianista cvartetului, așa cum o spune
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
văzut silit să-și schimbe hotărârea. Operă de debut și de final, California Dreamin’ strânge tot ce exploatase Cristian Nemescu în scurtmetrajele sale anterioare. Ca și acestea, e un film profund autobiografic, în aceeași măsură în care e tabloul acid, vesel și trist al Românicii pe care americanii o descoperă târziu, plină de bălării sau, mai exact, de plante carnivore. Românica pe care au văzut-o Cristian Nemescu și coscenaristul Tudor Voican citind ziarele. (De fapt, directorul de imagine Liviu Marghidan
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2168_a_3493]
-
semnifica întoarcerea primăverii. În basme, zâmbetul eroinei face să crească florile. În Evul Mediu este cunoscut așa-zisul risus paschalis : în zilele de Paști era permis să se spună de pe amvon glume pentru a stârni râsul mirenilor, considerat o renaștere veselă după zile de tristețe și de post. Râsul se asociază, de asemenea, Soarelui, chipului luminos al astrului zilei. Veselia și voia bună, caracteristice sărbătorilor de iarnă (risus natalis) sau celor echinocțiale, aveau, printre altele, și scopul de a stimula cursa
Carusel, nr. 15, Anul 2014 by Hristea Diana () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91783_a_107370]
-
jalnică și de sărăcăcios îmbrăcată. Când, în curte, s-au apropiat de mine câțiva colegi și, râzând, m-au întrebat ce-i cu ciumafaia aia în fustă, cu care tocmai am stat de vorbă, le-am răspuns, râzând și eu vesel, că e o guvernantă bătrână, săracă, trimisă la mine cu niște recomandări scrise, și că, dacă vor, le pot face cunoștință cu ea: pot să o curteze cu folos. Spunând asta, am simțit, nu după vorbele proprii, ci după hohotul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
de definit care mă flata în modul în care mi se adresa acest omuleț gras, cu picioare scurte, cu basca lui nostimă, cu cutele gâtului său aidoma unor lanțuri de bicicletă puse unul peste altul, cu ochii lui șireți și veseli. Era primul om mai în vârstă, deci primul om „mare“, care mă vedea și mă înțelegea din perspectiva prin care voiam să fiu cunoscut atunci. Mergeam, deci, la el zilnic, nu pentru doctor, ci pentru prieten. În primele zile, așteptam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
începu să vomite. Îmi venea și mie să vomit, motiv pentru care tot înghițeam, dar după fiecare înghițitură îmi simțeam gura din nou plină de salivă. Kitty stătea, acoperindu-și rușinată fața cu mâinile, în timp ce ochiul ei negru mă privea vesel printre degete. Nelly îl privea pe Iag cu colțurile gurii lăsate în jos disprețuitor, clătinând din cap de parcă presimțirile ei în ceea ce ne privește se adeveriseră. Iag părăsi fereastra foarte mulțumit și, ștergându-și lacrimile și transpirația, se trânti lângă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
aceleia de care el este îndrăgostit: numai această femeie este pentru el un om. Pentru o femeie îndrăgostită, toți bărbații sunt niște oameni, cu excepția celui de care este îndrăgostită: acesta este pentru ea bărbatul. Iată care era adevărul nu prea vesel de care mă încredințam pe măsură ce relațiile mele cu Sonia continuau. Totuși, nici în ziua respectivă, nici mai apoi nu i-am spus Soniei nimic despre aceste gânduri ale mele. Dacă oamenilor cu care mă întâlnisem până a o cunoaște pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
trăirile cu o vagă notă de profunzime și de visare, ca toate faptele cu care mă lăudam să devină crude, scârboase, fără nici un fel de justificare. Sonia era primul om în fața căruia nu simțeam nevoia să joc rolul de tânăr vesel și ușuratic. Pentru ea eram pur și simplu un băiat gingaș și visător. Dar tocmai acest fapt care, la o primă privire, m-ar fi putut îndemna la sinceritate, tocmai el m-a făcut să mă opresc speriat la prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
o sută de ruble, mă lămuri el, pierzându-și, evident, răbdarea și, nu știu de ce, arătându-mi palma întoarsă. Banii schimbați sunt bani începuți și, prin urmare, bani pierduți.“ „Desigur, desigur“, i-am răspuns eu, zâmbind și dând din cap vesel. Încercam, din toate puterile, să-mi ascund supărarea, simțind că, dacă mi-o manifest, mă ofensez pe mine însumi și mai mult (câtă dreptate a avut Sonia!). Iar Stein își desfăcea larg brațele, cu o expresie de reproș, pentru că m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
să vezi atunci că, privindu-i fețișoara, nici cea mai grijulie doică nu-și va putea da seama dacă pruncul acesta vrea să doarmă sauă o oroare, o adevărată oroare! — Ei, dar ce mutră ți-ai dori să aibă? strigă vesel Zander din celălalt colț al camerei și o porni spre noi, ocolind fotoliile. În momentul acela intră în cameră Hirghe. Era într-un halat și ținea cu mare grijă ceva în mâinile lui strânse la piept. Imediat ce intră, ba nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
este important pentru că înlătură complet supoziția conform căreia ura lui Ivanov împotriva vecinului său care tușește este întemeiată, chipurile, pe faptul că tusea îl împiedică să audă replicile actorilor. Dar, de s-ar fi aflat în dispoziția de râs, replicile vesele ale actorilor care îi provocau acest râs ar fi fost pentru Ivanov mai puțin interesante? Oare nu le-ar fi ascultat el cu aceeași atenție cu care ascultă replicile unei drame? Atunci, nici un fel de tuse, nici un smârcâit sau alte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
sună în urechi glasul ei, spunându-mi: "am fost grav bolnavă, am băut săpun, am vrut să mor pentru tine". Încă nu pot uita aceste cuvinte! Stela mi-a alungat puțin din durerea pe care o simțeam. Eram un fals vesel și m-am lăsat în voia ei. În acel moment mi-a făcut bine, dar nici ea nu era pentru mine. Așa simțeam atunci. Mama îmi tot spunea: Toți colegii tăi s-au căsătorit. Ai terminat facultatea și ești tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
tot cu placă de lemn și sertar dedesubt, câte o noptieră, o măsuță cu câteva sertare și tot un dulap de haine, cu câteva rafturi și o bară pentru haine. În camera de jos, un bufet cu rafturi pentru pahare, veselă , o masă mare, rotundă sau dreptunghiulară, extensibilă și scaune. Cam asta ar fi, în mare. A, am uitat! Sus, la mansardă, aș vrea să-mi încropesc un fel de birou-bibliotecă. Mi-ar trebui o masă, un scaun solid, cu brațe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
fost odată un oraș căruia i se spunea "Micul Paris". Asta cam acum o sută de ani, între cele două războaie mondiale. Așa i se spunea Bucureștiului. Pentru că aveam și noi un Arc de Triumf, operă, teatre, muzee, lumea era veselă, în palatele mai vechi și mai noi se organizau petreceri și baluri fastuoase, aveam și noi o grădină care semăna cu Tuileries... Ateneul, unde a avut loc concertul, ți-a plăcut? Cum să nu-mi placă! E o operă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
de discotecă. Petre și Camelia au fost de acord, Ana fiind și pe mai departe însărcinată cu asigurarea plăților , supravegherea grupului și, în secret, cu "Raportul de seară" către Petre. Era o bucurie să-i vezi întorși buluc pe ușă, veseli, gălăgioși, cu fețele îmbujorate, rupți de foame. Pentru masa de Crăciun n-a fost nevoie de comenzi suplimentare, rămăseseră suficiente delicatese de la Ajun. Au adăugat doar ciorbă și sărmăluțele tradiționale, aduse special, cu o zi în urmă, de la Irbis. Zilele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
buna primire ce le-o făcuse pădurea. Fiind cu toții cam osteniți de drumul prin pădure, au hotărât "să se întindă" puțin, urmând să se revadă "mai încolo". "Mai încolo", când s-au revăzut, începuse o ploicică de primăvară, picăturile sunând vesele pe acoperișul casei. Au "servit" câteva aperitive în muzica ploii și în aerul proaspăt, apoi Petre i-a invitat la masă, unde îi aștepta, întins maiestuos, pe un fund mare de lemn, purcelușul de lapte, rumen și apetisant, cu mărul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
puse flori pe noptieră și flori pe masa din sufragerie. Seara, Ana îl anunță că vine cu un tren de dimineață, care ajunge la Văleni la 11,00. Dimineață se sui în mașină, îl luă și pe Toni, care dădea vesel din coadă, presimțind el ceva. Când Ana coborî din vagon, Toni o și luă în primire cu mângâieri și tumbe! Ana era toată numai zâmbet și Petre se minună din nou ce fată frumoasă are și ce mare crescuse. Au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
de la binoclurile de noapte! Jigodiile astea au și ei. Folosește rachetele de semnalizare. Zece minute mai târziu, cerul de deasupra celui mai dezolat loc de pe glob se lumină ca și cum în acel îndepărtat colț din deșert ar fi avut loc o veselă serbare câmpenească. Rachetele roșii se înălțau scoțând un ușor șuierat, pentru ca apoi să facă explozie și să cadă foarte încet, risipind întunericul și conferind peisajului, care era, în sine, fantasmagoric, o înfățișare și mai tenebroasă, dacă se poate imagina așa ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
artiști Pentru patru mâini și jumătate de oameni câți au vizitat Jazz Club Pod 16, locație, care-și sprijină zidurile pe malul canalului Bega, Gelu și Oana Rusu, tată și fiică, și-au intercalat paginile de poezie-colaje, de mici momente vesele care să mai rupă din tensiune, respectiv, de cântece și dansuri țigănești, într-un spectacol special pregătit pentru festivalul timișorean. Moștenirea, prezentat în liniștea după-amiezii de duminică, se compune, în esență, din relația copil-părinte, îmbibată și de-o istorie personală
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
o scenă de metal ridicându-se în mijlocul lor, scenă care prevestea cel puțin muzică într-un spațiu istoric pentru care Timișoara nu are ofertă culturală constantă, locuitorii Pieței Traian au format, în seara de luni a festivalului, o mare și veselă mulțime pătrunsă de ritmurile agitate ale lui DJ Vasile & Shukar Collective. Din tată argintar și mamă cărămidar, Sorin, solistul trupei, a revăzut, cu ocazia concertului, locurile pe care le-a părăsit acum 35 de ani. „Eu sunt din Timișoara, din
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
pentru cetățenii cu naturelul simțitor, dar detalii mai puțin semnificative pentru marea masă de oficialități mobilizate exemplar pentru a da prețuirea cuvenită momentului inaugural. Senzația noastră a fost că au lipsit iubitorii de muzică, era o atmosferă crispată și deloc veselă. Poate și din cauza ploii din cursul zilei și a cerului înnorat; oricum, Sala Palatului s-a umplut rapid, iar la opt punct a apărut ministrul Culturii să deschidă lucrările. A urmat un speech de 12 minute, destul de sec și cu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]